NANG MAKAPASOK si Cai sa bahay na kaniyang inuupahan ay humiga siya. Hindi pa rin maproseso sa kaniyang utak ang nangyari sa kaniyang pinagtatrabahuhan.
"That's final. Let's talk the contract about your work and the payment." Hindi agad siya naka-galaw o makapagsalita man dahil sa gulat.
"How dare you to do that to my employee?" sabat naman ni Kerielle sa kaharap na binata.
Maski siya ay nagulat sa pagsulpot nito at ginulo ang masaya nilang usapan ni Cai. Hindi niya kilala ang lalaking ito kaya hindi niya hayaang ganunin na lang si Cailiegh sa harap niya. As the manager of this fast-food. Responsibility niya na gawing ligtas ang employees niya.
"Huwag kang sumabat sa amin ok?" saad naman ni Sky.
"Ikaw nga itong unang sumabat!"
Bigla namang nataranta si Cailiegh sa hahanap na sagutan ng dalawang guwapong nilalang sa harap niya. Tinitigan na rin sila ng ibang customer.
"Ano ba kayo! Nakakahiya," bulong ni Cailiegh sa dalawa.
"Let's go!" Sabay kuha ni Sky sa kamay ni Cailiegh.
"Hindi siya sasama sa iyo." Agaw naman ni Kerielle sa kamay ni Cailiegh na hawak ni Sky pero mas lalong hinigpitan ni Sky ang pagkakahawak dito.
The tension of both man is so serious. Parehong ayaw magpatalo sa isa't-isa kung kanino sasama si Cai.
"Ako ang nauna kaya sa akin siya sasama," sambit ni Sky na pilit kinukuha ang kamay ni Cailiegh sa pagkakahawak ni Kerielle.
"I'm her boss. Hindi siya sasama sa 'yo at nagtatrabaho," angal naman na saad ni Kerielle.
Naguguluhan na si Cailiegh kung ano ang nangyari sa dalawa. Kalaunan ay kay Sky siya sumama dahil ayaw niyang sabihin kay Kerielle na may babayaran siya kay Sky. Alam naman ni Cailiegh na tutulungan na naman siya nito kaya minabuting inilihim na lang niya ito.
Dumating na sila sa bahay ni Sky. Malapit lang pala ito sa dadalhan niya sana ng order. Hindi mapigilan ni Cailiegh na mamangha sa ganda ng bahay.
Pumasok sa loob si Sky kasama si Cailiegh. Nag-usap agad sila at ang contract.
Cailiegh don't know bakit hindi siya pumalag at sumama na lang kay Sky. Bumangon agad siya sa kama niya at pumunta sa kusina. Hindi siya maka tulog dahil sa pag-iisip.
NAGISING si Cailiegh pasado seven o'clock in the morning. Dahan-dahan niyang binuksan ang kaniyang mga mata. Biglang tumunog ang cellphone niya sa ulunan niya.
Mabilis niya itong kinuha. Nang makita niya kung sino ang tumawag. Nanlaki bigla ang kaniyang mga mata.
Sinagot niya agad ito, "Hello."
Mukhang naiinis naman si Sky sa kabilang linya, "Bakit ngayon mo lang sinagot. I called you how many times."
Dahil sa 'yo kaya hindi agad ako nakatulog kagabi. Kaya late ako nagising.
"On the way na ako," sagot ni Cailiegh at nagmamadaling kumilos.
"Faster!"
Wala nang sinayang na oras si Cailiegh. Mabilis siyang pumasok sa banyo at naligo.
Thirty minutes passed bago narating ni Cailiegh ang village. Namangha pa rin siya sa ganda nito lalo na ang mga bahay. Lahat pareho ang design at ang landscape nito sa mga halaman.
Talagang pang mayaman ang mga pwedeng titira sa village na ito.
Hindi na agad siya kumatok ng makarating na siya sa bahay ni Sky. Pagbukas niya ng pinto, napasigaw siya sa gulat.
"Ahhhhhhh!"
