Library
Search
Home / Romance / Sincerely yours, Leonardo / KABANATA 22

Share

KABANATA 22

Author: KokoyIsMyLife
last update Last Updated: 2025-02-14 19:57:54

"Umuwi ka ba ng bahay?"

"Kumain ka ba?" mga tanong nito habang nagmamaneho.

Saglit na luminga sa kaniya ang binata nang hindi siya sumagot sa mga itinatanong nito.

"Hey, are you okay?" bumalik na naman ang tono nito sa pag-aalala.

"Ye-yeah," nagbara pa yata ang lalamunan ni Leigh nang gumaralgal ang boses.

Nang maradaman niya ang mabilis na pagmamaneho nito ay kusa nang kumapit ang magkabila niyang kamay sa bewang nito

.

Napayakap siya kay Leonardo!

Pumikit pa siya nang dumausdos sa kinauupuan, at napadikit siya sa likod ng binata. Ganoon na rin ang nakahilig na mukha, nakadikit din ang ulo niya rito.

"It's okay."

Namulat si Leigh nang dahan-dahang nang maramdaman ang paghawak ni Leonardo sa mga kamay niyang nasa tiyan nito.

Napayuko ang binata sa mga kamay na nasa tiyan niya. Hindi niya napigilan ang ngumiti, at siguradong napangiti din ang puso niya.

Agad na kumalas si Leigh sa pagkakayakap. Bigla na lamang niya hinabol ang hininga habang nakatitig sa likod nito sa hindi makapaniwal
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Previous Chapter Next Chapter

Related chapters

  • Sincerely yours, Leonardo    KABANATA 23

    "For you this is non-sense, but for me this is something I really look forward to, when I get home."Isang makahulugang tingin ang nabasa niya sa mga mata nito nang bitawan ang huling salita."I thought you will still here-" pinigilan niLeonardong pumiyok kahit na naramdaman ang pagbara ng lalamunan dahil sa mabigat na emosyon.Tuluyan ng lumuha ang mga mata ni Leigh nang maalala ang nangyari sa tagal ng panahon. Kung paano sila magpaalam noon sa isa't-isa para sari-sariling gustong gawin sa buhay."If I ever tried to asked you to wait for me-""Enough," awat niya agad, at ibinaling sa iba ang mga matang nag-iipon pa ng maraming luha.Naitikom ni Leonardo ang mga labi. Hirap siyang humugot ng hininga. Umaalon ang kaniyang malapad na dibdib. Sandaling binato ng tingin ang nakatigild na si Leigh. Bago lumipad sa ilog na tila ba nakikinig sa kanila."W-we are young then.""We made a choice. Pinili lang natin 'yong parehong alam natin na kailangan.""You want to continue your life in you

    Last Updated : 2025-02-14

  • Sincerely yours, Leonardo    KABANATA 24

    Dire-diretsong pumasok si Leigh sa silid. Kinontrol niya ang mga luhang parang isang kurap lamang ng mga mata ay maglaglagan na. Binuksan niya ang cabinet, at nagmamadaling nagsilid ng mga damit.Hanggang sa matigilan siya. Nanghihinang napaluhod. Hindi na rin napigil ang kaniyang sangkaterbang mga luha.Kahit ilang minuto na ang nakalipas matapos ang usapan nila ni Leonardo ay nasa memorya pa rin niya ang masuyo, at nagmamakaawang mukha ng binata.Hindi nito alam kung anong pagkokontrol ang ginagawa niya para hindi tuluyang umamin sa totoong nararamdaman.Bakit ang daya ng tadhana?Bakit ngayon pa ulit sila nagkita?Ngayon na nakatali na siya sa iba?Ang tagal niyang naghintay noong dalaga pa siya kay Leonardo. Alam niyang babalik ito pero bakit ngayon lang?"Leigh!"Alerto niyang pinunasan ang mga luha. Rinig niya ang boses ng biyenan mula sa likod ng pinto."Ma."Nang bumukas ang pinto ay nakita ni Leigh na natigilan si Maricel. Pasimple pa siyang suminghot. Umaasang hindi nito maa

