“หึ หน้าหล่อๆแบบมันเนี่ยนะจะรักเพลงจริง ดีไม่ดีมันอาจจะคบกับผู้หญิงหลายคนอยู่ก็ได้ซื่อๆแบบเพลงตามมันไม่ทันหรอก”
คิมหันต์พูดอย่างดูถูกเกรย์เขาไม่วันเชื่อว่าผู้ชายที่หน้าตาหล่อเหลาอย่างแฟนใหม่ของเพลงพิณจะรักเดียวใจเดียวหน้าตาดีมากขนาดนี้คงมีสาวๆแวะเวียนมาขายขนมจีบไม่ก็ชวนขึ้นเตียงไม่เว้นแต่ละวันขนาด ตัวเขาเองหน้าตาอยู่ในขั้นที่จัดว่าหล่อถึงจะไม่เท่าแฟนใหม่ของเพลงพิณแต่สาวๆต่างก็พากันแวะเวียนมาทำความรู้จักกับเขาแทบทุกวัน
คำพูดจาดูถูกจากผู้ชายที่เกรย์คิดว่าหน้าตาดีไม่ได้ครึ่งของเขาเลยสักนิดทำเอาคนที่อยู่ด้านหลังเคาน์เตอร์บาร์ถึงกับต้องกระโดดข้ามมาท่ามกลางความตกใจของเพลงพิณและคิมหันต์ที่ผงะถอยหลังจนเกือบตกเก้าอี้ เพราะฝ่าเท้าของเกรย์นั้นเหวี่ยงเฉียดใบหน้าของเขาเพียงนิดเดียวเท่านั้น
ก่อนที่เกรย์จะเดินไปหยุดอยู่ข้างๆเพลงพิณและยกมือขึ้นโอบไหล่บอบบางของเธอเข้ามาแนบชิดทำเอาคนที่โดนโอบถึงกับใจเต้นแรงด้วยความหวั่นไหว กลิ่นหอมที่ชวนหลงใหลของคนข้างกายทำเอาเพลงพิณเผลอสูดดมเข้าไปเต็มปอดผู้ชายอะไรตัวหอมชะมัดหอมจนเธออยากจะเอนตัวลงไปซบอกให้มันรู้แล้วรู้รอด
“อย่าดูถูกความรักของผมสิครับ ถึงผมจะหน้าตาดีมากแต่ผมก็รักเดียวใจเดียวนะครับ”
เกรย์ไม่เพียงแค่พูดหากแต่ใบหน้าของเขากลับก้มลงไปหาเพลงพิณจนจมูกของทั้งคู่แตะกันเบาๆก่อนที่เกรย์จะยกยิ้มมุมปากน้อยๆทำเอาคนที่แอบใจเต้นในครั้งแรกถึงกับใจเต้นแรงราวกับกลองรัว เมื่อรอยยิ้มของคนตรงหน้าช่างละมุนเสียจนเธอเผลอคิดอยากจะครอบครองเป็นเจ้าของแต่เพียงผู้เดียว
หึ เล่นใหญ่ให้เด็กมันดูสักหน่อยแล้วกันอยากให้เขาเป็นแฟนเขาก็จะเป็นให้ปกติแล้วเขาไม่ค่อยชอบยุ่งเรื่องของใครสักเท่าไหร่แต่วันนี้คงต้องแสดงละครเป็นแฟนปลอมๆให้ไอ้หน้าอ่อนนี้มันดูสักหน่อย เกรย์ได้แต่คิดในใจอย่างนึกสนุกในขณะที่คิมหันต์ได้แต่กำหมัดแน่นกับความใกล้ชิดของคนทั้งคู่ที่ดูจะหวานกันจนลืมไปว่าเขายังคงนั่งหัวโด่อยู่ตรงนี้
“หึ ความรักบางทีมันก็กินไม่ได้เสมอไป เป็นแค่เด็กชงเหล้าแต่อาจเอื้อมไปเด็ดดอกฟ้าที่สูงส่งช่างไม่เจียมตัวบ้างเลย นี่ถ้าพ่อเพลงรู้ว่าเพลงคบเด็กชงเหล้าเป็นแฟนพี่ว่าคุณอาคงจะผิดหวังในตัวของเพลงมากนะ”