"Fuck!"
ABALA si Sky sa pag inom ng kape. Katatapos lang niyang maligo. Tanging suot lamang niya ay tuwalya.
Hinihintay niya si Cailiegh. Si Cailiegh pa lang ang unang babaeng nadala niya sa bahay na ito.
"Ahhhhhhh!"
"Fuck!" Naibuga niya ang nainom niyang kape.
"Hindi ka ba marunong kumatok, babae?" inis na sabi ni Sky.
"I'm sorry," mabilis naman na sagot ni Cailiegh.
Lumapit naman agad si Sky sa gawi ni Cailiegh na napatakip ang isang kamay sa kaniyang mga mata.
"Ngayon ka lang ba nakakita ng lalaki na nakahubad?" tanong niya sa dalaga.
"N-naku, h-hindi ahh," utal na sagot ni Cailiegh sa kaharap.
Hindi na bago kay Cailiegh ang makakita ng lalaking nakahubad. May kuya naman siya sa probinsya nila. Minsan din kapag nasa fast-food siya ay madalas na naghuhubad ang mga kasamahan niyang lalaki.
Pero iba ang naramdaman niya no'ng makita ang katawan ni Sky.
Lalo na ang magandang porma ng katawan nito. Mula sa anim na naka-ukit nitong abs, sa matipuno nitong dibdib.
"Talaga? Then why you put your hand on your eyes?" Sky whispered.
"N-nagulat lamang ako," sagot naman ni Cailiegh.
"Put your hand down! Bakit hindi ka tumingin sa akin?
Lalong diniinan ni Cailiegh ang pagka lagay ng kamay niya sa kaniyang mga mata.
"No, magbihis ka muna. Kahit anong sabihin mo. Hindi ko ibaba ang kamay ko," angal naman ni Cailiegh.
Nang medyo tumahimik ang paligid. Inakala na ni Cailiegh na nagbihis na si Sky kaya dahan-dahan na niyang tinanggal ang kamay niya sa kaniyang mukha.
Tumambad sa kaniya ang mukha ni Sky na malapit sa kaniya. Sobrang lapit nito at anytime maghahalikan na sila kapag gagalaw siya.
Mas lalo pang lumapit ang mukha ni Sky sa kaniyang mukha. Ilang dangkal na lang ang layo. Kaya tanging pagpikit na lang ang nagawa ni Cailiegh.
Hinihintay niya ang paglapat ng labi ni Sky, pero nakaraan ang ilang segundo. Hindi niya ito naramdaman.
Dahan-dahan niyang binuksan ang kaniyang mga mata. Naka-ngisi si Sky at malayo na ito sa kaniya.
Para namang naubos na kandila ang naramdaman ni Cailiegh dahil sa pagkahiya.
Marahang kinagat ni Cailiegh ang ibabang labi niya dahil sa sobrang hiya.
Lupa lamunin mo na ako sa sobrang assuming ko.
Iniwan na lang siya ni Sky at tanging pagsarado na lang ng pinto ang tumunog sa sobrang katahimikan na namayani sa buong kuwarto.
Isang ngiti naman ang namayani sa mga labi ni Sky ng siya ay makapasok sa kaniyang kuwarto.
"This is so easy."
Kumuha na agad siya ng damit na susuotin dahil kailangan pa niyang pumasok sa trabaho. Whilst he studying, nagtatrabaho na siya sa company ni Lewis.
NANG iniwan na siya ni Sky. Nag-umpisa na siyang maglinis sa bahay. Napasimangot na lamang siya dahil sa sobrang kalat ng bahay.
May mga bote na nagkalat kung saan-saan. Puno ang basurahan ng tissue. Nagkalat sa sahig ang mga food wrapper at iba pa.
Inumpisahan na ni Cailiegh ang paglilinis para madali na siyang matapos. Papasok pa rin siya sa trabaho niya sa fast-food.
Pinulot na niya ang mga nagkalat na wrapper at bote. Nilagay niya ito sa maayos na lalagayan. Ang basurahan naman ay inayos niya.