    Last Updated : 2025-02-14

  • Sincerely yours, Leonardo    KABANATA 25

    "Guys!""Long time!" Maluwag ang ngiti sa labi ni Leonardo nang salubungin ang mga kaibigan.Isa-isa niyang niyakap ang mga kaibigan na sina Brent, Dylan, at Yvo. Kasama rin nito ang iba nilang kaibigang babae. Hindi na niya matandaan ang mga pangalan, pero sa mukha ay pamilyar naman."Grabe! Mas lalo ka yatang nagmukhang amerikano!" biro ni Brent nang akbayan siya."I am not buying it," natatawa niyang sagot dito.Nagtanguan ang nga binata habang hindi pa rin umuupo sa sofa. Kaninang umaga ay tinawagan niya ang mga ito para mag-catch up. Ilang taon din kasing hindi sila nagkita-kita magkakaibigan."Have a sit," Tinuro ni Leonardo ang silya sa mga babaeng parang nahiya sa kaniya bigla."Hold on girls, pakilala ko lang kayo sa pinakagwapong kabigan namin fresh from United States of America."Natawa siya nang itaas nila Yvo, at Dylan ang braso. Napatakip siya sa bibig dahil mas lumutong pa ang tawa niya nang igalaw-galaw ng mga kaibigan ang daliri na para bang mag-pe-perfrom siya."Leon

    Last Updated : 2025-02-14

  • Sincerely yours, Leonardo    KABANATA 26

    Ipinaling-paling ni Leigh ang leeg habang naglalakad sa hallway ng condominium. Sumakit yata ang batok niya sa biglaang pagtaas ng presyon dahil sa naabutang halikan.Nanipis ang labi niya kasabay nang pag-ikom nang mariin ng mga palad. Kung puwede lamang siyang mag-teleport para mabilis na makaalis sa lugar na ito.Tinungo niya ang elevator. Sunod-sunod na pinindot ang button hanggang sa magbukas. Pumasok siyang makulimlim ang anyo. Nang pasarado, na at maliit na lamang ang siwang ay napatingin siya roon."Hold on!" Hinarang mismo ni Leonardo ang sariling katawan sa pagitan ng pasarang pinto ng elevator.Wala siyang pagpilian kung 'di pindutin ang button para hindi maipit ang binata. Hanggang sa makapasok nang tuluyan ito.Walang reaksyong pinagmasdan ni Leigh ang hingal na hingal, at naasiwang si Leonardo. Mata sa mata, naaninag niya na biglang na-conscious ito. Sandaling hinawi ang buhok at ang suot na t-shirt.Sa pagkakataong ito ay hindi siya nahiya o kinabahan na makipaglabanan

    Last Updated : 2025-02-16

  • Sincerely yours, Leonardo    KABANATA 27

    "Ihatid na kita," alok ni Leonardo nang ihatid siya hanggang sa labas ng condominium building."Huwag na.""Where's your car?" tanong nito, at naghanap ang mga mata sa mga nakaparadang sasakyan."Hindi ko dala. Mag-ta-taxi na lang ako," Bumaba na siya ng ilang hakbang na hagdan."Wait me here, I'll just get the key-"Pero matulin siyang umakyat muli, at pinigilan sa braso ang binata na nakapagpahinto rito."H-huwag na," seryosong aniya niya habang may pangamba ang mga mata.Nakuha naman ni Leonardo ang nais iparating ng tingin nito. Banayad lang siyang tumango habang may lungkot."Leonardo!"Maagap na bumitaw si Leigh nang marinig ang tawag mula sa babae. Nang tingnan niya ay palapit ito sa kanila. Muling nagkasalubong ang mga mata nila ni Leonardo."Pina-che-check ka ni Tita."Itinuon niya ang atensyon sa pag-abrisyete ng babae sa maugat na braso ng binata. Isang apak pababa ng hagdan ang ginawa niya kasabay nang pagkurap ng mga mata."You can go back. I'll just make sure she gets a

