Chapter 3

NAKAKAPAGOD pala talagang magtrabaho. Parang sumakit ang mga paa ko sa pagbabalik-balik ng lakad sa pwesto ni Angela at sa table ng mga customer. Maigi nalang at tapos na ang oras ko at makakapagpahinga na ako sa bahay ngayon.

Nakaupo lang ako sa may gilid at minamasahe ang mga binti ko nang mamataan si Ate Elsa na naglalakad palapit sa akin. Agad akong umayos ng tayo at nginitian siya.

"Ate Elsa..."

"Oh Aliyah kamusta?" si Ate Elsa nang makitang nakatayo ako sa gilid at napansin yata ang pamamasahe sa binti ko dahil agad niyang tiningnan ang mga iyon na tila ineeksamin.

"Eto po 'te Elsa, masaya. Madami po kasi akong nakuhang tip ngayon eh. Salamat po ulit ha." sagot ko habang niyayakap siya.

"Masakit ba ang binti mo? Hindi mo naman kasing kailangang magmadali kuhanin ang mga orders at magserve sa mga customer eh." ani Ate Elsa na tila pinapangaralan ako.

"Okay lang po. Nabigla lang po siguro ang mga paa ko. Sayang din naman po kasi 'yong mga tip." saad ko sabay tanggal ng yakap sa kanya.

"Oh siya sige na. Deserve mo 'yan dahil lagi kang nakangiti sa mga customer natin. Baka nga isang gabi nalang eh may mag-aya sayong magpakasal sa sobrang ganda mo." pambobola nito habang sinusuklay ang mahaba kong buhok gamit ng mga daliri niya. Ilang sandali lang rin naman ay tinigilan na rin niya.

"Si Ate Elsa naman, nambola pa." kapagkuwan ay sabi ko habang inilalagay na sa locker ang uniform na ginamit ko ngayon gabi.

"Hintayin mo ako dito, kukunin ko lang 'yong mga gamit ko. Sabay na tayo umuwi ha. Mahirap na maglakad ka mag-isa ganitong madaling araw. Sumakay ka nalang ulit sa sasakyan ko." bilin ni Ate Elsa na agad ko namang sinang-ayunan.

"Sige po ate Elsa. Dito lang po ako." sagot sabay tayo sa gilid.

Ilang minuto lang din ang hinintay ko at lumabas na rin si Ate Elsa bitbit ang mga gamit niya. Hinatid niya rin ako di kalayuan sa bahay namin na pinagpasalamat ko.

"Dito na ako 'te Elsa. Salamat po." saad ko pagkababa sa sasakyan niya.

"Sige Aliyah, magpahinga ka ha. Punta ka nalang ulit sa bahay mamaya bago mag alas singko." habilin niya habang itinataas na ang bintana ng sasakyan niya.

Tumango lang ako at kinawayan ang sasakyan ni Ate Elsa nang muli niya itong buhayin.

"Oh Aliyah, anak. Nandiyan ka na pala. Saglit at ipaghahain kita." saad ni Papa habang kinukusot-kusot ang mga mata na tila nagtatanggal ng antok. Bumangon ito nang makitang kakapasok ko lang sa bahay.

"Pa, 'wag na po kayong tumayo. Magpapalit lang po ako ng damit at magpapahinga na rin. Kumain na rin naman po ako kanina sa club ni Ate Elsa." wika ko at nagmano saglit kay papa. Alas tres na rin kasi ng madaling-araw. Maigi na nga lang at si Papa lang ang nagising dahil himbing na himbing pa rin sa pagtulog sila Mama at ang mga maliliit kong kapatid.

"Ah ganoon ba. Sige magpahinga kana ha. Anong oras ba ang pasok mo mamaya?" tanong ulit ni papa habang bumabalik sa paghiga katabi ni Mama.

"Mamaya pa naman po before lunch." sagot ko kay papa habang isa-isang tinatanggal ang sapatos ko. Naupo muna ako sa pinakamalapit na upuan upang hindi mawalan ng balanse.

"Hindi ka kaya antukin mamaya sa klase mo?" tanong ulit ni papa na agad kong inilingan.

"Pa huwag na po kayo mag-alala. Itutulog ko lang po ito. Pakigising nalang po ako mamayang mga ten. Baka po kasi hindi ako magising sa alarm ng cellphone ko." bilin ko kay papa at nagtungo na sa aking kwarto.

Nagpalit lang ako ng damit at nagtoothrush sabay diretso na higa sa kama ko. Pumikit ako saglit na nagdasal.

Hanggang ngayon ay ramdam ko pa rin ang sakit ng paa ko. Pero worth it naman dahil may maiiabot ako sa pamilya ko mamaya pagkagising. Sobra pa nga eh. Makakapagtabi pa ako para pansarili ko.

"ALIYAH, kamusta? Bakit parang kulang ka sa tulog? Nagpuyat ka ba?" tanong ng isa kong kaklase na si Mae.

Nandito na ako ngayon sa university at hinihintay na lamang ang huli naming subject na tatagal ng dalawang oras. Pagtapos noon ay kailangan ko nang umuwi para makapaghanda sa trabaho mamayang gabi kay Ate Elsa. Dito kami sa labas ng classroom namin nakatambay dahil presko dito at hindi mainit.

"Ha? Oo eh, pero okay lang naman. Kailangan ko kasi magworking student ngayon. Bigla kasing natanggal sa trabaho si papa." kwento ko sa kanya habang tinitingnan ang ibang estudyante na dumadaan.

Ang iba ay kanya-kanyang kwentuhan na nagiging dahilan ng ingay sa daan habang ang iba naman ay tahimik lang na naglalakad mag-isa.

"Ganoon ba? Nakahanap kana ba ng trabaho? Pwede kitang irefer sa coffee shop ng tita ko kung gusto mo. Malapit lang iyon sa inyo sa pagkakatanda ko." offer niya sa akin na agad ko namang tinanggihan.

"Hindi na Mae, nakakuha naman na ako ng trabaho. Panggabi nga lang. Pero ayos na din 'yon. Tiis-tiis nalang siguro, gusto ko na kasi talagang makatapos. Sayang naman kung bigla akong titigil. Isang taon nalang naman 'di ba."

"Oo tama ka dyan. Huwag ka mag-alala Ali, lagi kitang iaupdate pag merong biglaan announcement sa groupchat natin ha. Pahihiramin din kita ng notes ko if ever na may mamiss ka." agad ko naman siyang niyakap at nagpasalamag sa kanya pagkatapos niyang sabihin 'yon.

Mabuti nalang at may mabait akong kaklase na nakakaintindi sa sitwasyon ko ngayon.

"Salamat Mae ha, hulog ka talaga ng langit. Halika na pasok na tayo. Nakita ko na si Sir Turalba papunta sa classroom natin." yaya ko sa kanya at nauna nang tumayo. Agad kong inilahad ang kamay ko sa harap niya para tulungan siya sa pagtayo.

Agad naming binati ang professor namin nang tumingin siya sa amin ni Mae. Dalawang oras lang ang subject ni Sir Turalba. Mabilis lang iyon at baka nga makapagpahinga pa ako ng kaunti sa bahay kung maaga niya kami ididismiss.

Iwinaksi ko muna ang ibang isipin at itinuon ang buong atensyon ko sa klase ngayon. Kailangan kong magfocus. Ayokong mapabayaan ang pag-aaral ko dahil lang sa meron nang trabahong naghihintay sa akin pag-uwi ko.