Tatlong minuto ang lumipas hindi pa rin tapos si Cailiegh sa paglilinis. Marami-rami na rin ang na linis niya. Kasalukuyan na siyang nasa cr naglilinis.
Pinulot agad niya ang basang damit na iniwan lang ni Sky sa sahig ng banyo. Kasama na ang black boxer brief nito.
"Hindi ba siya marunong maglipit!" bulong ni Cailiegh sa sarili. Nilagay na niya ito sa basket para malabhan na niya.
Mahigit isang oras bago nalinis ni Cailiegh ang lahat sa loob ng bahay. Nakaramdam siya ng pagod. Umupo siya sa kama at pinikit ang kaniyang mga mata.
MASAYANG lumabas ng office si Sky. Natutuwa siya dahil mukhang nakakita na ang matalik niyang kaibigan ng babaeng katapat sa kaniya.
Dahil dito, naisipan niyang bumalik sa bahay niya para tingnan kung ano ginagawa ng iniwan niya rito.
Hindi mawala ang ngiti sa mga labi niya habang siya ay nagmamaneho ng kotse niya habang siya ay papauwi.
Kakaibang excitement ang naramdaman niya ngayon. Hindi niya alam kung bakit gano'n na lang ang ka excite niya sa mga oras na ito.
Hindi naman matagal ay dumating na siya. He step out to his car and get inside to his house.
Nagtataka siya kong bakit ang tahimik ng bahay. Wala siyang Cailiegh na nakikitang naglilinis. Pero nagulat siya sa nakita niya no'ng siya ay makapasok sa sala. Ang linis na nito. Organized ang mga bagay na naka display.
A sudden smile mark to his face. Agad naman niya itong binawi nang mapansin niya.
Nilibot niya ang paningin niya kung nasaan si Cailiegh. Pero wala siyang bakas na nakita.
Agad niyang napansin na may parang gumalaw sa sofa. Nilapitan niya ito and he shocked.
Cailiegh is sleeping. Nilapitan niya ito ng malapit. A strange feeling he feel in his heart. Para itong may kabayong nagkakarera.
He looked Cailiegh's face. Mula sa bilugang mukha nito na bumagay sa kaniya. Ang pilik-mata nitong mataas. Mapulang labi at pinkish nitong pisngi.
Parang nanunuyo ang lalamunan niya habang tinitingnan ang mukha ni Cailiegh habang natutulog.
Napabalik siya sa kaniyang sarili no'ng muling gumalaw si Cailiegh.
Dahan-dahan niya itong binuhat at dinala sa kama niya sa kaniyang kuwarto para comfortable ito sa paghiga.
Nahihirapan kasi itong humiga.
Nilapag na niya ito sa kaniyang kuwarto. Pagkatapos ay lumabas na siya.
NAALIPUNGATAN si Cailiegh habang siya ay natutulog. Nagtataka siya kung bakit ang tigas ng unan niya at ang bango. Sinimot-simot niya ito.
Ang masculine ng amoy. Lalaking-laking lalaki.
Ang nasa isip niya ay nasa sofa lamang siya nagpahinga at umidlip ng konti.
Napabalikwas siya ng bangon nang maalala niya ang kaniyang ginagawa.
Pero mas nagulat siya sa kaniyang nakita.
Itutuloy.....
Ano kaya nakita ni Cailiegh kaya siya nagulat? Any idea?
A/n: Sorry for the long waiting. Medyo tinamad ako sa pagsusulat. Busy rin sa study ko. Grammatical errors and typos ahead.
Vote, comment and be fan!
