Nasapo ni Mia ang dibdib pagkalabas niya ng corporate building. Tumingala siya sa langit. All those seven years she worked hard to be in his father's company have just gone to waste.
The confrontation between her and her father made her knees weak and shaky. Hindi niya alam kung paano niya kinayang sagutin nang gano'n ang kaniyang ama. Now, she knows there's no more turning back. Kailangan niyang panindigan ang naging desisyon n'ya ano man ang mangyari.Now, she needs something to calm her. And that is her fiancé, Oliver.Naalala niya ang pinakamasayang gabi ng buhay niya. Iyon ay ang gabi kung kailan ipinakilala siyang anak ni Vincent sa publiko kasabay ng pag-anunsiyo nitong siya na ang bagong CEO ng Blacksmith Hotels. Iyon din ang gabi kung kailan inalok siya ng kasal ni Oliver. Nang gabing iyon ay natupad ang lahat ng kaniyang mga pangarap.Nasapo niya ang kaniyang noo nang maalalang ikakasal na sila ni Oliver in six months. Dahil sa nangyari, siguradong maraming adjustments ang kakailanganin nilang gawin. She will, however, see to it that their wedding goes through, whatever the circumstances.She got inside her car. She took her phone from her purse and dialed Oliver's number. Nakailang dial siya ngunit unattended ang cellphone nito. But anyway, she knows where to find him. It's his day off kaya sigurado siyang nasa condo unit nito ito at nagpapahinga. She started her car and drove off.Just fifteen minutes later, narating na niya ang condominium kung saan nakatira si Oliver. Ang condominium na iyon ay pagmamay-ari din ng Blacksmith Hotels. She has keys to Oliver's room, and she also knows the passcode. Kaya, nakapasok siya kaagad."Babe!" tawag niya sa kasintahan. She looked around and didn't see him. Wala rin ito sa kwarto. She's sure he's home dahil kompleto ang mga sapatos nito na nakalagay sa shoe rack.Now, the shower is the only part of the unit she hadn't checked yet.Inilapag niya ang kaniyang purse sa sofa. She confirmed that Oliver was in the shower when she heard the running water. Babalik na lang sana siya sa sala upang doon hintayin ang kasintahan, ngunit natigilan siya nang makarinig ng isang pamilyar na boses ng babae.Kaagad na bumilis ang tibok ng kaniyang puso pati na ang kaniyang paghinga. Umiling siya. Nagkamali lang siya ng dinig. It's just a stressful day for her kaya kung anu-ano na lang ang naririnig niya. Ngunit muli na naman niyang narinig ang boses ng babae. She was giggling and softly moaning.She gathered all her strength to confirm who it was. Dahan-dahan siyang naglakad patungo sa shower. And she saw two silhouettes confirming Oliver has company. She could feel her heart being crashed slowly. The two were too busy to notice her. Kaya gano'n na lamang ang pagkabigla ng mga ito nang hawiin niya ang pintong yari sa makapal na salamin."Mia?!!!" Nagulantang si Oliver nang makita siya. Dali-dali nitong tinakpan ang maselang parte ng katawan. Ang babae naman ay napayakap rito mula sa likod.Natiim ni Mia ang kaniyang mga bagang. Tumalikod siya at naglakad patungo sa sala. She's the type of person na kayang kumalma kahit na sa pinaka-stressful na mga sitwasyon kahit na parang sasabog na siya. Umupo siya sa sala at hinintay na lumabas ang dalawa."Mia..." halos pabulong na wika ni Oliver. Worry was all over his face. "Mia, let me explain.""Explain what? Explain kung paano ninyo ako ginawang tanga ni Natalia?" matabang na tugon ng dalaga. Tinapunan niya ng matalim na tingin ang kaniyang half-sister, ang