"Are you ok, son? Why you are so quite? Anything bothered on you?" anang ama ni Jonathan na kaharap niya ngayon. Hindi niya tinitigan ang mga mata nito. Tinuon na lang niya sa kaniyang pagkain ang atensyon niya.
"Nothing, dad," sagot niya at kumuha ng ulam.
"Ok," tanging sabi ng ama niya. Katahimikan ang bumalot sa dining area. Tanging tunog ng kutsara at tinidor na tumatama sa pinggan at mangkok na siyang bumasag sa katahimikan.
Jonathan cough therefore all eyes focused in his. He clean his throat before he speak.
"I'm gonna marry, Liane." Lahat ay nagulat sa sinabi niya.
"Really?" Liane said in amusement. Tumango lamang
KAHARAP NGAYON ni Jonathan ang pamilya niya including Liane. Masaya silang kumakain nang agahan. Isang linggo na rin ang lumipas but it's still fresh to his mind what he saw last week night. Hindi niya pa rin lubusang maisip kung bakit nagawa nila 'yon. Nag-iiwan pa rin ito sa kaniya nang isang palaisipan."Are you ok, son? Why you are so quite? Anything bothered on you?" anang ama ni Jonathan na kaharap niya ngayon. Hindi niya tinitigan ang mga mata nito. Tinuon na lang niya sa kaniyang pagkain ang atensyon niya."Nothing, dad," sagot niya at kumuha ng ulam."Ok," tanging sabi ng ama niya. Katahimikan ang bumalot sa dining area. Tanging tunog ng kutsara at tinidor na tumatama sa pinggan at mangkok na siyang bumasag sa katahimikan.Jonathan cough therefore all eyes focused in his. He clean his throat before he speak."I'm gonna marry, Liane." Lahat ay nagulat sa sinabi niya."Really?" Liane said in amusement. Tumango lamang
"BATA, BAKIT KA UMIIYAK?" tanong ng isang batang babae ss isang batang lalaki na umiiyak.Nakita niya kasi ito na umiiyak kaya nilapitan niya ito."My pet is dying. I can't accept na mawawala na siya sa akin. Huhuhu," paiyak na sagot ng batang lalaki."Here, tanggapin mo." Binigay agad nang batang babae ang panyo niya. Pagkatanggap ng batang lalaki sa panyo ay agad siyang hinalikan sa pisngi ng batang babae at saka tumakbo papalayo."Teka!" tawag ng batang lalaki pero nakalayo na ito sa park kung nasaan siya ngayon kaya hindi na ito narinig. Agad niya itong tiningnan ang panyo na binigay. Napansin kaagad niya ang naka-ukit na pangalan sa panyo. Shara. Tinago agad niya ang panyo at umalis sa park. Dahil alam niyang hinahanap na siya sa bahay nila.MAPAKLANG NGUMITI si Lewis nang maalala niya ang unang pagkikita nila ni Shara sa park na 'yon kaya mas lalo siyang tumatambay roon palagi hanggang nakita niya muli si Shara.B
SA ISANG SULOK ng kwarto. Kaharap niya isang full-body mirror habang tinititigan niya ang buong katawan. Naka-suot lamang siya ng isang Climalite Boxer Briefs. Kitang-kita ang maskuladong niyang katawan sa buong salamin. Para itong isang Greek God dahil sa kakisigan, dagdag pa ang gwapo nitong mukha. Mula sa makapal na kilay, nagpupugay nitong mga mata na kulay abo. Mahabang pilik mata, matangos nitong ilong, perfect jawline na bumagay sa mukha niya. Manipis na labi na namumula at kaysarap nitong halikan. Habang nakatutok siya sa salamin bigla na lamang nag-iba ang eksprisyon niya. Para itong may ibang katauhan na lumabas sa kaniya."Please, stop! I'm now happy with her," anang ng lalaki."Hahaha, don't worry.. I won't ruin your happiness but don't forget about your position and responsibility." Isang malamig na boses ang binitawan nito."I know. I didn't forget my responsibility to my assassination," sagot naman muli."Really? Are you sure? Parang