- Kievan Castro
Napabangon agad ako dahil sa nakita. Nasa sofa lang ako natulog kagabi pero ngayon nasa kama na. Paano nangyari 'yon? At kasama ko pa si Sky. Naka topless ito. Kitang-kita ko ang hulma nitong abs. Napatakip ako sa aking mukha dahil sa mga bagay na pumasok sa isip ko."Good morning." Napatingin ako sa kaniya. Kinukusot pa nito ang kaniyang mukha. Medyo humihikab pa siya habang sinasabi niya ito.Medyo nahiya ako sa sitwasyon. "Good morning rin," medyo awkward kong sabi.Dali-dali na akong bumaba sa kama para umalis pero isang kamay ang humigit sa akin at sa isang iglap. Napatulala ako sa nangyari.We kissed? Dahil sa paghila niya sa akin ay natumba ako at nagkahalikan kami.Medyo matagal ang nangyari bago ako naka kilos."Your lips is good, huh." Nang-init ang aking mukha dahil sa sinabi niya."You're cute when blushing," dagdag pa niya.Mas lalo akong namula dahil sa sinabi niya. Mabilis akong umalis sa kama at luma
WALA SA SARILI si Cailiegh habang nagseserve ng order. Ikaw ba naman, umagang-umaga, sira na ang araw mo. Bakit kasi ako pumayag na maging yaya ng lalaking ‘yon. Kung hindi lang sana pinapabayad sa akin ang gasgas ng kotse niya na hindi lang naman ako ang may kasalanan. Hayop talaga! Inis na inis si Cailiegh habang kaharap ang customer niya.“Cai, table number five. Paki-hatid,” sabi sa kaniya ng kasamaha niya. Labag man sa loob ni Cailiegh, wala siyang magawa. Mas gustuhin niyang nagtatrabaho kahit inis na inis siya lalaking ‘yon basta hindi siya uuwing walang kakainin. Mas mahirap ‘yon, kagaya niyang walang-wala talaga.Bakit kasi maagang namatay ang magulang niya. Ang nanay at ang step-father nito. Yes, step-father lang niya ang kinikilang ama habang lumalaki siya. Naghiwalay kasi ang totoog papa niya at mama niya dahil sa hindi kagustuhan ng pamilya ng papa niya kaniyang mama at siya. Kaya, mama niya ang nag-alaga sa kaniya at
Akala ko talaga matatanggal ako sa trabaho kahapon hindi pala. Ang nega ko kasi mag-isip. Mabuti na lang ay nakalabas ako sa hospital. Alam niyo ba ang feeling na bago ka nakalabas pinagalitan ka muna? Parang tatay ko lang si boss kahapon.F L A S H B A C KIpipikit ko na sana ang mga mata ko. Biglang bumakas ang pinto at pumasok si boss na sobrang galit. Lumapit agad ito sa aking tabi."Next time, make sure you eat your breakfast before you go to your work," saad nito sa akin."Sorry na. Naubusan kasi ako ng bigas at hindi ako nakabili," nakayuko kong sagot. Nahihiya kasi ako sa aking sinabi. Naubos na kasi ang pera ko noong last sweldo ko sa huling trabaho. Pinadala ko kasi ang sahod ko kay mama para may gamot na mabili.Hindi sumagot si boss at tahimik lang ito. Kaya nagsalita ako."Boss, tatanggalin mo na ba ako sa trabaho?" sabi ko ng mahina.Ihahanda ko na talaga ang sarili ko dahil ito na siguro ang huli kong araw na
