Chapter 5

"SUMIGAW ka lang ha, nandito sila Kuya Bong at Kuya Gab sa labas. Maririnig ka nila agad." paalala sa akin ni Ate Elsa habang hawak hawak ang dalawa kong kamay. Para siyang nag-aalala. Nginitian ko siya para kahit naman papaano ay gumaan ang pakiramdam niya.

"Okay lang po ako Ate Elsa. Sige po papasok na po ako." paalam ko sa kanya na tanging dahan-dahan lamang na tango ang sinagot niya. Isang beses pa ay nginitian ko siya.

"Aliyah?" tawag niya ulit sa akin.

"Po?"

"Take care of yourself ha. Nandito lang ako."

"Opo Ate Elsa, salamat nga po pala sa damit. Lalabhan ko nalang po."

"You can keep that one. Sige na pumasok kana." tango lang ang sinagot ko. Nabigla ako nang bigla niya akong yakapin kaya niyakap ko nalang din siya. Maya-maya lamang ay ako na ang nagkusang kumalas sa yakapan namin at nagdesisyon nang pumasok.

Pagkapasok ko sa kwarto ay nagulat ako. Hindi ito mausok kagaya ng lugar sa ibaba. Dim lang din at steady ang ilaw na hindi nakakahilo sa mata. Agad natutok ang mga mata ko sa lalaking nakatalikot sa akin.

Siguro ito na si Mr. Saavedra.

"G-good evening M-mr. Saavedra, I'm Aliyah..." putol-putol kong saad upang makuha ang atensyon ng lalaki.

Hindi rin naman nagtagal ang paghihintay ko ay humarap na ito sa akin. Doon ay nakita ko ang isang lalaki na tila hindi yata nalalayo ang edad sa aking ama. Nakangiti ito ngunit ang mga ngiti ay hindi umabot ang saya sa kanyang mga mata.

"Take a seat, young lady. I won't bite." wika nito sabay tawa ng mahina. Napatulala kasi ako at parang inugatan ang mga paa sa lugar na kinatatayuan ko.

Maamo ang mukha nito at mukhang mabait. Hindi naman mukhang bastos kaya umupo na ako agad sa tapat nito.

"Is there anything I can do to help you Sir?" tanong ko mayamaya sa kanya. Nakatingin lang kasi siya sa akin ngunit ang mga tanaw ay tumatagos sa katawan ko. Parang ang lalim ng iniisip niya.

"It's Richard-"

"Sir?" tangang tanong ko ulit. Napangiti naman ako ng makitang ngumiti rin siya ng kaunti.

"Drop the Sir. Just call me Richard. And your name is?"

"I'm Aliyah Sir ay I mean Richard." sagot ko sabay lahad ng kamay na agad naman niyang tinanggap.

Kanina pa siya nagkekwento, hindi ko alam kung para ba maging kumportable ba ako sa kanya o dahil gusto niya lang na may mapagkekwentuhan. Sabi niya patay na raw ang asawa niya at meron siyang isang anak. Hindi daw iyon umuuwi sa kanya at kung umuwi man ay aawayin lang siya.

"Napaka-ungrateful naman po pala ng anak niyo. Ako nga po noong sinabihan ako ni papa na baka hindi na niya ako matustusan sa pag-aaral ay hindi ako nagalit. Hindi ako nagtanim ng sama ng loob. Syempre wala namang may gusto na mawalan siya ng trabaho eh. Kaya ang ginawa ko, ako na ang naghanap ng trabaho para maipagpatuloy ko ang pag-aaral ko. Nakakapagbigay na rin ako sa pamilya ko. Kaya po ako nandito ngayon sa harapan niyo." kwento ko na tila proud na proud sa ginawang desisyon ko sa buhay.

Well, totoo naman 'yon. Iyan na nga at may taong gustong bumuhay at magprovide sayo sa pangaraw-araw mo, aawayin mo pa. Ano kayang ginagawa ng taong 'yon ngayon.

"Your parents must be proud of you." wika nito sabay inom ng alak na natitira sa baso niya. Agad ko namang kinuha ang bote ng alak at ako na ang nagsalin ng laman nito sa hawak-hawak na baso ng matanda.

"Aliyah?"

"Yes?" tanong ko ngunit ang mga mata ay nakatutok sa alak na sinasalin.

"Do you want me to sponsor your study?" agad kong naibaba ang bote ng alak at napatitig sa kanya. Seryoso ba siya?

"Seryoso po kayo?" tanong ko agad sa kanya at tinitigan siya sa mga mata.

"Hey quit that staring. Maupo ka muna." utos niya sa akin na agad ko namang sinunod ngunit ang mga mata ay nakatuon pa rin sa kanya.

"So ano nga po? Is there any requirement I have to pass para maging scholar niyo ako?" tanong ko ulit.

"It's quite different from the normal scholar Aliyah, baka mabigla ka." wika nito ngunit tinititigan na rin ako sa mata.

"Paanong iba po?"

"I already told you that I'm alone in my mansion right?" tango lang ang sinagot ko at pinagpatuloy ang binibigay na atensyon sa kanya kahihintay sa kung anuman ang idudugtong nito. "...I want to propose something for you." shit para 'kong kinakabahan sa kung saan mapupunta 'tong propose-propose na 'to ah. Huwag naman sana. Hindi pa ako ready.

"Propose? What kind of proposal?" tanong ko ngunit may namumuo nang ideya sa isip ko.

"I want you to marry me-"

"What? Sorry Mr. Saavedra ha, but can't you see, I'm only in my twenties. Ni hindi pa nga ako nakakagraduate. Wala pa akong nagiging boyfriend tapos gusto niyong pakasalan ko kayo? Eh ilang taon nga lang ang tanda ng papa ko sa inyo eh." hysterical kong tanong sa kanya. I just can't believe this old man! Kakilala nga lang namin kanina eh.

"Okay you don't have to be hysterical. I understand where you're coming from." wika nito at akmang lalapitan ako nang mabilis pa sa alas kwatro ay lumayo agad ako sa kanya. He just let a deep sigh after what I did.

"Huwag kayong lalapit sa akin." pagbabanta ko akma nang lalabas sa kwarto nang pigilan niya ako.

"Wait, please. I'm sorry if I scared you. That was not my intention. Here." saad nito sabay lapag ng ilang libo sa mesa.

"Sinusuhulan niyo po ba ako?" pagtataray ko sa kanya at tinaasan siya ng kilay.

"No of course not. That is your payment. Hindi kita binabayaran bilang babae. Binabayaran kita because you give me your time, I consumed it na sana dapat ay tinatrabaho mo kanina. So here it is. Your payment." paliwanag nito sabay tayo. Nang magsimula itong lumakad at inakala kong lalapit sa kinatatayuan ko ay agad akong gumilid.

"I'm sorry again Aliyah. I hope you can forgive me. I will give you time to think about my proposal. Kahit anong isagot mo ay tatanggapin ko." wika lang nito at mabilis nang lumabas sa kwarto.

Agad akong lumapit sa mesa at tiningnan ang perang inilapag ng matanda doon kanina. Binilang ko ito nang mabilis. Another fifty thousand. Grabe parang pangdalawa't kalahating buwan ko na 'tong sweldo ah. Iba pa 'yong ibibigay na fifty thousand ni Ate Elsa. Ibig sabihin lang, kumita ako ng isandaang libo para lang sa gabi na 'to? Sobrang swerte ko naman.