คุณยังคงเป็นแด๊ดดี๊ของหนูใช่ไหมคะ

........

@โรงเรียนนานาชาติ 

"เฮ้อ"

"เป็นอะไรหรือเปล่าเซร่า ตั้งแต่กลับมาจากห้องพยาบาลดูเหนื่อยๆ"

เห็นเพื่อนสาวดูมีเรื่องกังวลใจลินาจึงเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง

"ก็นิดหน่อยน่ะ ว่าแต่ลินาจะกลับบ้านเลยไหม"

"อื้ม วันนี้ต้องรีบกลับไปช่วยแม่ขายของน่ะ"

"ดีจัง ส่วนเราจะไปห้าง L สักหน่อยน่ะ"

"ไปซื้อของเหรอ"

"ก็...ประมาณนั้นแหละจ้ะ ^^"

หวังว่าพี่สิงโตจะเข้าใจสิ่งที่เรากำลังจะอธิบายต่อไปนี้ก็แล้วกันนะ 

@ห้างสรรพสินค้า L

"น้องครับๆ"

"คะ?"

จู่ๆ การเดินหาร้านคาเฟ่ก็หยุดลงเมื่อมีชายคนหนึ่ง รูปร่างหน้าตาอวบอ้วนสวมแว่นสี่ตาเดินเข้ามาขวางทางเธอเอาไว้

"คือ เพื่อนผมอยากจะขอเบอร์พี่อะครับ พี่ช่วยให้เบอร์กับเพื่อนผมหน่อยได้ไหมครับ"

เมื่อฉันหันไปมองที่กลุ่มชายกลุ่มหนึ่งเห็นชายคนหนึ่งใบหน้าท่าทางดูนักเลงไม่น้อย ต่างจากชายร่างอวบสวมแว่นสี่ตา สีหน้าเขาดูเกรงกลัวอะไรบางอย่าง 

"นี่โดนพวกนั้นบังคับมาหรือเปล่า"

"อะ...เออ"

เห็นท่าที่เป็นกังวลเข้าเธอรู้ได้ทันที เรื่องที่เกิดขึ้นกับชายสี่ตาคงจะมีเรื่องอะไรไม่ดีอย่างแน่นอน

"เราไม่รู้หรอกนะว่านายเจออะไรไม่ดีมา แต่นายควรจะรักตัวเองมากกว่านี้นะ เราเชื่อว่านายน่ะเก่งและสามารถเอาชนะไอ้พวกนั้นได้อย่างแน่นอน ^^"

ฝ่ามือเล็กรวบฝ่ามือใหญ่ของชายร่างอวบอ้วนสี่ตา ไม่รู้เพราะหน้าตาที่สะสวยหรือคำพูดให้กำลังของเธอ ทำให้ชายร่างอวบใจเต้นระรัว 

"ขะ...ขอบใจนะต่อไปนี้เราจะรักตัวเองให้มากกว่านี้"

"จ้ะ แล้วถ้าพวกมันถามอะไรนาย บอกพวกมันว่าให้มาพบเราที่หน้าห้างสรรพสินค้าอีกครึ่งชั่วโมง"

"อื้ม ขอบใจเธอมากเลยนะ ขอบใจจริงๆ ^^"

"จ้ะ เราไปทำธุระก่อนนะ ^^"

ร่างสวยในชุดนักเรียนสายตาของชายสี่ตานั้นไม่ได้เป็นเพียงคนสวยคนหนึ่ง แต่เป็นดั่งเทพธิดาเดินดิน

"เซร่า ฉันจะไม่มีวันลืมเธอเลย"

คาเฟ่ H 

"สายหรือเปล่านะ!"

เพราะมัวยุ่งกับเรื่องไม่เข้าเรื่อง มันทำให้ฉันเลทเวลามาเกือบสิบนาที ไม่รู้ว่าพี่สิงโตมารอนานแล้วหรือยัง

"มาแล้ว!!"

ร่างอวบไม่ทันจะเดินเข้าร้านเห็นเข้ากับร่างแกร่งกำยำของชายอันเป็นที่รัก ชายที่ต้องพูดคุยระบายเรื่องกามอารมณ์กับเธอในทุกๆ คืนนั่งรอเธออยู่ที่โต๊ะแล้ว

"กว่าจะมานะ นี่เลยเวลามาเกือบสิบนาทีแล้ว"

ทันทีที่เซร่านั่งลงที่เก้าอี้ก็โดนบ่นหูชาขึ้นมา ทำเอาสีหน้าเธอซีดเซียวไม่คิดว่าต้องมานัดเจอกับคนที่เธอเฝ้ารอในสภาพอาจารย์และนักเรียนแบบนี้ 

"พอดีตอนมาถึงที่ห้างแล้วมีเรื่องนิดหน่อยน่ะค่ะ เลยมาสายไปนิดต้องขอโทษพี่สิงโตด้วยนะคะ"

"ตอนนี้เรียกชื่อพี่เต็มยศได้แล้วสินะ"

"เรียกไม่ได้เหรอคะ"

ดวงตากลมโตจ้องมองใบหน้าที่เย็นชาต่างจากเมื่อคืนอย่างชัดเจน 

"ก็...ได้ละมั้ง"

สิงโตเอนหลังพิงเก้าอี้ ยกแก้วกาแฟเย็นขึ้นมาดื่มพลางเหลือบมองไปทางอื่นแทนใบหน้าสาวลูกครึ่งออร่าจับ 