Hindi ko akalain na sasama talaga sa akin si Jonathan. At nagtataka ako bakit kabisado niya ang daan patungo sa probinsya namin. Sa shortcut road pa siya dumaan. Pero nagpapasalamat pa rin ako sa kaniya dahil sa pag-alala niya sa akin. Kahit papano ay nabawasan ang sakit sa aking puso dulot ng pagkawala ni mama. Hindi ko akalain na sasamahan niya ako. Pagdating namin sa bahay ng tiya ay marami itong tao at naka burol na 'to. Sinalubong agad ako ni Wendy."Ate Khei." Yumakap agad ito sa akin at umiiyak. Kaya tumulo na rin ang mga luha ko."W-endy," sabi ko sa kaniya. Ayaw kong ihakbang ang mga paa ko patungo sa kabaong ni mama."Ray, be brave. Nandito kami para sa'yo," wika naman ni Jonathan sa likuran ko. Tama siya! Dapat maging matapang ako para kay mama. Pinahiran ko ang mga luha ko, unti-unti ako lumapit sa kinaroroonan ng kabaong ni mama. Hindi ko masikmura ang kalagayan ni mama. Parang 'di pa ako ready na iwan niya ako. Humakbang ako ng dahan-dahan ha
Dinama ko ang lambot ng kama at tigas ng unan. Inamoy-amoy ko pa ito. Ang bango, ang masculine ng amoy. Sarap sa ilong, ginalaw ko ang aking isang kamay. Bakit may balahibo? Tapos ang tigas? Agad akong napatayo mula sa paghiga ngunit may kamay na nakayakap sa akin. Napasigaw ako sa gulat."Kyahhhh!"Bigla namang napabalikwas ng bangon si Jonathan. Yes si Jonathan ang katabi ko at nakayakap sa akin. Lalo akong nataranta dahil sa nakaboxer short lang ito."Rapeeeee!" sigaw ko ulit. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. Wala ring pumapasok sa isip ko kun'di ang machong katawan ni Jonathan. Ano ba 'tong isip ko napakaharot."Shit! Stop screaming," saad ni Jonathan."Wahh! Rapee! Tulo-" sigaw ko ulit pero hindi ko natapos kasi biglang may dumapmi sa akin. Gulat na gulat ako sa nangyari. Hinalakan ako ni Jonathan."Tatahimik ka rin pala," sabi nito sa akin matapos ang ilang segundong hinalikan ako. Napatayo agad ako."Bastos! B
HULING araw na ni mama ngayon, nandito kami ngayon sa sementeryo. Talagang ngayon na ang huling araw na masisilayan ko si mama. Nagsi-uwian na ang mga taong sumama sa paghatid kay mama. Tanging mga kapamilya na lang namin ang natira. 'Di nagtagal ay umalis na rin sila at ako na lang ang natira. "Ate Khei, dito ka pa ba?" tanong sa akin ni Wendy. "Oo, Wendy. Iwan mo muna ako rito," sagot ko naman sa kaniya. "Sige, Ate Khie." Umalis agad ito kasama ang iba ko pang mga pinsan. Ako na lang ang natira sa puntod ni mama. Umalis kasi si Jonathan dahil may inasikaso. Nahihiya na nga rin ako sa kaniya dahil sobra na ang pagtulong sa akin. Hindi ko naman siya mahihindian dahil sa sobrang kulit nito. Kaya sobra akong nagpapasalamat sa kaniya, hindi ko alam kung paano ko siya mababayaran sa mga tulong niya sa akin. "Ma, salamat! Sana masaya ka ngayon sa piling ni God. Alam kong sobrang hirap ang inabot mo sa pagpapalaki sa akin. Sorry din, ma dahil hindi ko kayo
BALIK ulit ako ngayon sa aking trabaho, pagkatapos kasi sa nangyari sa akin kahapon ay bumalik na kami sa Manila ni Jonathan. Kinakabahan ako dahil isang linggo akong hindi pumasok, hindi rin ako nakapagpa-alam sa boss ko. Pati rin si Jonathan nadamay ko. Tiyak ako siguro na tanggal na ako. Pero 'yong sa sementeryo, sure talaga ako na si boss ang nagsabi no'n pero hindi ko alam bakit ako nahihilo. Sabi sa akin ni Jonathan nawalan ako ng malay.F L A S H B A C KInunat ko ang aking kamay, nagulat ako dahil parang nasa kama ako. Bumangon agad ako at tumambad sa akin ang kwarto ko na nakasama ko si Jonathan."Thanks, God. You're awake," sabi ni Jonathan sa gilid ko."Huh? Bakit matagal ba akong natutulog?" tanong ko naman sa kaniya."Five hours lang naman," sagot niya sa akin. F-five hours?! The f! Ganoon ako katagal natulog? Agad kong naalala ang lalaki kanina sa sementeryo."May nakita ka bang lalaki sa sementeryo?" tanong ko sa kaniya. Kumun
