Kahit na mahal ni Jay ang kaniyang mga anak, hindi niya pinalaki ang mga ito sa layaw. Lalo na pagdating sa tama at mali, hindi niya kukunsintihin ang mga bata.“Ang lalaki niyo na ngayon, ah? Gumagawa ba kayo ng kalokohan?”Ang tatlong katuwa-tuwang mga bata ay tumayo nang maayos sa harap ni Jay, isa-isang nanliliit. Yumuko sila, hindi naglalakas-loob na harapin ang nabigong mga mata ng kanilang Daddy.“Kanino nanggaling ang ‘di magandang ideya na ‘to?”Ang tatlong katuwa-tuwang mga bata ay humakbang nang sabay-sabay.Sa sobrang bigla ni Grayson sa kanilang pagkakasundo ay muntik nang mahulog sa lupa ang kaniyang mga mata.“Ginoong Ares, ang mga young master at ang young lady ay maagang nagplano ng pang-kontra.”Tumingin nang masama si Jenson kay Grayson, kaya siya ay agad na natahimik.Siya ay natatakot na ang nakamamatay na tingin ng young master ay matutumbasan ang kaniyang presidente pagkatapos pa ng ilang taon ng paglilinang.Tulad ng inaasahan, ang bawat bagong henerasyon ay mas
Noong dumating si Jay sa ward 11, si Rose ay tulalang nagbibigkas ng banal na mga kasulatan sa kaniyang lolo.Nang marinig ang pamilyar na tunog ng pagyapak, biglang tumigil ang puso ni Rose bago tumibok nang mabilis.Umupo si Jay sa upuan sa tabi ni Rose at tumingin sa kaniya gamit ang malinaw niyang mga mata.Nagbigkas si Rose, “Kung kakapit ka sa isang bagay, maiipit ka lamang nito. Kapag pinakawalan mo ‘to, ang puso mo ay makakalaya. Ang mga bagay-bagay ay nagbabago sa puso ng isang tao, ang mga kondisyon ay ginawa ng puso ng isang tao, at kung ano ang mga gulo ay nanggaling din sa puso ng isang tao…”Biglang sinabi ni Jay, “Ano’ng ibig sabihin no’n?”Bahagyang nagulat, ang mga pahina ng libro ay nalukot dahil sa pwersa ng mga daliri ni Rose na kumakapit sa mga ito.“Ginoong Ares, ang sakit ni Old Master Severe ay sakit sa puso. Libo-libo ang mga buhol sa kaniyang puso. Kung hindi niya tatanggalin ang mga ‘to, hinding-hindi na ito babalik pa sa dati.”Kuminang ang bakas ng kawalan
“Tanga ka ba? Hindi mo ba alam kung paano ibaba ang mga bag sa lupa?”Tumingin si Grayson sa lalaking nakatayo at nagsasalita, sinasabing, “Si Jenson ay may obsession sa kalinisan. Paulit-ulit niyang pinapaalala sa ‘kin sa gilid na ‘wag dumihan ang bag niya. Ang batang ‘to, si Robbie, ay patuloy na pinupuntirya ang mga bag. Hindi ko lang magamit ang mga kamay ko, sila ay napipigilan din.”“Kung hindi mo magamit ang mga kamay mo, hindi mo ba pwedeng gamitin ang mga binti mo? Hindi ba’t mas mahusay ka sa martial arts kapag gamit ang mga binti mo?”Sinabi ni Grayson, “Iyon nga ang problema. Kahit na maliit si Robbie, may kaunting lakas, at walang masyadong alam na galaw, mayroon siyang partida. Mabilis siya—kasing bilis ng kidlat. Ito lang ang masasabi ko. Kung hindi mo gagamitin ang mga kamay mo, nakasisiguro ako bilang miyembro ng security department ng Grand Asia na walang sinuman ang kayang tumalo sa kaniya.”“Ganoon kalakas?”Ang grupo ng mga lalaki ay nananabik na mapunta sa aksyon.