คำพูดที่ยังคงดูถูกดูแคลนเกรย์ของคิมหันต์ทำเอาคนที่กำลังอยู่ในอารมณ์หวานซึ้งที่ตัวเองอุปโลกน์ขึ้นมาได้แต่เอาลิ้นดันกระพุงแก้มอย่างไม่สบอารมณ์ เมื่อคุณค่าของความเป็นคนที่ต้องการมีความรักที่ลึกซึ้งถูกลดทอนด้วยฐานะทางสังคมที่ไม่เท่าเทียมกัน คิดมาถึงตรงนี้แล้วเกรย์ก็อยากจะหัวเราะให้กับความเหลื่อมล้ำทางสังคมของที่นี่ที่มักจะตัดสินคนด้วยความรวยและความจนโดยไม่คำนึงถึงความดีหรือความจริงใจเลยสักนิด
“ขอโทษนะคะพี่คิมผู้หญิงแบบเพลงเน้นรักไม่เน้นรวยค่ะ ยังไงเพลงก็รักแฟนของเพลงคนนี้ที่สุดแสนดีที่หนึ่งขนาดนี้ตกหลุมรักรอบที่ร้อยแล้วนะคะ”
มือบางยกขึ้นบีบแก้มของเกรย์พร้อมกับส่ายไปมาเบาๆทำเอาคนที่ไม่เคยถูกแม้แต่มารดาเล่นแก้มถึงกับชะงักไปด้วยความตกใจเพราะแก้มคือบริเวณที่เขาหวงที่สุดตั้งแต่โตเป็นหนุ่ม แต่ตอนนี้แก้มที่เขาหวงกลับถูกบีบถูกดึงเล่นจากผู้หญิงตรงหน้าที่อยู่ในสถานะแฟนของเขาอย่างตกกะไดพลอยโจน ตั้งใจมาเที่ยวผ่อนคลายแต่ดันมีแฟนไม่ทันตั้งตัว หึ เล่นแก้มเขาใช่ไหมได้เลยถ้าอย่างนั้นก็เล่นกลับคืนแล้วกันจะได้วินๆ
“เกรย์ก็รักเพลงที่สุดเหมือนกันครับที่รัก”
เกรย์ยิ้มตบท้ายคำพูดอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนที่เขาจะก้มหน้าลงไปหอมแก้มเพลงพิณฟอดใหญ่ด้วยความชื่นใจแต่คนถูกหอมแก้มกลับเบิกตากว้างด้วยความตกใจ เพราะไม่คิดว่าแฟนปลอมๆของเธอจะเล่นใหญ่ด้วยการถึงเนื้อถึงตัวขนาดนี้มือบางเผลอยกขึ้นเพื่อที่จะผลักเกรย์ให้ออกห่าง แต่พอเห็นเหลือบไปเห็นสายตาของคิมหันต์ที่มองมาเพลงพิณก็ได้แต่กลั้นใจให้จมูกโด่งของคนข้างกายคลอเคลียที่แก้มเธอต่อไป
“หึ ดูจะรักกันดีอย่างที่พูดสินะ แต่ระวังจะรักกันไม่ยืดล่ะดอกฟ้ากับหมาวัดมันไม่มีทางไปด้วยกันได้หรอก”
“ความรักมันไม่ได้วัดที่ความรวยหรือความจนหรอกครับเขาวัดกันที่ใจต่างหาก ถึงผมจะเป็นแค่เด็กชงเหล้าแต่ผมก็มีหัวใจและมีความรักที่จริงใจให้กับเพลง ผมอาจจะไม่รวยเท่าคุณแต่ผมอาจจะทำให้เพลงมีความสุขมากกว่าที่เคยคบกับคุณก็ได้ ซึ่งข้อนี้ผมมั่นใจว่าเพลงจะมีความสุขที่สุดในฐานะแฟนของผมเกรย์ กัตน์ณทีป์”
