Chapter 6

"PAPA!" sigaw ko pagkapasok ko ng bahay namin. Nagtaka naman ako dahil hindi ako sinalubong ng aking ama sa labas ng bahay namin. Lagi niya kasing ginagawa 'yon. Ngayong araw lang yata hindi.

"Alex nasaan si papa? At saka si mama? Bakit wala dito?" tanong ko sa sumunod kong kapatid nang makitang nakaupo ito sa tapat ng telebisyon namin.

"Hindi ko po alam ate eh. Kanina po kasi narinig nalang namin na sumigaw si papa tapos ginigising si mama tapos maya-maya po dumating sila Kuya Dante tapos tinulungan si papa na buhatin si mama palabas." tila wala sa sarili na sagot ng kapatid ko sa akin. Na para bang nagkekwento lang siya ng binili niyang candy sa tindahan.

Shit anong nangyari? Kailangan kong tawagan si Papa. Baka ano nang nangyari kay mama.

Hindi pa man ako nakakabihis ay agad ko lang nilapag ang bag ko at agad kinuha ang cellphone ko para tawagan si Papa. Ilang ring lang ay sumagot na agad si papa.

"Pa anong nangyari? Bakit sabi ni Alex binuhat nyo daw si Mama palabas ng bahay? May masama po bang nangyari?" tanong ko agad kay Papa. At tila pinapakalma ang sarili.

"Anak oo eh, pumunta ka nalang agad dito sa ospital dito sa bayan kung gusto mo, hindi ko kasi mapaliwanag ng maayos sayo eh. Ihabilin mo nalang muna iyang mga kapatid mo."

"Sige po Pa, hindi na po ako magpapalit. Pupunta na po ako ngayon dyan. Kailangan niyo po ba ng gamit dyan? Damit po? Para makapagdala ako."

"Iyong sa nanay mo nalang anak. Baka uuwi din muna ako para makapaghanap ng pera."

Bakit parang sobra ang nangyari kay mama. Naaawa naman ako kay papa.

"Sige po Pa. Hintayin niyo po ako. Mag-aayos lang ako ng gamit ni Mama."

"Sige anak, mag-iingat ka."

Iyon lang ang huling sinabi ni Papa bago niya binaba ang tawag. Agad kong tinawag ang kapatid ko na si Alex.

"Bakit po ate?" tanong ni pagkalapit.

"Bantayan mo muna iyang mga maliliit na kapatid natin ha. Pero sasabihin ko din na samahan muna kayo nila Ate Martha dito." habilin ko sa kanya na patango-tango lang habang hawak ang laruan niya.

"Sige po Ate." iyon lang ang sinagot niya at bumalik na sa tapat ng telebisyon.

Agad akong nagtungo sa kwarto nila Papa at kumuha ng ilang damit ni Mama. Sinalansan ko ito sa malaking bag na nakita ko rin dito sa kwarto nila. Pagtapos noon ay lumabas na ako at nagpunta muna kanila Ate Martha para ihabilin ang mga kapatid ko. Sumakay na agad ako sa jeep na pinara.

Habang nasa byahe ay taimtim akong nagdadasal. Mabuti na nga lang at Sabado ngayon. Mayamaya lang ay narating ko na agad ang ospital na sinasabi ni Papa.

"Analiza Ricaforte po." sabi ko sa nurse nasa reception. Agad naman nitong tingnan ang record at hinanap ang pangalan ni Mama.

"Room 318 po. Third floor." iyon lang ang sinabi ng nurse at agad ko na siyang iniwanan. Gumamit ako ng elevator para mapabilis ang pagpunta sa kwarto ni Mama.

"Pa..." tawag ko kay Papa nang makita itong nakatayo sa harap ng isang kwarto at tila malalim ang iniisip.

"Aliyah anak, andito kana pala. Hindi ko namalayan. Iniisip ko kasi kung saan ako kukuha ng pera pambayad sa mga bill ng mama mo dito sa ospital." mahabang saad ni Papa habang inaaya ako maupo sa mga upuan na nakahilera hind kalayuan.

