Isang simpleng selebrasyon at konting salo-salo na tanging mga malalapit na kaibigan at kapitbahay ang naroroon sa bahay ng mga ito ng pumasok sila. Kilala na niya ang iba sa mga iyon, taga doon lang din sa looban. Nasa munting sala ang mga ito and they are busy talking, pero tumigil ang mga ito ng makita sila. "Oh, nandito na pala sina Zeth at Drey." sabi nong isang matabang babae na nakaupo sa gilid. Kung tama ang pagkakatanda niya ay Lorna ang pangalan nito. "Magandang hapon po." Bati niya sa mga ito. "Magandang hapon rin iha, naku mas lalo kang gumaganda ah." "Thank you po aling Lorna." "Ang suwerte mo sa girlfriend mo Zeth, maganda na, magalang pa. Bihira na sa mga kabataan ngayon ang may magandang asal." baling nito kay Zeth na noo'y nasa gilid niya. Zeth smile gently saka ibinaling sa kanya ang namumungay na mga mata. Ramdam niya rin ang bahagyang pagpisil nito sa kanyang kamay na ayaw na yata nitong bitawan."At masuwerte ka rin kay Zeth," sabad ni aling Salve. Isa rin
"Ehem!" Isang tikhim sa kanilang likod ang nagpabaling sa kanilang dalawa. When they turn, they saw nanay Zeny on the kitchen entrance. Sa kamay nito ay bit-bit ang isang pitsel ng tubig na walang laman. "Kukuha lang ako ng tubig." Paalam nito pagkunwa'y dumako sa maliit na refrigerator sa gilid at kumuha ng isa pang pitsel.Mariin siyang napakagat-labi. Hindi niya alam kung ano ang iniisip nito sa nadatnang tagpo. While she so ashamed, si Zeth naman ay tila wala lang. "Hinahanap ka na pala nina Froi doon sa labas Zeth." Baling nito kapagkuwan. "Ikaw rin, Drey.. nagtatanong sina Lorna"Ahm.. opo inay. Lalabas na po kami." "Pero bago iyon..." Si Zeth. Hinawakan nito ang kanyang kamay saka tinitigan siya sa malamlam na mga mata. "Inay..." Baling nito kay Aling Zeny. "Gusto ko lang pong sabihin sa inyo, na mahal na mahal ko po si Drey."Nanay Zeny raised her brows and make a face. Pinalipat-lipat sa kanilang dalawa ang tingin."Halatang-halata nga." Natatawa at iiling-iling nitong
Tumigil ang owner jeep sa harap ng kanilang gate. Zeth darted his eyes on their two storey house. He was silent. Kung ano ang iniisip nito habang nakatingin sa bahay nila ay hindi niya alam.Napansin kaya nito na puno ng kalungkutan ang pamamahay na iyon? Na walang bahid kahit na katiting na pagmamahal ang paligid nito?"Baba na ako. Ingat ka sa pag-uwi." Sabi niya.Idinako nito ang tingin sa kanya.Hindi niya alam kung ano ang dapat niyang i-akto, it was just her instinct that made her came closer to him and kissed him on his cheek."Goodnight Zeth." She said after that brief kiss.Akmang bababa na siya ng pigilan nito ang kanyang braso.Kunot-noo siyang lumingon."One of this days, I want to personally meet your parents." Seryoso nitong sabi. "Para sabihin na seryoso ako sayo at maipakita na malinis ang intensyon ko. Ayokong may masabi silang hindi maganda tungkol sa akin at-"She plaster a smile and raised her hand to his cheek. "Believe me Zeth, they don't care, kaya hindi mo na k