คำพูดที่ดูแสนธรรมดาแต่กลับให้ความรู้สึกจริงใจจนเพลงพิณรับรู้ได้ว่าสิ่งที่ผู้ชายคนนี้พูดออกมาเขาจะทำให้แฟนตัวจริงของเขามีความสุขอย่างที่พูดแน่นอน เธอชักจะอิจฉาผู้หญิงคนนั้นซะแล้วสิที่ได้แฟนที่ดีและจริงใจแบบนี้ถึงเขาจะแอบปากแซบไปหน่อยแต่คำพูดของเขากลับไม่ได้ปรุงแต่งให้ดูดีเลยแม้แต่น้อย
“คำพูดก็แค่น้ำลายที่ใครจะพ่นมันออกมาแบบไหนก็ได้ แล้วฉันจะคอยว่าสิ่งที่แกพูดมันจะเป็นไปได้มากแค่ไหนแต่ในสายตาของฉันแล้วมันไม่มีทางเป็นไปได้ว่ะ หรือถ้าจะพูดให้ถูกก็คือเท่ากับศูนย์”
จบประโยคคิมหันต์ก็ลุกขึ้นและเดินจากไปทันทีทิ้งให้เกรย์กับเพลงพิณค่อยๆหันมามองหน้ากัน ก่อนที่ทั้งคู่จะดีดตัวออกห่างจากกันราวกับเพิ่งคิดได้ว่าคิมหันต์ไม่ได้อยู่ตรงนี้แล้ว
“ขอโทษคุณด้วยนะคะที่ลากเข้ามาเกี่ยวข้องกับเรื่องไม่เป็นเรื่อง”
เพลงพิณเอ่ยขอโทษร่างสูงที่ผละไปนั่งลงบนเก้าอี้ข้างๆเธออย่างรู้สึกผิดเพราะความอยากเอาชนะพี่คิมหันต์ทำให้เธอพลั้งปากบอกว่าเขาเป็นแฟนทั้งๆที่เธอกับเขาไม่เคยรู้จักกันมาก่อนด้วยซ้ำ
“หึ จะบอกว่าไม่เป็นไรก็ดูจะเสแสร้งเกินไป หวังว่าเรื่องแฟนปลอมๆของเราจะจบลงแค่วันนี้เท่านั้น”
คำพูดที่แสนเย็นชาของคนข้างๆทำเอาเพลงพิณอดที่จะรู้สึกงอนไม่ได้ทั้งๆที่เธอไม่ได้เป็นแฟนจริงๆกับเขาสักหน่อย ก่อนหน้านี้ยังหวานกับเธออยู่เลยพอพี่คิมหันต์จากไปแล้วก็เปลี่ยนเป็นเย็นชาราวกับน้ำแข็งขั้วโลกเหนือ นี่เขาใช่คนๆเดียวกับผู้ชายก่อนหน้านี้ไหมเนี่ยเปลี่ยนไปราวกับคนละคน
“ขอโทษอีกครั้งนะคะ ยินดีที่ไม่รู้จักค่ะ”
จบประโยคคนตัวเล็กไซซ์มินิในความคิดของเกรย์ก็กระโดดลงจากเก้าอี้พร้อมกับหันหลังเพื่อที่จะเดินจากไปหากแต่มือใหญ่ของเกรย์กลับจับมือของเพลงพิณเอาไว้และกระชากเบาๆร่างบางของเธอก็เซถลาเข้าสู่อ้อมกอดของเขาอย่างไม่ทันตั้งตัว
“ผมไม่ได้ต้องการคำขอโทษจากคุณ สิ่งที่ผมต้องการคือคำว่าขอบคุณต่างหาก”
