Hmm. Who could it be?
"You look hot," bulong nito ng makalapit ako sa kaniya. H******n nito ang pisngi ko at hindi ko alam kung bakit pakiramdam ko ay uminit ang paligid. May aircon naman kami. Beso lang naman iyon pero bakit nailang ako sandali kay Teiver? Mainit ba talaga? "Hello po. Andito pa po ako," singit ng kapatid ko sa'min kaya bahagya akong lumayo sa kaniya. "Bakit ka pala naparito?" tanong ko nalang para mawala ang awkwardness. "Dadalawin ka sana," sabi nito at napakamot sa batok niya. "Pero mukhang may iba kang lakad," dagdag nito. "Ay oo, nagpapasama ‘tong kapatid ko sa mall. Hindi ba Charmie?" "Kuya, gusto mo sumama?" tanong nito. Agad ko siyang pinanlakihan ng mata pero tumawa lang ang loko kong kapatid. Teka, bakit ba ako naiilang? Umayos ka Demi Moore. "Pwede?" gulat akong napatingin sa kaniya. Sasama siya? Saan ba ito galing? At akala ko ba pag-aaralan na niya ang TC? "Wala ka bang trabaho ngayon?" tanong ko. "Meron but ako ang boss so wala," sabi niya at binuntutan ng kayabang
Nang ibaling ko ang tingin ko sa gate namin ay nagulat ako nang makita si Teiver at Cha na magkasama at naki-usisa sa amin sa likod ng pintuan. At bakit nandiyan si Teiver? Kailan pa siya nakabalik? Nang magtama ang paningin namin ay nakita ko ang mariin nitong titig ngunit kalaunan ay ngumiti. "Ano yun sister-in-law? Ikaw ha may pa goodbye kiss ka pa kay Kei," kahit kailan malakas talaga ang bunganga nitong si Tei. Parang pwet ng manok na hindi mapalagay. But on the other hand, masaya ako na nakabalik na siya. Huwag lang siyang parang seryoso kasi naninibago ako. "Ayieeee si ate kinikilig," isa pa ‘tong kapatid ko. Naku! Ansarap nila pag-uuntugin ni Teiver. “Alam niyo, ‘yang mga bunganga niyo kung ano-ano sinasabi. Pumasok na nga kayo, maa marites talaga.” Tumawa sila ng sabay na inirapan ko lang. Tinignan ko muna ang daan na tinahak ni Kei bago ako pumasok sa loob. "Charmie, magbihis ka na sa kwarto mo at gawin mo na ‘yong assignments mo. Ako na ang magluluto," sabi ko. "Yes
Natulala ako sa ginawa ni Tei kanina pero siya pa rin ang boss ko kaya may karapatan siyang pagalitan ako. Napalayo ako kay Kei na ngayon ay galit na galit sa kapatid niya. Matapos kong ginawa iyong pinapagawa niya ay pumunta ako agad ng office niya. Nakita ko siya doon na nakaupo at walang ginagawa. “Heto na po iyong pinapagawa niyo sir,” sabi ko at nilagay sa table niya ang documents. “Don’t leave, dito ka lang,” aniya nang papaalis na sana ako. Agad niyang tinignan ang papers habang ako ay parang timang na nakatingin sa ginagawa niya. “Nag breakfast ka na?” Kumunot ang noo ko pero tumango sa tanong niya. “Ako hindi pa,” aniya. So? Parang nagliparan ang question mark sa noo ko dahil hindi ko ma gets ang gusto niyang sabihin. “Wala ka man lang sasabihin?” aniya at sinilip ako. Anong sasabihin ko? “Ahh—kain ka na?” hindi ko sure na sabi. Sinamaan niya ako nang tingin. “Hoy Teiver, tigil tigilan mo ‘ko sa pa ganiyan ganiyan mo!” Hindi ko na napigilang sabihin. Aba! Anong gus
