Chapter 2

"Good morning sir," agad kong bati sa kaniya habang nanlalaki ang mata na nakatingin dito. Anong himala at napadpad siya dito?

Naramdaman ko ang paglapag ni Tetel sa order ko saka palihim niyang kinurot ang tagiliran ko kaya sinamaan ko ulit siya ng tingin na tinawanan niya lang. Baliw talaga!

Bigla nalang akong kinabahan ng lumapit sa ‘kin si Kei na ganoon pa rin ang mukha. Seryoso kung makatingin na para bang kasalanan na nandito ako at nakita siya.

"So dito ka pala pumupunta early in the morning," casual na sabi nito sa ‘kin ng makarating siya sa harapan ko. Nakita ko naman sa bandang kalayuan si Crystyl na kumakaway at kinindatan pa ‘ko. Napapikit nalang ako sa pang-iinis niya.

"Opo sir. ‘Di na kasi ako nag bi-breakfast sa bahay kaya dito ako tumutuloy bago pumasok sa opisina para makapag-almusal... Ahm.. ano po, maupo po muna kayo," medyo nahihiya na sabi ko sa kaniya.

Umupo naman siya katabi ng upuan ko kaya naupo na rin ako. Tahimik lang kami kaya lalong naging awkward sa pagitan namin.

"Heto na po ang order niyo sir," boses ng kaibigan kong palihim akong sinundot sa bandang tagiliran. Nagsisisi ako na sinabi ko sa kaniya ang pagka gusto ko sa boss ko.

Humigop ako sa kape ko at kumagat sa sandwich.

"So lagi ka ba dito? Maaga ka lagi pumapasok sa trabaho?"

"Opo. Ayoko kasing umaalis sa bahay na 30 minutes ang aga sa pagpasok dahil natatakot ako na baka pag may traffic baka ma late ako. Kaya isang oras at kalahati talaga ang aga sa pagpasok ko para kahit na may traffic man o aksidente sa daan, may oras pa para makahanap ng ibang daan. That way, ‘di ako ma li-late," napakagat ako bigla sa sandwich ko nang napahaba ata ang sagot ko sa kaniya. Narinig ko naman siyang natawa kaya napatingin ako sa kaniya ng wala sa oras.

"You're funny," napanguso ako sa turan niya pero somehow kinilig ako dahil napatawa ko siya. Malaking achievement na ‘yon sa 'kin.

After no'n, bumalik ulit kami sa pagkatahimik kaya sinulyapan ko siya at nakitang nakatingin siya sa harapan kung saan makikita ang TC at ang mga taong dumadaan.

Napakagwapo niya at ang ganda ng katawan. Napaayos ako ng upon g kumibot ang nasa bandang bahagi ng hita ko.

Inayos ko ang suot kong pang manang ulit sa bokabularyo ng kapatid ko.

I wonder how it feels to be with him, not as my boss but as my partner in bed. His lips looks yummy, mapula at kissable. Matangos ang ilong, mas matangos pa nga sa 'kin.

Payag talaga akong maging fubu niya.

Thinking him, tasting and lapping his body makes me wet.

"What are you staring at?"

"I'm wet," agad kong natakpan ang bibig ko at nanlalaki ang mata dahil sa sinabi ko. Pati siya ay nagulat. Sino ba namang ‘di magugulat sa sinabi ko. Jusko naman, panira talaga ‘tong bibig ko.

"You're what?" ulit ni Kei.

"Sir ano, I mean ‘yong likod ko... parang ano, wet na ata kasi... ano sa pawis... oo tama.. Hehe.." ‘Di ko na siya hinintay na makasagot, bigla ko nalang kinuha ang bag ko saka tumalikod dahil aalis na, ngunit nakita ko si Tetel, JM at ibang staff dito na tumatawa ng walang salita na lumalabas sa bibig nila.

Hawak na ni Crystyl ang tiyan niya habang nagpupunas ng luha sa mga mata. Sinamaan ko sila ng tingin saka umalis. Iniwan ko si Kei do’n at wala akong balak ng tignan pa siya dahil alam kong sobrang pula na ng mukha ko sa hiya.

Lunchbreak na at may tinatapos pa akong trabaho. Nang sulyapan ko si Kei, busy pa rin ito sa ginagawa niya. Nang pumasok siya kanina, walang salita ang namutawi sa bibig niya kaya nagpapasalamat ako at ‘di naging big deal ‘yon sa kaniya.

