Pagkatapos kong ikuwento ang bawat detalye ng nangyari, umalis na ang mga tauhan na inutusan nina Kuya. Gabi na din at inutusan na akong matulog. Kaso hindi ako makaramdam ng antok. Alas-nuebe nang gabi nang maramdaman ko ang panginginig ng aking katawan."Bring some ice here!" utos ni Kuya sa mga tauhan niya. Nagmamadali namang umakyat ang tauhan na mayroong dalang mga tube ice. Pinahawak ito ni Kuya sa akin. At maya-maya pa ay naramdaman ko na nababawasan na ang panginginig ng aking katawan. Pinilit ko ding umiyak, para kumalma ang aking pakiramdam. And that's when Kuya decided to give me some sleeping pills. "Matulog ka na..." sabi nila pagkatapos kong inumin ang pills. "Babantayan ka namin."Sinasabi ko sa sarili na kailangan kong maging malakas pero may certain point or time everyday na inaatake ako ng lungkot. Kuya decided na bumalik na kami ng Manila. Kailangan daw ang consent ko para sa paghukay sa libingan ng aking anak para sa maternity test na isasagawa.I was so nerv
RAIDENHindi ako makatulog. Ayaw ko ding matulog, sa kagustuhang mahanap ko na ang aking asawa at ng anak namin. Kanina pa ako tawag nang tawag sa mga connections ko, pero wala pa din silang maibigay na resulta sa pinapagawa ko sa kanila. Walang kahit ano'ng kuha ng cctv sa sementeryo o kahit ilang blocks mula dito. Kahit sa ospital kung saan pinalitan ang baby namin, wala ding footage. Sino kaya ang may gawa nito? Oras na malaman ko kung sino siya... Baka mapatay ko siya. Hinilot ko ang aking ulo. Pagod na pagod na ang aking isip. Sana maisip ng bumalik ni Rosario dahil kailangan naming hanapin ang aming anak. Mas maganda kung magkasama namin siyang hanapin. Nahiga ako sa kama naming mag-asawa. Habang nakatulala, bumabalik ang mga alaala ng huling gabi naming magkasama. Kakalimutan niya ako para maging masaya siya. Tumulo ang aking luha. Hindi ko matanggap. Sobrang sakit. Sana hindi mo ako makalimutan. I'm sorry if I'm gonna wish that you won't find your happiness, while you'r
RAIDEN Hinehele ko si Junior nang marinig ko ang tatlong katok mula sa pintuan. Pagbukas ko ay bumungad sa akin ang babaeng mayroong bitbit na dalawang unan at comforter. "Ano'ng ginagawa mo dito, JZ?" seryosong tanong ko sa babae. Napagsabihan ko na siya na bawal siya dito, dahil kuwarto namin ito ng asawa ko. Galit na galit siya noon, pero wala din siyang nagawa kundi lumabas, dahil kakaladkarin ko talaga siya palabas. Maganda na din iyong alam niya na hindi ako nagbibiro. "Nami-miss ko na si Junior," sagot naman niya na alam kong walang katotohanan. Kung si Rosario ang magsabi ng ganitong bagay, maniniwala pa ako. Kahit hindi niya alam na anak niya si Junior, ramdam ko na wala siyang hinanakit sa bata. At kaya niyang palakihin ito na parang sariling anak kung sinabi ko lang sana noon sa kaniya. Wala pa din akong balita sa kaniya, kaya gulong-gulo na ang utak ko. Kaya para ma-distract ako, ako na lang ang nag-aalaga sa anak namin. Tintanong ni Mommy kung bakit halos ayaw ko
RAIDEN "Huwag na huwag kayong magbubukas ng pintuan," bilin ko sa dalawang yaya ni Junior bago ako umalis. Nag-iwan din ako ng ilang tauhan upang magbantay dito sa mansyon, just in case na may hindi magandang mangyari. Binilinan ko din ng maigi ang mga nanny, na huwag papapasukin sina Mommy at JZ sa loob ng kuwarto. Huwag magbubukas ng pintuan, kahit si Mommy pa iyon. Pagod na pagod na ang isip at katawan ko. Pagod na akong mag-overthink pero heto na naman. Sana hindi ang asawa ko ang nakita nila.Halos hindi ko maihakbang ang mga paa ko nang makarating kami sa crime lab kung saan dinala ang bangkay na nakita nila. Hindi na ito makilala kaya hindi na din nila pinasilip pa sa akin. Pinakita nila sa akin ang gamit na na-recover sa bangkay. Wallet at kuwintas nga ito ng aking asawa."Y-Yeah, this is hers..." garalgal ang boses na sagot ko sa mga awtoridad. "Pero hindi siya iyan. Buhay pa ang asawa ko. Buhay pa ang asawa ko at kailangan niyo siyang hanapin! Hanapin niyo siya! Kaya ng
