Library
Search
Home / Romance / Sincerely yours, Leonardo / KABANATA 16

Share

KABANATA 16

Author: KokoyIsMyLife
last update Last Updated: 2025-02-12 20:31:25

Isang oras nagtagal si Leigh sa loob ng bathroom. Kulang na lamang ay bumaha ng tubig ang loob n'on. Gusto niyang magpakalunod para tuluyang na siyang mamatay.

Daig pa ng kamatayan ang nararamdaman niya ngayon.

Siniguro niyang mahimbing na ang tulog ni Hunter nang lumabas siya ng bathroom. Maingat niyang kinuha ang cellphone, at nagtungo sa veranda.

"He-hello, Pa?" mangiyak-iyak na bungad ni Leigh, at itinapon ang tingin sa malawak na swimming pool sa ibaba.

"O, iha, bakit gising ka pa?" sagot sa kaniya ng ama sa kabilang linya.

"E, kayo po?"

"Bakit gising pa rin kayo?" pinigilan niyang marinig ng ama ang pagiging emosyonal ng kaniyang tinig.

"I can't sleep," rinig niya ang bigat sa tono ni Benjamin.

Humawak si Leigh sa veranda, at tumingala sa langit para hindi bumagsak ang mga luha.

"Ikaw? Bakit gising ka pa?" usisa nito sa kaniya.

"Hindi rin po ako makatulog."

"What about Hunter?"

Pinunasan niya ang mga luha na nasa pisngi. Ibinaba niya rin ang mukha, tinakpan niya ang speaker ng c
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Previous Chapter Next Chapter

Related chapters

  • Sincerely yours, Leonardo    KABANATA 17

    Wala sa katauhan si Leigh nang bumaba sa hagdan. Ilang beses niyang hinawi ang buhok na nalalaglag sa bawat pagtapak niya. Namamanhid pa rin ang buong katawan, lalo na ang mga binti dahil sa nabungarang nerbiyos.Napatda si Leonardo habang walang kakurap-kurap na pinanonood ang asawa ng kapatid pababa ng hagdan. Kung paano nito natural na hawiin ang mahaba, at kulay brown nitong buhok.Her beauty is effortless and natural!Bawat pagtapak ng mapula-pula nitong mga paa ay sinusundan niya. May pagkakataon pang tumaas ang suot nitong satin sa bandang ibaba para sumilip ang maputi, at makinis nitong mga hita.Pero mas ibinigay niya ang atensyon sa mukha nito. Walang ka-ayos-ayos at ang mata nitong halatang kagigising lamang.Hanggang sa makarating si Leigh sa baba ay hindi siya nito pinagtutuunan ng pansin. Hindi niya nga alam kung nakita siya nito, at nagpapanggap lamang na hindi.Halos mabali ang leeg ng binata nang sundan ng tingin ito hanggang makapasok sa kusina.Napakunotnoo tuloy si

    Last Updated : 2025-02-12

  • Sincerely yours, Leonardo    KABANATA 18

    "Bakit nandito 'to?" nanunuyang anas ni Hunter, at itinuro ang binata bago binaling ang mukhang lukot na lukot sa kapatid.Huminga muna si Leonardo bago sinalubong ang nanlilisik na tingin ni Hunter. Lumapit naman agad si Janice sa panganay."I invited him for breakfast, para naman sabay-sabay na tayo."Takot na ngumiti ang ginang habang pilit na hinaharap si Hunter. Nang lumingon ito ay natakot ang ginang sa naging reaksyon ng anak."And you think, I would love to have breakfast with your bastardo?"Natahimik silang lahat dahil sa pagpapahiya nito sa bunsong kapatid. Siniglayan ni Hunter si Leigh bago hinagod ng tingin ang kabuuan."Lumabas ka ng kwarto ng ganiyang hitsura?" seryoso pero matiim nitong asik.Napalunok siya, at bumukas ang bibig. Napakurap din siya ng sunod-sunod habang nakikipagtitigan sa asawa na may mga matang nag-aapoy.Napasinghap si Leigh nang hablutin siya sa braso ni Hunter. Hinatak, palakad pero hinawakan siya ng biyenan. Natigilan silang mag-asawa."Anak, huw