bunsong anak ni Vincent. "Kailan pa, Oliver?"Lumabas din mula sa shower si Natalia. Nakataas pa ang noo nito na animo'y proud pa na nahuli sila ni Mia."Nagpunta ako rito dahil kailangan ko ng comfort mo, Oliver. May ibang babae ka na palang kino-comfort. At sa lahat ng babae, si Natalia pa."Mapang-uyam na ngumiti si Natalia. "Comfort? Why, my dear sister, what happened? Did Dad kick you out of the company already?" anito."From the looks of it, you anticipated this," tugon ni Mia. "But sorry to disappoint you. I resigned.""Pareho lang iyon. Ibig sabihin, tapos na ang pagiging bida-bida mo sa kompanya at sa dad ko." Naglakad ito papalapit kay Oliver. "That means we got our freedom back, Hun," anito sa binata. Nagsalubong ang mga kilay ni Mia. "Oh, dear, I'm sorry for the confusion. Huwag kang mag-alala, ipapaliwanag sa iyo ni Oliver ang lahat.""No, Mia, it is not what you think it is," wika ni Oliver."No, Oliver, it is what she thinks it is," mariing wika ni Natalia. "Let's stop pretending, shall we? Wala nang dahilan pa dahil nahuli niya na tayo." Nagbaling ito kay Mia. "Yes, Mia, may relasyon kami ni Oliver.""Stop it, Natalia!" saway ni Oliver sa dalaga."No. Let her spill it all out," wika naman ni Mia. Tumayo siya.Natalia smirked. "Ayaw kong purihin ka, Mia, dahil alam kong lalong tataas ang tingin mo sa iyong sarili. Pero, pagdating sa tapang mo, bilib talaga ako sa iyo." Nagbuntong-hininga siya. "Kaya sige, If you wanna know everything, I'll tell you everything." Nagbaling siya kay Oliver. "And don't you dare try to stop me, Oliver. Pinagbigyan na kita sa gusto mo. Siguro naman ngayon na napunit na ang papel ni Mia sa buhay ni Daddy, wala nang dahilan para ituloy pa ninyo ang inyong kasal.""Ano'ng ibig mong sabihin?" naguguluhang tanong ni Mia."Don't you get it? Akala ko pa naman matalino ka. Oliver just used you," bunyag ni Natalia. "He never really liked you. He never loved you. Ako ang mahal niya, at matagal na kaming may relasyon. Kami na bago ka pa umeksena sa mga buhay namin."Napatingin si Mia kay Oliver. "What is she saying, Oliver? Is it true? Gusto kong sa iyo mismo marinig kung ano ang totoo. I deserve to know," aniya.Napayuko si Oliver. "I'm sorry, Mia..." mahinang usal niya.Pakiramdam ni Mia ay may kung anong tumarak sa kaniyang puso. "So, you just used me," mapait niyang wika. Natawa siya habang nadudurog ang kaniyang puso."Thanks to my brilliant idea," wika ni Natalia. "Alam ko na ang kahinaan ng mga kagaya mo, Mia. Love! Hindi nga ako nagkamali. Kahit gaano ka pa katalino, kapag nagmahal ka, magiging tanga ka. All is fair in love nga naman talaga." She smiled. "Alam kong hindi mahihirapan si Oliver na makuha ang loob mo. Sino bang babae ang hindi mahuhulog ang panty kung ganito kagwapo ang lalaki?" She kissed Oliver on the lips. "Kaunting bola lang sa iyo, kaunting concern, bumigay ka na. At iyon ang pagkakamali mo."Matagal na akong nanggigigil sa iyo, Mia, eh. Hindi ko matanggap na anak ka lang naman sa labas, pero ikaw ang pinili ni Dad na humalili sa kaniya imbes na ako. Sobrang laking sampal sa akin no'n bilang anak ni daddy. That's why I had to find a way to take you down. Napansin kong attracted ka kay Oliver noong unang beses na nakita mo siya. Kaya hindi na ako nagdalawang-isip na gamitin siya. Nagpagamit siya sa akin. Gano'n niya ako kamahal. Narinig mo? Mahal niya ako. Ako ang mahal niya at hindi ikaw."Nagbaling ito kay Oliver. "Tell her, Hun. Tell her how being with her benefited you. Tell