Alas-dose ng hapon nang magising si Khei sa mga bisig ni Lewis. After sa nangyari sa madaling araw ay para lang wala. Dahan-dahan siyang tumayo dahil ayaw niya na magising ang natutulog niyang boss. May benda na ang kanang kamay nito, 'yong ginamit niya sa pagsuntok ng salamin at pader. Mabuti na lang ay pumunta si Fred--- 'yong doctor na kasama ni boss sa hospital no'ng nawalan ako ng malay. Magkaibigan pala ang dalawa kaya sila close. Ang gwapo rin ng doctor na 'yon. Tapos ang bait pa. Swerte talaga ng babae sa kaniya. Tiningnan ni Khei ang buong ayos ni Lewis habang natutulog. Bigla tuloy siyang natakam. Parang may pagkain na nakahain sa mesa.. Sobrang yummy. Ano ba 'tong isip ko ang dumi! Bago pa siya magawa ng kasalan sa boss niya. Nilagyan niya ito ng kumot at tumungo sa kusina para magluto. Naghanda agad siya nang lulutuin. Pagkatapos na mahanda ang gamit ay nagsimula na siyang maghiwa ng karne ng baboy.NASA KWARTO NGAYON si Jonathan. Ilang araw ang lumipa
Prologue "I'm pregnant, Sky," malumanay na sabi ni Cailiegh sa lalaking kaharap niya. Alam niyang magugulat ang lalaki sa sasabihin niya. Sino ba siya para maniwalaan niya kung katulong lang siya ng lalaki sa bahay nito."Really? Are you serious?" Hindi na siya magtataka kung gano'n na lang ang reaction ng lalaking kaharap niya ngayon."Y-yes." Gusto niya lang ipaalam sa lalaki na buntis siya dahil kahit anong gawin niya ay hindi siya nito panindigan."Okay. Abort that baby!" Agad nag-init ang mukha niya sa narinig. Hindi niya akalain na ganito pala ka-walang puso ang kaharap niya. Akalain mong kaya niyang patayin ang walang kamalay-malay na bata sa sinapupunan niya."Hindi 'yan mangyayari. Kaya kong palakihin ang anak ko ng walang tulong mula sa'yo!" sigaw niya rito."Good luck to you!" naka-ngisi nitong saad sa kaniya.Tumalikod agad siya at lumabas sa
"Cai, deliver this item sa Green Hills," ani ng manager sa isang fast food kay Cailiegh."Yes, boss," sagot niya rito at kinuha ang item na inorder sa kanila.Isa siyang waitress sa fast food at the same time ay isa rin siyang third college. Ulirang lubos na ito kaya kailangan niyang kumayod nang husto para mabuhay. Hindi naman siya nahihirapan sa college dahil may scholarship siya. Ang kailangan lang niya ay ang pang-araw-araw niyang kakainin. And she's lucky to have a manager like Vishmot. Sobrang mabait nito sa kaniya, kaya sobra siyang nagpapasalamat dito. Kung hindi siguro dahil sa kaniya, walang pera na kinikita si Cailiegh.After niyang maayos ang item ay lumabas na siya sa fast food at pumunta sa motor na ginagamit niya sa pagdedeliver. Sinuot agad niya ang helmet at sinimulang paandarin ang motor. Simunpa agad siya, pagkatapos ay pinatakbo na niya ito patungong Green Hills. Ngayon lang siya makakapunta sa su