    Last Updated : 2025-02-12

  • Sincerely yours, Leonardo    KABANATA 19

    Nahahapong umupo si Leigh kasabay nang pagpikit ng mga matang pagod na rin. Galing siya sa rounds at hinarap ang ibang pastenye."I'm worn out," hinang-hina niyang wika habang nakalapat na ang masakit na likod sa silya."Dr. Guanez!"Iminulat niya nang maliit ang mga mata niya, at ituon sa pinto kung saan nangagaling ang pagtawag."Come in," napilitan na umupo si Leigh nang maayos, at hinintay itong makapasok."Hello, Doktora!" bati sa kaniya ni Layla, ang isa sa mga janitress ng hospital habang nahihiyang lumapit sa kaniya."Nanay Layla, ano po 'yon?" magalang niyang tanong.Naging nanay-nanayan niya na ito dahil simula intern ay nakasasama, at nakauusap na niya ang matanda. Nasa edad na nga ito para magretiro pero hindi nito ginagawa dahil daw sa hirap ng buhay."Heto po."Nadako ang atensyon ni Leigh sa inilapag nitong brown na paperbag. Nagkaroon ng ilang linya ang noo niya. Wala siyang matandaang nagpabili siya sa matanda. Kahit na kanina pa nagugutom ay hindi na niya napansin, a

    Last Updated : 2025-02-12

  • Sincerely yours, Leonardo    KABANATA 20

    Isang beses kumatok si Leigh sa pinto ng opisina ng kanilang Director. Narinig niya ang sagot mula sa loob kaya pinihit na niya na ang seradura."Director," bati niya nang tuluyang makapasok.Nilingon siya ni Hunter na nakatayo, at tila inihahanda na ang sarili sa pag-uwi. Naglakad siya palapit dito."Babe.""Sabay na ba tayo umuwi?" tanong nito habang ibinubulsa ang cellphone."That's why I came here, I might not be able to go home," hindi pa man nabubuo ni Leigh ang mga sasabihin ay kitang-kita na niya ang pag-aarko ng mga kilay ni Hunter.Kahit mayroon namumuong kaba sa dibdib ay ginawa niya ang lahat para makumpleto ang sasabihin habang nakatitig ng tuwid sa mga mata nito."Because I have to take over Dr. Perez's operation-""Maraming surgeon dito, Leigh," katwiran nito sa matatag na tinig habang unti-unting naniningkit ang mga mata habang nakatitig sa kaniya."Walang puwedeng mag-take over no'n. Atsaka nag-usap na kami, schedule na ng operation mamaya.""I will lead the operation

    Last Updated : 2025-02-12

  • Sincerely yours, Leonardo    KABANATA 21

    "Ako ho si Elmer. Anak ko po si Summer, 'yong heart patient ninyo sa ward."Muling tumango si Leigh nang lubos na maalala ang kaharap na matanda. Si Summer, ang pitong taong gulang na bata at kasalukuyang under observation para sa heat transplant."Natatandaan ko na po, Mang Elmer.""Pasensiya na po," paghingi niya ng despensa sa hindi pagkaalala agad dito."Ayos lang ho 'yon, Doktora.""Nasaan ho ang kotse ninyo?""At bakit kayo naglalakad?" usisa nito sa kaniya habang pinagmamasdan siya."Wala po e. Mag-ta-taxi lang po ako," Ngumiti si Legh, at tumingkayad sandali para tanawin kung may sasakyan parating.Lumingon naman doon ang matanda. Bago binalikan siya ng tingin."Walang dumadaan na taxi rito, Doktora.""Ganoon po ba?" pagkadismaya niya, at napakamot sa bandang leeg.Wala siyang choice, kung 'di ang maglakad-lakad. Malapit na rin siya sa daan kung saan may mga sasakyang dumadaan. For sure, may masasakyan na siya roon. Sinalubong ni Leigh ang tingin ni Elmer."Sige po, salamat. M