her, or I'll dump you!"Oliver gathered courage to look at Mia’s eyes. “Matalino ka at magaling. Naging madali para sa iyo ang maabot ang posisyon mo sa kompanya. Habang ako, ilang taong nando’n pa rin sa kung saan ako nagsimula. Natalia can’t do anything for me. Kaya nang makiusap siya sa akin na lapitan ka, hindi na ako nagdalawang-isip,” aniya. “Matutulungan ko si Natalia. Higit sa lahat, matutulungan ko ang aking sarili. You were my largest stepping stone. At hindi ako nagkamali. Because of you, I got promoted. At naniwala akong hindi lang iyon ang mararating ko kung ipagpapatuloy ko ang relasyon natin. Kaya nang gawin kang CEO ni Tito Vincent, nakiusap ako kay Natalia na payagan akong pakasalan ka.”“Dad was so fond of you na parang balak yata niyang ibigay ang lahat ng yaman niya sa iyo,” pagpapatuloy ni Natalia sa wika ni Oliver. “Simula nang dumating ka, initsapwera niya na ako. Kaya pinayagan ko si Oliver na mag-propose sa iyo at pakasalan ka. Kapag kasal na kayo, may access pa rin ako sa lahat ng y
"Miss, lasing ka na," nag-aalalang wika ng bartender na tumangging bigyan pa siya ng alak."Hindi ba iyon ang point kung bakit may ganitong establishment? Para maglasing ang mga tao, 'di ba?" tugon ni Mia. Pero sa pagkakaalala niya, she had just a few shots. Hindi pa siya lasing. Ang lasing ay iyong susuray-suray na. Nahihilo siya nang kaunti, pero alam niyang hindi pa siya lasing.Pagkaalis niya sa condo unit ni Oliver ay umuwi siya sa mansiyon at umalis din na walang ibang dala kundi ang kaniyang sarili lamang. Isinumpa niyang kailanman ay hindi na siya babalik pa roon.Nagtungo siya sa isang bar upang pansamantalang makalimot. Unang beses niya sa ganoong lugar. Hindi niya naman unang beses na uminom, pero hindi siya sanay uminom."Pero, Miss, babae ka, at mag-isa ka lang na umiinom. Nag-aalala lang ho ako sa inyo. Paano kayo uuwi?""Wala ka nang pakialam do'n, basta bigyan mo pa ako ng alak!" tugon ni Mia. Napalingon siya nang mamalayang may umupo sa tabi ng kaniyang inuupuan. Isan
"You're a virgin," Jacob concluded. Nagbuntong-hininga siya. "You probably need to rest. Lasing ka lang. Kapag sinunod kita, baka bukas pagsisihan mo ito. And worse, you might sue me.". "Give me a piece of paper and a ballpen," utos niya kay Jacob.Nagsalubong ang mga kilay ng binata. "What?" anito."Papel at ballpen! Gagawa ako ng kasulatan na nagsasabing ang mangyayari sa pagitan natin ay consensual. Pipirmahan ko." Mia stared at him. "I lost everything today, Jacob. Hindi ko na alam kung ano pa ang naghihintay sa akin bukas. Ipagkakait mo ba sa akin ang lumigaya kahit sa isang gabi lang?""D*mn! You're really serious." He stared at her. "You don't need to do that. You don't need to do a deed. You don't have to beg. Whoever that man is who made you feel unwanted has made the biggest mistake of his life. You're beautiful, Mia."Her drunk eyes got teary. Bakit gano'n ang epekto sa kaniya ng mga salita ng isang estranghero?"Kung alam mo lang ang nararamdaman ko ngayon habang tiniting
