Chapter 38

Napahawak ang mga kamay ko sa dulo ng lamesa upang suportahan ang bigat ko ng maramdaman ang panginginig at panlalambot ng mga tuhod at binti ko.

Damn! Ang sakit nun, ha! Tanginang babae na ‘yon! Tangina, ang sakit talaga! Bulong ko sa isipan

“Sweetheart,” puno ng pag-alala ang boses na tawag ni Nicco sa akin. “Melania… Sweetheart.” kay bilis akong inalalayan ni Nicco paupo pabalik sa swivel chair. “Leave us first, Juno,” agad naman tumalima ang kanyang sekretarya. Kay bilis nitong naihakbang ang mga paa palabas ng kanyang opisina. Narinig ko ang pag-lock kasabay ang pag-sarado ng pintuan.

Hindi ko napigilan ang pagtulo ng luha sa mga mata ko. Hindi lang dahil nasasaktan ako kung hindi dahil sa inis na nararamdaman ko kay Cindy. Nicco gently held both of my face, giniya niya akong tingnan siya, pinunasan niya ang luha sa pisngi ko. Napatingin ako sa mga mata niya, bakas ang awa, pag-alala at pangamba sa mga ito. Nakatingalang nakaupo siya sa harapan ko.

“I love you.” dama ko ang sin