"Totoo? Kayo na?" Nakagat siya ng labi saka marahan na tumango."OMG!" Nanlalaki ang mga mata ni Lila ng makumpirma ang katotohanang iyon mula sa kanya. "Kailan mo sinagot? Kahapon ba matapos ka niyang hilahin sa canteen at halikan sa paningin ng buong madla? God, kung nakita mo lang ang mukha nina Jayla,Vera at ni Marga, para silang natuklaw ng ahas. Mabuti naman at sinunod mo yung advice ko na sagutin mo muna para manalo ka sa pustahan. Huh! Tingnan lang natin kung makapagyayabang pa si Marga kapag nalaman niyang kayo na ni Zeth. Napatunayan mo na rin sa kanila na wala ngang sino man ang hindi nabibighani sa taglay mong charisma. Kung maka-asta kasi, akala nila--""Lil.." Putol niya. "S-Sinagot ko si Zeth, hindi dahil meron tayong pustahan kina Marga." Kunot-noong itong bumaling sa kanya. "I-I love him. I truly do." Seryoso niyang sabi na nagpawala sa ngisi ni Lila. "Wala na akong pakialam pa sa pustahan. I will admit defeat. I will buy them the ticket." Ini-angat niya ang m
Unti-unting nalusaw ang kanyang ngiti ng makita ang mga ito. Marga is looking at her with eyes like dagger.Pinilit niyang ignorahin ang grupo ng mga ito at ituon ang tingin kay Zeth, ngunit hindi na naging normal ang takbo ng kanyang isip.When she look at Lila, makahulugan rin ang tingin nito. She knew, she also saw Marga, Vera and Jayla. Sinenyasan siya nito. At alam na niya kung ano ang gusto nitong tukuyin."Ahm, Zeth--"She was about to asked him for a talk when suddenly Carlo, his friend came running."Uy Bro, ang ganda ng ipinakita mo sa practice game na ito ah, parang nasa totoong laro ka na. Iba nga talaga kapag inspired." Ngingisi-ngisi itong bumaling sa kanya. "Hi Drey.. congrats nga pala sa inyo ni Zeth. Headlines sa buong school ang ginawa ninyo kahapon ah." Ngingisi-ngisi nitong sabi, pagkunwa'y muling bumaling kay Zeth. "Kunwari ka pa nitong nakaraan bro, yun pala, gugulatin mo kaming lahat." "Hindi niya kasi ako tinigilan bro, kaya pinagbigyan ko na.." nakangisi r
"Hi Drey, hi Zeth.." Ang ngiti sa kanyang mga labi ay unti-unting nawala nang sa pagbaling ay nakita niya sina Vera, Jayla at Marga sa kanilang harapan.Kahit si Lila ay nawala rin ang ngiti sa labi ng makita ang mga ito. Dumako ang nag-aalalalang mga mata nito sa kanya.She swallowed. Nakalimutan na naman niya ang tungkol sa pustahan. "Good to see you both together." Ngisi ni Marga. Pagkunwa'y may dinukot itong isang puting envelope sa bag nito saka makahulugang inabot sa kanya. "You've won Drey, so here's the ticket." She winced. Dumako ang tingin niya sa hawak nito, hindi niya alam kung ano ang gagawin niya. Gusto niya, siya mismo ang magsasabi kay Zeth, pero mukhang uunahan na siya ni Marga. And she don't like that fucking idea."Sana ma-enjoy mo ang bakasyon mo sa Boracay, you've worked hard for it.." Dugtong pa nito at binigyan pa ng emphasis ang huling pangungusap bago inabot ang kanyang kamay at sapilitang inilagay ang sobre.Nang ibaling nito ang mga makahulugang tingin
Akala niya nag-aaway ang Mama at Papa niya, dahil iyon naman palagi ang nangyayari. Pero dumating siyang tahimik ang buong loob ng kanilang bahay. Nagtanong na siya kanina kay Mang Amir, ang kanilang driver, kung may ideya ito sa nangyari sa bahay nila, pero wala itong alam, dahil ng umalis ito ay hindi pa naman daw dumadating ang kanyang Papa. Pumasok siya sa loob, pero nasa entrada pa lamang siya ng pinto ng salubungin siya ng kanyang Mama."Bumalik na ang Papa mo." Sabi nito. Her eyes are twinkling. Nasa labi rin ang ngiti. Sarkastiko siyang nagpalatak. "Dahil lang doon kaya pinauwi ninyo ako?""Watch your words Andreanna. Humingi na ng tawad ang Papa mo, and he said that he will stay with us for good.""Then good for you." She said grimly. "Sana lang totoo na this time." Dugtong niya saka nilagpasan ito. Sawa na siya sa salitang iyon. Palagi na niya iyon naririnig. Sawang-sawa na rin siya sa pagiging tanga ng kanyang Mama. Hindi na ito nadala. One sweet words from her father,