Nasapo ni Mia ang ulo. Kumikirot iyon. Nang ibukas niya ang kaniyang mga mata, kaagad niyang napansin na naroroon siya sa isang kwartong hindi pamilyar sa kaniya. Nagulat siya nang pumasok sa kwarto si Jacob."You're awake," wika ng binata.She pulled the sheets and covered her body when she realized her naked body is slightly exposed. Nagbaba siya ng tingin nang maramdamang nag-init ang magkabila niyang pisngi."Nagsisisi ka ba?" tanong ni Jacob.Umiling siya. "No. I'm just not used to waking up naked," tugon niya. "Kinumutan kita kanina bago ako lumabas ng kwarto. Malikot ka siguro kaya naalis." Nagbuntong-hininga ang binata. "Hindi mo naman siguro ako ipapakulong.""Katulad ng sinabi ko kagabi, what happened to us was consensual. Ginusto ko iyon. At salamat dahil pinagbigyan mo ako," kaswal niyang wika."Ginusto ko rin iyon, kaya wala kang dapat ipagpasalamat," tugon ni Jacob. Muli ay nag-init ang magkabilang pisngi ni Mia sa winika ng binata. She did her best to hide it from him
"I never had a decent breakfast simula nang tumira ako sa mansiyon," wika ni Mia habang namamangha siya sa ginagawang pag-aasikaso sa kaniya ni Jacob. He cooked for her. "Kaya dapat i-enjoy mo ang food mo," tugon ni Jacob. "For sure." Mia smiled."How's your head?""I'm okay. I just need coffee.""Perfect!" Nagtungo si Jacob sa kusina at kinuha ang tinimplang kape. "Sakto lang ang init niyan para mainom mo kaagad," anito. Pagkatapos ay umupo na rin ito upang masaluhan si Mia."Thank you," nakangiting usal ni Mia, "for everything."Jacob nodded. "Kumain ka na. You need energy for the whole day. Malayu-layo ang biyahe natin," tugon niya. "What do you do for a living, Jacob?" biglang tanong ni Mia habang kumakain na sila ng binata."I have a farm in Canada," mabilis na tugon ni Jacob."Farm? Interesting.""Bata pa lang ako, iyon na ang pangarap ko- ang magkaroon ng farm. After my dad got sick, we had to go to Canada para maipagamot siya. We had to leave Lola Anita. I had a happy child
It's been thirty minutes since they left Bram's house. Habang nagmamaneho ay napatingin si Jacob kay Mia. Tulog ito. Pagod pa yata ito. Napangiti siya nang maalala ang nangyari sa nagdaang gabi. Mia is a very fascinating person. And he can't help but be attracted to her strong personality. But what attracted him more was when she showed her vulnerable side. Suddenly, he felt the urge to protect her. Bumuga siya ng hangin at ibinaling na ang atensiyon sa pagmamaneho. Two hours later..."Mia..." Marahan niyang niyugyog ang balikat ng dalaga. Kaagad namang nagmulat ang mga mata nito. "Kumain muna tayo."Napatingin sa labas si Mia. She looked at her wristwatch. It's almost twelve o'clock in the afternoon. Nagkataong bigla na lang din kumalam ang kaniyang sikmura. Katulad ng ginawa kanina ni Jacob, inasikaso nito ang kanilang pagkain. May baon sila kaya hindi na nila kailangang lumabas at maghanap ng makakainan."Ganito ka ba talaga?" biglang tanong niya sa binata habang kumakain."An
Jacob smiled when she saw Mia's twinkling eyes habang iginagala nito ang mga mata sa paligid. "Ang ganda rito, ano?" aniya sa dalaga. Sa sobrang pagkamangha ay ngiti lang ang itinugon ni Mia."Jacob!"Napalingon ang binata nang marinig ang isang pamilyar na boses. "Manong Vic!" nakangiting tugon niya. "Ba't hindi ka man lang nagsabi na darating ka ngayong araw?" tugon ni Vic. Katiwala ito ni Anita sa farm."Maaabala pa ho kayo. Alam kong mag-iisip kayong paghandaan ako.""Natural! Ilang taon kang hindi nakauwi rito.""Ayos lang ho iyon, Mang Vic," tugon niya. "Ang Lola?"Nagbuntong-hininga si Vic. "Nasa bahay n'yo. Sa tuwing makikita ako ay itinataboy ako. Hindi niya ako nakikilala, Jacob. Pero may mga araw naman na naaalala niya ako," anito.Bumagsak ang mga balikat ni Jacob. "Makilala niya ho kaya ako?" nag-aalalang wika niya."Oo naman. Walang ibang bukambibig iyon kundi ikaw. Sabik na sabik na ngang makita ka. Paulit-ulit ang tanong doon sa tagapangalaga niya kung kailan ka ba da
