Chapter Five

Nakakamangha ang ginawang disenyo para sa reception, it's a garden party and almost all the different kind of flowers is all over the place. Sobrang magarbo kahit na isang buwan lang ang naging preperasiyon nila. Ang alam ko ang Mom at Grandma ni Felix ang nag-asikaso ng lahat.

They didn't inform me about the concept, nor did they ask for my opinions or ask what I liked…pero that's okay with me; as long as the wedding goes off without any hassle.

 Besides that, the extravagant wedding and reception serve as a showcase of Cortezano's wealth and power.

"Okay na po Ma'am," magalang na yumuko ang hairdresser, make up artist at ang gown coordinator. 

Pagmasdan ko ang sarili ko sa malaking salamin. I'm wearing a white maxi dress, it's strappy and long. Bagay na bagay para sa isang garden party. 

"Thank you so much" nakangiti akong umikot sa salamin, this is a good outfit it's refreshingly light. 

Actually kanina pa ako kinakabahan, kung sa simbahan ramdam ko na ang malamig na pakikitungo ng iba sa akin, ano pa kaya sa party mamaya? 

"Ma'am Veronica" 

"Yes?" napalingon ako sa isang staff na tumawag sa pangalan ko. 

Sumenyas ito sa pinto kaya lumipat ron ang tingin ko. She's a wearing a white and gold formal dress, kapansin-pansin rin ang naglalakihang mga dyamante niyang aksesorya. 

"Ma'am.." pilit kong iwinaksi ang ilang ko sakaniya, hindi ko rin malaman kung ano ang dapat at tamang itawag ko ngayong isa narin akong Cortezano. 

Baka bigla nalang niya akong sigawan kung tatawagin ko siyang Grandma.  

"Are you finished changing? My grandson has been waiting for a long time; do you plan on staying here?" her dry and strict tone scares me a little.

"I'm done changing Ma'am, lalabas na rin po ako." taranta kong sagot at pilit iniiwas ang tingin sakaniya. 

Tama nga ang sabi ng mga empleyado ng YJ, kahit tingin palang niya ay nakaka-pressure na. Nagsimula naring mataranta ang mga staff. 

"All of you get out of here, I want to talk to her first." 

Palihim akong napapikit nang marinig ang sinabi niya. Dalawang buwan palang akong buntis pero baka makaanak ako ng maaga dahil sa Lola ni Felix. 

Nang makalabas na lahat ng mga staff at kami na lamang dalawa ang natira, tumuwid ako ng tayo at diretsong tumingin kay Madame Fortuna. Nakagat ko pa ang loob ng pisngi ko nang mapansing mas lalo pa niya akong tinitigan. 

"Isa ka ng Cortezano ngayon." panimula niya na nakapag-pakunot ng noo ko, hindi mawari kung ano ang gusto niyang iparating. 

"Maraming babae ang umaaligid sa apo ko, pare-parehas naghahangad maanakan, nangangarap na magpakasal sa nagi-isang tagapag-mana ng Cortezano. So I just want to congratulate you, sa lahat ng nagtangkang pikutin ang apo ko... Ikaw ang nagwagi. " 

Mapang-asar siyang tumawa kasabay ng mahinahong pagpalakpak sa harapan ko.  Huminga ako ng malalim, pilit na pinapahaba ang pasensya. 

Maging mabait ka pero wag kang magpapa tapak kahit kanino. Sinalubong ko ng diretso ang mga mata niya at binigyan siya ng tipid at pilid na ngiti. 

"Unang-una sa lahat Madame Fortuna, hindi ako ang nagpumilit na magpakasal sa apo niyo. Kinumbinsi lang rin akong magpakasal para manatiling malinis ang pinaka-inaalagaan niyong apelyido" sagot ko. 

Kita ko ang nanlilisik niyang mga mata, pero matapang ko yung nilabanan. Hindi niya maiitangging Mali ako, dahil sa bibig na niya mismo yun lumabas nung nasa hospital parin ako. Sabay kaming napatingin sa pinto nang bumukas yon. 

"Veronica, the guest is all waiting— Grandma? What are you doing here?" nag salit-salit ang tingin niya saaming dalawa. 

Hindi ako nagsalita at hinintay lamang na si Madame Fortuna ang magsalita, napataas ang dalawang kilay ko ng umikot ang mga mata nito bago tumalima at talikuran ako. Pareho kaming natahimik ng walang pasabi itong lumabas ng silid. 

"Hah," napabuga ako ng hangin nang tuluyan na siyang makalabas. 

"Did she say anything harsh to you?" Felix held my arms and comforted me kahit wala pa naman akong sinasabi. 

"She congratulates me," nakangiti akong tumingin sakaniya.

"Congratulate on what? I know my Grandma too well, Veronica, and it's impossible for her to congratulate you on our wedding." nakangiwi nitong anas na  nagpatawa sa akin.

