Prologue

"Jeff!" pagtawag ng dalaga sa binatang abala sa hardin ng mansyon. Panandalian syang tumigil para harapin ang dalagang tumawag sa kanyang pangalan.

"Ms. Venice, ikaw pala," nakangiting sabi nya. Nagpupunas pa ng kamay dahil nalagyan ito ng putik nang ayusin nya ang mga halaman.

"Anong Miss? Sabi ko sayo diba? Venice nalang," sambit naman ng dalaga.

Napahimas sa batok si Jeff at napaiwas ng tingin. Hindi nya kasi lubos maisip na tatawagin nya sa pangalan ang amo nya.

"V-venice..."

"Ayan! Mas okay ako sa ganyan." Sambit naman ni Venice at pumapalakpak pa.

"Anyways, kaya pala kita tinawag kasi gusto ko magpaturo," sabi ni Venice.

"Paturo? Saan ba?"

"Sa schoolworks ko. Well, may ilang terms and formulas lang naman akong di ganung ma-gets and since, top 1 ka sa klase nyo, I'm sure, you can help me."

"Sure, may free time naman ako mamaya." Sagot ni Jeff na nagpangiti kay Venice.

"Yey! Salamat. You can go back now on what you're doing." Ngumiti muna siya Venice bago tumalikod para bumalik sa loob.

Agad namang bumalik sa gawain si Jeff. Kelangan nyang tapusin muna ang trabaho nya para matulungan na nya si Venice.

Si Jeff o Jefferson Madrid ay nagtatrabaho sa mga Ocampo. Tanging nanay nalang nya ang kasama nya sa buhay dahil maagang namayapa ang kanyang tatay.  Naiwan sa probinsya ang kanyang ina dahil kelangan nyang magtrabaho sa Maynila at dito sa mga Ocampo sya nagkaron ng trabaho.

2nd year college palang sya sa kursong Business Ad. Nakakapag aral sya sa tulong din ng pamilya ni Venice. Ang perang sinsahod ay pinapadala nalang nya sa kanyang ina at ang mga Ocampo na ang sumasagot sa gastusin nya sa paaralan.

Magli limang buwan nadin mula ng mamasukan sya dito bilang hardinero o minsan nama'y bodyguard ni Venice. Ayaw kasi ni Venice ng bodyguard talaga dahil di sya komportble. Tanging kay Jeff, na sing edad nya din halos , sya komportable at alam nyang magkakasundo sila sa iilang bagay.

Magtatanghalian ng matapos nya ang gawain. Agad syang nagligpit at naghugas ng kamay at paa sa may likod bahay. Meron dong gripo at hose kaya nakakapaghugas sya don bago pumasok sa mansyon.

Alangan naman kasing pumasok sya don na putik putik ang paa nya.

"Jefferson, iho. Tapos kana ba sa gawain mo sa hardin?" Salubong sakanya ng mayordoma ng mansyon at nag aalaga din kay Venice, si Manang Helen o Nay Helen.

"Opo, Nay Helen. Si Ms. Venice po ba, nasa kwarto?" Tanong nya habang pinupunasan ang pawis sa noo.

"Andun yata sya. Tingnan mo nalang iho at ako'y may bibilhin pa sa labas na mga kailangan dito sa bahay," sambit ni Nay Helen.

"Gusto nyo pong samahan ko kayo?" tanong ni Jeff dahil paniguradong magbubuhat ng mabibigat ang matanda at isa pa, naalala nya ang kanyang ina kay Nay Helen.

"Wag na, iho. Kasama ko naman si James at isa pa, nasabi ni Venice sakin na kelangan nya ang tulong mo sa gawain sa eskwela kaya puntahan mo na at pababain para kumain. Mas mabuting kumain muna sya dahil paniguradong mapapagod utak nya sa mga gawain sa eskwelahan," mahabang sambit ni Nay Helen na nagpangiti kay Jefferson.

Mahal na mahal talaga ng mga kasambahay ng mansyon si Venice.

"Sige po, ingat po kayo." Tumango lang ang matanda at dumiretso na sa pintuan kung saan naghihintay si James, ang driver ng mga Ocampo.

Pumunta muna si Jeff sa silid na para sakanya para magbihis.

