Smokin'Love ️วิมานรักสีเทา <2>จูบที่แสนหวานแทนคำขอบคุณ

“หึ หน้าหล่อๆแบบมันเนี่ยนะจะรักเพลงจริง ดีไม่ดีมันอาจจะคบกับผู้หญิงหลายคนอยู่ก็ได้ซื่อๆแบบเพลงตามมันไม่ทันหรอก”

คิมหันต์พูดอย่างดูถูกเกรย์เขาไม่วันเชื่อว่าผู้ชายที่หน้าตาหล่อเหลาอย่างแฟนใหม่ของเพลงพิณจะรักเดียวใจเดียวหน้าตาดีมากขนาดนี้คงมีสาวๆแวะเวียนมาขายขนมจีบไม่ก็ชวนขึ้นเตียงไม่เว้นแต่ละวันขนาด ตัวเขาเองหน้าตาอยู่ในขั้นที่จัดว่าหล่อถึงจะไม่เท่าแฟนใหม่ของเพลงพิณแต่สาวๆต่างก็พากันแวะเวียนมาทำความรู้จักกับเขาแทบทุกวัน

คำพูดจาดูถูกจากผู้ชายที่เกรย์คิดว่าหน้าตาดีไม่ได้ครึ่งของเขาเลยสักนิดทำเอาคนที่อยู่ด้านหลังเคาน์เตอร์บาร์ถึงกับต้องกระโดดข้ามมาท่ามกลางความตกใจของเพลงพิณและคิมหันต์ที่ผงะถอยหลังจนเกือบตกเก้าอี้ เพราะฝ่าเท้าของเกรย์นั้นเหวี่ยงเฉียดใบหน้าของเขาเพียงนิดเดียวเท่านั้น

ก่อนที่เกรย์จะเดินไปหยุดอยู่ข้างๆเพลงพิณและยกมือขึ้นโอบไหล่บอบบางของเธอเข้ามาแนบชิดทำเอาคนที่โดนโอบถึงกับใจเต้นแรงด้วยความหวั่นไหว กลิ่นหอมที่ชวนหลงใหลของคนข้างกายทำเอาเพลงพิณเผลอสูดดมเข้าไปเต็มปอดผู้ชายอะไรตัวหอมชะมัดหอมจนเธออยากจะเอนตัวลงไปซบอกให้มันรู้แล้วรู้รอด

“อย่าดูถูกความรักของผมสิครับ ถึงผมจะหน้าตาดีมากแต่ผมก็รักเดียวใจเดียวนะครับ”

เกรย์ไม่เพียงแค่พูดหากแต่ใบหน้าของเขากลับก้มลงไปหาเพลงพิณจนจมูกของทั้งคู่แตะกันเบาๆก่อนที่เกรย์จะยกยิ้มมุมปากน้อยๆทำเอาคนที่แอบใจเต้นในครั้งแรกถึงกับใจเต้นแรงราวกับกลองรัว เมื่อรอยยิ้มของคนตรงหน้าช่างละมุนเสียจนเธอเผลอคิดอยากจะครอบครองเป็นเจ้าของแต่เพียงผู้เดียว

หึ เล่นใหญ่ให้เด็กมันดูสักหน่อยแล้วกันอยากให้เขาเป็นแฟนเขาก็จะเป็นให้ปกติแล้วเขาไม่ค่อยชอบยุ่งเรื่องของใครสักเท่าไหร่แต่วันนี้คงต้องแสดงละครเป็นแฟนปลอมๆให้ไอ้หน้าอ่อนนี้มันดูสักหน่อย เกรย์ได้แต่คิดในใจอย่างนึกสนุกในขณะที่คิมหันต์ได้แต่กำหมัดแน่นกับความใกล้ชิดของคนทั้งคู่ที่ดูจะหวานกันจนลืมไปว่าเขายังคงนั่งหัวโด่อยู่ตรงนี้

“หึ ความรักบางทีมันก็กินไม่ได้เสมอไป เป็นแค่เด็กชงเหล้าแต่อาจเอื้อมไปเด็ดดอกฟ้าที่สูงส่งช่างไม่เจียมตัวบ้างเลย นี่ถ้าพ่อเพลงรู้ว่าเพลงคบเด็กชงเหล้าเป็นแฟนพี่ว่าคุณอาคงจะผิดหวังในตัวของเพลงมากนะ”

