Any thoughts about the chapters? Drop it in the comment section! It is a big help! Thank you! ❤️
A few weeks later, sinisimulan ko na rin mag-online class sa harvard, tahimik tuloy ang buhay ko. Habang nag-aaral ako ay napahinto ako nang marinig kong bumukas ang pinto. “Tay, ano po ‘yon?” tanong ko. “Ikaw ba’y may cash riyan? Hindi daw natanggap ng card yung nagde-deliver,” tanong nito kaya naman napakamot ako sa ulo at inabot ang wallet ko para bumaba. “Ano ba ‘yon tay?” tanong ko habang pababa kami, nang makababa ay umawang ang labi ko ng makita ang set ng computer. “M-Magkano po ‘yan?” gulantang na sabi ko. “65k ma’am,” kamot ulo na sabi ng lalake kaya naman umawang ang labi ko. “Hala, sandali po. Wala po yata akong cash na ganoon kalaki,” gulantang kong wika at binuksan ang wallet ko. “T-Tay naman hapon na hapon kasi,” bulong kong reklamo at binilang ang cash na mayroon ako. “Aba’y kasalanan nila ‘yan ‘no! Hindi nila sinabi na bawal ang pag-gamit ng card.” Sumbat pa ng tatay ko, napahawak ako sa sintido ng 15k lang ang mayroon ako sa wallet. “Magw-withdraw mu
Nasa kumpanya kami ngayon ni Piere dahil first day of training ko. Ang lahat ng mga emplyado niya ay nagtataka kaya naman nahiya ako lalo. Pasimple akong napahawak sa likod ng suot ni Piere at nagtago doon. Napahinto siya at nilingon ako. “Hmm? What’s wrong?” pabulong niyang tanong. Lumabi ako at umiling. Huminga siya ng malalim at inabot ang kamay ko, natigilan ako nang hawakan niya iyon at maglakad kami habang hawak niya ang kamay ko. Nakaramdam ako ng kakaibang kiliti sa kanyang ginawa. Nang makarating sa opisina niya ay may desk na rin sa bandang gilid ng desk niya. “Here’s your desk,” he said and I noticed that the things are all pink, even the stationery. He really knows my favorite color.. “Ang ganda naman Piere,” nakangiting sabi ko at hinawakan ang pink na notebook, pink na laptop, at pink na iPad. “T-That’s usual, g-ganyan rin yung dating secretaty ko,” sabi niya at umiwas tingin. ‘Liar..’ Nasa labas ang desk ng secretary noon ‘no! “If someone set an appoi
It’s my first week on his company and natututo na rin ako sa mga bagay-bagay. May mabait rin naman siyang employees na gina-guide ako. Habang kasabay ko si Mark, ang assistant ni Piere ay bigla akong natigilan dahil may malakas na tumikhim. Paglingon ko ay hindi ko napansin na nakasunod pala sa likod namin si Piere. Salubong ang kilay nito at halos manlaki ang mata ko nang sumingit siya sa gitna namin ni Mark at akbayan ako. “Too close, babe.” Nanlaki ang mata ko sa mahinang bulong niya sa tainga ko dahilan para mag-init ang pisngi ko at direktang mapatingin sa dinadaanan. Pagkapasok sa opisina niya ay isinarado niya kaagad ‘yon. “Tinawag mo ‘kong babe?” Turo ko sa kanya. Umiwas tingin siya bigla. “I got carried away,” he reasoned out which made me roll my eyes. Naupo na ako sa tapat ng desk ko at inayos ang schedule ni Piere. “Day off mo tomorrow,” anunsyo ko. “Where do you want to go?” he suddenly asked with his fierce face, lips were bit apart and eyes were staring bla
=Lumi’s Point Of View= Hindi ko siya pinapansin kahit pa nasa iisang kwarto kaming dalawa. I don’t think he’s trying to talk to me. Next day, I was very quiet even though we’re both at the living room of his mansion. It was big, the couch and sofa’s are long and spacious. He was sitting on the other side and he was glancing every time I made a move. Hanggang sa bigla siyang tumayo sa harapan ko. “How about our beach date?” he asked. Natignan ko siya ng matagal bago ako tumayo. “Invite mo si Juliette baka gusto ka kasama, kasi ako wala akong gana.” Tumaas ang kilay niya sa sagot ko. “Ayoko siyang kasama,” paglilinaw niya. “Ayaw rin kitang kasama,” salubong na kilay kong sumbat at kinuha na ang cellphone ko upang iwan siya sa living room. Ngunit hinuli niya kaagad ang pulsuhan ko dahilan para tingalain ko siya at tignan ng masungit ang kanyang berdeng mata. “What???” “Don’t be like this,” he demanded. If he would please me, I’d get swayed. “No.” Seryoso ko siyang tini