SA ISANG RESTAURANT tumungo si Jonathan at Khei matapos silang umalis sa De Geihalvonte Company kung saan pagmamay-ari ni Lewis. Dinala ni Jonathan ang dalaga rito para kumain at gusto rin niya ito bigyan ng bagong trabaho."Bakit tayo nandito?" ani Khei kay Jonathan. Binigyan lang ito ng isang ngiti ni Jonathan. Sabay agad silang pumasok sa loob."Good morning, Sir and Ma'am," bati sa kanila ng staff na nakabantay sa pinto. Tumango lang silang dalawa sa staff. Humanap agad sila nang mauupuan, nilibot nila nang tingin ang buong pasilyo hanggang may nahanap si Jonathan na bakanteng mesa sa dulo. Tumungo agad sila para umupo."Pumili ka sa menu," ani Jonathan kay Khei. Binuklat agad nila ang menu. Habang tumingin si Khei sa menu. Halos wala siyang mapili dahil hindi niya alam ang mga nakasulat. "Ano ba 'tong mga pagkain nila," sabi sa isip ni Khei."May napili ka na?" tanong ni Jonathan sa kaniya.Ngumiti lang siya at umiling, "Wala ehh."
Alas-dose ng hapon nang magising si Khei sa mga bisig ni Lewis. After sa nangyari sa madaling araw ay para lang wala. Dahan-dahan siyang tumayo dahil ayaw niya na magising ang natutulog niyang boss. May benda na ang kanang kamay nito, 'yong ginamit niya sa pagsuntok ng salamin at pader. Mabuti na lang ay pumunta si Fred--- 'yong doctor na kasama ni boss sa hospital no'ng nawalan ako ng malay. Magkaibigan pala ang dalawa kaya sila close. Ang gwapo rin ng doctor na 'yon. Tapos ang bait pa. Swerte talaga ng babae sa kaniya. Tiningnan ni Khei ang buong ayos ni Lewis habang natutulog. Bigla tuloy siyang natakam. Parang may pagkain na nakahain sa mesa.. Sobrang yummy. Ano ba 'tong isip ko ang dumi! Bago pa siya magawa ng kasalan sa boss niya. Nilagyan niya ito ng kumot at tumungo sa kusina para magluto. Naghanda agad siya nang lulutuin. Pagkatapos na mahanda ang gamit ay nagsimula na siyang maghiwa ng karne ng baboy.NASA KWARTO NGAYON si Jonathan. Ilang araw ang lumipa
SA ISANG SULOK ng kwarto. Kaharap niya isang full-body mirror habang tinititigan niya ang buong katawan. Naka-suot lamang siya ng isang Climalite Boxer Briefs. Kitang-kita ang maskuladong niyang katawan sa buong salamin. Para itong isang Greek God dahil sa kakisigan, dagdag pa ang gwapo nitong mukha. Mula sa makapal na kilay, nagpupugay nitong mga mata na kulay abo. Mahabang pilik mata, matangos nitong ilong, perfect jawline na bumagay sa mukha niya. Manipis na labi na namumula at kaysarap nitong halikan. Habang nakatutok siya sa salamin bigla na lamang nag-iba ang eksprisyon niya. Para itong may ibang katauhan na lumabas sa kaniya."Please, stop! I'm now happy with her," anang ng lalaki."Hahaha, don't worry.. I won't ruin your happiness but don't forget about your position and responsibility." Isang malamig na boses ang binitawan nito."I know. I didn't forget my responsibility to my assassination," sagot naman muli."Really? Are you sure? Parang