คำพูดที่ยังคงดูถูกดูแคลนเกรย์ของคิมหันต์ทำเอาคนที่กำลังอยู่ในอารมณ์หวานซึ้งที่ตัวเองอุปโลกน์ขึ้นมาได้แต่เอาลิ้นดันกระพุงแก้มอย่างไม่สบอารมณ์ เมื่อคุณค่าของความเป็นคนที่ต้องการมีความรักที่ลึกซึ้งถูกลดทอนด้วยฐานะทางสังคมที่ไม่เท่าเทียมกัน คิดมาถึงตรงนี้แล้วเกรย์ก็อยากจะหัวเราะให้กับความเหลื่อมล้ำทางสังคมของที่นี่ที่มักจะตัดสินคนด้วยความรวยและความจนโดยไม่คำนึงถึงความดีหรือความจริงใจเลยสักนิด

“ขอโทษนะคะพี่คิมผู้หญิงแบบเพลงเน้นรักไม่เน้นรวยค่ะ ยังไงเพลงก็รักแฟนของเพลงคนนี้ที่สุดแสนดีที่หนึ่งขนาดนี้ตกหลุมรักรอบที่ร้อยแล้วนะคะ”

มือบางยกขึ้นบีบแก้มของเกรย์พร้อมกับส่ายไปมาเบาๆทำเอาคนที่ไม่เคยถูกแม้แต่มารดาเล่นแก้มถึงกับชะงักไปด้วยความตกใจเพราะแก้มคือบริเวณที่เขาหวงที่สุดตั้งแต่โตเป็นหนุ่ม แต่ตอนนี้แก้มที่เขาหวงกลับถูกบีบถูกดึงเล่นจากผู้หญิงตรงหน้าที่อยู่ในสถานะแฟนของเขาอย่างตกกะไดพลอยโจน ตั้งใจมาเที่ยวผ่อนคลายแต่ดันมีแฟนไม่ทันตั้งตัว หึ เล่นแก้มเขาใช่ไหมได้เลยถ้าอย่างนั้นก็เล่นกลับคืนแล้วกันจะได้วินๆ

“เกรย์ก็รักเพลงที่สุดเหมือนกันครับที่รัก”

เกรย์ยิ้มตบท้ายคำพูดอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนที่เขาจะก้มหน้าลงไปหอมแก้มเพลงพิณฟอดใหญ่ด้วยความชื่นใจแต่คนถูกหอมแก้มกลับเบิกตากว้างด้วยความตกใจ เพราะไม่คิดว่าแฟนปลอมๆของเธอจะเล่นใหญ่ด้วยการถึงเนื้อถึงตัวขนาดนี้มือบางเผลอยกขึ้นเพื่อที่จะผลักเกรย์ให้ออกห่าง แต่พอเห็นเหลือบไปเห็นสายตาของคิมหันต์ที่มองมาเพลงพิณก็ได้แต่กลั้นใจให้จมูกโด่งของคนข้างกายคลอเคลียที่แก้มเธอต่อไป

“หึ ดูจะรักกันดีอย่างที่พูดสินะ แต่ระวังจะรักกันไม่ยืดล่ะดอกฟ้ากับหมาวัดมันไม่มีทางไปด้วยกันได้หรอก”

“ความรักมันไม่ได้วัดที่ความรวยหรือความจนหรอกครับเขาวัดกันที่ใจต่างหาก ถึงผมจะเป็นแค่เด็กชงเหล้าแต่ผมก็มีหัวใจและมีความรักที่จริงใจให้กับเพลง ผมอาจจะไม่รวยเท่าคุณแต่ผมอาจจะทำให้เพลงมีความสุขมากกว่าที่เคยคบกับคุณก็ได้ ซึ่งข้อนี้ผมมั่นใจว่าเพลงจะมีความสุขที่สุดในฐานะแฟนของผมเกรย์ กัตน์ณทีป์”

คำพูดที่ดูแสนธรรมดาแต่กลับให้ความรู้สึกจริงใจจนเพลงพิณรับรู้ได้ว่าสิ่งที่ผู้ชายคนนี้พูดออกมาเขาจะทำให้แฟนตัวจริงของเขามีความสุขอย่างที่พูดแน่นอน เธอชักจะอิจฉาผู้หญิงคนนั้นซะแล้วสิที่ได้แฟนที่ดีและจริงใจแบบนี้ถึงเขาจะแอบปากแซบไปหน่อยแต่คำพูดของเขากลับไม่ได้ปรุงแต่งให้ดูดีเลยแม้แต่น้อย