    Last Updated : 2025-02-16

  • Sincerely yours, Leonardo    KABANATA 28

    Natigilan si Leigh nang makasalubong si Hunter sa entrada ng kanilang bahay. Didiretso sana siya nang matapat siya sa asawa, at nagsalita ito."Maaga kang umalis ng hospital para kumuha ng gamit. And yet, muntikan ka ng ma-late sa operation mo," malalim, at nakatatakot na bungad nito sa kaniya.Doon siya napalunok nang tensyonado. Kasabay nang paghugot nang marahas na hininga."Bakit ka na-late?" parehong tono nitong dagdag bago itinuon ang mga mata.Hindi man niya salubungin iyon ay alam niyang puwede siyang masugat dahil sa talim ng mga tingin na iyon.Suminghap si Leigh nang hablutin ni Hunter ang braso niya. Mariin, at may galit ang daliri nito nang bumaon sa balat niya.Nang tingnan ito ay halos magtama ang tungki ng kanilang ilong. Ganoon kalapit, napakurap ang mga mata niyang agad na natakot sa anyo ng asawa."Saan ka nagpunta?" bawat kataga ay mabagal, at naninigurado."Answer me, you shit!"Napapikit siya kasabay nang paghila pa nito sa kaniyang braso. Parang taling mapuputol

    Last Updated : 2025-02-16

  • Sincerely yours, Leonardo    KABANATA 29

    Inihinto ni Leonardo ang sinasakyang motor nang may madaanan sa daan na isang lalake. Sigurado siyang nasiraan ang kotseng nitong sinisipat-sipat ng tingin."Hi!" bati niya nang hubarin ang helmet, at lumapit.Binato niya ng mga mata sa kotse bago sa mukha ng may-edad na lalake."May problema po ba?" usisa niya."Nasira yata ang makina," hindi nito siguradong sagot.Lumapit si Leonardo sa unahan ng kotse. Nagtulong sila ng matanda na buksan iyon, at usok ang sumalubong sa kanilang dalawa."Tumawag na lang po tayo nang makatutulong sa atin," suhestiyon ng binata dahil wala siyang alam sa mga ganitong problema ng kotse."Puwede ko bang mahiram ang cellphone mo. Tatawagan ko lang ang anak ko?" pabor nito."Surely," Nakangiting tugon niya, at hinugot ang cellphone bago inabot sa matanda."Thank you, iho," mas maluwag ang ngiti sa labi ni Benjamin nang kunin ang inaabot ng binata.Napatingin si Leigh sa cellphone. Kasalukuyan niyang hinhintay ang ama sa bahay dahil tumawag ito na dadalawin

    Last Updated : 2025-02-16

  • Sincerely yours, Leonardo    KABANATA 30

    "Hunter," mahina man ay gigil ang tinig ni Leigh.Dahil hindi nagalaw si Hunter, ang hawak niyang polo ang hinampas niya malapit dito."Why?" singhal nito."Nakita mo ba si Papa?""Oo.""Nakita mo naman pala. Bakit hindi mo man lang binati?" bwisit niyang tanong."For God sake! Iyon lang ba?" pambabalewala ng asawa sa tanong niya bago ibinalik ang mukha sa pagkakasubsob sa unan.Napahagod si Leigh ng buhok. Hindi siya makapaniwala sa sagot nito. Imbes na magpaliwanag sa kaniya ng maayos. Umaasta pa itong hindi big-deal ang pambabastos sa kaniyang ama."Iyon lang?""You were rude to my Dad last night!" sigaw na niya.Nagulat siya nang bumangon ito habang bwisit na bwisit ang anyo. Sinalubong nito ang tingin niya nang walang alinlangan."Bakit?""Kailangan ko bang batiin lagi ang Papa mo!" mas malakas na sigaw nito.Doon nag-arko ang kilay ni Leigh. Hindi niya alam na kayang lumabas sa bibig ni Hunter ang mga ganitong klaseng salita.Never niya na-imagined dahil noong hindi pa sila mag-

