"I'm sorry, I need to resign. Hindi na ako pwede sa kumpanyang ito," I said confidently, but slowly breaking my heart into pieces.
I saw how his lively eyes turned into pain and despair. I once wished to make him happy and alive in every minute of his existence. But now, I'm the reason why he's in pain.
"Did I do something wrong?" he whispered.
Marahan kong nilunok ang laway ko dahil nanunuyo na ang lalamunan ko. Tumingala ako upang pigilan ang nagbabadyang luha sa mga mata.
Ilang sandali pa, pilit kong sinalubong ang mga tingin niya. Pero mali ang desisyong iyon dahil kita ko ang lito at pangungulila sa mga mata niya.
I stepped forward and held his left hand. "I'm so sorry, Alton. I'm not as strong as you think. Kung kasing tapang mo lang ako, siguro I won't leave you here. Maybe I would run away with you rather than to choose what is right to do."
I can't hold my tears anymore. I burst out and hugged Alton so tight. Niyakap niya naman ako pabalik at mas lalo lang akong naiyak dahil sa sakit na nararamdaman.
"I can fight with you baby. Just tell me what to do and I'll do the rest to ease the pain you're feeling right now. Beg for my help baby, nandito lang ako," saad niya sa mababang boses. Pero halata pa rin dito ang panginginig at piyok sa mga salita niya.
Kumalas ako mula sa yakap niya at tiningnan siya sa malamig na paraan. I need to do something.
"Fight alone, Alton."
Bago pa ako lumuha ulit, tumalikod na ako at pasimpleng pinunasan ang luha ko. Pero hindi pa ako nakalabas ng opisina nang maramdaman ko ang isang mahigpit na yakap sa aking beywang. Pinilit kong kalasin ang yakap sa akin ngunit napakahigpit ito.
"Let me go," I said coldy.
"Please baby sabihin mo sa akin ang problema. Huwag namang ganito."
Umiling ako. Hindi pwede. Hindi.
"You love me right? Then fight with me. I'm willing to be your shield in order to protect you. If loving you means dying from a war, then it's my pleasure to offer my life for you."
Sandali akong pumikit at huling dinama ang mainit na yakap niya.
"Hindi kita mahal Alton. Kahit kailan ay hindi kita minahal, it was just an act to tamed the monster inside this building and guessed? I succeed."
At doon niya dahan-dahang kinalas ang mga yakap niya. He shook his head and chuckled.
"You messed with a wrong one, Miss Salmonte. Mark this day, I'll make your life miserable."
I can clearly see the pain in his eyes but he still managed to switch it into a cold one. And then he left.
Napasalampak na lang ako sa malamig na sahig at bumuhos ang luhang kanina ko pa pinipigilan. It's done. He already hate me for the wrong reason.
One day, you'll understand me Alton. Mahal na mahal kita.
C H E L O "Chelo, can you close your mouth? Can't you see? I'm busy here," he yelled at me sabay himas ng sintido niya.I frowned. Eto na naman tayo, sa pagiging mainitin ng ulo niya. I scanned his face. Perfect jawline, red thin lips, a pair of deep cold eyes and his pointed nose that made him more attractive. At kahit nakakunot ang noo at magulo ang buhok ay gwapo pa rin siya. Nakaramdaman naman ako ng hiya dahil doon."Staring is rude, Ms. Salmonte." He then turned his gaze at me and smirked.Para akong naubusan ng salita nang magtama ang tingin namin. Sinasabi ko lang naman sa kaniya ang natitirang schedule niya for today. Pero dahil sa malamig na titig niya, para kong nalimutan lahat at hindi alam ang gagawin."It's just that.. I'm waiting for your response Sir," I murmured.He just 'tsk' and started
C H E L O Nagising ako dahil sa sikat ng araw na tumatama sa pisngi ko. Ito ang pinakagusto ko tuwing umaga, iyong pumapasok sa bintana ang sikat, nakakagaan sa pakiramdam.Naligo na ako at nagbihis. Sinuot ko ang formal attire ng isang secretary and ofcourse black sandals. Pinusod ko rin ang black na black kong buhok atsaka nagsuot rin ako ng jacket, umuulan-ulan kasi sa labas. I received a text from Sir Alton or Alton nalang daw at pinapapunta niya ako sa isang coffee shop na malapit lang naman sa'min.I locked the door and opened my umbrella. It's raining hard at mukhang mas dumilim pa ang langit kahit pasado alas 8 y media na.I started the engine of the car at pinaharurot iyon papunta sa nasabing coffee shop na sabi ni Alton.I parked my car at after kong buksan ang pinto, binuklat ko palabas ang pay