    Last Updated : 2025-02-14

  • Sincerely yours, Leonardo    KABANATA 22

    "Umuwi ka ba ng bahay?""Kumain ka ba?" mga tanong nito habang nagmamaneho.Saglit na luminga sa kaniya ang binata nang hindi siya sumagot sa mga itinatanong nito."Hey, are you okay?" bumalik na naman ang tono nito sa pag-aalala."Ye-yeah," nagbara pa yata ang lalamunan ni Leigh nang gumaralgal ang boses.Nang maradaman niya ang mabilis na pagmamaneho nito ay kusa nang kumapit ang magkabila niyang kamay sa bewang nito.Napayakap siya kay Leonardo!Pumikit pa siya nang dumausdos sa kinauupuan, at napadikit siya sa likod ng binata. Ganoon na rin ang nakahilig na mukha, nakadikit din ang ulo niya rito."It's okay."Namulat si Leigh nang dahan-dahang nang maramdaman ang paghawak ni Leonardo sa mga kamay niyang nasa tiyan nito.Napayuko ang binata sa mga kamay na nasa tiyan niya. Hindi niya napigilan ang ngumiti, at siguradong napangiti din ang puso niya.Agad na kumalas si Leigh sa pagkakayakap. Bigla na lamang niya hinabol ang hininga habang nakatitig sa likod nito sa hindi makapaniwal

    Last Updated : 2025-02-14

  • Sincerely yours, Leonardo    KABANATA 23

    "For you this is non-sense, but for me this is something I really look forward to, when I get home."Isang makahulugang tingin ang nabasa niya sa mga mata nito nang bitawan ang huling salita."I thought you will still here-" pinigilan niLeonardong pumiyok kahit na naramdaman ang pagbara ng lalamunan dahil sa mabigat na emosyon.Tuluyan ng lumuha ang mga mata ni Leigh nang maalala ang nangyari sa tagal ng panahon. Kung paano sila magpaalam noon sa isa't-isa para sari-sariling gustong gawin sa buhay."If I ever tried to asked you to wait for me-""Enough," awat niya agad, at ibinaling sa iba ang mga matang nag-iipon pa ng maraming luha.Naitikom ni Leonardo ang mga labi. Hirap siyang humugot ng hininga. Umaalon ang kaniyang malapad na dibdib. Sandaling binato ng tingin ang nakatigild na si Leigh. Bago lumipad sa ilog na tila ba nakikinig sa kanila."W-we are young then.""We made a choice. Pinili lang natin 'yong parehong alam natin na kailangan.""You want to continue your life in you

    Last Updated : 2025-02-14

  • Sincerely yours, Leonardo    KABANATA 24

    Dire-diretsong pumasok si Leigh sa silid. Kinontrol niya ang mga luhang parang isang kurap lamang ng mga mata ay maglaglagan na. Binuksan niya ang cabinet, at nagmamadaling nagsilid ng mga damit.Hanggang sa matigilan siya. Nanghihinang napaluhod. Hindi na rin napigil ang kaniyang sangkaterbang mga luha.Kahit ilang minuto na ang nakalipas matapos ang usapan nila ni Leonardo ay nasa memorya pa rin niya ang masuyo, at nagmamakaawang mukha ng binata.Hindi nito alam kung anong pagkokontrol ang ginagawa niya para hindi tuluyang umamin sa totoong nararamdaman.Bakit ang daya ng tadhana?Bakit ngayon pa ulit sila nagkita?Ngayon na nakatali na siya sa iba?Ang tagal niyang naghintay noong dalaga pa siya kay Leonardo. Alam niyang babalik ito pero bakit ngayon lang?"Leigh!"Alerto niyang pinunasan ang mga luha. Rinig niya ang boses ng biyenan mula sa likod ng pinto."Ma."Nang bumukas ang pinto ay nakita ni Leigh na natigilan si Maricel. Pasimple pa siyang suminghot. Umaasang hindi nito maa