จบประโยคริมฝีปากสีไวน์ก็ประทับลงบนริมฝีปากสีพีชน่าจูบก่อนที่เกรย์จะขบเม้มกลีบปากอวบอิ่มราวกับกำลังหยอกล้อส่วนคนที่โดนช่วงชิงจูบแรกไปอย่างไม่ทันตั้งตัวได้แต่เบิกตากว้างด้วยความตกใจ ก่อนที่เกรย์จะใช้ชั้นเชิงที่เหนือกว่าหลอกล่อให้คนที่กำลังจะปฏิเสธจูบจากเขายอมเปิดปากให้เขาได้เข้าไปสำรวจความหอมหวานอย่างเพลิดเพลิน
ท่ามกลางผู้คนที่เดินสวนกันไปมา
ท่ามกลางเสียงเพลงที่ดังจนแทบไม่ได้ยินอะไรเลยนอกจากเสียงลมหายใจของกันและกัน
ท่ามกลางความรู้สึกที่เริ่มหวั่นไหวจนแทบควบคุมตัวเองเอาไว้ไม่อยู่
จูบที่แสนอ่อนโยนจากผู้ชายแปลกหน้าที่เพิ่งรู้จักกันเพียงไม่นาน
กลับหวานละมุนและตราตรึงใจราวกับนิทราที่แสนหวานในค่ำคืนนี้
มหาวิทยาลัย Sเจ้าเอยกับเอวาหันมามองหน้ากันด้วยความแปลกใจระคนสงสัยเมื่ออยู่ๆเพื่อนรักของเธอที่กำลังนั่งใจลอยก็ยื่นมือขึ้นมาแตะที่ริมฝีปากเบาๆ ก่อนที่ใบหน้าจะแดงก่ำราวกับลูกตำลึงสุกเหมือนกับว่าเพลงพิณกำลังคิดเรื่องที่ทะลึ่งตึงตังอยู่ในหัวอย่างไรอย่างนั้นเลยปัง!!“ว้าย”เสียงตบโต๊ะทำเอาคนที่กำลังตกอยู่ในภวังค์ถึงกับได้สติเพลงพิณสะดุ้งน้อยๆก่อนที่เธอจะมองหน้าเพื่อนสนิททั้งสองคนที่ยื่นหน้าเข้ามาหาเธอราวกับกำลังจับผิดกับพฤติกรรมแปลกๆของเธอ เพราะตั้งแต่ที่กลับมาจากไปเที่ยวในคืนนั้นเพลงพิณก็เปลี่ยนไปราวกับคนละคนปกติแล้วเพื่อนของเธอคนนี้ถึงแม้จะมีเรื่องภายในใจมากมายแค่ไหนแต่เพลงพิณก็ไม่เคยนั่งเหม่อหรือใจลอยเลยสักครั้ง แต่สองสามวันที่ผ่านมาเพื่อนของพวกเธอเอาแต่นั่งเหม่อแล้วก็ยกมือขึ้นลูบที่ปากบ่อยครั้ง จนพวกเธอพากันตั้งข้อสันนิษฐานว่าวันนั้นที่เพื่อนเธอหายไปนานต้องเกิดเรื่องขึ้นแน่ๆเลยเพียงแต่เพลงพิณไม่ยอมปริปากบอกพวกเธอจะด้วยเหตุผลอันใดก็ไม่อาจจะล่วงรู้ได้“มึงจะนั่งใจลอยไปถึงไหนคะเพื่อน นี่นั่งใจลอยมานานแล้วนะเดี๋ยวก็หน้าแดงเดี๋ยวก็ลูบปากสรุปมึงเป็นอะไรของมึงกันแน่เพลง”เอวาที่ทนไม่ไหวตัดส