C H E L O Kasalukuyan akong naglilinis ng loob ng bahay nang may narinig akong nag dingdong. It's my day off today kaya naglilinis ako dahil inaalikabok na ang ibang sulok ng bahay ko. Oo sa akin 'to,dahil binili ko 'to gamit ang sarili kong pera.Lumabas ako ng bahay at tinungo ang gate."Andiyan na!" sigaw ko. Sino naman kaya 'to at di makapaghintay na buksan ko ang gate?"Sino iyan?" Pagkabukas ko pa lang ng gate ay natigilan ako dahil sa taong nasa harapan ko ngayon."Alton, what are you doing here?" kunot noo kong tanong sabay sandal sa gilid ng gate.Pinasadahan ko siya ng tingin, naka three piece suit siya at nakasandal sa kotse. Tinaasan ko siya ng kilay para maitago ang pagkamangha sa kaniya. Walangya ang hot niya."Paano mo nalaman ang address ko?" tanong ko.&
A L T O N "Congratulations Mr. Parkyel I hope we can build a good partnership this coming project that we talked." I smiled and nakipagkamay kay Mr.Mariano, one of my business partners."Thank you," sabat ko naman at tumalikod na.I immediately went to the table that was assigned to us. I'm looking at them intently. He's smiling and it's obvious Jon's enjoying Chelo's company. Assh*le.I flashed my devilish smile and seat beside Chelo. I immediately drink the wine infront of me to ease the irritation inside my body.Kinuha ko ang itinunghol na tissue ni Chelo at binalik ulit sa kaniya pagkatapos. I managed to smile despite of what I really feel."Thanks," ani ko.
C H E L O Kinuha ko ng mabilis ang panyo sa bulsa ng pantalon ko.Pinunasan ko ang namumuong pawis sa noo ko patungong pisngi. Marahan kong kinamot ang nangangati ko ding ilong.Urg! Bakit kasi ako pa ang nautusan na gawin to?Nililinis ko lang naman ang nakatambak na papeles dito sa vacant room na tabi ng office ko. Kainis nga eh. Parang sisipunin pa ako dahil sa mga alikabok na nakatipon sa bawat gilid ng mga papel.Maingat kong inangat ang bawat papel na napaka-kapal. Mabuti na lang at may tali na ito kaya hindi na ako mahirapan. Nilapag ko sila sa bakanteng area atsaka pinunasan ang kinalalagyan nila kanina.*Bzzzzzzzt*Kainis naman oh! Kitang may ginagawa ako eh.Kinuha ko ang cellphone na nakapatong sa isang mesa at kinailangan ko pang tumayo para makuha lan
C H E L O Kinuha ko ng mabilis ang panyo sa bulsa ng pantalon ko.Pinunasan ko ang namumuong pawis sa noo ko patungong pisngi. Marahan kong kinamot ang nangangati ko ding ilong.Urg! Bakit kasi ako pa ang nautusan na gawin to?Nililinis ko lang naman ang nakatambak na papeles dito sa vacant room na tabi ng office ko. Kainis nga eh. Parang sisipunin pa ako dahil sa mga alikabok na nakatipon sa bawat gilid ng mga papel.Maingat kong inangat ang bawat papel na napaka-kapal. Mabuti na lang at may tali na ito kaya hindi na ako mahirapan. Nilapag ko sila sa bakanteng area atsaka pinunasan ang kinalalagyan nila kanina.*Bzzzzzzzt*Kainis naman oh! Kitang may ginagawa ako eh.Kinuha ko ang cellphone na nakapatong sa isang mesa at kinailangan ko pang tumayo para makuha lan
A L T O N "Congratulations Mr. Parkyel I hope we can build a good partnership this coming project that we talked." I smiled and nakipagkamay kay Mr.Mariano, one of my business partners."Thank you," sabat ko naman at tumalikod na.I immediately went to the table that was assigned to us. I'm looking at them intently. He's smiling and it's obvious Jon's enjoying Chelo's company. Assh*le.I flashed my devilish smile and seat beside Chelo. I immediately drink the wine infront of me to ease the irritation inside my body.Kinuha ko ang itinunghol na tissue ni Chelo at binalik ulit sa kaniya pagkatapos. I managed to smile despite of what I really feel."Thanks," ani ko.