---Zethrius--Nagmamadali niyang tinahak ang maliit na iskinita papunta sa bahay nila sa looban. And when he reach their house, diretso agad siya sa loob."Inay anong nangyari?" Nag-aalalang tanong niya at nilapitan agad ang ina na nakahiga sa maliit nilang sofa.Dahan-dahan itong bumangon. "Nakita ko kasi siyang biglang natumba doon sa labas ng bahay ninyo Zeth. Mabuti nalang at naagapan kong alalayan, kung hindi baka napasama ang bagsak ng ulo niya sa konkreto."Napatingin siya sa gawi ni Froi. Ito ang tumawag sa kanya at ibinalita ang nangyari. "Salamat pare." Lumapit siya sa tabi ng ina. At hinawakan ang kamay nito. Her hands is cold and shaking. "Halika na inay, dadalhin ka namin sa ospital." Sabi niya at akmang tutulungan itong tumayo. Ngunit pinigilan siya nito."Kuu.. ano ka ba, Zeth, nahilo lang ako saglit, pero ayos na ako ngayon. Napagod lang marahil ako. Ipagpapahinga ko nalang ito dito sa bahay natin. Hindi na natin kailangan pumunta sa ospital, mas lalo akong mangh
AUTHOR'S NOTE:So this is it. The final chapter. Again, thank you dahil sinamahan ninyo si Zeth at Drey sa journey ng kanilang kwentong pag-ibig. At gaya ng pagsubaybay ninyo sa kuwento nila, hinihiling ko rin na sana samahan ninyo rin at subaybayan ang bagong kwentong pag-ibig na sinusulat ko.Ang kwento nina Prince Dylan at ni Serie sa Fated to Love You, My Prince'.Hanggang sa muli. Mahal ko po kayo....>>>>>>"Gusto kong malaman kung paanong naging mama mo si ma'am Aurora? How about nanay Zeny?" Tanong niya saka bahagya itong nilingon.They are at a private resort. Doon siya nito dinala matapos ang kasal nila kanina. At ngayon ay nasa terrace sila ng villa at sabay na minamasdan ang kalangitan na puno ng mga bituin.He is resting his body at the couch at siya naman ay nasa ibabaw ng katawan nito na nakasandal. They are both wrapped in a blanket while Zeth arms is tightly wrapped around her. "Si Mama ang biological mother ko. Si inay naman ang nagpalaki sa akin. Minah
AUTHOR'S NOTE:Sa lahat po ng sumubaybay sa kwentong pag-ibig nina Zeth at Drey, maraming-maraming salamat po. Matagal man bago ko natapos ang novelang ito, hindi ninyo pa rin ako iniwan. Dahil doon kaya abot-langit ang pasasalamat ko sa inyong lahat. After this, may epilogue pa po akong ilalagay. POV ni Zeth. At may bago rin po akong story na ipu-publish, title niya po is 'FATED TO LOVE YOU, MY PRINCE' Kasali siya sa contest ni GN. Sana suportahan ninyo rin po ang bago kong akdang iyon.Muli, maraming-maraming salamat sa inyong lahat...>>>>"A-Ano ang g-ginagawa natin dito?" Kunot noo niyang tanong saka nagtatakang bumaling kay Zeth matapos na makita ang lugar na pinagdalhan nito sa kanya. Hindi ito sumagot. Bumaba ito mula sa driver seat saka umikot papunta sa kabilang bahagi ng sasakyan kung saan siya nakaupo at binuksan ang pinto.Naglapat ito ng labi saka ini-abot ang kamay sa kanya. "Come... Naghihintay na si Judge Herrera sa loob." From his hand, she darted her