    Last Updated : 2025-02-14

Latest chapter

  • Sincerely yours, Leonardo    KABANATA 63

    "P-Papa," sambit ni Lewis."Yes, son. I'm your Papa," doon na tuluyang bumigay ang kaniyang mabigat na emosyon.Dinutdut ng anak niya ang luha sa kaniyang pisngi. Tiningnan niya si Leigh bago sila sabay na tumawa.Kung may makakita man sa kanila ngayon ay aakalaing mga baliw sila.Natawa sila kasabay ng mga luha."Narinig mo? He called me Papa?" anang ni Leonardo sa kaniya.Tumango si Leigh.Tila hinaplos ang puso niya nang makita kung paano yakapin nito ang kanilang anak. Walang kasing-higpit iyon. Ang mga braso nito ay pilit na kinukulong si Lewis.At nang mag-angat ang binata, at nasilayang pinanonood lamang sila ni Leigh ay awtomatikong iginaya rin ito ng braso niya palapit.Saglit na nilayo ni Leonardo ang mukha sa anak para halikan ang babaeng nagbigay nito sa kaniya. Isang matagal na halik sa pisngi ang ginawa niya. Pagkaraan muling niyapos nang ubod nang higpit ang dalawang pinakamahalaga sa buhay niya.Napatingala siya sa langit.Hindi niya inasahang ganito ang mararamdaman n

  • Sincerely yours, Leonardo    KABANATA 62

    "Naku, Mare!"Sandaling napapikt siya nang marinig ang malakas na boses ni Grace. Kasalukuyan siyang nagmamaneho pauwi sa kanilang bahay."Buti napatawag ka," dagdag pa nito sa masayang himig."Oo nga, medyo busy lang dito. I-invite sana kita, as well as Amber. Tommorow, magbiyahe na kayo para matulungan ninyo ako sa preparation ng birthday," anang niya."Oo naman! G, kami riyan!"Napangiti si Leigh sa sigla ng boses ni Grace. Kahit may isang taon nang magkahiwalay ay hindi pa rin nagbabago ang closeness nilang dalawa.May pagkakataon na ito ang bumibisita sa kanila, at sobrang na-a-appreciate niya ang butihing kaibigan."What about Amber?" tanong niya nang lumiko ang kaniyang sinasakyan."Excited na excited na nga, e!""After this, puntahan ko na siya sa opisina niya.""Thank you, girls. Ingat kayo sa biyahe.""A, wait, Leigh!"Hindi niya tuluyang hinubad ang earphone na nakalagay sa isang tainga, at pinakinggan ang sasabihin pa ni Grace."Narinig mo na ba, napatawan na ng gulity si

  • Sincerely yours, Leonardo    KABANATA 61

    Marahang iminulat ni Leonardo ang mga mata. Puting kisame ang bumungad sa mga nanlalabong paningin niya.Ramdam pa niya ang kirot sa likod ng kaliwang balikat. Iginala ng binata ang mga mata, siguradong wala pa siya sa langit."Leonardo!"Awtomatikong yumakap si Maricel sa anak."M-ma," hirap niyang aniya."Kumusta na ang pakiramdam mo?" Umiiyak na tanong ng kaniyang ina.Pinilit niyang bumangon paupo habang yapos-yapos ni Maricel. Nang kumalas ito ay nakangiwing tiningnan niya ito."Ayos na ako, Ma.""Huwag na kayong umiyak," saad niya, at pinunasan ang mga luha nito.Saglit na sumilip si Leonardo sa likod ng ginang. Tila may hinahanap, napansin naman iyon ni Maricel."Si, si Leigh, Mama?"Nagkatitigan silang mag-ina.Lumunok siya, bago pilit na inayos ang pagkakaupo kahit na masakit pa ang buong katawan."Where is she?""Is she okay?" sunod-sunod na usisa ni Leonardo."Hey, kumalma ka," Hinawakan nito ang kaniyang mga kamay.Bago sinalubong ang kaniyang tingin."Ayos lang siya."Nap