Pinanood ni Rose ang malakas na ulan at sinabi, “Ang lakas naman ng ulan. Hindi naman siguro siya magbubukas ng bangketa niya ngayong araw, hindi ba?”Nang marinig ang tanong ni Rose, agad na sumagot si Josephine, “Tinanong ko siya kanina. Ang sabi niya, umulan man o umaraw, magbubukas pa rin siya sa Rainbow Sky Bridge nang tamang oras.”Malungkot na sabi ni Rose, “Ang sipag at ang tyaga naman niya.”“Ate Angeline, dahil nag-aalala ka sa negosyo niya, paano kung imbitahin natin siya para sa isang malaking kainan pagdating doon? Lubos naman niya tayong natulungan, eh.”Nag-isip nang sandali si Rose at tumango. “Kung gano’n, nakapagpasya na tayo. Tara na.”Ang Rainbow Sky Bridge ang pinakakahanga-hanga at yayamaning tulay sa Imperial Capital. Ang katawan ng tulay ay malaki at mahaba. Ang repleksyon ng mga arko sa ilalim ng katawan ng tulay ay nakakonekta sa tubig, bumubuo ng buong bilog. Tumitingin sa paligid, ang maayos na paggalaw ng tulay ay malakas.Mayroong mga simple at bukas na mg
Sa lugar na ito ay aksidente niyang nasira ang isang agate na bracelet na sinisimbolo ang magandang swerte. Bilang resulta, siya ay umupo roon nang umiiyak. Siya ay bata pa noon, kaya tumatawa siya kapag gusto niya at umiiyak kapag gusto niya kahit gaano pang nahihiya ang malaki nang si Jay.Sinubukan ni Jay na patahanin ang bata, ngunit umiyak pa rin siya.“Angeline, kailangan mong maging mabait. Kung nasira ‘yan, bibili na lang ako ng bago para sa’ yo. Sama ka sa ‘kin?”“Hindi, ang bracelet na ‘yon ay binigay sa ‘kin ng ina ko. Ang sabi niya na sa bracelent na ‘to, ang swerte ko sa pag-ibig ay palaging magiging maayos. Pero nasira ko na ‘to, ibig sabihin ay hindi na magiging maayos ang buhay pag-ibig ko. Boohoohoo—"“Pamahiin lang ‘yon.”Sa huli, ginastos ni Jay ang lahat ng pera sa card niya at binilhan siya ng isang jade na kwintas sa mataas na presyo at ito ay tinatawag na Angel’s Tears. Saka lamang siya tumigil sa pag-iyak pagkatapos no’n.Iyon lang ang nag-iisang jade na kwintas
“Ikaw ba si Empire Without Sunset?” Tanong ni Rose.Tumango si Jay.Pagkatapos makuha ang kumpirmasyon, sinabi niya, “Ako ang kaibigan mo sa internet, si Chasing Men While Lugging A Saber. Nagpunta talaga ako rito para suportahan ang negosyo mo. Paano kung ilibre mo ako ng hapunan?”Tumango lamang si Jay.Tumitingin sa listahan ng presyo sa tabi niya, masayang tumawa si Rose bago sabihin, “Nakakakuha ka lang ng 15 na yuan dito. Sigurado ka bang kaya mo akong bilhan ng hapunan?”Dinikit ni Jay ang screen protector sa kaniyang phone at binigay ito sa kaniya.Umabot si Rose upang kuhain ito habang marahan na inaangat ni Jay ang kaniyang ulo.“Ano ba’ng gusto mong kainin?”Narinig ni Rose ang pamilyar na boses na ‘to at biglang inangat ang kaniyang ulo. Nang makita si Jay, si Rose ay natuliro.Ang kaniyang mga labi ay nauutal bago siya mag-alinlangan at sabihin, “Ginoong… Ares. Ikaw pala ‘yan?”Tinanggal ni Jay ang kaniyang sombrero, pinapakita ang perpekto niyang mukha na parang isang isk
“Gusto mo bang mag…?” Tumagilid si Jay at nilagay ang kaniyang mga kamay sa baywang ni Rose.Kinuha ni Rose ang unan at tinakpan ang kaniyang mukha, nahihiyang nagtanong, “Pwede bang ‘wag kang tumingin sa mukha ko?”Hinila ni Jay ang unan at sinabi, “Hindi.”“Kung gano’n… pwede bang patayin natin ang ilaw?” Nagmakaawa si Rose.“Hindi.”Nainis si Rose. “Eh ‘di… Ayaw ko.”Ayaw niyang magsimula ng isang drama sa pagitan ng isang gwapong lalaki at isang dinosaur. Pakiramdam niya ay dudumihan niya lang ang kagandahan ni Jay.Pagkatapos matanggihan, humiga si Jay sa tabi niya habang nakakaramdam ng lungkot.Naramdaman ni Rose ang matinding kalungkutan ni Jay at nakonsensya sa kaniyang puso.“Pwede ka bang maghintay hanggang sa makapag-plastic surgery na ako?” Mahinang sabi ni Rose.“Hindi.” Malungkot ang boses ni Jay. “Hindi ka pwedeng mag-plastic surgery. At saka, hindi ko kayang maghintay nang ganoon katagal…”Pagkatapos no’n, nagsimulang pumasok ang kamay ni Jay sa “panakip-butas” ni Rose
Tinulak ni Rose ang pinto, pumasok, at pagalit na sumigaw, “Kung gusto niyong mag-away, sa labas niyo gawin. Ang pasyente rito ay kailangang magpahinga.”Sina Zayne at Sera ay parehong aroganteng tao, kaya handa ba silang sumuko? Magkasunod nilang sinabihan si Rose, “Tumahimik ka.”Mas nag-away ang dalawa.Pagalit na sinabi ni Zayne, “Sera, ang ina mo ay inagaw ang ama ko at iniwan nang mag-isa ang ina ko. Sino ang sisisihin ko kung ‘di ang ina mo?”Ayaw ni Sera magpakita ng kahinaan. Sinabi niya, “Hindi kasi kayang pasayahin ng ina mo ang ama ko kaya iniwan siya.”Habang nanlilisik ang mga mata niya kay Zayne, sinabi niya, “Sinayang mo ang Pamilya Severe, kaya ‘di natutuwa sa ‘yo ang ama ko. Ang Pamilya Severe ay matagal nang nagbago at ngayon ay ang ina ko na ang tunay na asawa. Ang ama ko ay nilagay na ang lahat ng pag-asa niya sa aming magkakapatid.”Hindi nagawang magsalita ni Zayne at inangat ang kaniyang kamao upang manuntok.Sumigaw si Sera, “Mangmang ka, wala ka bang ibang mag