Mukhang nahulaan ni Jay ang iniisip ni Grayson at biglang napatigil sa kaniyang paglalakad. “Grayson, alam mo ba kung bakit sa kasabihan na ‘magpakasal at magtrabaho’, magpapakasal ka muna bago magkaroon ng trabaho?”Umiling si Grayson.“Humanap ka na rin ng karelasyon,” sabi ni Jay.Huminga nang malalim si Grayson. “President, bata pa ako.”Noong makita ni Grayson kung paano ang kaniyang matapang at masiglang boss ay palaging nag-aalala sa kaniyang asawa, si Grayson, na noong una ay nananabik na makaranas ng pag-ibig, ay natatakot na roon ngayon.Tumitig si Jay kay Grayson at sinabi nang may tinatagong ibig sabihin, “Ang saya-saya ng buhay mo, ‘di tulad ng Angeline ko na namumuhay nang mahirap kahit na magkaparehas kayo ng edad.”Walang masabi si Grayson.Muling napabuntong-hininga si Jay. “Ako ang nagdulot ng paghihirap sa kaniya.”Sa medical department ng Grand Asia.Pinagtipon ni Jay ang lahat ng tauhan at matigas na binalaan ang lahat, sinasabing, “Ang medical department ay magpap
Ang Matron ay bahagyang nabigla. Inasahan niya na magiging madali ang pagbabago ng nararamdaman ng missus pagkatapos makaranas ng ganoon at siya ay magiging mahirap pakiusapan. Hindi niya inasahan na si Rose ay magiging mahinhin at magiliw na babae.Ngumiti ang matron. “Handa ka bang sumunod sa ‘kin para sa mag-ikot sa mga ward?”Masayang sumunod si Rose.Muli niyang sinuot ang maskara niya, nagpalit sa isang asul na uniporme, at sinundan ang matron sa wards.Naglakad ang matron sa harap at nagpakilala, sinasabing, “Ang mga pasyente rito ay madalas pinapasok dahil mayroon silang masamang sintomas at halos wala nang lakas ng loob na mabuhay. Binibining Loyle, kung kaya mo silang ngitian, marahil ay makakakuha sila ng positibong lakas mula sa ‘yo para panghawakan nila.”Ngumiti nang kalmado si Rose.“Kung bibigyan ng pagkakataon, handa akong tulungan sila.”Noong tumingin ang matron sa malinaw at inosenteng mga mata ni Rose, sa wakas ay naintindihan na niya kung bakit nagpakahirap ang pr
Si Empire Without Sunset ay hindi sumasagot nang ilang sandali bago siya magtype, ‘Gusto mo siyang nakikita araw-araw?’Sumagot si Rose nang hindi ito masyadong pinag-iisipan. ‘Syempre!’Pagkatapos ay sumagot si Empire Without Sunset, ‘Pinagdarasal ko na magkakatotoo ang hiling mo!’Sabi ni Rose, ‘Salamat!’‘Hindi mo na kailangang ibalik ang pera. Inaamin ko na ang pagkatalo ko.’Natuliro si Rose. ‘Dahil hindi ka narito para bawiin ang pera mo, bakit mo ako inimbitang makipaglaban?’Sabi ni Empire Without Sunset, ‘Kung hindi ka nasisiyahan sa anumang aspeto ng trabaho mo, makipag-usap ka sa minamahal mong kapatid rito. Papayuhan kita!’...Nanlaki ang mga mata ni Rose at pagalit na umalis sa laro.Si Josephine ay nakaupo sa duyan ng balkonahe noong makita niya ang pagbabago sa ekspresyon ni Rose. Dinura niya ang mansanas na nginunguya niya sa basurahan.“Ate Angeline, ano’ng nangyari?”Hindi pa rin nawawala ang galit ni Rose noong sumingasing siya, sinasabi, “Nilandi ako ng Empire With
Siya ay nagising sa ganoong kakaibang bangungot at huminga nang malalim sa sandaling bumangon siya.Ang araw ay nagsisimula nang bumangon mula sa kalayuan.Nawalan na siya ng interes na matulog pa, kaya gumising na siya para maghanda para sa trabaho. Sinadya niyang ahitin ang kaniyang mga buhok dahil makikita niya si Rose ngayong araw.Ninais niyang ipresenta ang kaniyang sarili kay Rose sa pinakamaganda niyang anyo para iwasan na mag-alala si Rose sa kaniya.Si Medical Department ng Grand Asia.Dumating si Rose sa opisina ng matron nang maaga.Tumayo siya sa harap ng matron at yumuko. “Salamat sa pagpapasensya mo sa pagtuturo sa ‘kin.”Sumulyap ang matron sa orasan sa pader, ang kaniyang mga mata ay hindi makapaniwala.Ang ibang mga manggagawa malamang ay babangon pa lamang ng kama, ngunit ang babae na ito na tuunan ang pansin ng presidente ay mas masipag pa kaysa sa iba.“Sumama ka sa ‘kin.”Dinala ng matron si Rose sa silid ni Old Master Severe at mabilis na sinabi ang tungkol sa ko