Pinili kong hindi na sagutin ang tanong niya at inaya na lamang siyang lumabas para harapin na ang mga bisita. 

Pagkalabas namin ay kaagad na nagsimula ang party at cake cutting, umulan rin ng napakaraming regalo at kung ano-ano pang mga programa. 

Masarap ang mga pagkain pero pinalayo yon ni Felix sa uupuan namin dahil alam niyang maselan ang pang amoy ko. Nakakatawa lang dahil araw ng kasal ko pero tanging sopas at prutas lang ang kinain ko. 

Bumaba na ang araw ay tuloy pa rin ang party, nakaupo nalang ako sa upuan katabi ni Felix na simula pa kanina ay hindi na nawalan ng kausap. Baka pagkatapos nito ay maubusan na siya ng laway. 

Yumuko ako nang hindi ko mapigilan ang paghikab, gusto ko ng magpahinga. 

"Excuse us, it seems that my wife is already tired; we will have to leave first; everyone, enjoy the party." 

Gulat akong napatingala kay Felix matapos niya yong i anunsyo yun sa mikropono. 

"Let's go?" nakangiti siyang yumuko saakin para alalayan akong makatayo. 

"Okay lang ba talagang umalis tayo agad? Baka magalit ang Lola mo." bulong ko habang naka-kapit na sa braso niya. 

Lumingon ako sa pwesto kung nasaan ang mga magulang ni Felix, nakita kong tumango si Mama Felicia. Samantalang si Madame Fortuna naman ay hindi kami pinagtutuunan ng pansin at patuloy lang na nakikipag usap sa mga amiga niya.

"Tara na."

Pagpasok namin sa loob ng elevator para makarating sa floor kung nasaan ang suit namin ay biglang nagsalita si Felix.   

"Veronica you don't need to think about them; just think about yourself; don't mind anyone except you and our baby; you don't have to please everyone in my family." seryoso at walang preno nitong sabi. 

"Your Grandma is very protective of you." tiningnan ko ang repleksyon niya sa pinto ng elevator, matunog siyang ngumisi bago sumagot. 

"She isn't protecting me; she is protecting Cortezano's clean reputation." mapait nitong hayag. 

"Felix... " naawa ko siyang nilingon. 

At some point, feeling ko pareho kami ng sitwasyon ni Felix. 

"Pfft, don't worry, I'm used to it; so I'm telling you, you just have to take care of yourself; don't let my grandmother's words affect you."

Hanggang ngayon, hindi parin ako makapaniwala na may lalaking kagaya ni Felix. He's a playboy, but he's a good man.

Napakalaking niyang tao, nagsusumigaw ang awtoridad sa pustura niya but when it comes to me, whenever he talks to me, he's too soft-spoken and caring na hindi na minsan bagay sa dambuhala niyang katawan. 

"This is where we'll be staying for the night."  anunsyo niya matapos buksan ang pinto. 

Nagkatinginan kami at magkasabay na nagkailangan ng  bumungad sa amin ang pang honeymoon na concept ng buong kwarto. May mga rose petals ang malaking puting kama, mga maliliit at bilog na  kandila at may wine pa. 

"Are you uncomfortable, Veronica? I'm sorry, let me call some staff to clean all of this, you need to rest comfortably, hays why putting something like this?" 

" But I do like it..." wala sa sariling bulong ko. 

Napalingon ako kay Felix nang marinig ko ang may kalakasan niyang pagbaba ng telepono. 

 "Do you like it?" tanong niya, nahihiya akong tumango. 

Isa't-isa kong kinalas ang ipit at dekorasyon sa buhok ko. Nagtaka pa ako nang makitang natataranta na naghubad ng sapatos si Felix habang nakatayo. 

"The staff's efforts will be in vain if this is cleaned up, so let's just put out the candle and sleep on the bed. Don't bother them, it's only for one night bukas ay aalis na rin tayo–oh? bakit?" tanong ko nang pabagsak na napaupo si Felix sa kama. 

Ibinaon pa niya ang mukha niya sa nadampot na unan bago nag-angat ng tingin saakin. Nagulat ako nang makita ang mamula-mula nitong pisngi. 

"Ayos ka lang ba? Bakit namumula mukha mo?" lumapit ako sakaniya para makapa siya. "Hala mainit ka" taranta kong sabi nang maramdman ang init sa noo niya. 

"No, I'm not sick." marahan niyang hinawakan niya ang kamay ko para alisin sa noo niya. "Let's just sleep." binitawan nito ang kamay ko at ilap na umiwas saakin. 

 May kung anong kirot na dumaan sa dibdib ko,  nang maisip na mukhang nari-realize na ni Felix na mali ang desisyon niyang magpakasal sa akin.