AFTER THE INCIDENT happened. Agarang bumalik sa fast-food na kaniyang pinagtatrabahuhan si Cai. Nanginginig ang kaniyang mga kamay dahil sa nangyari. Iniisip niya kung paano niya mababayaran ang kotse na nabangga niya. Alam niyang pareho nilang kasalanan ang nangyari. Hindi nga siya makakain ng maayos dahil sa kulang ang kinikita niya sa fast-food. Napupunta lang kasi ito sa mga gastusin sa kaniyang pag-aaral. Tapos kalahating million pa ang kaniyang babayaran. Kahit siguro ibenta niya ang kaniyang lamang-loob hindi siguro sapat para mabayaran ang nasira. Sinalubong agad siya ng kaniyang amo."What happened, Cai? Bakit ganiyan ang itsura mo?" tanong ni Vishmot. Manager niya."May naka banggaan ako, manager," sagot naman niya sa kaniyang manager.Lumapit agad sa kaniya ang binata."Let me see." Tiningnan agad nito ang nakuha niyang gasgas mula sa pagkabangga."Ayos lang ako, manager. Malayo sa bituka ito," wika niya rito."N
"Cai, 'yong project ko. I badly need it in 20 minutes!"Dali-dali namang kumilos si Cailiegh para maibigay ito sa kaniyang kaklase."Ito na tapos ko na." Binigay niya agad ito sa napagawa sa kaniya.Pagtanggap nito sa binigay niyang project. Binigyan naman siya ng pera para sa bayad nito."Thank you!" Ganito siya ka-busy kapag nasa paaralan niya. Gumagawa ng project ng iba para may allowance. She use her skill and knowledge para mairaos ang sarili. Mahirap man maging mag-isa sa buhay pero kailangan niya gumawa nang paraan para mairaos niya ang kaniyang sarili. Ayaw niyang iaasa lahat sa sweldo niya sa fast-food. May mga kailangan pa siyang bayaran na bills.After niyang matapos maibigay sa mga kaklase ang mga assignment, project at iba pa ay inayos niya ang kaniyang sarili. Malapit na rin kasi ang next teacher na magtuturo sa kanila.KAKAPASOK pa lang ni Sky sa classroom n
Alas-dose ng hapon nang magising si Khei sa mga bisig ni Lewis. After sa nangyari sa madaling araw ay para lang wala. Dahan-dahan siyang tumayo dahil ayaw niya na magising ang natutulog niyang boss. May benda na ang kanang kamay nito, 'yong ginamit niya sa pagsuntok ng salamin at pader. Mabuti na lang ay pumunta si Fred--- 'yong doctor na kasama ni boss sa hospital no'ng nawalan ako ng malay. Magkaibigan pala ang dalawa kaya sila close. Ang gwapo rin ng doctor na 'yon. Tapos ang bait pa. Swerte talaga ng babae sa kaniya. Tiningnan ni Khei ang buong ayos ni Lewis habang natutulog. Bigla tuloy siyang natakam. Parang may pagkain na nakahain sa mesa.. Sobrang yummy. Ano ba 'tong isip ko ang dumi! Bago pa siya magawa ng kasalan sa boss niya. Nilagyan niya ito ng kumot at tumungo sa kusina para magluto. Naghanda agad siya nang lulutuin. Pagkatapos na mahanda ang gamit ay nagsimula na siyang maghiwa ng karne ng baboy.NASA KWARTO NGAYON si Jonathan. Ilang araw ang lumipa
SA ISANG SULOK ng kwarto. Kaharap niya isang full-body mirror habang tinititigan niya ang buong katawan. Naka-suot lamang siya ng isang Climalite Boxer Briefs. Kitang-kita ang maskuladong niyang katawan sa buong salamin. Para itong isang Greek God dahil sa kakisigan, dagdag pa ang gwapo nitong mukha. Mula sa makapal na kilay, nagpupugay nitong mga mata na kulay abo. Mahabang pilik mata, matangos nitong ilong, perfect jawline na bumagay sa mukha niya. Manipis na labi na namumula at kaysarap nitong halikan. Habang nakatutok siya sa salamin bigla na lamang nag-iba ang eksprisyon niya. Para itong may ibang katauhan na lumabas sa kaniya."Please, stop! I'm now happy with her," anang ng lalaki."Hahaha, don't worry.. I won't ruin your happiness but don't forget about your position and responsibility." Isang malamig na boses ang binitawan nito."I know. I didn't forget my responsibility to my assassination," sagot naman muli."Really? Are you sure? Parang