“อยากจะเป็นผัวของเพลงถามผัวตัวจริงของเขาหรือยังว่าเขายอมไหม”น้ำเสียงเย็นชาถามคิมหันต์ที่ตอนนี้หัวแตกเลือดอาบด้วยใบหน้าที่เรียบเฉยผิดกับเพลงพิณที่ตอนนี้ตัวสั่นด้วยความกลัวและตกใจเพราะเลือดที่กำลังไหลหยดลงตามเสื้อผ้าของคิมหันต์ ส่วนเอวากับเจ้าเอยได้แต่อ้าปากค้างอย่างตกใจกับเหตุการณ์ตรงหน้าที่ไม่รู้ว่าต้องตกใจที่คิมหันต์โดนตีหัวจนเลือดอาบหรือตกใจกับสถานะมีผัวของเพื่อนเธอดี ส่วนคำพูดของเพลงพิณที่บอกกับพวกเธอว่าผู้ชายคนนั้นหน้าตาดีมากไม่ได้เกินจริงเลยแม้แต่น้อยเพราะผู้ชายที่กำลังโอบกอดเพื่อนรักของพวกเธออยู่นั้นหน้าตาดีเสียจนพวกเธอถึงกับหลงเคลิ้มไปชั่วขณะ พวกเธอไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเพลงพิณถึงยอมแหกกฎเหล็กของตัวเองด้วยการยอมให้ผู้ชายคนนี้จูบ เพราะถ้าเป็นพวกเธอเองก็คงไม่ต่างจากเพลงพิณ ใบหน้าที่หล่อราวกับเทพบุตรทำให้พวกเธอไม่สามารถที่จะละสายตาไปจากเขาได้เลยจริงๆ “แม่งเอ้ย มึงกล้าดียังไงมาตีหัวกูวะอยากตายหรือไง”มืออีกข้างกุมหัวด้วยความเจ็บส่วนอีกข้างก็ยกขึ้นชี้หน้าเกรย์ด้วยความโมโหจนแทบคลั่งเพราะที่ผ่านมาไม่เคยมีใครกล้าทำร้ายคิมหันต์ต่อหน้าสาธารณะชนแบบนี้มาก่อน แต่ผู้ชายตรงหน้ากลับกล้
“ชื่ออะไรเหรอคะ”“อายุเท่าไหร่”“มีแฟนหรือยังคะ”“เรียนอยู่ปีไหน”คำถามของสองสาวที่รัวถามเกรย์ทำเอาเขาถึงกับต้องยกมือขึ้นเบรกสองสาวที่กำลังจะอ้าปากถามเขาต่อทั้งๆที่สี่คำถามแรกนั้นพวกเธอยังไม่ได้คำตอบจากเขาเลย ส่วนสองสาวเมื่อโดนเบรกกะทันหันก็ได้แต่ยักไหล่น้อยๆและยกเหล้าขึ้นดื่มแก้เก้อเมื่อแฟนปลอมๆของเพื่อนรักไม่ยอมตอบคำถามของพวกเธอเลยสักข้อ“นี่ถามเพราะอยากรู้หรือกะจะซักประวัติยันบรรพบุรุษครับ”พรวด!!แค่ก แค่ก แค่กเหล้าที่เพิ่งเข้าปากเอวาไปถึงกับพุ่งพรวดออกมาคืนด้วยความตกใจเมื่อเจอฝีปากที่แซบไม่เบาของผู้ชายที่หน้าตาต้องบอกว่าดีมาก แต่ใครเลยจะรู้ว่าจริงๆแล้ววาจาแซบราวกับยกพริกทั้งสวนมาสู้กลับพวกเธอแบบนี้ในขณะที่เพลงพิณได้แต่แอบยิ้มขำกับท่าทางของเพื่อนสาวทั้งสองคนที่หน้าเสียไปเลยเมื่อเจอเขาถามกลับที่ทำเอาไปไม่เป็นทั้งคู่“แหม สุดหล่อก็พวกเราไม่ได้กะจะซักยันบรรพบุรุษสักหน่อยก็แค่อยากรู้จักกันให้มากขึ้นกว่าเดิมแค่นั้นเองเนอะเอวาเนอะ”เจ้าเอยบอกเกรย์เสียงอ่อยๆส่วนเอวาก็ได้แต่พยักหน้ารับอย่างเห็นดีเห็นงามกับคำพูดของเพื่อนสาวเพราะพวกเธอก็อยากรู้จักเขาให้มากขึ้นตามที่บอกไปจริงๆ แต่สำหรับ