"ไม่คิดว่าเธอจะสวยกว่าในรูปอีกนะ เซร่า"

"ขะ...ขอบคุณค่ะ"

คำชมของชายหน้าเข้มสร้างความสั่นไหวในจิตใจสาวร่างอวบเป็นอย่างมาก ไม่อาจจะมองหน้าเขาได้อีกแล้วความรุ่มร้อนในใจมันแผ่ซ่านไปทั่วร่าง เหงื่อออกฝ่ามือเล็กราวกับกำลังเผชิญหน้ากับสัตว์ร้ายในป่าลึกอย่างไงอย่างนั้น 

"และวันนี้ที่พี่เรียกเรามาคุยก็เพราะเรื่องของเรา"

เรื่องของเรางั้นเหรอ..ไม่ใช่ว่าจะเลิกคุยกับฉันหรอกนะ

"เรื่องอะไรเหรอคะ"

"เรื่องความสัมพันธ์ของเรา พี่ไม่อยากให้ใครรู้เรื่องนี้แม้กระทั่งเพื่อนร่วมชั้นของเรา"

"เรื่องนั้นไม่มีใครรู้เรื่องแน่นอนค่ะ! เซร่าไม่เคยบอกใครหรือเล่าเรื่องของเราให้เพื่อนฟังแม้แต่นิด"

ด้วยท่าทางและน้ำเสียงที่ตื่นตระหนกก็พอจะเดาทางได้ คงจะจริงอย่างที่เธอว่า

"อื้ม แต่พี่ก็ไม่คิดนะว่าเธอจะโกหกพี่เรื่องที่เธอบอกว่าเธอทำงานแล้ว"

สายตาเพชฌฆาตเหลือบมองใบหน้าเรียวสวยสาวลูกครึ่งหน้าใส อย่างกับกำลังคาดคั้นความจริงจากปากของเธอ

"เรื่องนั้นเซร่าต้องขอโทษพี่สิงโตด้วยนะคะ ที่เซร่าต้องโกหกเพราะไม่อยากให้พี่เห็นเซร่าเป็นเด็กน่ะค่ะ เซร่าอยากคุยกับพี่จริงๆ นะคะ"

สาวน้อยงัดมารยาร้อยแปดเล่มเกวียนออกมาฟาดฟันหัวใจชายหน้าเข้มตรงหน้าไม่หยุด และผลก็ออกมาดีเกิดคาด เขากลับคลี่ยิ้มเป็นชูการ์แด๊ดดี๊คคนเดียวกันกับในหน้าจอไม่มีผิด

"เอาเถอะ พี่เองก็ยังอยากคุยกับหนูต่อเหมือนกัน แต่เรื่องนี้ช่วยเก็บเป็นความลับก็น่าจะดีนะ"

"ค่ะ แน่นอนเซร่าสัญญาเรื่องของเราจะถูกเก็บเป็นความลับตราบเท่าที่พี่ต้องการเลยละ"

รอยยิ้มแสนหวานของคนน้องสร้างแรงสั่นสะเทือนต่อใจชายหน้าเข้มตรงหน้า ฝ่ามือใหญ่ลูบเข้าที่หัวเด็กสาวราวกับเธอเป็นสิ่งมีค่าคู่ควรต่อการทะนุถนอม

"ว่าแต่....ถ้าหากไม่มีคนเซร่าสามารถเดินเข้าไปหาพี่ได้หรือเปล่าคะ ตอนนี้เซร่าเจอกับพี่แล้ว คงจะต้องคิดถึงพี่มากกว่าเดิมแน่ๆ"

"ได้สิคะ เซร่าของพี่ยังขี้อ้อนเหมือนเดิมเลยนะ"

"อาจจะมากกว่าเดิมก็ได้ค่ะ ^^"

ฝ่ามือเรียวสวยรวบกุมฝ่ามือชายตรงหน้า ทั้งยังยกเท้าเขี่ยไปมาที่หน้าขาของพี่ชายตรงหน้า ทำเอารอยยิ้มเสือร้ายกระตุกยิ้มเฝ้าจ้องมองใบหน้าเรียวมนไล่บี้สายตา ลงที่อกอวบใหญ่ ซึ่งแน่นอนเขาจำได้ถึงภาพที่งดงามไร้เสื้อผ้าชุดนักเรียนของเธอ เพียงแค่เห็นภายนอกก็พาใจล่องลอยเข้าไปในห้วงอารมณ์รุ่มร้อน เนินอกเต่งตึงตามวัยสาวน้อยผิวพรรณสะอาดสะอ้านไร้ซึ่งริ้วรอย จุกปลายปทุมถันเชิดสีชมพูชวนลิ้มลอง ทำเอาสิงโตต้องกลืนกิเลสตัณหาลงคอด้วยความยากลำบาก

"อึก! ทำแบบนี้ไม่น่ารักเลยนะคะ พี่กลัวจะอดใจไม่ได้แล้วจับหนูกดในห้องน้ำห้างก่อนนะ"

"ฮ่าฮ่า ได้นะคะ"

"หึ ยัยเด็กแก่แดด"

ขอโทษนะคะ ขอโทษที่ต้องโกหกเซร่าไม่อาจจะบอกความจริงกับพี่ได้ทั้งหมดไว้ถึงเวลาเซร่าจะบอกความจริงทุกอย่างกับพี่เองนะคะ.... 

...........