"Kain lang nang kain, hija" nakangiting wika ni Anita kay Mia. "Paboritong ulam iyan ni Jacob. Noong bata pa siya, madalas niyang hilingin sa akin na ipagluto ko siya ng sinigang."Ngumiti si Jacob. "Marami pa po kayong naaalala tungkol sa akin," aniya."Basta tungkol sa paborito kong apo," tugon ni Anita."Mananaba ho yata ako rito sa sarap ninyong magluto," wika ni Mia."Huwag kang matakot tumaba. Maganda ka naman," tugon ni Anita.Napangiti ang dalaga. Hindi na niya matandaan ang huling beses na nag-enjoy siya sa pagkain lalo na at masayang kasalo ang mag-lola."Mukhang may pinagmanahan ka sa pambobola, ah," wika ni Mia kay Jacob habang naghuhugas ito ng pinagkainan nila. Nagpresenta siyang siya na ang gagawa nito, ngunit hindi pumayag si Jacob dahil bisita raw siya. Hindi raw uso sa kanila ang kasambahay dahil lahat ng gawaing-bahay ay magaan lamang lalo na at nag-iisa na lamang sa malaking bahay si Anita. Ang nag-aalaga kay Anita ay siya na rin mismo ang nag-aasikaso sa ibang gaw
It was a beautiful sunny day and everything was peaceful, especially for Vincent... Isang buwan pagkatapos ng insidente kung saan ipinadukot ni Natalia si Mia at si Marco ay lumubha lalo ang sakit ni Vincent. Hindi umalis sa tabi nito si Mia. Hanggang sa huling sandali ay hindi ipinadama ni Mia na nag-iisa ito. Sa kabila ng lahat ng nangyari, pumanaw nang mapayapa si Vincent. At ngayon nga ay ang araw na inihatid na ito sa huli nitong hantungan.Hindi nakapunta ro'n si Natalia. Natalia lost her sanity. Hindi na nito kinaya ang lahat at tuluyan na itong bumigay. Sa kasalukuyan ay ginagamot ito sa isang mental health facility. "It's my fault," lumuluhang wika ni Diana. "Kinonsente ko ang lahat ng kapritso niya. Akala ko sa pamamagitan no'n ay nagiging isa akong mabuting ina sa kaniya. Now, look at what happened to her." Humagulgol ito."Lahat naman tayo may natutunan sa lahat ng nangyari. Iyon naman ang mahalaga," tugon ni Mia. "Ngayon, ikaw na lang ang mayro'n si Natalia. She needs y
"God d*mn you, Oliver!" frustrated na sigaw ni Natalia. "You betrayed me!" She panicked at the truth that she would go behind bars. Nasa labas na ang mga pulis at naghihintay ng go signal upang arestuhin siya."This is for your own sake," tugon ni Oliver. "Maniwala ka sa akin, Natalia, hindi man kagaya ng dati, may natitira pang pagmamahal sa puso ko para sa iyo. Kaya hindi ako papayag na gumawa ka ng isang krimen.""Fvck! Sino ba ang nagsabi sa iyo na nandito ako?" wika ni Natalia. Natigilan siya nang maalala si Sandra. Sakto namang pumasok ito sa kwarto. "You b*tch!" turo niya rito. "Nagkamali akong pinagkatiwalaan kita. Duwag ka talaga!""I'm sorry, Natalia, you're just doing too much," tugon ni Sandra. "I just realized na wala naman akong mapapala. Jacob will just hate me even more. And he will never be mine.""Mga duwag!" sigaw ni Natalia. "Sa tingin ninyo, papayag akong basta-basta lang akong makulong?" aniya. In a blink of an eye, nakatakbo siya patungo sa kung saan niya inilap