เช้าวันต่อมา“อื้อ ทำไมปวดหัวแบบนี้นะ”เพลงพิณลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกปวดหัวจนแทบระเบิดเมื่อคืนเธอจำได้ว่าเธอดื่มเหล้าเข้าไปหลายแก้วมากก่อนที่ภาพจะตัดและมืดสนิทหลังจากนั้นเธอก็จำอะไรไม่ได้อีกเลย ว่าแต่เมื่อคืนเธอได้ทำอะไรที่น่าอายลงไปบ้างไหมเนี่ยได้แต่คิดและตั้งคำถามกับตัวเองเพราะเธอจำอะไรไม่ได้เลยจริงๆแต่เมื่อคิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออกก็ได้แต่ยกมือขึ้นจิกทึ้งผมตัวเองด้วยความหงุดหงิดเพราะเธอกลัวว่าจะเผลอไปทำอะไรที่ไม่น่ารักต่อหน้าเขาเข้าน่ะสิ มือที่กำลังจิกทึ้งผมต้องชะงักไปเมื่อหางตาเหลือบไปเห็นกลุ่มผมสีน้ำตาลของใครบางคนที่กำลังนอนหลับสนิทอยู่บนเตียงของเธอ หัวใจดวงน้อยพลันเต้นแรงด้วยความตกใจก่อนที่เธอจะเลิกผ้าห่มขึ้นเพื่อเช็กสภาพร่างกายของตัวเองก็พบว่าเธอยังคงอยู่ในชุดที่ใส่ออกไปเที่ยวเมื่อคืนและนี่ก็คือห้องนอนของเธอ แล้วคนที่กำลังนอนหลับอยู่บนเตียงของเธอคือใครกันล่ะ?นี่อย่าบอกนะว่าเธอเมามากจนเผลอคว้าใครไม่รู้มานอนด้วยที่ห้อง“หวังว่าคงไม่ใช่คุณเกรย์หรอกนะ”เพลงพิณพึมพำเสียงเบาอยู่คนเดียวก่อนที่เธอจะขยับเข้าไปใกล้ๆคนที่กำลังนอนหลับอยู่โดยที่เขานอนตะแคงหันหน้าไปอีกทาง เพลงพิณยื่นหน้
คอนโด Kเมื่อเกรย์เปิดประตูเข้ามาภายในห้องพักเขาก็พบกับรองเท้าสองคู่ที่จอดเคียงคู่เพียงเท่านั้นรอยยิ้มกว้างก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าหล่อเหลาก่อนที่เกรย์จะรีบเดินเข้าไปในห้องทันที ภาพของมารดาที่กำลังเติมเครื่องปรุงลงในอาหารกับบิดาที่กำลังคนอาหารในหม้อให้เข้ากันทำให้เกรย์ไม่รอช้าที่จะเดินเข้าไปกอดทั้งคู่เอาไว้ด้วยความรักและคิดถึงสุดหัวใจหมับ“กลับมาตั้งแต่ตอนไหนครับทำไมไม่เห็นโทรมาบอกพี่เกรย์เลย พี่เกรย์คิดถึงพ่อกับแม่ที่สุดเลยครับ”ถึงแม้จะโตเป็นหนุ่มแล้วแต่เวลาที่เขาอยู่กับบิดามารดาเกรย์ก็ยังคงอ้อนท่านทั้งสองเหมือนตอนที่เขายังเป็นเด็กเหมือนเดิม