"BATA, BAKIT KA UMIIYAK?" tanong ng isang batang babae ss isang batang lalaki na umiiyak.Nakita niya kasi ito na umiiyak kaya nilapitan niya ito."My pet is dying. I can't accept na mawawala na siya sa akin. Huhuhu," paiyak na sagot ng batang lalaki."Here, tanggapin mo." Binigay agad nang batang babae ang panyo niya. Pagkatanggap ng batang lalaki sa panyo ay agad siyang hinalikan sa pisngi ng batang babae at saka tumakbo papalayo."Teka!" tawag ng batang lalaki pero nakalayo na ito sa park kung nasaan siya ngayon kaya hindi na ito narinig. Agad niya itong tiningnan ang panyo na binigay. Napansin kaagad niya ang naka-ukit na pangalan sa panyo. Shara. Tinago agad niya ang panyo at umalis sa park. Dahil alam niyang hinahanap na siya sa bahay nila.MAPAKLANG NGUMITI si Lewis nang maalala niya ang unang pagkikita nila ni Shara sa park na 'yon kaya mas lalo siyang tumatambay roon palagi hanggang nakita niya muli si Shara.B
KAHARAP NGAYON ni Jonathan ang pamilya niya including Liane. Masaya silang kumakain nang agahan. Isang linggo na rin ang lumipas but it's still fresh to his mind what he saw last week night. Hindi niya pa rin lubusang maisip kung bakit nagawa nila 'yon. Nag-iiwan pa rin ito sa kaniya nang isang palaisipan."Are you ok, son? Why you are so quite? Anything bothered on you?" anang ama ni Jonathan na kaharap niya ngayon. Hindi niya tinitigan ang mga mata nito. Tinuon na lang niya sa kaniyang pagkain ang atensyon niya."Nothing, dad," sagot niya at kumuha ng ulam."Ok," tanging sabi ng ama niya. Katahimikan ang bumalot sa dining area. Tanging tunog ng kutsara at tinidor na tumatama sa pinggan at mangkok na siyang bumasag sa katahimikan.Jonathan cough therefore all eyes focused in his. He clean his throat before he speak."I'm gonna marry, Liane." Lahat ay nagulat sa sinabi niya."Really?" Liane said in amusement. Tumango lamang
KAHARAP NGAYON ni Jonathan ang pamilya niya including Liane. Masaya silang kumakain nang agahan. Isang linggo na rin ang lumipas but it's still fresh to his mind what he saw last week night. Hindi niya pa rin lubusang maisip kung bakit nagawa nila 'yon. Nag-iiwan pa rin ito sa kaniya nang isang palaisipan."Are you ok, son? Why you are so quite? Anything bothered on you?" anang ama ni Jonathan na kaharap niya ngayon. Hindi niya tinitigan ang mga mata nito. Tinuon na lang niya sa kaniyang pagkain ang atensyon niya."Nothing, dad," sagot niya at kumuha ng ulam."Ok," tanging sabi ng ama niya. Katahimikan ang bumalot sa dining area. Tanging tunog ng kutsara at tinidor na tumatama sa pinggan at mangkok na siyang bumasag sa katahimikan.Jonathan cough therefore all eyes focused in his. He clean his throat before he speak."I'm gonna marry, Liane." Lahat ay nagulat sa sinabi niya."Really?" Liane said in amusement. Tumango lamang
NAKASIMANGOT SI KHEI habang sakay sa kotse ng boss niya. Wala siyang nagawa kun'di sumama sa lalaki. Ikaw ba naman na buhatin na parang sako at inilagay sa kotse. Kahit anong pagpupumiglas niya ay hindi magawa. Habang nagmamaneho an lalaki tahimik lang ito. Gano'n din si Khei. Dahil sa hindi sanay si Khei na tahimik. 'Di nagtagal ay nagsalita."Ano ba talaga ang gusto mo?" inis niyang saad sa boss niya na nakatutok sa daan. Tinaas lang nito ang dalawang balikat niya."Stop this car!"" sigaw ni Khei pero walang narinig si Lewis. Lalo pa niyang binilisan ang pagtakbo ng kotse."Oh my ghad!" gulat na sabi ni Khei. Mas lalong binilisan ni Lewis ang pagmamaneho. Samantalang halos hihimatayin si Khei sa kaniyang nararamdaman dahil sa sobrang takot. Biglang nakahinga ng maluwag si Khei nang mapansin niyang unti-unting binagalan ni Lewis ang kaniyang pagmamaneho."Papatayin mo ba ako sa nerbiyos?!" inis na sigaw nito sa lalaki ngunit hindi pa rin siya pinap