Hindi niya alam kung ano ang ibig sabihin ni ma'am Aurora sa sinabi nito. It left her puzzle. Sinabi nito at siniguro na mahal siya ni Zeth. She wanted to laugh at it. Paano mangyayari iyon kung siya mismo ang nakarinig ng totoo?Ang pagsama at pagpili nito kay Marga kanina ay isang malaking patunay sa katotohanang iyon.She don't want to hope for it anymore. Oo, mahal niya ito. Mahal na mahal. Pero pagod na siyang masaktan. Pagod na siyang umasa na pwede silang dalawa.Dahil hindi talaga. Hindi sila para sa isa't-isa. Maybe some things were really not meant for each other, at isa sila sa mga iyon. Malungkot niyang minasdan ang anak na mahimbing na natutulog sa crib. "Baby, I'm sorry. Patawarin mo si Mama, kung hindi kita mabibigyan ng kumpleto at masayang pamilya. Magkaganoon man, mahal na mahal ka namin ng Papa mo. At hindi iyon magbabago kahit na kailan."She whisper with fondness in her eyes. Sa ngayon, hindi niya pa alam kung ano ang magiging set-up nila ni Zeth pagdating sa
"W-What happened?" Narinig niyang nag-aalalang tanong ni Zeth kay Marga. The woman is crying in his arms. "S-Si Papa, Zeth, n-nasa ospital. Inatake siya sa puso.""Huh?" Kumawala ito mula sa babae."Kumusta ngayon ang Papa mo?" "H-He's not in stable condition. Ang sabi ng Doctor, masyado siyang na-stress sa mga nangyari kaya siya inatake. Please bumalik ka na. Ang mga trabahante sinabotahe ang planta. Kailangan ka namin sa Buenavista. Please, bumalik ka na..Hindi ko na alam kung paano ko sila iha-handle. I need you there."Kahit medyo may kalayuan, kita niya na biglang hindi naging palagay ang mata ni Zeth. Maybe he's confused whether to stay or to go with Marga.Mariin siyang nagtiimbagang. Her blood is boiling seeing them like this. Muli na namang nanariwa sa ala-ala niya ang narinig niya ng gabing iyon. And how dare them to play and hurt her like this!"Marge, hindi na ako ang abogado ng Papa mo. Si attorney Solano dapat ang pinuntahan mo. Siya na ngayon ang bagong abogado ng
"B-Bakit dito?" Hilaw niyang tanong ng makita ang tumambad na silid sa kanya. Hindi na niya kailangan itanong para malaman na kwarto nito ang kinaroroonan nila ngayon.Matapos na ma discharge sa ospital, idiniretso siya nito sa mansion ng mga Dela Vega. Hindi na ito pumayag na bumalik pa sila sa apartment. "Ipapakuha ko nalang ang mga gamit ninyo nina Yaya Rosing at Daisy doon sa apartment ninyo. From now on, doon na kayo sa mansion titira." Sabi nito kanina habang isinisilid niya ang kanyang mga gamit sa bag.After two days of staying in the hospital, makakauwi na rin siya a wakas, but to her shocked, ito ang maririnig niya.Nagkatinginan sila ni Yaya Rosing na noo'y nakaupo sa couch at buhat si Kai.Inis siyang muling ibinaling ang tingin sa lalake."You decided this without even consulting me? Sino ka para gawin iyon huh?" Ikiniling nito ang ulo saka sarkastiko siyang tiningnan. "Nakalimutan mo na yata, I'm the father of your child." "I clearly knew that. Hindi ko naman itinan
Puting kapaligiran ang unti-unting nasilayan niya ng imulat niya ang kanyang mga mata. Dahan-dahan niyang inikot ang tingin at napagtantong nasa isang silid na siya.Isang tila hotel na silid.Sinubukan niyang i-angat ang katawan para sana bumangon ng biglang bumukas ang pinto."Gising ka na pala.."She darted her eyes on the door direction and saw Zeth walking towards her bed.Ikiniling niya ang ulo at bahagyang kumunot ang noo. Mga anag-ag ng nagdaang gabi ang biglang pumasok sa kanyang ala-ala.Ang natataranta at nag-aalalang mukha nito habang mahigpit na hawak ang kanyang kamay at binibigyan siya ng lakas ng loob.So, he's really real. Kasama niya talaga ito kagabi habang nanganganak siya.Pero bakit hindi na niya makita sa mukha nito ngayon ang emosyong nasa mga mata nito kagabi? All she can see in his eyes now is torment and pain at mga panunumbat."N-Nasaan ang baby ko?" Mahinang tanong niya saka nagtangkang bumangon. Hindi siya makatingin ng diretso sa mga mata nito.Sa kabi