เจ้าขาค่อยๆหันหน้ามาหาลูกชายคนโตที่เพิ่งกลับห้องด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรักก่อนที่เธอจะโอบกอดลูกชายเอาไว้ด้วยความคิดถึงเช่นกัน“พ่อกับแม่ก็คิดถึงพี่เกรย์มากๆค่ะถึงได้รีบเดินทางกลับมาเมืองไทย”น้ำเสียงอ่อนโยนบอกลูกชายก่อนที่กองทัพจะปิดแก๊สและหันมากอดลูกชายบ้างซึ่งเกรย์เองก็กอดตอบบิดาอย่างแนบแน่นเช่นกัน สองมือใหญ่ของกองทัพลูบหลังลูกชายไปเบาๆมาราวกับว่าเกรย์ยังคงเป็นเด็กชายตัวน้อยอายุเพียงสิบขวบซึ่งในสายตาของกองทัพลูกๆของเขาก็ยังคงเป็นเด็กเสมอ“แอบไป
Smok’in Pubมือบางค่อยๆควงแก้วเหล้าเล่นไปมาท่ามกลางเสียงเพลงที่ชวนให้รู้สึกผ่อนคลายแต่คนที่กำลังควงแก้วเหล้าเล่นกลับถอนหายใจออกมาด้วยความหนักใจ เพราะนี่ก็เป็นเวลาสามวันแล้วที่เกรย์หายตัวไปโดยที่ไม่ยอมมาทำงานเธอพยายามสอบถามเด็กเสิร์ฟที่นี่แต่ก็ไม่มีใครพบเจอกับเขาเลย แม้กระทั่งอาร์มเด็กชงเหล้าประจำเคาน์เตอร์บาร์ก็ไม่รู้ว่าเกรย์หายไปไหนเพราะบางวันที่เธอเห็นเขานั้นเขาเพียงมาช่วยอาร์มทำงานเท่านั้นเขาไม่ใช่พนักงานประจำของที่นี่“เจ้าเอย เอวา กูจะทำยังไงดีอีกสองวันก็วันเกิดนังหอมมันแล้วถ้ากูไม่ควงแฟนไปงานพวกน้ำพิ้งค์มันต้องหาว่ากูโกหกมันแน่นอนเลย”“ก็มึงโกหกพวกมันจริงๆนี่หว่า คุณเกรย์เขาไม่ได้เป็นแฟนมึงจริงๆสักหน่อย”คำพูดของเอวาทำเอาคนที่กำลังทุกข์ใจอย่างหนักถึงกับหันมาส่งค้อนให้เพื่อนอย่างแรงจนคอแทบเคล็ดด้วยความหมั่นไส้ที่เพื่อนชอบพูดดักคอเธอ ก่อนที่เพลงพิณจะยกแก้วที่ควงเล่นในครั้งแรกขึ้นกระดกรวดเดียวน้ำสีอำพันก็ไหลลงสู่ลำคอจนหมดแก้ว“เบาได้เบาเว้ยเพลงแก้วที่ห้าแล้วนะมึง อีกอย่างมึงแดกเหล้าแทนข้าวเย็นมาสามวันล่ะ”เจ้าเอยท้วงเพลงพิณด้วยความเป็นห่วงเพราะนี่ก็เป็นเวลากว่าสามวันแล้วที่เพลงพิณม
“รบกวนช่วยมาเป็นแฟนกันจริงๆได้ไหมคะ”คำขอร้องของเพลงพิณทำเอาคนที่ไม่เคยสะทกสะท้านกับคำพูดของใครมาก่อนหรือแม้แต่แสดงท่าทีตกใจกับเรื่องใดกลับมีสีหน้าที่เรียกได้ว่านิ่งไปราวกับว่ากำลังช็อกกับสิ่งที่ได้ยิน ส่วนเพลงพิณเมื่อหลุดพูดออกไปแล้วเธอก็เพิ่งนึกได้ว่าคำพูดของเธอดูเหมือนจะไม่ถูกต้อง