It's nine o'clock in the morning when Khei wake up. Wala na sa tabi niya ang kaniyang boss. Inunat niya agad ang kaniyang katawan at tumayo. Wala pa rin siyang damit, mabuti na lamang ay siya lang ang tao sa kwarto.Nagtataka rin siya kung bakit hindi siya nahihiya sa itsura niya at hindi man lang siya natakot na baka kung ano ang gawin ng boss niya. Pagkatapos ay naghanap siyang damit na masusuot. Mabuti na lang ay may iniwan na damit si Lewis sa kaniya. Kinuha niya agad ito at pumasok sa banyo para maligo. Manghang-mangha siya sa ganda ng banyo. Naligo agad si Khei dahil gusto na niyang umalis sa bahay ng kaniyang boss. Nagmamadali siyang maligo at mabilis pa sa alas-tres ang kaniyang pagbihis. Pagkatapos ay lumabas na siya sa kwarto at bumaba patungo sa pinto. Binuksan agad ni Khei at lumabas. Nakalanghap agad siya nang sariwang hangin. Nilibot niya ang buong bahay, napaka-ganda nito. Pero wala na siyang panahon magtagal baka maaubutan pa siya ng boss niya. Binuksan ag
MARAHANG GINALAW ni Khei ang katawan niya. She notice that she's lying on the bed. Nang makita niya ang kaniyang ayos ay agad siyang sumigaw. Tanging undergarments lang ang suot niya. Hindi niya alam kung bakit gano'n ang ayos niya. Mabuti na lang ay siya lang ang tao sa kwartong 'yon at medyo madilim din dahil tanging lamp shade sa kaliwa ang nagbibigay nang konting liwanang sa buong kwarto. Pero ang akala niyang siya lang ang taong nasa kwarto na 'yon pero nagkakamali siya."I'm glad that you're already awake." Halos ibalot na niya sa kaniyang katawan ang comforter sa kama dahil sa pagka-gulat."Sino ka? Bakit ganito ang ayos ko? Nasaan ang mga damit ko?" sunod-sunod na tanong ni Khei sa kausap niya. Wala siyang nakuha na sagot mula sa kausap niya. Hindi rin niya ito maaninag dahil nasa madilim na parte ito ng kwarto. Nagtataka siya kung paano siya napunta sa kwartong 'to ang huling natandaan niya ay kasama niya si Jonathan no'ng pina-alis sila ng boss ni
PADABOG NA PUMASOK si Jonathan sa bahay nila. Sinalubog siya ng kaniyang ina."Welcome home, anak," anito."Hellcome home baka mo," bulong naman ni Jonathan sa sarili. Pilit siyang ngumiti sa harap ng ina. Napagkuwan niya na madali itong malulungkot kapag nakikita siyang malungkot din. Pumasok na rin ang ama nito kasama ang fiancé niyang si Liane."Oh my ghad, darling! What happened to your face?" napatakip sa baba ang ginang sa nakita niya. Hindi 'to pinansin ni Jonathan at tuloy-tuloy na lumakad papuntang kwarto niya."Jonathan, take care your wife, soon," ani ng ama nito sa kaniya."She can handle herself, dad. She's not PWD." Tumuloy ito sa paglalakad. Parang gustong sumabog ni Liane sa sinabi ni Jonathan. Hindi siya makapaniwala na pagsalitaan siya nang ganoon. Pasalamat talaga siya kaya niyang magtimpi hanggang hindi pa sila tuluyang nagpakasal. Wala sanang sagabal sa kasal nila kung wala ang babaeng kasama niya sa restaurant kan