C H E L O Kasalukuyan akong naglilinis ng loob ng bahay nang may narinig akong nag dingdong. It's my day off today kaya naglilinis ako dahil inaalikabok na ang ibang sulok ng bahay ko. Oo sa akin 'to,dahil binili ko 'to gamit ang sarili kong pera.Lumabas ako ng bahay at tinungo ang gate."Andiyan na!" sigaw ko. Sino naman kaya 'to at di makapaghintay na buksan ko ang gate?"Sino iyan?" Pagkabukas ko pa lang ng gate ay natigilan ako dahil sa taong nasa harapan ko ngayon."Alton, what are you doing here?" kunot noo kong tanong sabay sandal sa gilid ng gate.Pinasadahan ko siya ng tingin, naka three piece suit siya at nakasandal sa kotse. Tinaasan ko siya ng kilay para maitago ang pagkamangha sa kaniya. Walangya ang hot niya."Paano mo nalaman ang address ko?" tanong ko.&
C H E L O Nagising ako dahil sa sikat ng araw na tumatama sa pisngi ko. Ito ang pinakagusto ko tuwing umaga, iyong pumapasok sa bintana ang sikat, nakakagaan sa pakiramdam.Naligo na ako at nagbihis. Sinuot ko ang formal attire ng isang secretary and ofcourse black sandals. Pinusod ko rin ang black na black kong buhok atsaka nagsuot rin ako ng jacket, umuulan-ulan kasi sa labas. I received a text from Sir Alton or Alton nalang daw at pinapapunta niya ako sa isang coffee shop na malapit lang naman sa'min.I locked the door and opened my umbrella. It's raining hard at mukhang mas dumilim pa ang langit kahit pasado alas 8 y media na.I started the engine of the car at pinaharurot iyon papunta sa nasabing coffee shop na sabi ni Alton.I parked my car at after kong buksan ang pinto, binuklat ko palabas ang pay
C H E L O "Chelo, can you close your mouth? Can't you see? I'm busy here," he yelled at me sabay himas ng sintido niya.I frowned. Eto na naman tayo, sa pagiging mainitin ng ulo niya. I scanned his face. Perfect jawline, red thin lips, a pair of deep cold eyes and his pointed nose that made him more attractive. At kahit nakakunot ang noo at magulo ang buhok ay gwapo pa rin siya. Nakaramdaman naman ako ng hiya dahil doon."Staring is rude, Ms. Salmonte." He then turned his gaze at me and smirked.Para akong naubusan ng salita nang magtama ang tingin namin. Sinasabi ko lang naman sa kaniya ang natitirang schedule niya for today. Pero dahil sa malamig na titig niya, para kong nalimutan lahat at hindi alam ang gagawin."It's just that.. I'm waiting for your response Sir," I murmured.He just 'tsk' and started
"I'm sorry, I need to resign. Hindi na ako pwede sa kumpanyang ito," I said confidently, but slowly breaking my heart into pieces. I saw how his lively eyes turned into pain and despair. I once wished to make him happy and alive in every minute of his existence. But now, I'm the reason why he's in pain. "Did I do something wrong?" he whispered. Marahan kong nilunok ang laway ko dahil nanunuyo na ang lalamunan ko. Tumingala ako upang pigilan ang nagbabadyang luha sa mga mata. Ilang sandali pa, pilit kong sinalubong ang mga tingin niya. Pero mali ang desisyong iyon dahil kita ko ang lito at pangungulila sa mga mata niya. I stepped forward and held his left hand. "I'm so sorry, Alton. I'm not as strong as you think. Kung kasing