"BATA, BAKIT KA UMIIYAK?" tanong ng isang batang babae ss isang batang lalaki na umiiyak.Nakita niya kasi ito na umiiyak kaya nilapitan niya ito."My pet is dying. I can't accept na mawawala na siya sa akin. Huhuhu," paiyak na sagot ng batang lalaki."Here, tanggapin mo." Binigay agad nang batang babae ang panyo niya. Pagkatanggap ng batang lalaki sa panyo ay agad siyang hinalikan sa pisngi ng batang babae at saka tumakbo papalayo."Teka!" tawag ng batang lalaki pero nakalayo na ito sa park kung nasaan siya ngayon kaya hindi na ito narinig. Agad niya itong tiningnan ang panyo na binigay. Napansin kaagad niya ang naka-ukit na pangalan sa panyo. Shara. Tinago agad niya ang panyo at umalis sa park. Dahil alam niyang hinahanap na siya sa bahay nila.MAPAKLANG NGUMITI si Lewis nang maalala niya ang unang pagkikita nila ni Shara sa park na 'yon kaya mas lalo siyang tumatambay roon palagi hanggang nakita niya muli si Shara.B
KAHARAP NGAYON ni Jonathan ang pamilya niya including Liane. Masaya silang kumakain nang agahan. Isang linggo na rin ang lumipas but it's still fresh to his mind what he saw last week night. Hindi niya pa rin lubusang maisip kung bakit nagawa nila 'yon. Nag-iiwan pa rin ito sa kaniya nang isang palaisipan."Are you ok, son? Why you are so quite? Anything bothered on you?" anang ama ni Jonathan na kaharap niya ngayon. Hindi niya tinitigan ang mga mata nito. Tinuon na lang niya sa kaniyang pagkain ang atensyon niya."Nothing, dad," sagot niya at kumuha ng ulam."Ok," tanging sabi ng ama niya. Katahimikan ang bumalot sa dining area. Tanging tunog ng kutsara at tinidor na tumatama sa pinggan at mangkok na siyang bumasag sa katahimikan.Jonathan cough therefore all eyes focused in his. He clean his throat before he speak."I'm gonna marry, Liane." Lahat ay nagulat sa sinabi niya."Really?" Liane said in amusement. Tumango lamang
KAHARAP NGAYON ni Jonathan ang pamilya niya including Liane. Masaya silang kumakain nang agahan. Isang linggo na rin ang lumipas but it's still fresh to his mind what he saw last week night. Hindi niya pa rin lubusang maisip kung bakit nagawa nila 'yon. Nag-iiwan pa rin ito sa kaniya nang isang palaisipan."Are you ok, son? Why you are so quite? Anything bothered on you?" anang ama ni Jonathan na kaharap niya ngayon. Hindi niya tinitigan ang mga mata nito. Tinuon na lang niya sa kaniyang pagkain ang atensyon niya."Nothing, dad," sagot niya at kumuha ng ulam."Ok," tanging sabi ng ama niya. Katahimikan ang bumalot sa dining area. Tanging tunog ng kutsara at tinidor na tumatama sa pinggan at mangkok na siyang bumasag sa katahimikan.Jonathan cough therefore all eyes focused in his. He clean his throat before he speak."I'm gonna marry, Liane." Lahat ay nagulat sa sinabi niya."Really?" Liane said in amusement. Tumango lamang
NAKASIMANGOT SI KHEI habang sakay sa kotse ng boss niya. Wala siyang nagawa kun'di sumama sa lalaki. Ikaw ba naman na buhatin na parang sako at inilagay sa kotse. Kahit anong pagpupumiglas niya ay hindi magawa. Habang nagmamaneho an lalaki tahimik lang ito. Gano'n din si Khei. Dahil sa hindi sanay si Khei na tahimik. 'Di nagtagal ay nagsalita."Ano ba talaga ang gusto mo?" inis niyang saad sa boss niya na nakatutok sa daan. Tinaas lang nito ang dalawang balikat niya."Stop this car!"" sigaw ni Khei pero walang narinig si Lewis. Lalo pa niyang binilisan ang pagtakbo ng kotse."Oh my ghad!" gulat na sabi ni Khei. Mas lalong binilisan ni Lewis ang pagmamaneho. Samantalang halos hihimatayin si Khei sa kaniyang nararamdaman dahil sa sobrang takot. Biglang nakahinga ng maluwag si Khei nang mapansin niyang unti-unting binagalan ni Lewis ang kaniyang pagmamaneho."Papatayin mo ba ako sa nerbiyos?!" inis na sigaw nito sa lalaki ngunit hindi pa rin siya pinap
