Chapter 06

"My friends said he's here." 

Lumawak ang ngiti ko sa narinig. He went back to his seat. Kunwari ay inayos ko ang inumin niya, palapit sa kanya. 

"Kakarating lang?" Pasimpling tanong ko. 

"No, kanina pa." 

"Why haven't I saw him around?"

Kung kanina pa siya bakit hindi ko man lang napansin? Kanina pa nag-iikot ang mata ko dito.

"He's with his friends. Baka nakatambay sa paburito nilang tambayan." 

"And where is that?" I asked very curious.  

"Just there. Sa gilid at bandang dulo. Its a bit darker in that area and only few guests can come in there."

"Why?"

"It's their spot. I think one of them owns this place." 

Tumango-tango ako. Marami akong nalalaman mula sa kanya. 

"Do you want me to bring you to him?"

Napangiti ako. 

"Can you?" I asked lively hindi mapigilan ang ngiti sa labi. Buti nalang hindi niya na napapansin na may iba akong motibo kay Kingsley. 

"Yeah, I can. Do you want us to go now?" 

"You said you're not really close. Makakausap mo ba siya?" I asked worried. Baka hindi naman niya pala ako mailalapit kay Kingsley. 

"We don't always hang around but we sometimes have conversations."

"Okay." Tanging sambit ko at binitawan ang baso na may wine saka na tumayo dahil tumayo na siya. 

"Let's go look for him." He said. 

Sumunod ako sa kanya. His hand is behind my back. Inaalalayan ako sa paglalakad. Pasimpling hawak. Mamaya niyan ay sa bewang na ito hahawak. 

Ang alam niya ay gusto kong kuhanin na modelo si Kingsley sa bagong clothing line na irerelease namin next month. Hindi niya alam na ang totoong motibo ko ay kausapin si Kingsley tungkol sa kasal ng magulang namin. At naiintriga talaga ako kay Kingsley. 

"He's right there!" Pasigaw na sabi ni Joshua sa akin. Tumuro siya sa kabilang side kung saan mas madilim ang parte. 

Pinaliit ko ang mga mata ko trying to see clearly where he's pointing at. Nakita kong may mga tao nga doon. 

"I don't see him." Pasigaw ko rin sabi. We are near the dance floor. Nasa kabilang dulo ang tinuturo niya at kailangan munang tawirin ang dance floor bago makapunta doon. 

"He's sitting on the couch!" Joshua said. Kahit anong gawin ko hindi ko makita ang tinuturo niya. 

"Madilim." Pabebe kong sabi sa kanya. 

He chuckled. Kahit anong gawin ko sa mata ko at pag-tiptoe dito ay hindi ko parin makikita ng maayos ang nasa kabilang dulo. 

"Let's go closer." Aniya. 

I step forward and hold on his shirt. Saka tumingala para tignan siya. 

"Like this?" I teased. He blushed and stilled shortly. 

"N-no, I mean–"

"I know I was just teasing you." I cut him off. 

"Tara na. Is there other way around bukod dito sa dance floor?" I asked.  Binitawan ko na siya pero hindi parin lumayo. Sinbukan ko ulit tumingin sa banda kung nasaan sina kingsley pero malabo parin ang visual na nakikita ko. The lights are hitting my eyes tapos ay may kalayuan at madilim sa parteng iyon. Humaharang din ang ilang nagtatalon sa damce floor. 

Hindi namin tinahak ang dance floor at umikot nalang. 

I bit the insides of my cheeks when I had a clear vision on Kingsley. He is sitting on the black couch, a glass of beer on his hand, his eyes are drowsy and he looked like in a bad mood or sadyang mukha lang siyang suplado dahil sa mga mata niya? 

"Gusto mong lumapit tayo doon?" Joshua asked to me. I glance at him then checked the people around Kingsley before answering. 

Baka may nakakakilala sa akin doon. And if I'll have a conversation with Kingsley siguradong may makakarinig sa amin. We won't have privacy. At nahihiya din ako. I don't know Kingsley that well, baka hindi naman ako pansinin non at mapahiya lang ako. 

At ayaw ko din na may makaalam sa binabalak na kasal ng magulang namin kaya mas lalo kong gusto na mag-usap kami kung saan walang makakarinig o papansin sa amin. 

"I'm shy and its just Kingsley who I wanna talk to. Mukhang private place nila iyon." 

"Okay. Iiwan muna kita dito. I'll go to Kingsley and ask him if he can talk to you. Is that okay with you?" 

Tumango ako kaagad. 

"Yeah. Yeah. Super okay. Hintayin ko nalang kayo here." 