"Huwag na po muna kayo mag-isip Papa. Malaki po ang kinita kong tip kagabi sa club. Ako na pong bahala." pag-aalo ko sa aking ama, parang hindi ko kakayanin kung kay papa naman may mangyaring hindi maganda.

"Pasensya kana anak ha, sagutin mo na nga ang pangaraw-araw nating pamilya pati pag-aaral mo tapos ganito pa ang mangyayari. Pati pa yata sa bayarin ng mama mo sayo pa rin aasa. Pasenya kana Aliyah anak, nahihiya na ako sayo." litanya ni Papa habang pinupunasan ang mga luhang hindi na niya napigilang ilabas. Agad ko siyang niyakap at pinatahan.

"Pa okay lang po 'yon. Panganay ako at pamilya tayo. Normal lang na magtulungan tayo. Huwag po kayo mag-alala, malalagpasan po natin 'to."

Ilang minuto pa ang lumipas bago tuluyang tumahan si Papa. Maya-maya lang din ay may lumabas na doctor at hinahanap si Papa.

"Mrs. Ricaforte relatives?" tanong niya kaya't agad kaming tumayo ni Papa.

"Ako po ang asawa niya." wika ni Papa.

"Please come to my office. I will discuss the situation of your wife." iyon lang ang sinabi nito at nauna nang pumasok sa kanyang opisina.

"Aliyah anak, ikaw muna magbantay sa mama mo ha. Kakausapin ko lang ang doctor."

"Sige po Pa."

Nang makitang wala na si Papa ay pumasok na ako sa loob ng kwarto ni mama. Tulog ito at may nakakabit na tubo sa kanyang bibig, para yata sa kanyang oxygen.

Ilang minuto lang ay naramdaman kong bumukas ang pinto ng kwarto ni Mama kaya agad akong lumingon doon. Si Papa pala ang pumasok.

"Kamusta Pa? Anong sabi ng doctor?" agad kong tanong.

"Anak kasi ano eh, over fatigue daw kaya nawalan ng malay ang mama mo."

"Ganoon po ba. Eh di pahinga lang po pala ang kailangan ni mama-"

"Anak hindi eh. May nakita ring iba iyong doctor." putol ni papa sa sinasabi ko.

"Po? Paanong iba po?"

"Nakitaan daw nila ng sintomas ang mama mo ng leukemia. Kakailanganin niyang mag undergo sa mga chemo. Anak mahal 'yon eh. Gustuhin ko man pero anak parang kahit yata magtrabaho ako buong buhay ko kukulangin pa rin para matapos ang session ng chemotherapy ng Mama mo -"

"Pa, ako na pong bahala doon. Saglit po dito muna kayo. Ako po maghahanap ng paraan." saad ko sabay tayo ay labas ng kwarto ni mama.

Isang bagay nalang ang naiisip kong magsasalba kay mama. Hindi ko na kailangang mag-isip pa ng matagal. Ayaw ko man ay kailangan. Para sa pamilya ko.

Agad kong kinuha ang cellphone ko sa bulsa at tinawagan si Ate Elsa. Wala akong number ng taong hihingian ko ng tulong pero siguro naman meron si Ate Elsa.

"Oh Aliyah napatawag ka?" bungad niya sa akin.

"Ate Elsa, may contact number ka ba ni Mr. Saavedra?" akala ko ay naputol na ang tawag namin nang mapansin na ilang segundo na ay hindi pa rin sumasagot si Ate Elsa sa kabilang linya.

"Ate Elsa? Nandyan ka pa?" tanong ko ulit.

"H-ha? O-oo Aliyah, sorry. Namali yata ako ng rinig."

"Hindi po kayo namali ng rinig. Talaga pong hinihingi ko ang number ni Mr. Saavedra." sagot ko ulit sa kanya.

"G-ganoon ba? Sige teka lang. Itetext ko nalang sa iyo." iyon lang ang sinabi ni Ate Elsa at binaba na rin ang tawag.

Para sa pamilya ko, papayag na ako sa proposal ni Mr. Saavedra. I will do everything to lessen my family's burden. I am ready and willing to be sold to Mr. Saavedra.