It's nine o'clock in the morning when Khei wake up. Wala na sa tabi niya ang kaniyang boss. Inunat niya agad ang kaniyang katawan at tumayo. Wala pa rin siyang damit, mabuti na lamang ay siya lang ang tao sa kwarto.Nagtataka rin siya kung bakit hindi siya nahihiya sa itsura niya at hindi man lang siya natakot na baka kung ano ang gawin ng boss niya. Pagkatapos ay naghanap siyang damit na masusuot. Mabuti na lang ay may iniwan na damit si Lewis sa kaniya. Kinuha niya agad ito at pumasok sa banyo para maligo. Manghang-mangha siya sa ganda ng banyo. Naligo agad si Khei dahil gusto na niyang umalis sa bahay ng kaniyang boss. Nagmamadali siyang maligo at mabilis pa sa alas-tres ang kaniyang pagbihis. Pagkatapos ay lumabas na siya sa kwarto at bumaba patungo sa pinto. Binuksan agad ni Khei at lumabas. Nakalanghap agad siya nang sariwang hangin. Nilibot niya ang buong bahay, napaka-ganda nito. Pero wala na siyang panahon magtagal baka maaubutan pa siya ng boss niya. Binuksan ag
MARAHANG GINALAW ni Khei ang katawan niya. She notice that she's lying on the bed. Nang makita niya ang kaniyang ayos ay agad siyang sumigaw. Tanging undergarments lang ang suot niya. Hindi niya alam kung bakit gano'n ang ayos niya. Mabuti na lang ay siya lang ang tao sa kwartong 'yon at medyo madilim din dahil tanging lamp shade sa kaliwa ang nagbibigay nang konting liwanang sa buong kwarto. Pero ang akala niyang siya lang ang taong nasa kwarto na 'yon pero nagkakamali siya."I'm glad that you're already awake." Halos ibalot na niya sa kaniyang katawan ang comforter sa kama dahil sa pagka-gulat."Sino ka? Bakit ganito ang ayos ko? Nasaan ang mga damit ko?" sunod-sunod na tanong ni Khei sa kausap niya. Wala siyang nakuha na sagot mula sa kausap niya. Hindi rin niya ito maaninag dahil nasa madilim na parte ito ng kwarto. Nagtataka siya kung paano siya napunta sa kwartong 'to ang huling natandaan niya ay kasama niya si Jonathan no'ng pina-alis sila ng boss ni
PADABOG NA PUMASOK si Jonathan sa bahay nila. Sinalubog siya ng kaniyang ina."Welcome home, anak," anito."Hellcome home baka mo," bulong naman ni Jonathan sa sarili. Pilit siyang ngumiti sa harap ng ina. Napagkuwan niya na madali itong malulungkot kapag nakikita siyang malungkot din. Pumasok na rin ang ama nito kasama ang fiancé niyang si Liane."Oh my ghad, darling! What happened to your face?" napatakip sa baba ang ginang sa nakita niya. Hindi 'to pinansin ni Jonathan at tuloy-tuloy na lumakad papuntang kwarto niya."Jonathan, take care your wife, soon," ani ng ama nito sa kaniya."She can handle herself, dad. She's not PWD." Tumuloy ito sa paglalakad. Parang gustong sumabog ni Liane sa sinabi ni Jonathan. Hindi siya makapaniwala na pagsalitaan siya nang ganoon. Pasalamat talaga siya kaya niyang magtimpi hanggang hindi pa sila tuluyang nagpakasal. Wala sanang sagabal sa kasal nila kung wala ang babaeng kasama niya sa restaurant kan