"Natalia, please, tama na!" nagmamakaawang wika ni Mia. "Pakawalan mo na kami ng anak ko. Bakit mo ba 'to ginagawa? Natalia, hindi mo ako kaagaw kay Dad, lalong-lalo na sa kompanya. Bumalik ako sa Pilipinas hindi para bumalik sa mansiyon o sa kompanya. Kung nagpupunta man ako sa mansiyon, iyon ay dahil gusto ko lang makasama si Daddy. Kaunti na lang ang panahon niya. Hindi ba sa ganitong mga panahon, dapat nagtutulungan tayo?""Pwe!" bulalas ni Natalia. "Iyan na ang pinakanakakadiring narinig ko mula sa iyo. I will never do anything with you! Never!"Patuloy ang pagbagsak ng mga luha ni Mia. "Kung papatayin mo talaga ako, huwag naman sana sa harap ng anak ko. Kahit iyon na lang, Natalia. Maawa ka sa anak ko," aniya."At bakit kita susundin? Hindi ako papayag na hindi madamay ang anak mo. I will make sure that he will see you die. Dadalhin niya ang alaala na makita kang m*matay hanggang sa huli niyang hininga. I will make sure na pati siya hindi magiging masaya. He will leave this plac
Nababalisa na si Bianca. Kanina niya pa tinatawagan si Mia, ngunit hindi niya ito ma-kontak. Gusto niya sanang kumustahin kung ano ang nangyari sa pagpunta nito at ni Marco kay Jacob. Excited pa man din siya. Ilang beses niya pang sinubukang tawagan ito hanggang sa magpasya siyang tawagan si Jacob."Ano?" bulalas niya nang sabihin ni Jacob na hindi naman dumating sa malaking bahay ang mag-ina nito. "Binibiro mo ba ako, Jacob? She was supposed to arrive there kanina pa. Umalis sila ng inaanak ko kaninang alas nwebe. Ano'ng oras na?" Tumingin siya sa kaniyang wristwatch. "Diyos ko! Alas kwarto na!""They're not here!" mariing wika ni Jacob na labis na rin ang kaba. "You should have called me earlier.""Malay kong hindi sila darating diyan. Ang akala ko, sa mga oras na ito, masaya na kayong nagba-bonding. Akala ko, sobrang busy lang ni Mia kaya hindi niya ako matawagan," ani Bianca. "So, ano, tatawag na ba ako ng pulis?""Yes, please. I'm gonna go for a drive. Magbabakasakali akong nasa
"Relax, Mia!" nangingiting wika ni Bianca sa kaibigan. Natataranta kasi ito habang naghahanda papaalis. "Pasensya ka na, B., ha? Kailangan muna nating i-delay ang opening ng Marco's Kitchen. I really need to do this," wika ni Mia."Ano ka ba! Kung may kapangyarihan lang ako, ipina-teleport na kita ro'n. And you will land straight in the arms of Jacob." Aktong niyakap niya ang sarili habang kinikilig."Baliw ka talaga!" natatawang wika ni Mia."Mas baliw ka," tugon ni Bianca. "Baliw sa pag-ibig."Natawa na lamang at nailing si Mia sa kaibigan. Nang tapos na siyang naghanda ay kaagad na silang umalis ni Marco."We will surprise your daddy," excited na wika ni Mia sa anak. "He doesn't know that we're going there. And we will stay there for a while.""How long, Mommy?" nangniningning ang mga matang tanong ni Marco."For as long as you want."Napanganga si Marco. "Thank you, Mommy! You're the best!" Ngumiti lang si Mia.Ilang minuto pa ang lumipas... Biglang nag-preno si Mia nang biglang
Matamang tinititigan ni Vincent ang anak na si Mia. Dumating ito mga ilang minuto na ang nakararaan ngunit nananatili itong tahimik at walang imik. "Pwede mong sabihin sa akin kung ano ang tumatakbo sa isipan mo. May problema ba, anak?" tanong niya rito.Pinilit ngumiti ni Mia. "I'm okay, Dad. Hindi ko na ho kayo dapat binibigyan pa ng ibang alalahanin," tugon niya."It's okay. Tell me," ani Vincent. "Gusto kong maramdamang ama mo ako. Gusto kitang tulungan. Sabihin mo sa akin, ano ba ang gumugulo sa isipan mo?" Nagbuntong-hininga si Mia. "I still love Jacob, Dad," sa wakas ay tugon niya."Mahal ka rin ba niya?"Tumango si Mia habang nangingilid ang mga luha. "So, what's the matter? Then you should be together again," ani Vincent."Dad, paano ka?" "Anong paano ako?""He can't forgive you, Dad. Anong klaseng relasyon ang magiging relasyon namin kung hindi kayo okay?"Nagbuntong-hininga si Vincent. "Love is between two people, Amalia. And nothing should come between them," wika niya.