THIRD POVNapangiti ang lalake nang mapanood ang news sa malaking tv sa kanilang secret room. Laman ng balita ang kaniyang kapatid na hinahanap ng asawa nito. What a jerk. Hindi nila ito puwedeng galawin dahil na din ayaw nilang magalit ang kapatid nila. Baka magrebelde na naman ito at maisipan na namang umalis. Kailangan nilang magsama-sama at magkaisa. Ayaw niyang magkagulo silang magkakapatid. "Nagawa mo na ang inuutos ko sa'yo?" tanong niya nang tumawag ang isa sa tauhan niya na nasa Manila. "Good." Sa ganitong paraan man lang ay maiganti niya ang kaniyang kapatid sa asawa nito. Kung hindi lang sila binalaan ni Penelope, baka pinabagsak na niya ang negosyo ng lalake. Kayang-kaya niyang gawin iyon, pero inaalala lang niya ang kaniyang kapatid. Hindi din naman niya puwedeng hayaan na maghirap ang pamangkin niya. Si Raiden Junior. Lahat ng nangyayari ay alam niya. Alam din niya na ayaw maniwala ni Raiden na asawa nito ang naaagnas na bangkay na natagpuan sa sementeryo, kahit na n
RAIDEN"What happened to you?" tanong ko kay JZ. Umuwi kasi ito na mayroong pasa sa mukha at medyo magulo ang buhok. Wala naman akong pakialam kahit na mapuno pa ito ng pasa sa katawan. Nagulat lang ako dahil mukhang may kaaway ang babae. "Iyong kaibigan ng asawa mo!" pasigaw niyang sagot. "Ginawa sa'yo ni Pepper iyan?" Nangingiti ko namang tanong. "Oo! Sinampal niya ako at tinulak! Tapos nabangga ko iyong mga spoiled brats na iyon. Iyong isa doon ay anak ng shareholder mo sa kompanya."Tumango ako na kinainis naman niya. "Wala ka man lang gagawin?" naiinis niyang tanong. "Bakit ka kasi labas nang labas?" balewala namang sagot ko. Bumaba lang ako para kumuha ng alak, naubos na kasi ang alak ko sa kuwarto. Tulog na din si Junior at bukas na iyon gigising. Kailangan kong uminom para makatulog.Hanggang ngayon ay hindi ko pa din matanggap ang lahat. Kahit sinabi ni Pepper na si Rosario iyong nakitang bangkay, hindi pa din ako naniniwala. Ramdam ko sa puso ko na buhay pa ang asawa
RAIDEN"Ano'ng plano natin?"Nagsalin ako ng alak sa baso para kumalma ako ng kahit kaunti. Ang hirap tanggapin na ang lahat ng nangyari sa pamilya ko ay kagagawan lahat ni JZ. Sana hindi na lang ako noon um-attend ng conference sa US. Hindi sana namatay ang kapatid ko at hindi din kami nasirang mag-asawa. Nag-aalangan pa akong umalis noon dahil nag-aalala ako kay Rosario. Hindi siya gusto nina Mommy at Stacey, at baka kung ano pa ang gawin sa kaniya ng mga ito. "Magpa-party ka, tapos imbitahin mo ang mga ex ni Stacey.""Party? Baka kung ano pa ang isipin ng mga tao. Namatay ang asawa—""Hindi si Rosario iyon," giit ko. Bakit ba hindi sila naniniwala sa akin? Kung hindi umalis si Pepper ng bansa, baka maniwaka pa ako na si Rosario nga iyong nilibing namin na bangkay. Ni hindi na naman nga mahanap ngayon si Pepper. I'm sure alam ni Pepper kung saan nagtatago ngayon ang asawa ko. Pagkatapos nito, hahanapin ko siya.Alam kong masama ang loob mo sa akin, honey. Galit ka at sinusubukan m
RAIDENLahat ng ebidensya na nakalap namin ay nabigay na namin. At patong-patong ang kinahaharap na kaso ni JZ ngayon. Bagamat hindi pa napapatunayan na siya ang nasa likod ng pagdukot kay Rosario, at pagkamatay na hinihinalang si Rosario, hindi pa din siya maaring magpyansa. Dahil sa kinahaharap niyang kasong kidnapping kay Junior, na nonbailable ay hindi siya pansamantalang makakalabas ng kulungan. Iyong lover ni Tilde na driver ng kapitbahay namin ang tumestigo laban kay JZ, sa paglason sa aking kapatid. Bago daw namatay si Tilde, inamin nito ang lahat sa lalake. Mayroon din siyang video na nagpalakas pa sa kaso. Sinalaysay niya sa video ang pag-utos ng babae sa kaniya. Nakukunsensya ito sa ginawa pero naunahan na siya ng babae.Hindi kami makapaniwala na magagawa ng kasambahay namin ang bagay na iyon. Matagal na siyang nagsisilbi sa amin, pero dahil sa isang milyong piso, nasilaw siya. Malawak ang connection ng pamilya ni JZ pero wala na silang magagawa ngayon. Ito ang dahila