  • Sincerely yours, Leonardo    KABANATA 60

    Humahangos si Leigh at Maricel habang tulak-tulak ang rolling bed kung saan sakay, at nakahiga ang walang malay na si Leonardo.Hindi niya na-imagine sa buong buhay niya na puwedeng matakot siya nang ganito. Ni hindi humihinto ang mga luha niya sa pagtulo. Hawak-hawak niya ang kamay ng binata."Dr. Guanez!" gulat na sambit ni Dr. San Juan.Agad niyang hinawakan ito sa magkabilang kamay. Tensyonadong tinitigan niya sa mga mata ang kapwa doktora."Amber, please. Save him," Iyak niya.Takang sinulyapan nito ang nakahigang si Leonardo."Take him to the operating room," mando nito sa mga nurse bago siya binalingan.Hinigpitan ni Amber ang kapit sa mga kamay niya. Kabado ito pero pinanatili ang pagiging pormal."I will do everything, Leigh for Leonardo."Tumango siya, binitiwan ng kasamahan ang kamay niya, at nagmamadaling sumunod sa loob."Leigh," tawag ni Maricel."Mama," mas lalo lamang siyang napaiyak nang mapaharap sa biyenan.Nagyakap sila nito habang parehong umaagos ang mga luha. Ra

  • Sincerely yours, Leonardo    KABANATA 59

    "Hu-hunter," hirap hiningang aniya ni Leigh.Nakabalibid sa leeg niya ang wire ng telepono. Nakasampa sa kaniya si Hunter habang nagdidilim ang mukha nito, at determinadong malagutan na siya ng hininga. Gamit ang pananakal ng kable ng kanilang telepono.Namumula siya habang nagkakaroon ng paninikip ng dibdib. Labas na rin ang mga ugat niya, at unti-unting lumalabas ang dila.Naroon ang kanyang mga nangingimay na mga kamay sa kamao nito na pilit sinisikipan ang pagkakatali ng kable sa leeg niya.Sinusubukang niya iyong pigilan pero walang lakas ang kaniyang mga kamay.Tumulo ang mga luha ni Leigh.Ito ba ang kabayaran ng nagawa niyang kasalanan?Ito na ba ang katapusan ng masalimuot niyang buhay?Sa kamay talaga ng asawang napilitan lamang siyang pakasalan?Sa kamay ng lalakeng kahit kailan hindi niya minahal dahil wala siyang makitang kamahal-mahal sa bawat pagkakataon na ibinibigay rito?Paano kung may buhay nga sa tiyan niya?Kakayanin ba niyang madamay ito?Bunga pa naman iyon ng t

  • Sincerely yours, Leonardo    KABANATA 58

    "Hunter!"Naroon na agad si Leonardo. Pilit na inaalis ang matatag na mga kamay ng asawa sa leeg niya. At nang nagtagumpay ito ay ang binata naman ang binalingan.Isang suntok ang natamo nito dahilan para bumagsak."Leonardo!" tili niya.Awtomatikong hinawakan ni Hunter ang magkabilang kwelyo ng binata, at walang habas na itinaas.Magkaharap ang mukha ng mga ito."Hanggang kailan mo ba ako aagawan?""Una, sa pamilya ko.""Tapos ngayon, sa asawa ko?""You are such a worthless bitch, Leonardo!""It's better for you to die kaysa mabuhay nang sinisira ang buhay ko!""Hunter!" sigaw ni Leigh nang bigyan na naman sa sikmura si Leonardo na nakapagpayuko ng katawan nito.Kahit walang lakas ay nagtungo siya sa nagwawalang asawa. Nagbabakasakaling mapapakalma ito.Hinawakan niya sa braso si Hunter nang akmang lalapitan ang binatang nakayuko, at iniinda pa ang suntok.Hingal na hingal, at poot na poot ang anyo nito nang maharap sa kaniya."Hunter, please. Tama na," humagulgol na pakiusap ni Leig

