“Ate Gab, huwag kang mahiya. Tingnan mo, ikaw ang pinakamaganda sa lahat ng mga magulang na um-attend,” mahinang bulong sa akin ni Anna.Marahil ay napansin niyang kinakabahan ako habang naglalakad kami papasok ng classroom nila.“Smile ka, Ate Gab,” dagdag pa nito saka nilagay ang dalawang hintuturo niya sa gilid ng kaniyang labi saka ngumiti nang ubod nang tamis.“Gaya nito oh.”Natawa naman ako nang makitang ini-stretch niya ang kaniyang labi sa magkabilang gilid.“Ayan, ganiyan nga. Tingnan mo, mayamaya, lahat sila, sa’yo na lahat nakatingin.”Napailing nalang ako sa sinabi nito. People kept on telling me that I am pretty. Pero kapag bata ang nagsabi, pakiramdam ko ay totoo ang sinasabi nila. “Good morning, Anna.”Sabay kaming napabaling ni Anna sa kaniyang teacher. Bata pa ito, maganda, at halos kasing tangkad ko.“Good morning teacher Kaye. Siya nga po pala, si Ate Gab po muna ang a-attend sa meeting ngayong araw. Okay lang naman po hindi ba?”Ngumiti ang teacher ni Anna sa kan
“Alam mo Kuya, malakas talaga ang pakiramdam ko na may crush sa’yo ang teacher kong si Miss Kaye.”Napaubo bigla si Anton nang marinig ang sinabi ni Anna. Agad ko itong inabutan ng isang basong tubig dahil ako ang katabi niya sa mesa. Kasalukuyan kaming kumakain ng hapunan nang biglang magkuwento si Anna.“Talaga? Hindi ba ay maganda yung si Teacher Kaye? Crush nga iyon ng mga kaklase ko eh.”“Hoy, anong crush? Grade four palang kayo may nalalaman na kayong crush,” saway ni Anton sa kaniyang bunsong kapatid.“Hindi naman ako, Kuya eh. Sila lang iyon. Wala pa akong crush ‘no!” sagot naman nito sa kaniyang Kuya at pasimpleng umirap.“Teka, nga pala, Ate, paano mo nasabing may gusto si Teacher Kaye kay Kuya?”Huminto sa pagnguya si Anna at nilunok ang kinakain.“Eh kasi kanina, nabanggit ko na narito si Kuya. Kitang-kitang ang excitement sa mga mata ni Teacher Kaye. Tapos kanina noong break time namin, tinanong pa niya kung hanggang weekend ay narito si Kuya. At saka, nilinaw niya rin ku
Pagkatapos yakapin ni Tita Alissa si Anton ay agad na bumaling sa akin ang kaniyang ina at ngumiti ito. “Ikaw na ba si Gabriella?” tanong nito habang naglalakad palapit sa akin.Tipid akong ngumiti at tumango sa Ginang. Nang makalapit ito sa akin ay agad kong inabot ang kamay nito para makapagmano.“Magandang umaga po, Tita Alissa.”Lumingon ako sa ama ni Anton na nakatingin sa akin. Kita ko sa kaniyang mga mata na pinagmamasdan niya akong maigi o hindi kaya ay sinisiyasat.“Magandang umaga po sa inyo, Tito Steve.”Lumapit ako rito para magmano. Seryoso ang hitsura nito. Akala ko nga ay may pagka-disgusto ito sa akin kaya nag-aalangan ako na ngumiti at bumati. Lumapit si Anton sa kaniyang ama at siniko ito sa tagiliran.“Pa, huwag mo namang tinatakot si Gabriella.”Nang sabihin ni Anton iyon sa kaniyang ama ay bigla nalang ito ngumiti at ilang sandali pa ay tumawa.“Joke lang hija,” saad nito.Dahil tumatawa na sila ay nakitawa na rin ako. Medyo peke nga lang yung tawa ko dahil ang t
“Kuya, sino bang tinitingnan mo riyan? Tara na, excited na akong mag-ikot.”Mabilis na hinila ni Anna ang kamay ni Anton dahilan para maputol ang tinginan nila ni Jacob. I swallowed saliva in my throat but then I realized, halos tuyo na pala ang lalamunan ko. Muli akong tumingin kay Jacob pero hindi umabot sa kaniyang mga mata ang tingin ko. I chose not to. Natatakot kasi akong makita na baka hindi na siya interesado sa akin. I’m still in the healing process. Mahirap para sa akin na makita siya at malamang wala na siyang pagmamahal na natitira sa akin.Napansin ko ang suot niyang damit. Walang nagbago sa pananamit niya. He’s still looks gorgeous kahit na simple lang ang suot niya. Mas nagmumukha siyang kaakit-akit sa ganoon. For a minute I thought I was okay, pero nang makita kong humawak ang isang babae sa braso niya ay doon na napuno ng bigat ang dibdib ko.Pakiramdam ko, anytime soon ay iiyak na ako sa sobrang bigat nito. Pero nagulat ako nang humarang si Anton sa harapan ko. Doon