Bago pa siya tuluyan makalayo ay may pahabol akong sinabi. 

"Joshua!" Tawag ko. He stopped immediately and give back his attention to me. 

"If he doesn't have time or doesn't want to talk to me, huwag mona siya pilitin. Maghahanap nalang ako ng ibang modelo." I said sounding sad and really worried. 

If my moves and drama are successful, he'll surely do the opposite. He'll urge Kingsley to have a conversation with me. 

Tinanguan niya ako at tumuloy na sa banda nina Kingsley. Lumakad ako ng ilang hakbang at sumandal sa pader. Para naman hindi ako nakaharang doon at para hindi magmukhang nakatunganga.

Pinanood kong lumapit doon si Joshua. He greeted some of the guys standing in there having a good time. When he was in front of Kingsley, he greeted him. Kaagad naman tumingin si Kingsley sa kanya at tumayo. 

He stood up slowly and put his hands on his pocket as soon as he stood straight. Hindi ko alam kung bakit mangha mangha ako sa mga galaw niya. Maybe because he do modeling, why his moves are sexy for me. 

They did some fist bump at kitang-kita mula dito ang ngiti ni Joshua. Hindi naman mukhang iritado o hindi interesado si Kingsley, hindi nga lang kasing sigla ng mukha ni Joshua. 

I think Joshua's telling him about me. Napaayos ako ng tayo nang makita kong palingon na sila sa banda ko. Iniwas ko ang tingin ko at pinaglaruan ang mga kuko. 

I bit my lips and let seconds pass before I looked at them again. Hindi na sila nakatingin sa banda ko pero kita ko parin nagsasalita si Joshua. Kingsley nod then they did some fist bump before Joshua walked away. 

Pabalik na siya sa banda ko. Binaling ko ang mata ko sa kabilang side. Kunwari ay hindi sila pinapanood kanina. 

What does that nod mean? Pumayag siya kausapin ako? Pero bakit si Joshua lang ang naglalakad papunta dito? 

"Artia." Joshua called out. Lumingon ako kaagad at umalis sa pagkakasandal. 

"Hmm?" Sambit ko, naghahanap ang mga mata ko sa likiron niya. Kingsley didn't really followed him. 

Ano? Tumanggi siyang kausapin ako? Hindi niya kinagat ang rason na sinabi ko kay Joshua? He surely knows na hindi naman talaga iyon ang pakay ko. Kilala niya ako, alam niya ang issue ko sa mga parents namin. He saw what I did earlier on our lunch. 

Obvious naman na tutol ako sa kasal. Kaya baka naisip niya na 'yon ang pakay ko. 

Hindi ba siya tutol sa kasal? Ang tahimik lang niya kanina. I didn't heard him talk. Nagkausap lang kami noong nasa sala na. 

Hindi ko tinanong kung tumanggi ba si Kingsley na kausapin ako. I waited for him to talk. 

"He agreed to talk with you. Sandali lang daw." Masayang sabi niya. 

 I let out a small chuckle. 

"Talaga? Aww... Thank you!" I said sweetly. 

"Wala 'yon!" He said shyly and put his hand on his nape. 

Nagpapa-cute akong nakangiti sa kanya pero natigil iyon nang dumating si Kingsley. 

Mabagal siyang naglalakad, nasa bulsa parin ang nga kamay at mukhang inip na inip ang mga mata. 

"Oh! He's here. Kingsley this is Artia." Introduce sa amin ni Joshua hindi niya alam ay magkakilala na kami. Tumango si Kingsley at sinulyapan lang ako ng antok niyang mga mata. 

"I'll leave you guys for a moment. My friends are calling me." 

Natuwa naman ako doon. Balak ko talagang paalisin muna siya kapag nag-usap na kami ni Kingsley. 

He gave me a sweet smile before walking away. 

I faced Kingsley, who I expected staring at me pero hindi naman pala. Binabati siya ng ilang kakilala niya na dumadaan. Akala ko pa naman nakatingin sa akin. 

"What?" He asked with a bored look and uninterested tone. 

Napataas ang isang kilay ko. Sungit, ah?

"Let's find a seat first before we start our conversation." I said confidently. 

Tinagilid niya ang ulo niya at inip na tumingin sa paligid. Ako naman ay sinubukan maghanap ng mauupuan. 

"What do you want from me?" 

I stopped searching for some seats and gave my attention to him. It doesn't look like he wants us to find a seat, as well as make our conversation  longer. Mukhang nagmamadali siya at napilitan lang kausapin ako. 

"You're not here to recruit models. You're here for a different purpose."  He said blankly.