“คำพูดก็แค่น้ำลายที่ใครจะพ่นมันออกมาแบบไหนก็ได้ แล้วฉันจะคอยว่าสิ่งที่แกพูดมันจะเป็นไปได้มากแค่ไหนแต่ในสายตาของฉันแล้วมันไม่มีทางเป็นไปได้ว่ะ หรือถ้าจะพูดให้ถูกก็คือเท่ากับศูนย์”

จบประโยคคิมหันต์ก็ลุกขึ้นและเดินจากไปทันทีทิ้งให้เกรย์กับเพลงพิณค่อยๆหันมามองหน้ากัน ก่อนที่ทั้งคู่จะดีดตัวออกห่างจากกันราวกับเพิ่งคิดได้ว่าคิมหันต์ไม่ได้อยู่ตรงนี้แล้ว

“ขอโทษคุณด้วยนะคะที่ลากเข้ามาเกี่ยวข้องกับเรื่องไม่เป็นเรื่อง”

เพลงพิณเอ่ยขอโทษร่างสูงที่ผละไปนั่งลงบนเก้าอี้ข้างๆเธออย่างรู้สึกผิดเพราะความอยากเอาชนะพี่คิมหันต์ทำให้เธอพลั้งปากบอกว่าเขาเป็นแฟนทั้งๆที่เธอกับเขาไม่เคยรู้จักกันมาก่อนด้วยซ้ำ 

“หึ จะบอกว่าไม่เป็นไรก็ดูจะเสแสร้งเกินไป หวังว่าเรื่องแฟนปลอมๆของเราจะจบลงแค่วันนี้เท่านั้น”

คำพูดที่แสนเย็นชาของคนข้างๆทำเอาเพลงพิณอดที่จะรู้สึกงอนไม่ได้ทั้งๆที่เธอไม่ได้เป็นแฟนจริงๆกับเขาสักหน่อย ก่อนหน้านี้ยังหวานกับเธออยู่เลยพอพี่คิมหันต์จากไปแล้วก็เปลี่ยนเป็นเย็นชาราวกับน้ำแข็งขั้วโลกเหนือ นี่เขาใช่คนๆเดียวกับผู้ชายก่อนหน้านี้ไหมเนี่ยเปลี่ยนไปราวกับคนละคน

“ขอโทษอีกครั้งนะคะ ยินดีที่ไม่รู้จักค่ะ”

จบประโยคคนตัวเล็กไซซ์มินิในความคิดของเกรย์ก็กระโดดลงจากเก้าอี้พร้อมกับหันหลังเพื่อที่จะเดินจากไปหากแต่มือใหญ่ของเกรย์กลับจับมือของเพลงพิณเอาไว้และกระชากเบาๆร่างบางของเธอก็เซถลาเข้าสู่อ้อมกอดของเขาอย่างไม่ทันตั้งตัว

“ผมไม่ได้ต้องการคำขอโทษจากคุณ สิ่งที่ผมต้องการคือคำว่าขอบคุณต่างหาก”

จบประโยคริมฝีปากสีไวน์ก็ประทับลงบนริมฝีปากสีพีชน่าจูบก่อนที่เกรย์จะขบเม้มกลีบปากอวบอิ่มราวกับกำลังหยอกล้อส่วนคนที่โดนช่วงชิงจูบแรกไปอย่างไม่ทันตั้งตัวได้แต่เบิกตากว้างด้วยความตกใจ ก่อนที่เกรย์จะใช้ชั้นเชิงที่เหนือกว่าหลอกล่อให้คนที่กำลังจะปฏิเสธจูบจากเขายอมเปิดปากให้เขาได้เข้าไปสำรวจความหอมหวานอย่างเพลิดเพลิน

ท่ามกลางผู้คนที่เดินสวนกันไปมา

ท่ามกลางเสียงเพลงที่ดังจนแทบไม่ได้ยินอะไรเลยนอกจากเสียงลมหายใจของกันและกัน

ท่ามกลางความรู้สึกที่เริ่มหวั่นไหวจนแทบควบคุมตัวเองเอาไว้ไม่อยู่

จูบที่แสนอ่อนโยนจากผู้ชายแปลกหน้าที่เพิ่งรู้จักกันเพียงไม่นาน

กลับหวานละมุนและตราตรึงใจราวกับนิทราที่แสนหวานในค่ำคืนนี้