    Last Updated : 2025-02-16

Latest chapter

  • Sincerely yours, Leonardo    KABANATA 63

    "P-Papa," sambit ni Lewis."Yes, son. I'm your Papa," doon na tuluyang bumigay ang kaniyang mabigat na emosyon.Dinutdut ng anak niya ang luha sa kaniyang pisngi. Tiningnan niya si Leigh bago sila sabay na tumawa.Kung may makakita man sa kanila ngayon ay aakalaing mga baliw sila.Natawa sila kasabay ng mga luha."Narinig mo? He called me Papa?" anang ni Leonardo sa kaniya.Tumango si Leigh.Tila hinaplos ang puso niya nang makita kung paano yakapin nito ang kanilang anak. Walang kasing-higpit iyon. Ang mga braso nito ay pilit na kinukulong si Lewis.At nang mag-angat ang binata, at nasilayang pinanonood lamang sila ni Leigh ay awtomatikong iginaya rin ito ng braso niya palapit.Saglit na nilayo ni Leonardo ang mukha sa anak para halikan ang babaeng nagbigay nito sa kaniya. Isang matagal na halik sa pisngi ang ginawa niya. Pagkaraan muling niyapos nang ubod nang higpit ang dalawang pinakamahalaga sa buhay niya.Napatingala siya sa langit.Hindi niya inasahang ganito ang mararamdaman n

  • Sincerely yours, Leonardo    KABANATA 62

    "Naku, Mare!"Sandaling napapikt siya nang marinig ang malakas na boses ni Grace. Kasalukuyan siyang nagmamaneho pauwi sa kanilang bahay."Buti napatawag ka," dagdag pa nito sa masayang himig."Oo nga, medyo busy lang dito. I-invite sana kita, as well as Amber. Tommorow, magbiyahe na kayo para matulungan ninyo ako sa preparation ng birthday," anang niya."Oo naman! G, kami riyan!"Napangiti si Leigh sa sigla ng boses ni Grace. Kahit may isang taon nang magkahiwalay ay hindi pa rin nagbabago ang closeness nilang dalawa.May pagkakataon na ito ang bumibisita sa kanila, at sobrang na-a-appreciate niya ang butihing kaibigan."What about Amber?" tanong niya nang lumiko ang kaniyang sinasakyan."Excited na excited na nga, e!""After this, puntahan ko na siya sa opisina niya.""Thank you, girls. Ingat kayo sa biyahe.""A, wait, Leigh!"Hindi niya tuluyang hinubad ang earphone na nakalagay sa isang tainga, at pinakinggan ang sasabihin pa ni Grace."Narinig mo na ba, napatawan na ng gulity si

  • Sincerely yours, Leonardo    KABANATA 61

    Marahang iminulat ni Leonardo ang mga mata. Puting kisame ang bumungad sa mga nanlalabong paningin niya.Ramdam pa niya ang kirot sa likod ng kaliwang balikat. Iginala ng binata ang mga mata, siguradong wala pa siya sa langit."Leonardo!"Awtomatikong yumakap si Maricel sa anak."M-ma," hirap niyang aniya."Kumusta na ang pakiramdam mo?" Umiiyak na tanong ng kaniyang ina.Pinilit niyang bumangon paupo habang yapos-yapos ni Maricel. Nang kumalas ito ay nakangiwing tiningnan niya ito."Ayos na ako, Ma.""Huwag na kayong umiyak," saad niya, at pinunasan ang mga luha nito.Saglit na sumilip si Leonardo sa likod ng ginang. Tila may hinahanap, napansin naman iyon ni Maricel."Si, si Leigh, Mama?"Nagkatitigan silang mag-ina.Lumunok siya, bago pilit na inayos ang pagkakaupo kahit na masakit pa ang buong katawan."Where is she?""Is she okay?" sunod-sunod na usisa ni Leonardo."Hey, kumalma ka," Hinawakan nito ang kaniyang mga kamay.Bago sinalubong ang kaniyang tingin."Ayos lang siya."Nap