"Anong nangyari kay Dre-- Diyos ko!"Nanlalaki ang mga matang sambit ni Yaya Rosing ng makitang nagmamadali at halos takbuhan ni Zeth ang pagitan ng bulwagan at pinto habang karga siya. Mas lalo itong nataranta ng mapadako ang mga mata sa bandang hita niya at makitang puno na ng dugo ang kanyang suot na damit.Nagtatakbo rin silang sinalubong ni ma'am Aurora. At tulad ni Yaya Rosing ay nanlaki rin ang mga mata nito ng makita ang ayos niya."Oh my God!" "Mama, tawagan ninyo si Doctora Mendez, tell them to be ready and wait for us infront of the hospital. Dadalhin ko doon si Drey!" Zeth said breathlessly with out stopping. Tuloy-tuloy ang nagmamadali nitong mga paa papunta sa pinto."Huh? Ah.. Oo.. Oo.." She closed her eyes tight at mas lalo pang nangunyapit kay Zeth. Pigil na pigil niya ang mapaiyak sa sakit na nararamdaman."Aghh.."Ngunit sa huli, hindi pa rin niya napigilan ang mapadaing. Ang sakit talaga!"K-Konting tiis lang, hmm? We're going to the hospital." Hinihingal niton
"N-Naku, pasensiya na ma'am, hindi ko po sinasadya. Ayos lang po ba kayo?" Natatarantang sabi ng waiter sa kanya. Tiningnan siya nito, pagkunwa'y sa mga nabasag na baso sa bandang paanan niya. "Pasensiya na po talaga..." Ulit nito, pagkunwa'y dali-daling yumuko para pulutin ang bubog. "Huwag po muna kayong gumalaw, lilinisin ko po muna ang sahig.""Drey!"Dinig niya ang sigaw na iyon ni ma'am Aurora. Hindi man siya umangat ng tingin, alam niyang papunta na ito sa direksyon nila. Sa di malamang gagawin, yumuko siya at tinangkang tulungan ang waiter. Iwas na iwas niyang i-angat ang mga mata."Naku ma'am, ako na po.. hindi ninyo na po kailangan gawin ito. Baka masugatan po kayo at--""What the hell are you doing, Drey?" Hangos na dating ni ma'am Aurora. "Kumuha kayo ng dustpan at walis. Bilis.." Utos nito sa dumaang waiter bago muling ibinaling sa kanya ang mga mata. "Tumayo ka diyan at huwag na munang gumalaw, baka matapakan mo ang mga bubog." Puno ng pag-aalalang dugtong nito. She
--ZETHRIUS--"Santa Monica?" Napakunot ang kanyang noo ng marinig ang sinabing iyon ng kausap niya sa kabilang linya. "Yes, attorney Miranda. I investigate and look throughly. Nasa Santa Monica nga po ngayon si Miss Monteville kasama ng kanyang kapatid at ina-inahan."Tumiim ang kanyang labi at nagtagis ang kanyang bagang."Are you sure about it?" Matigas niyang tanong."Yes, I'm very sure of it. They are renting a two bedroom apartment downtown, at kasalukuyang nagtatrabaho si miss Monteville sa Dela Vega interprises bilang sekretarya ni Mrs. Aurora Dela Vega. I'll send you the address and--""No need to do that, detective Samonte. I know the address." Tiim pa rin ang labing sabi niya pagkunwa'y pinutol na ang tawag. Mahigpit siyang napahawak sa manibela ng kanyang sasakyan at tiim ang mga matang itinuon sa harap. The sun is already settling, nagkukulay kahel na ang buong kapaligiran. It was a beautiful scenery, and yet hindi niya ma-appreciate ang kagandahang iyon. "Damn you, An