เพราะจุดประสงค์ที่เธอตามหาเขาคือต้องการให้เขามาแกล้งเป็นแฟนของเธอไม่ใช่แฟนจริงๆของเธอดังเช่นที่ได้เอ่ยปากขอร้องเขาไป“เอ่อ ไม่ใช่นะคะ ไม่ใช่อย่างนั้น คือว่าที่จริงแล้วเพลงแค่ต้องการขอร้องให้คุณแกล้งมาเป็นแฟนปลอมๆให้เพลงเท่านั้นน่ะค่ะ ที่พูดไปก่อนหน้านั้นเพลงพูดผิดค่ะขอโทษจริงๆถ้าทำให้คุณเข้าใจผิด”เพราะความรู้สึกที่อยู่ในใจทำให้เธอพลั้งปากพูดออกไปแบบนั้นส่วนคนที่ได้ฟังคำอธิบายของเพลงพิณก็ได้แต่พยักหน้ารับอย่างเข้าใจเพราะที่จริงแล้วคำพูดของเธอทำให้เขาตกใจมาก ถึงแม้ที่ผ่านมาจะมีคนที่แอบชอบเขาหลายคนขอเขาคบเป็นแฟนแต่ผู้ชายที่เย็นชาอย่างเขาก็เมินเฉยกับผู้หญิงเหล่านั้นเสมอมาแต่พอเป็นเธอคนนี้เมื่อได้ฟังคำขอเป็นแฟนหัวใจของเขากลับแอบเต้นแรงราวกับคลื่นลมพายุที่กำลังโหมกระหน่ำอยู่กลางทะเล แต่พอเธอบอกว่าสิ่งที่เธอพ
คอนโด K“สวยมากเพลง เพื่อนกูสวยที่สุด”เอวาเอ่ยชมเพื่อนสาวด้วยดวงตาที่เป็นทอประกายอย่างชื่นชมเพลงพิณที่อยู่ในชุดเดรสสีแดงเพลิงที่ผ่าสูงโชว์เรียวขางามส่วนด้านบนก็เว้าหลังโชว์แผ่นหลังเนียนสวย เพลงพิณเป็นผู้หญิงที่ไม่ว่าจะใส่ชุดไหนก็เข้ากับเธอไปเสียทุกชุด เพราะหุ่นที่ผอมบางแต่กลับมีหน้าอกที่อวบอิ่มและหน้าตาที่ใครๆต่างก็ชื่นชมว่าเธอสวยมากต่อให้ชุดที่เธอใส่จะหรูดูแพงหรือแสนธรรมดาแต่เพลงพิณก็เอาอยู่ทุกชุด“มึงก็ชมเวอร์เกินไปนะเอวา คนอื่นในงานเขาสวยกว่ากูก็มีอย่างมิ้งดาวนิเทศไงนังหอมก็ชวนนางมาด้วยนี่”เพลงพิณตอบกลับเพื่อนอย่างถ่อมตัวตามนิสัยเพราะถึงแม้ว่าเธอจะมั่นใจรูปร่างหน้าตาของตัวเองในระดับหนึ่งแต่ยังมีอีกหลายคนที่สวยและน่ารักกว่าเธอมาก เธอจึงไม่เคยทำตัวหยิ่งหรืออวดอ้างความสวยเหนือใครเหมือนที่น้ำพิ้งค์ชอบทำเสมอเวลาที่อยู่ในที่สาธารณะ“สวยศัลปะวะมึง ส่วนมึงธรรมชาติสรรค์สร้าง”“จะสวยด้วยอะไรก็ช่างเขาเถอะไปกันได้แล้ว”เพลงพิณเอ่ยชวนเพื่อนรักพร้อมกับเดินไปหยิบกระเป๋าใบเล็กและพากันเดินออกไปจากห้องทันทีเพื่อที่จะไปรอเกรย์ที่ล็อบบี้ด้านล่าง เพราะเธอนัดกับเขาที่คอนโดของเธอเพื่อเดินทางไปที่งานวัน