  • Sincerely yours, Leonardo    KABANATA 60

    Humahangos si Leigh at Maricel habang tulak-tulak ang rolling bed kung saan sakay, at nakahiga ang walang malay na si Leonardo.Hindi niya na-imagine sa buong buhay niya na puwedeng matakot siya nang ganito. Ni hindi humihinto ang mga luha niya sa pagtulo. Hawak-hawak niya ang kamay ng binata."Dr. Guanez!" gulat na sambit ni Dr. San Juan.Agad niyang hinawakan ito sa magkabilang kamay. Tensyonadong tinitigan niya sa mga mata ang kapwa doktora."Amber, please. Save him," Iyak niya.Takang sinulyapan nito ang nakahigang si Leonardo."Take him to the operating room," mando nito sa mga nurse bago siya binalingan.Hinigpitan ni Amber ang kapit sa mga kamay niya. Kabado ito pero pinanatili ang pagiging pormal."I will do everything, Leigh for Leonardo."Tumango siya, binitiwan ng kasamahan ang kamay niya, at nagmamadaling sumunod sa loob."Leigh," tawag ni Maricel."Mama," mas lalo lamang siyang napaiyak nang mapaharap sa biyenan.Nagyakap sila nito habang parehong umaagos ang mga luha. Ra

  • Sincerely yours, Leonardo    KABANATA 59

    "Hu-hunter," hirap hiningang aniya ni Leigh.Nakabalibid sa leeg niya ang wire ng telepono. Nakasampa sa kaniya si Hunter habang nagdidilim ang mukha nito, at determinadong malagutan na siya ng hininga. Gamit ang pananakal ng kable ng kanilang telepono.Namumula siya habang nagkakaroon ng paninikip ng dibdib. Labas na rin ang mga ugat niya, at unti-unting lumalabas ang dila.Naroon ang kanyang mga nangingimay na mga kamay sa kamao nito na pilit sinisikipan ang pagkakatali ng kable sa leeg niya.Sinusubukang niya iyong pigilan pero walang lakas ang kaniyang mga kamay.Tumulo ang mga luha ni Leigh.Ito ba ang kabayaran ng nagawa niyang kasalanan?Ito na ba ang katapusan ng masalimuot niyang buhay?Sa kamay talaga ng asawang napilitan lamang siyang pakasalan?Sa kamay ng lalakeng kahit kailan hindi niya minahal dahil wala siyang makitang kamahal-mahal sa bawat pagkakataon na ibinibigay rito?Paano kung may buhay nga sa tiyan niya?Kakayanin ba niyang madamay ito?Bunga pa naman iyon ng t

  • Sincerely yours, Leonardo    KABANATA 58

    "Hunter!"Naroon na agad si Leonardo. Pilit na inaalis ang matatag na mga kamay ng asawa sa leeg niya. At nang nagtagumpay ito ay ang binata naman ang binalingan.Isang suntok ang natamo nito dahilan para bumagsak."Leonardo!" tili niya.Awtomatikong hinawakan ni Hunter ang magkabilang kwelyo ng binata, at walang habas na itinaas.Magkaharap ang mukha ng mga ito."Hanggang kailan mo ba ako aagawan?""Una, sa pamilya ko.""Tapos ngayon, sa asawa ko?""You are such a worthless bitch, Leonardo!""It's better for you to die kaysa mabuhay nang sinisira ang buhay ko!""Hunter!" sigaw ni Leigh nang bigyan na naman sa sikmura si Leonardo na nakapagpayuko ng katawan nito.Kahit walang lakas ay nagtungo siya sa nagwawalang asawa. Nagbabakasakaling mapapakalma ito.Hinawakan niya sa braso si Hunter nang akmang lalapitan ang binatang nakayuko, at iniinda pa ang suntok.Hingal na hingal, at poot na poot ang anyo nito nang maharap sa kaniya."Hunter, please. Tama na," humagulgol na pakiusap ni Leig