Pagkauwi ko ay sinalubong at hinarap ako ni Piere. “Lumi, what the hell? Can’t you talk to me and make some sense? Stop acting like a child, damn it!” Iniiwas ko ang braso sa kanya at ibinaba ang bag ko sa kung saan tsaka ako dumeretso sa closet. “Lumi..” Nauubusang pasensys niyang habol. “Magbibihis ako, labas!” iritableng bulyaw ko. “Tsk!” singhal niya at inis na sinunod ako. Nang matapos ay lumabas ako at hinarap siya. “Ask manang to clean my room, doon na ako mags-stay simula ngayon.” Mariing sabi ko na ikinatigil niya. “Lumi naman, ang lala mo naman?” nanlulumo niyang sabi at sinubukan akong harapin. “Ako pa malala? Ako ba ‘tong nagpapahalik sa iba?” sumbat ko. Naitikom niya ang bibig at pinaglaro ang dila sa loob ng kanyang pisngi. “H-Hindi ko nga ginusto ‘yon, ano pa bang gusto mong gawin ko para maniwala kang hindi ko ginusto ‘yon.” Mariing sabi niya at bumuntong hininga. Napahilamos siya ng mukha ngunit nanatili akong nakatitig sa kanya. “Kaya binantaan mo ‘ko
=Lumi’s Point Of View= “What are you saying, Piere? Why brought up the vows we took when we got married?” naiiritang sumbat ko kasabay ng pagkuyom ng kamao upang ibalis doon ang sama ng loob. “Don’t live another day if it’s for somebody else,” sabi ni Piere, natigilan ako nang lumapit siya at haplusin ang pisngi ko. “Stop playing with my feelings Piere,” galit na sabi ko at tatalikuran sana siya ngunit pinigilan niya ang braso ko. “Fine. Let me concede defeat,” sobrang kalmado niya iyong sinabi dahilan para mangunot ang noo ko. Magsasalita pa sana ako ngunit bahagyang umawang ang labi ko nang halíkan niya ako. Itutulak ko sana siya upang umiwas tingin natigilan ako nang sa bewang ko humapit ang kanyang braso at marahan ang paghalik niya. Napapikit ako ng mariin at pinigilan ang sarili kong tumugon. But his lips were too soft and too sweet for me, maybe it’s because of the food he ate? Or the mouthwash? Nang humiwalay siya ay dahan-dahan akong nagmulat. “P-Para saan ‘yon?”
I wore a blue silk dress that was bought by Piere, kumpletong kumpleto. He even bought me a set of jewelry. It’s a blue ruby. Napatitig ako sa sarili ko sa salamin sa lobby while waiting for Piere to arrive as I was early. While staring at myself, I don’t have any idea if I suit this type of clothes. At exactly 10 AM, nagulat ako nang may humawak sa dalawang balikat ko habang tinititigan ko ang sarili sa salamin. Napatitig ako kay Piere mula sa salamin, nakatayo siya sa likuran ko at kitang-kita agad ang kanyang katangkaran kahit pa may taas ang wedge na suot ko. “You look really beautiful, Lumi.” Biglang sabi niya habang manghang mangha na nakatitig sa akin. Hinarap ko siya at tsaka ako huminga ng malalim. “W-What’s this for?” mahinang tanong ko. “Hmm? Nothing. Let’s go?” anyaya niya at hinawakan ang kamay ko. Napatitig ako ng matagal doon at napasunod na lang sa kanya. Sobrang gwapo niya rin ngayon lalo na sa suot niyang slacks at puti na longsleeve buttons up. Idagdag
Pauwi na kami ngayon sa city, parehas na maganda ang ngiti sa mga labi. Habang nakasakay sa malaking van ay naramdaman ko ang pasimple niyang pag-abot sa kamay ko na nakapatong sa aking kandungan. Mahina kong nakagat ang ibabang labi upang pigilin ang malaking ngiti. May driver naman siya at may divider rin kung kaya’t hindi kami tanaw. Bahagya ko siyang nilingon na nakasandal ang ulo sa sandalan ng upuan, nakapikit rin siya pero hindi niya bininitiwan ang kamay ko. “Sit beside me, Lumi..” sobrang hinang suhestyon niya ngunit ang mga upuan sa amin ay tingin ko hindi kami magkakasyang dalawa. “I can’t,” senyas ko pa at sinulyapan ang upuan sa likod na malaki kaso baka tumilapon kami kapag pinilit lumipat. “Let’s just wait until we get home, malapit naman na,” ngiting sabi ko. Parang bata na humaba ang nguso niya ay pinaghawak ng maigi ang mga palad namin. *** “Babe coffee ba?” bungad ko kay Piere pagkapasok ko sa loob ng kwarto namin, busy kasi siya sa dami ng workloads sa