“Mahalay ka!” Inirapan ko siya na tinawanan niya. Napatingin siya sa labi ko, ako naman ay nagkukunwaring hindi napapansin ang panaka-naka niyang tingin. “Ang sarap,” aniya kaya napatingin ako sa kaniya ngunit nakita ko kung paano niya pinadaan ang dila niya sa labi niya. Sa sobrang kaba ko ay sinabunutan ko siya. “Tumigil ka!” Namumulang sabi ko. “Sakit!” Reklamo niya. E paano, loko loko kasi. “Tigilan mo ‘ko Teiver ah!” Naiinis na sabi ko. Tumaas ang sulok ng labi niya at humigop ng sabaw. “Masarap naman talaga ang ramen,” sabi niya at tumawa nang malakas. Naiinis kong kinuha ang bowl ko ng ramen at umupo sa sofa katabi niya. “About the kiss,” sabi ko. “Pwede bang kalimutan natin ‘yon?” sabi ko. Hindi siya sumagot kaya bumaling ako sa kaniya. “I don’t want to,” aniya at ipinatong ang paa niya sa mga hita ko. “Ang ganda dito sa inyo. Pwedeng lumipat?” winawala niya ang usapan. Hindi ko nalang din inopen up pa ulit. “Wala kang matutulugan dito,” inis na tinulak ko ang paa niy
"Kei," sinundan ko siya sa labas."Kei, wait. Let me explain,"Nasa may parking lot na kami. Hindi pa rin siya lumilingon sa 'kin ngunit huminto na. Galit na galit talaga siya. I can feel his rage. Hindi ko alam pero kinakabahan akong lapitan siya."Hindi ganoon ang nangyari," pagsisimula ko. "Pwede bang tignan mo 'ko?"Hindi siya lumingon. Kinakabahan man ay unti - unti akong lumapit sa kaniya. Sinubukan kong hawakan siya sa kamay niya.At ako ang humarap sa kaniya.Nang tumingin ako sa mata niya ay nandoon pa rin ang galit niya kay Teiver."Kei, I'm sorry. I know na galit ka but it's not right na sinuntok mo si Teiver,""Bakit mo siya kinakampihan?" tila hindi siya makapaniwala sa sinabi ko."Hindi sa ganoon. Pero-""And why are you together? Bakit ganiyan ang ayos mo? Bakit-Sh*t! Explain it to me!" he's really mad.Kahit anong paliwanag ko, hindi niya maiintintindihan. What he feels right now is valid. Kung hindi niya ko maintindihan, it's okay and it's valid.Because we're talking
Umingos lang siya at kumain. "Kuya, bakit ka pinalayas?" tanong ni Cha. Iyan din ang gusto kong itanong. “I don’t know. They were accusing me I cheated on Yla though totoo naman," “What? May babae ka?” hindi makapaniwalang tanong ko. “Oo, ikaw,” agad akong nabulunan sa kanin na kinakain ko at sinamaan siya nang tingin. “Umayas kang onggoy ka at babalian talaga kita ng buto,” “We kissed,” aniya. Namula ako sa sinabi niya at nang tignan ko ang kapatid ko ay namumula na itong nakangiti habang palipat lipat nang tingin sa amin. “It’s true Demi,” sabi nito. So dahil nga sa ‘kin? "Bakit po kuya? Anong true po ang tinutukoy niyo?" Dahil ito sa nangyari kanina. Iyong isinama niya ako sa opisina. Tumingin muna sa 'kin si Teiver bago ngumiti sa harapan ng kapatid ko. "Hindi Cha. Masiyado lang gwapo itong kuya mo." Ngumiwi ang kapatid ko sa sinabi niya. Dahil hindi naman gaanong ka spacious ‘tong round table namin, kaya madali kong nasipa si Teiver. Mga kalokohan talaga sa bibig niy
Umalis na si Lolo at ang mga bodyguards niya matapos niya kaming pakainin ng marami at pagkatapos niyang makipagkulitan sa kapatid ko. Gusto pa nga sana kaming isama sa kanila pero hindi ako pumayag. Jusko! Hindi ko alam paano niya kami nahanap dito. Imagine, from Dubai papuntang Pilipinas, nasundan niya pa rin ako. “Ate, ang bait ni lolo,” natutuwang sabi ng kapatid ko. Tumango ako dahil totoo naman talaga pero kasi hindi kami ang mga apo niya. Ang dami niyang pinamigay sa aming regalo. Paano ko ‘to isusuli? Ayaw naman bitbitin ng bodyguards niya. Ngayon alas dose na ng gabi pero nakatanga pa rin kaming tatlo sa sala. Nakabalik na si Teiver at gaya namin ay nagulat din siya sa nadatnan. "Sure ba kayong hindi niyo talaga totoong Lolo ang Don?" tanong ni Tei. Kanina pa niya sinasabi na niri-respeto at kilala si Don Fernando Donio hindi lang sa Pinas kun’di sa buong mundo. "Sira ka ba? Hindi nga sabi e. Hindi ko din alam kung bakit tinatawag niya kaming apo. Baka mamaya, mapagalit