Ang matron ay biglang nakatanggap ng mahalagang tawag, kaya dali-dali niyang sinabi kay Rose, “Binibining Loyle, mayroon akong bagong pasok na pasyente na nasa kritikal na kondisyon at kailangan kong pumunta roon para pangalagaan ‘yon. Ikaw na muna ang mag-alaga sa presidente.”Agad na tumango si Rose. “Sige.”Pagkatapos umalis ng matron, sina Rose at Jay na lamang ang natira sa malaking silid na ‘yon.Biglang naramdaman ni Rose na ang kaniyang desisyon ay padalos-dalos.Siya ay nag-aalala na magsisimula si Jay ng ‘di makatwirang pagdadaldal kapag nalaman nito ang tungkol sa kaniyang nasirang itsura.Nanood si Jay habang naglalakad si Rose paikot sa gitna ng silid. Nakita niya ang ‘di mapakali, pag-aalala, at takot sa ekspresyon nito.“Isa akong bagong care worker rito at kulang ako sa karanasan. Dapat ba akong magtawag ng isang mahusay na tauhan sa nursing station para alagaan ka?” Lumapit sa kaniya si Rose at nagpeke ng isang paos na boses.Tumingin sa kaniya si Jay nang hindi kumuku
Sinabi ni Jay, “Kailangan kong panatilihin ang hugis ng katawan ko. Kung ‘di, ang asawa ko ay mandidiri sa ‘kin.”Isang nanunusok na pakiramdam ang bumalot sa ilong ni Rose. ‘Ako ang natatakot na mandidiri ka sa ‘kin…”“Sa tingin ko ang asawa mo ay hindi isang tao na nanghuhusga ng panlabas na anyo.” Dinepensahan ni Rose ang kaniyang sarili.Sagot ni Jay, “Nagreklamo nga siya dati na matanda na ako.”Nang marinig ‘yon, walang masabi si Rose.Kaya, tinulungan niya si Jay na bumangon ng kama. Ang braso ni Jay ay pumatong sa kaniyang balikat noong ilipat nito ang lahat ng kaniyang bigat sa kaniya.Napansin ni Rose na ito ay nakakapagod. “President, gaano katagal mo bang balak na maglakad?”“Kalahating oras!”“Sa tingin ko ay ayos lang sa asawa mo kahit na matanda ka na. Ang iniisip niya lang ay kung masyado kang nakakairita,” biglang sabi ni Rose.Kumibot ang mga bibig ni Jay!Pagkatapos ng isang ikot, nahirapan si Rose na magtagal.“Ang bilis mo naman mapagod,” ‘di natutuwang sinabi ni J
Nagpaliwanag si Jay, sinasabi, “Tinanggal ng Grand Asia ang label para protektahan ang privacy ko.”Ito ay kahina-hinala para kay Rose. ‘Ang sakit ng lalaking ‘to ay hindi naman kahiya-hiya. Bakit kailangan niya itong itago?’Pagkatapos inumin ni Jay ang gamot, nagsimula na siyang magtrabaho sa kama.Samantala, umupo si Rose sa bilog na mesa sa sulok ng kwarto habang nakatuon sa kaniyang libro tungkol sa pag-aalaga sa isang pasyente.Iyon ay isang napakatahimik na oras.Walang nakakaalam kung ang kaluluwa ni Angeline ay lumipat sa isang katawan ng tamad na estudyante at naiimpluwensyahan nito, pero siya ay inaantok tuwing nagbabasa siya ng mga libro.Pagkatapos ng kalahating oras, si Rose ay nakatulog habang nakapatong ang kaniyang ulo sa mesa.Narinig ni Jay ang kaniyang maayos at mahinang paghinga. Tumayo siya sa kama, kinumutan si Rose, at bumalik sa kaniyang kama.Wala siya sa wisyong magtrabaho at nakatitig lamang kay Rose.Pagdating ng hapon, bumisita ang ina ni Jay kasama ang is
Agad na tinuruan ni Madam Ares si Sara na pakalmahin ang sitwasyon. “Jay, kababalik lamang ni Sera mula sa ibang bansa. Noong una ay pumunta siya rito upang bisitahin si Old Master Severe at nagkataong nakasalubong ako, kaya dinala ko siya rito upang bisitahin ka. Hindi ba’t parang tadhana?”Ang ekspresyon ni Jay ay nanatiling malamig, nagmumukhang hindi interesado na makinig doon.Si Madam Ares ay mayroong ibang intensyon. “Kilala mo na si Sera noong bata pa lamang kayo. Alam mo naman na si Sera ay kasing talentado at galing ni Angeline. Dahil minalas si Angeline at hindi nagawang tanggapin ang pagmamahal mo, bakit hindi mo subukan ang mga bagay-bagay kay Sera?”Si Rose ay nasaktan noong panoorin niya si Madam Ares na subukang pagsamahin sina Jay at Sera.Nang marinig ito, sumulyap si Jay kay Rose na nakatayo sa sulok at nag-aalala na sosobra sa pag-iisip si Rose. Kaya, binigyan niya ng trabaho si Rose. “Kuhaan mo ako ng isang baso ng tubig.”Tumayo si Rose upang kumuha ng isang baso