Napatingin ako sa orasan at dalawangpung minuto nalang at matatapos na ang lunchbreak namin kaya kahit na kinakabahan, nag lakas-loob parin ako na lapitan si Kei para tanungin kung gusto niya bang mag order ako ng pagkain para sa kaniya.

"Sir," nahihiya kong tawag dito.

"Yes?" sagot niya pero nasa laptop ang tingin nito.

"May gusto ba kayong kainin?" nakita kong napahinto siya sa ginagawa niya at tinignan ako.

Sinuyod niya ng tingin ang kabuuan ko, mula ulo hanggang paa kaya medyo nakaramdam ako ng pagka ilang. Naka skirt ako ng mahaba ngunit hapit na hapit ang balakang ko dito.

Hindi naman ako maitim, salamat sa dugo ng aking ina. Maputi kasi si mama at namana namin ang kaputian namin ni Charmie sa kaniya. Medyo na conscious ako ng konti kaya pa simple kong inayos ang suot ko.

Pero nakita ko ang simpleng paglunok niya at namalagi ang titig niya sa gitna ng hita ko. Umiwas siya nang tingin agad.

“I like something wet..”

“P-Po?” gulat na sabi ko. Napahinto siya sa ginagawa at lumingon sa ‘kin.

“Wheat and grains. Main ingredients of pancakes?” natural na paliwanag niya habang ako ay nadidemonyo lalo’t wet ang pagkaintindi ko kanina. I like something wheat ba ‘yon? Not wet?

Ayan kasi Demi, ang daming iniisip.

“Pizza will do,” sabi niya agad.

“P-Pizza? S-Sige po sir,”

"No. Wait! Marunong ka ba mag luto?" tanong ni Kei sa ‘kin. Tumango naman ako bilang sagot. Mama is a good cook at tinuruan niya kami ni Charmie sa pagluluto kaya kahit papaano ay kampante ako sa culinary skills ko.

"I see. So get your things dahil sasama ka sa ‘kin sa bahay," aniya at ibinalik ulit ang attention sa ginagawa. Natulala naman ako saglit sa sinabi niya.

Pupunta kami sa bahay? Bigla nalang uminit ang pisngi ko ng nag pop up na naman sa isip ko ang mga kababalaghan na ginagawa ko kasama siya sa 'king imahinasyon.

Kumilos rin ako ng makabawi sa pagkagulat. Hindi ko naman kasi pinapahalata na may gusto ako sa kaniya. Kanina lang talaga ako nadulas sa cafe. Ayokong isipin niya na gusto ko siya dahil baka mawalan ako ng trabaho.

Ayaw niyang may feelings ang mga sekretarya niya sa kaniya dahil nakakasagabal daw sa trabaho kaya kahit anong wet dreams ko sa kaniya, kahit nag uumapaw ang pagkagusto ko sa kaniya, nagpipigil ako na mahalata niya ang feelings ko.

Mas importante pa rin ang kinabukasan ng kapatid ko kaysa sa landi ko.

"Ready ka na?" tanong niya. Tumango lang ako bilang sagot.

Nasa parking lot na kami, particularly, sa loob ng sasakyan niya. Nag seatbealt lang ako saka niya pina andar ang sasakyan paalis.

"I'm sorry if papalutuin kita. Gusto ko kasing kumain ng sinigang na baboy," sabi niya.

"Ayos lang po yun sa 'kin," mabuti na rin ‘to para maka pagrelax siya kahit konti. Lagi nalang kasi siyang nalilipasan sa pagkain dahil sobsob lagi sa trabaho.

"Hindi ka ba natatakot sa 'kin?" tanong niya.

Napakunot naman ang noo ko sa tanong niya. Why would I be afraid of him?

"Hindi. Bakit naman po ako matatakot sa inyo?" tanong ko. He's my boss and I don't think ipapahamak niya ko lalo na't maraming nakakita na magkasama kami sa pag-alis. Kung mamamatay man ako, siya na agad ang primary suspect...

“I see. So how are you? Still wet?”

Agad akong pinamulahan ng sabihin niya iyon. Nakakahiya!

“Sir ano…”

“Iyong likod mo. Wet pa ba? Pinagpapawisan? Pwede kong lakasan ang aircon.” Inosenteng sabi niya ngunit gusto kong magmura dahil pakiramdam ko ay pinaglalaruan niya ako. Dammit!

"Going back, are you fine with it? Hindi ka ba natatakot na tayo lang?" sabi niya habang nakatitig sa mata ko na para bang hinuhubaran ako.