Bawat maid, driver o hardinero sa mansyon ay may mga silid. Ang ilan ay magkakasama sa kwarto pero wala naman silang reklamo dito dahil maayos at malawak naman ang kwarto para sa kanila.

Naligo ng mabilisan si Jeff saka nagpalit ng white V-neck shirt at black shorts. Kinuha nya din ang glasses nya bago lumabas at umakyat papunta sa kwarto ni Venice.

Nang makarating sa tapat, kumatok sya ng tatlong beses bago nagbukas ang pintuan at bumungad si Venice na naka glasses at naka messy bun ang buhok.

"Uy Jeff!" Ngiting sambit ni Venice. "Halika, pasok ka" sabi nya saka nilakihan ang pagkakabukas ng pintuan.

"Mamaya na. Bumaba ka muna at kumain para tuloy tuloy ang paggawa mo nyan" tumango si Venice at bumalik sa may kama para ipatong ang notebook na hawak nya saka tinanggal ang glasses bago lumabas ng kwarto kasunod si Jeff.

Ang bango nya! Sambit sa isip ni Venice habang pababa sila sa hagdanan. Nasa likuran nya si Jeff kaya amoy na amoy nya ang bango nito. Di man branded ang shampoo o pabangong gamit ng binata, kaaya aya ang halimuyak nito para kay Venice.

"Asan si Nanay Helen?" Tanong ni Venice ng makarating sila sa dining area.

"Lumabas, bumili ng mga kelangan dito sa mansyon. Kasama nya si Kuya James" sabi ni Jeff habang nagsasalin ng tubig sa baso.

"Hala Jeff, ako na dyan" dumating ang isang maid na nagngangalang Hazel at pilit na kinukuha kay Jeff ang pitsel.

"Ayos lang, Zel. Ako na dito " sabi ni Jeff.

"Sige, salamat ah. Kailangan ko talagang tapusin 'tong utos ni Nay Helen eh" sabi nya saka tumingin kay Venice at ngumiti.  "Kain po kayo ng madami, Ms." Nakangiting sambit na sinuklian din ni Venice ng ngiti.

"Salamat Hazel, kumain na ba kayo?" Tanong ni Venice saka kinuha ang kutsara't tinidor at tiningala si Jeff. "Salamat"

"Ah, maya maya na po, Ms. Tatapusin pa po namin itong mga gawain"

"Sumabay na kayo" sambit ni Venice kaya't lihim na napangiti si Jeff.

Iba talaga sya sa ibang amo.

Syempre, dahil mayaman ang pamilyang Ocampo, inaasahan ng iba na spoiled brat ang nag iisang anak nito pero kabaligtaran yon. Mapagkumbaba si Venice at kahit kailan ay di itinuring na iba ang mga kasambahay at mga empleyado sa mansyon nila.

Mas gugustuhin kasi ni Venice na may komportable sakanya ang mga kasama sa bahay dahil iilan din dito ay mas matanda sa kanya.

"Naku Ms. Venice, ayos lang po. Baka pagalitan kami ni Nanay Helen" nahihiyang sabi ni Hazel.

"Hazel naman, Venice nalang ang itawag mo sakin at saka, wag kayong mag alala kay Nay Helen, ako bahala. Maupo na kayo at saluhan nyo ko" sabi nya at tumingala kay Jeff na tahimik na nakatayo sa tabi nya.

"Ikaw den, maupo ka na" sabi nya.

"Ha? Hindi, ayos lan--"

"Dali na" tumayo si Venice at isa isang hinila paupo ang mga kasambahay pati si Jeff.

"Walang hiyaan. Kain na kayo. Makakapag antay naman yang gawain nyo eh" sabi nya pagkaupo.

Tahimik na kumain si Venice at ang mga kasama sa bahay pati si Jeff. Ilang minuto pa'y isa isa na silang natapos kasabay ng pagdating nina Nanay Helen at Kuya James.

"Nay! Kain na po kayo pati ikaw kuya James" salubong ni Venice.

"Sige lang iha, umakyat kana. Ako na ang magliligpit dito"

"Sige po"

Umakyat na si Venice kasabay ni Jeff at ilang sandali pa'y sinimulan nadin ni Jeff na turuan si Venice.

Naging maayos ang pagtuturo nya. Matalino naman si Venice kaya madaling matuto. Sadyang may ilang terms at formulas lang na kinalilituhan nya.