  • Sincerely yours, Leonardo    KABANATA 57

    "A-anong ba'ng araw ngayon?" bigla na lamang ng tanong ni Leigh.Ibinaba ni Leonardo ang kamay, at ipinatong sa kaniyang hita bago kinuha ang cellphone sa bulsa. Pinagmasdan niya lamang ito habang nakatitig sa screen."We are on the eight of the month.""Oh my God," mahinang bulalas, at bawat kataga ay may takot nang may mapagtanto siya."Why?" mas dumoble ang pag-aalala ni Leonardo dahil sa pagtakas ng kulay sa mukha ni Leigh."What's wrong?""Hey, what's bothering you?" hindi niya humihingang usisa matapos hindi sumagot ito.Napalunok siya habang pinag-aaralan ang mukha ni Leigh. Nanginginig ang labi nito, ganoon na rin ang mga kamay na hinawakan niya.Marahan, at may namumuong mga luha sa mga mata ni Leigh nang magbaling kay Leonardo. Hindi na ito makagpaghintay sa sasabihin niya."I, I should have my monthly period-""What?!" mas naguluhan ang binata sa pahayag niya.Tulo nang tulo ang mga luha niya habang nagtitigan sila nito. Ramdam niya ang mahigpit na pagkakapit nito sa mga ka

  • Sincerely yours, Leonardo    KABANATA 56

    Muling nagdugtong ang mga kilay ni Leonardo. Malaya niyang pinagmamasdan ang mukha ni Leigh na kaharap niya ngayon sa lamesa.Nakayuko man ito, at halata niya ang laging pag-iwas ay may naaninag siyang parang mali."Leigh, ano'ng nangyari rito?"Matuling napatingin si Leigh sa kamay ni Maricel na nasa braso niyang may pasa. Nakalimutan niyang patungan ito ng foundation.Natatarantang iniwas niya ang braso, at alangang sinalubong ang mga mata ng biyenan. May pag-aalala sa mukha nito habang hinihintay siyang magsalita.Bumaling siya kay Leonardo, mabilis ang pagtahip ng dibdib nito habang nakatitig sa kaniya."Leigh, ano'ng nangyari rito?" mas seryosong tanong ni Maricel."Wa-wala po, Mama," Hinawakan ni Leigh ang braso, at kaswal na itinuloy ang pagkain.Naging tahimik ang kanilang lamesa. Tila ba natakot ang bawat isa na magsalita.Hindi naman na kasi kailangan itanong kung nagsisinungaling ba siya o hindi.At kung sino ang may dahilan ng mga pasang ito."E-excuse me," hindi na nakati

  • Sincerely yours, Leonardo    KABANATA 55

    "I am sorry, Hunter.""I can't do this," Umiiyak na aniya ni Leigh.Nagsumiksik siya sa headboard ng kama. Nilagyan ang sarili ng kumot, at takot na takot na binato ng tingin si Hunter.Hati sa pagkadismaya, at gulat ang imahe nito."I-i'm really sorry.""Hindi ko kaya," patuloy niya habang humihikbi."Then," kalmadong sagot nito.Kaswal na bumaba ito sa kama. Hinablot ang unan, at napayuko si Leigh nang ibato ito sa kaniyang ulo."Fuck! Leigh!""Really? Until now?!" nakabibingi ang sigaw ni Hunter."I'm so sorry," paulit-ulit niyang hagulgol habang sabog ang buhok dahil sa pagkakatama ng unan sa kaniya."Can you just tell me, why?"Napatingin si Leigh sa naging mapait na tono ni Hunter. Naroon ang mukha ng kaniyang asawa, galit, at punong-puno ng sakit."I am your husband, Leigh.""But I don't love you, Hunter," seryoson niyang tugon habang nakatitig sa mga mata nito."I have never loved you.""You shouldn't be asking that, Hunter. You already know the answer right from the start."T

You may also like

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status