"Hindi siya aalis," matigas na sabi ni Kei. Tumingin ako sa kaniya at malungkot na ngumiti. Kinuha ko ang kamay niya para bawiin ang kamay kong hawak niya. "Let go Kei. Uuwi ako.. Mag re-resign na 'ko," sabi ko. Kita kong nanlaki ang mata niya sa sinabi ko. Hetong ikakasal na siya, hindi ko kayang manatili pa dito at maging secretary niya. Siguro ang nangyari sa amin no’ng dalawang gabing iyon ay wala lang talaga sa kaniya. Ako lang nag a-assume na may something kami. Tumalikod na ako at kusang sumama kay Teiver paalis sa opisina niya. Pinagtitinginan kaming lahat sa loob. May iba na naglabas ng cellphone. Ngayon ko lang napansin na naka boxer shorts lang pala si Teiver. Natawa ako kahit na kakagaling ko lang sa pag-iyak. "Ba't tumatawa ka diyan?" aniya. Kunot pa rin ang noo. Galit na galit. "Hindi aakalain ng sino man na makakakita sa 'yo na opisina ang punta mo. More likely parang bar," natatawang sabi ko. Tumigil siya. Bumaba ang paningin niya sa katawan niya. Mukhang ngay
Epilogue This is it! Napahawak ako sa kamay ni mama habang dinadala na ako sa labour room. Ang laki ng tiyan ko kasi totoo ang sinabi ni Rio. Magsisilang ako ng quadruplets kaya we were told na kailangan kong e cesarean. “Ma, si Rio, nakasunod ba?” “Hinila pa ng kapatid ko dahil nahimatay sa labas,” ang sabi ni mama. Ang dalawang papa ko naman ang siyang kumuha ng gamit na naiwan ni Rio sa bahay habang si mama Kapilan ang nakikipag coordinate ngayon sa mga doctor. “Ano ba naman itong si Rio!” Reklamo ko at napaigik dahil sumakit na naman ang tiyan ko. Ano ba naman iyan mga anak. Anong ginagawa niyo diyan magkakapatid? Nagbo-budots ba kayo? “Ma, gusto na yata talaga nilang lumabas.” Naiiyak na sabi ko. “Konting tiis nalang. Malapit na tayo,” sabi ni mama. Huminga ako ng malalim habang hinihintay na makarating ako sa kwarto ko. “Ma, pakisabi kay Rio na malalagot talaga siya sa akin matapos kong manganak.” Kung saan kailangan ko siya, saka pa siya nabubuang. Nang maipasok ako
Naalimpungatan ako at nakita si Rio na nasa gitnang bahagi na ng hita ko. Where’s my clothes? Napatingin ako sa gilid at nakita na nandoon na lahat at sira. “Rio, bakit mo naman sinira ulit?” Napahiga ako sa kama nang suklian niya ng pagsipsip ang sagot niya sa tanong ko. “Ahhhh—“ pahapyaw na da!ng ko ng pinasok ni Rio ang dalawang daliri niya habang busy naman ang dila niya doon. Bumilos ang paglabas masok niya when he felt how my flesh clenched his fingers and I came. Hinihingal ako no’ng siilin niya ko ng haIik sa labi. Mahina ko siya nasapak na ikinatawa niya. “Ang aga aga Rio,” actually, for five days na narito kami sa Rosario, ganoon niya ako ginigising. “That’s what I get for marrying a goddess,” Kinurot ko siya sa tagiliran at yumakap sa kaniya patagilid. “You’re doing that on purpose. Gusto mo ‘kong buntisin kaagad noh?” “Iyon din,” sabi niya at natawa. We’re on our 5th day of honeymoon now and we decided to do it in Rosario. After nito, aalis kami papuntang New Y