"JEFF! OMG! tingnan mo!" Tinaas nya ang papel na hawak habang nakangiti ng malawak.

Kagagaling lang nya sa school. Mas nauunang umuwi si Jeff dahil half day lang ang klase nito. Samantalang si Venice ay whole day.

Kay Jeff sya nagpapaturo ng mga hindi maintindihang lessons. Di naman kasi katanggi tanggi na napakatalino ni Jeff. Top honor ito sa klase nila kaya dito sya nagpapaturo. Kanino paba?

"Whoah! Nice, na perfect mo!" masayang sambit ni Jeff ng makita ang test paper na hawak ni Venice.

May exam kasi ito ngayong araw at nang malamang pasado sya, excited syang umuwi ng bahay para syempre, ipaalam kay Jeff ang magandang balita.

"Yes! And dahil yun sa tulong mo. Kaya salamat ah, ang daling maintindihan pag ikaw nagtuturo eh" nakangiting sambit ni Venice at nanlaki ang mata nya ng dumapo ang kamay ni Jeff sa buhok nya at ginulo ito.

"Wala yon. Basta kung kailangan mo ng tulong, hanapin moko" ngiting sabi ni Jeff at saka tumalikod para bumalik sa ginagawa.

Anlakas ng tibok.

Pumikit sya at huminga ng malalim. Kalma lang, Venice. Kalma.

"Venice?"

Napatalon sya sa gulat dahil sa tawag ni Jeff.

"Y-yeah?"

Kumunot ang noo ng binata. "May sakit kaba? Pulang pula ka oh" takang sabi ni Jeff.

Jusko Venice! Ano bayang nangyayari sayo?

"H-ha? Wala ito. M-mainit kasi.."

"Magbihis kana kaya tapos baba ka para makapag meryenda o kaya naman, dadalhin ko nalang sa kwarto mo"

"Wag na! Ako na lang yung bababa" pagkasabi'y tumalikod sya at pumasok sa mansyon.

Samantalang si Jeff, kunot noong nakatingin sa kanya, nagtataka.

"Weird"

Agad napahawak sa d****b si Venice pagkapasok ng kwarto.

Lumipas ang araw at hindi na maitanggi ni Venice ang nararamdaman. Naamin na nyang mahal nya si Jeff. Wala namang masama dun diba?

"I like you" pikit ang mata nya ng masabi yon sa harapan ni Jeff isang araw habang tinuturuan sya nito sa school works.

Inantay nyang sumagot si Jeff pero isang malambot na bagay ang dumampi sa labi nya.

Jeff is kissing her!

Bumitaw na din sila para makahinga ng ayos at nang mapatingin sya sa mukha ni Jeff, nakangiti ito ng malawak.

"Gusto din kita, matagal na" cliché man pakinggan, lumakas padin ang tibok ng puso ni Venice.

Lumipas ang araw, at buwan, palagi silang magkasama.

"Mahal, kamusta pag aaral mo?" Tanong ni Jeff habang nakaupo sila sa ilalim ng puno sa bakuran ng mansyon. Nakayakap si Jeff kay Venice mula sa likod at magkasalikop ang kanilang kamay.

"Hmm, okay na okay. Ikaw nagturo e" di mapigilang mapangiti ni Jeff at hinalikan nya ang ulo ni Venice pero...

"Anong ibig sabihin nito?!"

Sabay silang napatayo at napaharap sa sumigaw.

"M-ma?" Utal na tanong ni Venice.

"Venice Lauren! Anong kahihiyan ito?!" Nanggagalaiting tanong ng mama nya.

Nakaramdam ng kirot sa d****b si Jeff pero di sya nagsalita. Mahirap na baka kung anong masabi nya. Nirerespeto nya ito dahil ito ang tumulong sa pag aaral nya.

"M-mama" agad napalayo si Venice kay Jeff ng hilahin sya ng mama nya saka nito hinarap ang binata.

"Ikaw! Ano sa tingin mo ang ginagawa mo?!" sigaw nya kaya napalabas ang ilang kasambahay.

"M-madam, g-gusto kong malaman nyo na.... m-may relasyo--" hindi nya natapos ang gustong sabihin ng lumagapak ang isang malakas na sampal sa pisngi nya.

"Mama!" sigaw ni Venice na lumuluha na.