Hiniling ni Jacob na hayaan muna siyang mag-isa sa bahay kaya umalis si Marites. Nang mga oras na iyon ay nais niyang uminom at maglasing. Kung kailan akala niya ay okay na ang lahat ay saka naman parang unti-unti na namang gumuguho ang pangarap niya.Napalingon siya sa pinto nang makarinig ng mga pagkatok. Sa pag-aakalang si Mia iyon na nagbago ang isip at bumalik ay halos patakbo siyang nagtungo patungo roon. Ngunit nang buksan niya ang pinto ay malaking pagkadismaya ang kaniyang naramdaman."What are you doing here?" matabang na tanong niya kay Sandra."Paying you a visit," mabilis na tugon ng dalaga. Tuloy-tuloy na itong pumasok sa bahay.Napabuntong-hininga si Jacob. "Ano'ng kailangan mo?" aniya."Won't you even offer me something to drink or anything?" ani Sandra. She smiled. "I missed you, Jacob. Bakit hindi mo na ako dinadalaw?""I'm busy," wala sa loob na tugon ng binata. "Sobrang busy mo naman at pati pagtawag hindi mo magawa.""I'm really busy."Nagtiim ang mga bagang ni S
Panay ang irap ni Mia habang tinutukso siya ng kaibigang si Bianca. "Aminin mo na kasi. Halata naman na may feelings ka pa para sa ex mo," ani Bianca. "Mula nang manggaling ka ro'n, nag-iba na ang kislap ng mga mata mo. Naging shining, shimmering, splendid na.""Ewan ko sa 'yo, Bianca. Lubayan mo na ako, at busy ako," tugon ni Mia."Kidding aside, wala namang masama kung magkakabalikan kayo. Lalo na kung mahal pa ninyo ang isa't isa. Huwag ka nang mag-deny. Kilala kita."Napabuntong-hininga si Mia. "Hindi iyon gano'n kasimple. Oo nga, pinatawad ko na si Dad, at pinatawad ko na rin si Jacob. But that doesn't mean na hindi na komplikado ang mga bagay sa pagitan naming dalawa. Maigi nang casual lang ang relasyon namin. Para na lang sa anak namin," aniya. "Sa ngayon, masaya na ako para kay Marco. Sapat na sa akin 'yon.""But what if he pursues you? Will you give him another chance?""Sa ngayon, naka-focus ako sa business natin at sa pag-aalaga kay Dad," tugon ni Mia. "Hindi ko alam kung
"Mommy, where are we going?" tanong ni Marco sa inang abalang nagmamaneho."Mommy is going to make your dream come true, anak," nakangiting tugon ni Mia. "But first, you have to sleep. Malayo pa ang biyahe natin. Mapapagod ka. Rest for now, and then I will wake you up when we get there. Kailangan mo ng maraming energy kapag ando'n na tayo.""Which dream, Mommy? I have a lot of dreams. But my biggest dream is to meet my daddy," tugon ni Marco.Hindi tumugon si Mia. She pat his head instead. "Go sleep na, baby," aniya. Marco sighed. Sumunod rin naman ito.Pagkalabas ni Mia sa kotse ay humigop siya ng hangin sa baga at ibinuga iyon. Wala na talagang sasarap pa sa hangin ng lugar na iyon. It's been five years at ang laki ng ipinagbago ng farm. Maganda na ito noon, ngunit mas maganda pa ito ngayon. Umikot siya upang buksan ang pinto sa kabila upang pababain si Marco."Where are we, Mommy?" nagtatakang tanong ni Marco. Mia took his little hand."What did mommy tell you earlier?""That you'r