“Mommy, makapunta pa kaya ako sa Disneyland?” mahinang sabi ni Kath matapos kong isara ang librong ginamit ko sa kaniya.Binabasahan ko kasi siya ng lovestory. Nagkatinginan kami ni Rio na papunta na sa gawi namin.“Oo naman, baby. Bakit hindi?”Hindi siya sumagot. Isiniksik niya ang katawan niya sa katawan ko at niyakap ako ng mahigpit.“I don’t think so.. I’m so weak.” Sabi niya.“Don’t say that, baby.. Of course, gagaling ka. Brave ka kaya,” pang-aalo ko.“Thank you mommy. Goodnight,” at tuluyan na siyang natulog.Malungkot ang mata ni Rio habang nakatingin sa anak niyang mabilis na nakatulog sa tabi ko.HinaIikan niya ang bata. “She’ll be fine. Gagaling siya because your daughter is brave like you.”Tumango si Rio at tumabi sa amin ng higa.Agad niya kaming niyakap ni Kathleen.Kinabukasan, nang magising ako, nakita ko nalang na naghagikgikan ang dalawa sa tabi ko.Ang saya nila pagmasdan ni Rio.“Good morning,” sabi ko.“Good morning, mommy…”“Good morning, baby..” Sabay na sabi
“Ayos lang ba talaga sa inyo Rio, Noelle?” tanong ni Nichole habang kaharap kami. Tumango ako at sinabing, “oo”. “Sige na. Mag enjoy kayo,” sabi ni Rio sa kanila ni General. “Ayaw ko sana siya iwan pero kasi baka mamaya may mangyaring hindi maganda,” nag-aalalang sabi niya. Pupunta kasi sila sa isang isla na hindi na sinabi ni Nichole sa amin saang isla. May gaganapin daw party doon at hindi pwedeng mawala si Dille. 3 days silang mawawala kaya wala siyang choice kun’di iwan sa amin si Kathleen. “Naku! Ayos lang iyon, Nichole.” Sabi ko at ngumiti. “Princess, halika kay daddy,” ibinaba ni Dille si Kathleen at naglakad ito papunta kay Rio. Hindi pa rin maayos ang kalagayan niya at halata iyon sa mukha ng bata pero kahit papaano ay bumubuti naman. “Bye, mama, bye papa,” sabi ni Kathleen. Tumingin si Dille kay Nichole. “I can’t leave my daughter here, love. Hindi nalang kaya tayo tumuloy.” Rinig naming sabi ni Dille. “Pero hindi ba importante iyon?” sagot ni Nichole. “Pero si Kat
Nang makalabas si Rio sa hospital, pinili ko ng sa bahay nila mama Kapilan tumuloy. May permission naman nina mama at papa. Gusto ko sanang tabi kami sa kwarto pero ayaw naman niya at siya pa mismo nagsabi sa mga magulang niya na magkahiwalay damit kami ng kwarto. Para namang gagahasain ko siya. “Maya ka na lipat sa kwarto mo,” nakangusong sabi niya sa akin habang pinapainom ko sa kaniya ang gamot niya. Kung pwede ko lang siyang kurutin ay ginawa ko na. “May pasabi sabi ka pa na dapat hindi tayo same ng room e ikaw naman itong gusto pa lang tabi tayo.” “E dapat kasi firm ako sa pangako kong birhen kitang ihaharap sa altar.” Agad ko siyang sinimangutan. “May sakit ka na nga’t lahat lahat, iyan pa rin ang iniisip mo? Bakit? Hindi ba pwedeng tabi tayo matulog na hindi mag si-sex?” Nakagat niya ang pang ibabang labi niya para pigilan na matawa. Agad niyang kinuha ang kamay ko at hinila pahiga sa tabi niya. “This is surreal,” aniya. “Indeed.” Nakatalikod ako sa kaniya habang nak
NOELLE DONIO TEJADA “Baby,” nag-angat tingin ako at nakita si Rio na nakatingin sa akin. Agad nanubig ang mata ko nang makita siya. “Rio,” malalaki ang hakbang niyang lumalapit sa akin at agad akong niyakap. Umiyak ako. Bumalik ang takot sa puso ko no’ng nasa bahay ako ni Rick at nakakulong. Buong akala ko ay hindi ko na mayayakap pa si Rio. Akala ko ay hindi ko na siya makikita pa. Buong akala ko ay mamamatay na ako. Mas humigpit ang pagyakap ko sa kaniya ay humagolhol sa dibdib niya. “I’m sorry baby.. I’m sorry,” mga bulong niya sa akin. Pinatakan niya ng mabababaw na haIik ang ulo ko habang mahigpit akong niyakakap pabalik. Nang ilayo ko ang ulo ko sa kaniya, nagtagpo ang paningin namin. “Natakot ako.. Kasalanan ko kung bakit namatay si D-Dan,” umiiyak na sabi ko. Ngumiti siya at umiling sabay pahid ng luha sa mata ko. “Wala kang kasalan. Hindi mo kasalanan lahat.. You hear me, baby? Wala kang kasalanan..” Natahimik ako. Dahan-dahan akong tumango. Dinala niya ulit a