"Sino ka para makipagrelasyon sa anak ko?! Bakit?! May karapatan kaba?! Anong maibibigay mo sa anak ko?! Pagmamahal mo?! Mabubusog ba sya dyan sa pagmamahal mo?! Ha?!" napayuko si Jeff ngunit hindi padin nagsasalita. Patuloy na tinatanggap ang bawat masasakit na salita mula sa ina ng pinakamamahal nya.

"Ma, tama na..."

"Sabihin mo sakin, Jefferson! Paano mo maibibigay ang mga gisto ni Venice, ha? Kaya mo bang ibigay yon? Ni singkong duling, wala ka--" naputol ang pag sigaw nya nang lumuhod si Jeff at agad napatakip ng bibig si Venice.

"Madam, a-alam ko na wala akong kakayahan na mabigay ang gusto ni Venice dahil wala akong pera... H-hindi ko mabibili lahat ng luho nya pero, s-sana po hayaan nyo ko na maiparamdam sakanya kung gano ko sya kamahal"

"Wala akong pakealam sa pagmamahal mo! Lumayas ka dito! Kahihiyan sa pamilya namin ito! Ayokong maibalita na ang anak ko ay may karelasyong isang hamak na hardinero lang!" Saka ito tumalikod kaya agad syang nilapitan ni Venice at lumuhod din ito sa harap nya at hinawakan ang magkabilang pisngi nya.

"Ayos lang ako, mahal" ngumiti sya kahit milyon milyong karayon ang tumutusok sa d****b nya.

"S-sorry.." lumuluhang sabi ni Venice saka yumakap sakanya. Agad nyang hinaplos ang buhok nito at hinalikan sa noo para patahanin.

"Shh, ayos lang ako" mahinang sabi nya na parang sa sarili nya ito sinasabi.

"Hiwalayan mo ang lalaking yon" madiing sambit ng mama nya nang makapasok sya sa mansyon nila. Nagpaalam si Jeff sa kanya na babalik na sa trabaho kahit alam nyang, durog na durog ito ngayon.

"Pero, m-ma.."

"Ano, Venice? Sinusuway mo na kame?" malamig na tanong ng tatay nya. Dumating ito at agad nalaman ang nangyari.

"Pa, please! Mahal ko si Jef--"

"Wag mong ituloy! Ayokong makarinig tungkol dyan sa pagmamahalan nyong walang kabuluhan!" sambit ng kanyang ina.

"Hihiwalayan mo o sisirain ko ang buhay nya?"

Nanlamig sya dahil don at agad nagsalita kahit masakit. Kilala nya ang tatay nya. Alam nya ang kaya nitong gawin.

"Hihiwalayan ko"

"Mahal, ano yung sasabihin mo?" tanong ni Jeff sa kanya nang kausapin nya ito isang araw.

Eto na, kahit masakit.

"Maghiwalay na tayo" walang patumpik tumpik na saad nya.

"H-ha? N-nagbibiro ka diba?" pilit na tumawa si Jeff.

"Hindi. Sa totoo lang.." napalunok si Venice at pilit na tinatatagan ang loob bago magpatuloy. "Tama si mama. Wala kang maibibigay sakin. Hindi mo kayang ibigay ang mga gusto ko. Hindi ko nga din alam kung bakit nagkagusto ako sayo, eh isa kalang hamak na hardinero"

Napangiti ng mapait si Jeff kasabay ng pagtulo ng luha.

"So, ganyan pala ang tingin mo sakin? W-wow. H-hindi mo pala ako mahal?" basag na ang boses nya. Agad nag iwas ng tingin si Venice dahil ayaw nyang makita ang luha sa mata ni Jeff dahil baka bawiin nya ang mga sinabi nya.

Ngayon palang, humihingi na sya nang kapatawaran kay Jeff. Ngayon palang, nagsisisi na sya pero wala syang magagawa.

"S-sige, Ms. Venice" ngumiti pa sya ng pilit kahit natulo na ang luha. "S-salamat sa konting panahon. Siguro nga, tama kayo. Isa lang akong hamak na hardinero kaya wala akong karapatang m-magmahal ng tulad mo. Wag ka pong mag alala, Ms. Aalis na ko dito gaya ng hiling ng mama mo at siguro, hiling mo na din. Paalam" saka ito tumalikod.

I'm sorry Jeff. I hope you'll forgive me. Hope to meet you again.