  • Sincerely yours, Leonardo    KABANATA 57

    "A-anong ba'ng araw ngayon?" bigla na lamang ng tanong ni Leigh.Ibinaba ni Leonardo ang kamay, at ipinatong sa kaniyang hita bago kinuha ang cellphone sa bulsa. Pinagmasdan niya lamang ito habang nakatitig sa screen."We are on the eight of the month.""Oh my God," mahinang bulalas, at bawat kataga ay may takot nang may mapagtanto siya."Why?" mas dumoble ang pag-aalala ni Leonardo dahil sa pagtakas ng kulay sa mukha ni Leigh."What's wrong?""Hey, what's bothering you?" hindi niya humihingang usisa matapos hindi sumagot ito.Napalunok siya habang pinag-aaralan ang mukha ni Leigh. Nanginginig ang labi nito, ganoon na rin ang mga kamay na hinawakan niya.Marahan, at may namumuong mga luha sa mga mata ni Leigh nang magbaling kay Leonardo. Hindi na ito makagpaghintay sa sasabihin niya."I, I should have my monthly period-""What?!" mas naguluhan ang binata sa pahayag niya.Tulo nang tulo ang mga luha niya habang nagtitigan sila nito. Ramdam niya ang mahigpit na pagkakapit nito sa mga ka

  • Sincerely yours, Leonardo    KABANATA 56

    Muling nagdugtong ang mga kilay ni Leonardo. Malaya niyang pinagmamasdan ang mukha ni Leigh na kaharap niya ngayon sa lamesa.Nakayuko man ito, at halata niya ang laging pag-iwas ay may naaninag siyang parang mali."Leigh, ano'ng nangyari rito?"Matuling napatingin si Leigh sa kamay ni Maricel na nasa braso niyang may pasa. Nakalimutan niyang patungan ito ng foundation.Natatarantang iniwas niya ang braso, at alangang sinalubong ang mga mata ng biyenan. May pag-aalala sa mukha nito habang hinihintay siyang magsalita.Bumaling siya kay Leonardo, mabilis ang pagtahip ng dibdib nito habang nakatitig sa kaniya."Leigh, ano'ng nangyari rito?" mas seryosong tanong ni Maricel."Wa-wala po, Mama," Hinawakan ni Leigh ang braso, at kaswal na itinuloy ang pagkain.Naging tahimik ang kanilang lamesa. Tila ba natakot ang bawat isa na magsalita.Hindi naman na kasi kailangan itanong kung nagsisinungaling ba siya o hindi.At kung sino ang may dahilan ng mga pasang ito."E-excuse me," hindi na nakati

  • Sincerely yours, Leonardo    KABANATA 55

    "I am sorry, Hunter.""I can't do this," Umiiyak na aniya ni Leigh.Nagsumiksik siya sa headboard ng kama. Nilagyan ang sarili ng kumot, at takot na takot na binato ng tingin si Hunter.Hati sa pagkadismaya, at gulat ang imahe nito."I-i'm really sorry.""Hindi ko kaya," patuloy niya habang humihikbi."Then," kalmadong sagot nito.Kaswal na bumaba ito sa kama. Hinablot ang unan, at napayuko si Leigh nang ibato ito sa kaniyang ulo."Fuck! Leigh!""Really? Until now?!" nakabibingi ang sigaw ni Hunter."I'm so sorry," paulit-ulit niyang hagulgol habang sabog ang buhok dahil sa pagkakatama ng unan sa kaniya."Can you just tell me, why?"Napatingin si Leigh sa naging mapait na tono ni Hunter. Naroon ang mukha ng kaniyang asawa, galit, at punong-puno ng sakit."I am your husband, Leigh.""But I don't love you, Hunter," seryoson niyang tugon habang nakatitig sa mga mata nito."I have never loved you.""You shouldn't be asking that, Hunter. You already know the answer right from the start."T

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status