Noah Tejada Ilang araw na pero wala pa ring balita kung saan possibleng dinala ni Dan si Noelle. “Bakit ba kasi hindi ko pa binalik ang anklet?” balisang sabi ni kuya sa sarili. Lahat naka antabay sa ibabalita ng informant kung saan pwedeng dinala si Noelle. “Rio,” napatayo ako at nakita si Dille na paparating. “No traces kung saan dinala si Noelle. Suspetya namin ay nasa lugar siya kung saan nagtatago ngayon si Belerick.” Napaupo si kuya Rio sa sahig habang ako ay nakakuyom ang kamao. Hindi ko mapapatawad si Daniel oras na mapahamak ang kapatid ko. “Dille, saan ba possibleng nagkukuta si Rick?” “Hindi ko masasagot Noah. Wala pa ring balita mula sa mga tao ko but please know na ginagawa namin ang lahat,” sabi ni Dille. Alam ko. Kahit ang mga informants namin ay wala ring sinabi tungkol sa possibleng pinagdalhan ng gagong Dan na iyon sa kapatid ko. Oras na makita ko ang gagong ‘yon, papatayin ko siya. “Noah,” napatingin ako kay papa na kakarating lang. “Si mama?” ilang araw
Mga tawanan ang naririnig ko sa labas at labis ang kaba ko habang nakikinig sa kanila. Sabado na ngayon ng gabi at ito ang araw na sinasabi ni Dan. Abot hanggang langit ang kaba ko habang pinapakinggan ang mga boses nila. Hanggang sa biglang tumahimik. Bumukas ang pintuan at nakita kong pumasok si Dan. Agad siyang lumapit sa akin. “Shh…” Ang sabi niya sabay tanggal ng posas sa paa ko. “Dan,” “Aalis na tayo… e uuwi na kita,” bulong niya. Tumulo ang luha ko at tumango. Pinagsiklop niya ang kamay namin dalawa. Lumabas kami ng kwarto ko at agad niya akong hinila palabas ng mansion. Ngunit dahan-dahan ang paglakad-takbo namin dahil nagkalat ang mga tauhan ni Rick sa buong bahay. “Dito tayo dumaan,” sabi ni Dan. May hawak siyang baril sa isang kamay niya. Papaliko na kami ng hallway nang bumulaga sa amin ang mga tauhan ni Rick. “NOELLE, YUKO!” Tumakbo kami ng mabilis dahil hinahabol na kami ng mga tauhan ni Rick. Puro mga putukan ng baril ang naririnig ko at halos hindi ko na al
“DAAAN!” Sigaw ko. Nagmamadali si Dan sa pagpunta pabalik sa akin habang ang luha ko ay sunod sunod na sa pagtulo. “Noelle!” Niyakap ako ni Dan nang makabalik siya at ako ay umiiyak sa dibdib niya. “Dan, dinilaan niya ang leeg ko,” sumbong ko habang umiiyak. “Chill, Dan, wala akong ginagawang masama sa kaniya,” naunuwayang sabi ni Rick. “Alam mo ano ang masama na tinutukoy ko. Simpleng pagdila sa leeg niya ay hindi niya ikamamatay,” at tumawa siya ng malakas. Nanginginig ako sa takot. Hindi ko kayang tagalan ang kuya ni Dan. “Kuya naman. Huwag mo namang galawin si Noelle.” “Of course baby brother. Pag-aari mo siya hindi ba?” Hindi na sumagot si Dan. Pero ramdam ko ang mariin na titig ni Rick sa mukha at katawan ko. “Sa kwarto nalang tayo kakain,” bulong ni Dan sa akin. Tumango ako at inakay niya ako pabalik sa kwarto na pinagdalhan niya sa akin dito. Hindi pa rin matigil sa pagtulo ang luha ko. Natatakot ako lalo’t sobrang manyak makatingin ng mga tauhan ni Rick sa akin. Al