Dahil halos mag-iisang minuto na kaming nakatingin sa isa’t-isa, ako na mismo ang kusang pumutol nang tinginan naming dalawa. I cleared my throat and continued walking down the stairs. Siya naman ay hindi gumalaw sa puwesto niya.“Jacob, give me a second.” Nang marinig ko ang boses ng babae ay hindi ko napigilang mapakunot ang aking noo. Madali ko ring ibinalik sa normal ang reaction ko at nagpanggap na balewala lang ang nakita ko.Nagkunwari akong hindi ko nakita kung paano kumapit sa braso ni Jacob ang babaeng kasama niya.“Let’s go. Baka kanina pa naghihintay sina Dad.”Ipinagpatuloy ko ang aking paglalakad nang biglang…“Wait a sec, hey can you stop from walking?”Sa pagkakataong iyon ay hindi ko na napigilang mapakunot ang aking noo nang marinig ang sinabi ng babaeng kasama niya. But still, I acted I didn’t hear anything. Kung gulo ang hanap ng babaeng ito, puwes hindi ko siya papatulan. Masyado akong maraming iniisip at ayoko siyang bigyan ng panahon.“You look familiar. Do I kn
Dahil sa nangyari ay halos hindi kami magkatinginan ni Anton. Hindi lang kami nahihiya sa aming mga sarili, kundi pati na rin sa kaniyang mga kapatid na nakasaksi sa nangyari. And the worst of all, nakunan pa talaga ito ng larawan. Kung bakit ba naman kasi naisipan pa nilang kumuha ng litrato. ‘Yan tuloy ang nangyari.Dali-dali niya akong dinala sa mababaw na parte ng dagat.“Sorry, hindi ko sinasadya,” mahinang bulong niya sa akin.Umiling naman ako at tipid na ngumiti sa kaniya.“No, walang may kasalanan. It’s just happened. Walang dapat sisihin.”Totoo naman. Hindi naman namin parehong sinadya iyon. Pareho kaming nabigla at hindi namin inasahan ang pangyayari. Malakas din ang alon at masyado rin akong nagulat kanina.“Kuya, idi-delete ba namin ito?” Dinig ko ang kaba sa boses ni Anna. Si Arkin naman ay nag-aalala ring nakatingin kay Anna. Nagpalipat-lipat ang tingin nito sa amin.Marahang kinuha ni Anton ang kaniyang phone sa kamay ng kapatid at saka umahon ng dagat. Hindi na ito m
Yumuko na ako nang makapasok lahat ng mga ito sa restaurant. Medyo malayo naman ang napili nilang puwesto sa amin kaya kahit paano ay nakahinga ako nang maluwag.“Okay ka lang ba?” tanong ni Anton nang mapansin niyang hindi pa ako kumukuha ng pagkain.Kung magpapakatotoo ako, sasabihin kong hindi ako okay dahil hindi maalis sa isip ko ang nangyari sa amin ni Jacob kanina sa cabin. Malaking palaisipan pa rin sa akin kung paano siya nakapasok sa silid kung saan ako naliligo. Paano niya nalaman na doon ang silid na pinuntahan ko? Higit sa lahat, paano niya nalaman ang nangyari sa amin ni Anton— ang ibig kong sabihin ay ang hindi sinasadyang halikan namin kanina sa dagat? Sinusubaybayan ba niya ang bawat kilos ko?“Oo naman, okay lang ako.”“Eh bakit ganiyan ang hitsura mo? Parang ang lalim ng iniisip mo.”Tipid akong ngumiti kay Anton. He noticed that? Akala ko ay walang makakapansin sa pagbabago ng pakiramdam ko. But even though he’s my friend and I want to tell him things that happened
“Kumusta ang pakiramdam mo?”Hawak ko ang isang mug na may lamang kape habang nakatanaw sa banayad na karagatan. Lumingon ako kay Anton nang marinig ang boses niya. May hawak din siyang mug. Dahan-dahan siyang umupo sa tabi ko.“Ayos lang naman ako. Sina Anna, nasaan na?” tanong ko sa kaniya.“Nakatulog na yung dalawa. Masyadong napagod buong araw.”Ngumiti lang ako sa kaniya at saka uminom ng kape. Napansin kong seryoso siyang nakatitig sa akin.“Okay ka lang ba?”Tipid na tango lang ang binigay ko sa kaniya.“Don’t lie to me, Gab. Alam kong magmula palang kanina, hindi ka na okay. Alam kong malaki ang impact sa’yo nang makita mong muli si Jacob.”Tipid akong ngumiti sa kaniya. Sinusubukan kong hindi magpaapekto tungkol sa bagay na iyon. Hangga’t maaari ay ayoko na nga sanang maalala pero heto si Anton, binanggit ang tungkol doon.“It doesn’t matter kung anong maramdaman ko. Wala namang magbabago, Anthony. Iniwan niya ako. He broke up with me. And until now, it is still painful. Ang