“Stop saying that! Where is my son?!” sigaw ko sa kanya at saka ko iwinawaksi ang aking kamay mula sa kanyang pagkakahawak.
“Enough already, Bianca. Nandito na kami ng anak natin, we should accept the fact.” sabi ni Bernard at hinigpitan nito ang kanyang pagkakahawak sa aking kamay.
Napailing ako at tumakbo palayo sa kanya, ngunit imbis na maka alis ako sa aking kinatatayuan ay mas lalo akong nahihirapan gumalaw. Para bang ito ang tinatawag talaga nila na nilalamon ka ng lupa.
My feet are sinking, as if the floor is turning liquid.
“What is happening?” tanong ko kay Bernard at pilit na kumakapit sa kung saan at kung ano ang pwedeng kapitan upang hindi ako tuluyan na lumubog.
“What are you doing?! Help me!” singhal ko kay
AJ's POVInaayusan pa ni Bianca ang aming anak nang umalis na ako sa bahay.Hindi ko alam kung ano ang problema kay Bianca dahil ilang araw na siyang hindi kumikibo; kung hindi ko pa siya kakausapin ay hindi ito magsasalita. Para bang napaka lalim ng iniisip niya palagi.Hindi ko na nakuha pa na magpaalam sa kanya dahil masyado pang maaga para pumasok. Sinadya ko na rin na hindi magpaalam upang maiwasan ko ang pagtatanong ni Bianca kung bakit napaka agad kong umalis ngayon.Sa gitna ng aking pagmamaneho ay tumawag sa akin si Francesca.“What?” bungad ko sa kanya nang masagot ko na ito.“Nasaan ka na? 30 minutes ka nang late.” halata sa kanyang boses na naiirita na ito.
“Walang hiya ka, AJ.” bulong ko sa aking sarili habang papalapit ako sa kanyang.Akmang hihigitin ko na ang kanyang braso nang biglang ang braso ko ang higitin ni Bernard palayo sa lugar na iyon.“What are you doing?” tanong ko sa kanya; gigil na gigil na ako at gustong-gusto ko nang sugurin si AJ.“Bitawan mo ako, Bernard.” utos ko sa kanya. Imbis na sundin niya ang gusto ko ay mas lalo niya na hinigpitan ang pagkakahawak niya sa akin.“Huwag ka munang mag padalo-dalos, Bianca.” sabi niya at sunod niyang inilabas ang kanyang cellphone. “First, we need proof.” sabay click niya ng capture button sa camera ng cellphone niya.“Hindi na kailangan iyan, Bernard. I&r
Buong gabi na nasa isip ko iyong sinabi ni mama. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko ngayon. I love Bernard, it's a fact. But I can't just tell AJ I'm leaving him and want to have a divorce.“Hon,” salubong sa akin ni AJ sa sala nang makauwi na siya.Nag stay kasi ako sa sala pagkatapos namin mag usap ni mama. Halo-halo na ang nararamdaman ko ngayon.Hindi ako makapasok sa kwarto nang hindi na g-guilty dahil naaalala ko ang mga kasalanan ni Bernard na nagawa doon at ang kabastusan ko sa pagsasama namin ni AJ. Hindi ko rin maatim na makatabi ko na matulog si AJ dahil alam ko rin na may iba siyang tinatabihan sa kama ng iba.Hindi ako nakakibo dahil biglang pumasok sa isip ko ang tungkol sa kanilang dalawa ni Cesca. Tinititigan ko siya ngayon at hindi ko na m
“T*rant*do ka!” sigaw ni AJ kay Bernard at sinugod niya ito. “Napaka epal mo talaga kahit kailan e no?!”Sinubukan niyang suntukin si Bernard ngunit nakailag ito sa kanya.“Ano ba ang inaasahan mo sa asawa ko ha?! Na mapupunta siya sa’yo kapag nakuha mo kaming paghiwalayin?!” sigaw muli ni AJ at saka tinulak-tulak ang dibdib ni Bernard.“Hindi ko na kailangang gawin ‘yun, tanga!” si Bernard naman ngayon ang tumulak kay AJ. “Dahil mismong ikaw na ang gumawa ng paraan para bumalik siya sa akin!” dagdag niya.Muli silang nag bunuan kaya naman kinuha ko na ang pagkakataon ko upang makatakas sa kanilang dalawa.Madaling-madali ako sa pagsakay ng aking ko
Mag usap tayo, hon, please. Paulit-ulit at ilang beses ako na nakatanggap ng ganitong mensahe mula kay AJ nang sumapit ang gabi hanggang sa matapos na ang gabi. Hindi ko pa madesisyunan ang hiling niya na makausap ako dahil hanggang ngayon ay hindi pa ako handa na makinig sa mga palusot niya. "Hey," Napaayos ako ng upo nang bigla akong hawakan ni Bernard sa balikat. "Nakatulala ka na naman." aniya at umupo sa aking tabi. "Ako ba ang iniisip mo o si Anton?" Napasimangot naman ako sa tanong niya sa akin. Kung makatanong siya ng ganun ay parang nasa high school pa rin. "Si Sam ang iniisip ko." sagot ko at tumayo na upang makalayo ako kaag
“Anton, pwede ba na mag usap muna kami ni Bianca? Kaming dalawa na lang muna sana.” sabi ni Cesca.“No,” sagot ko kaagad. “Hindi ko na kailangan na marinig pa ang sasabihin mo dahil alam ko na lilinisin mo lang ang sarili mo at gagawin mo na namang biktima ang sarili mo tulad nang ginawa mo dati.”Hindi niya ako pinansin at tumingin lamang kay AJ sabay sabi na, “Please, Anton.”“I don’t care kung pakinggan mo muna ako o hindi, ang gusto ko lang ay mailabas ko ang gusto kong sabihin.” sabi ni Cesca at muling humarap sa akin.“Believe me or not, I was really going to let you and Anton live peacefully.” panimula ni Cesca.Sa kanyang sinabi ay hindi ko
“Uy, tinatanong kita,” sabi ni Bernard at saka pa ako kinalabit. “Kumusta naman ang naging araw mo?” tanong niya sa akin.Buntong hininga ang aking sinagot kay Bernard. Mukhang nakuha naman niya ang mensahe ko sa buntong hininga na iyon.Kinuwentuhan naman muna ako ni Sam sa pag labas nila ni Bernard at Miley. Pinakinggan ko kung gaano kasaya ang anak ko, ngunit nang matapos siya sa pag ku-kwento ay nag request siya na ipagtimpla ko siya ng gatas. Pagbalik ko sa sala ay nadatnan ko siya na natutulog na sa kandungan ni Bernard.“Nakatulog na,” sabi ni Bernard habang hainahaplos niya ang buhok ng aming anak. “I’ll just tuck him in and then we will talk.” aniya at binuhat na si Sam patungo sa kwarto ni mama. Doon kasi natutulog si Sam kapag wala ang mamita niya.
Maya-maya lang ay may narinig akong strum ng gitara. I don't know who is that man strumming, pero isa lang ang alam ko ngayon… na ang anak ko na si Sam ay nagpapakita ng gilas sa aming harapan ngayon. Tell me is it really hard to see,That you make it so hard on me.Go ahead and sting me with your lips,Cos you're just about to kill me.Won't you set me free.But give me one more glance as you walk away…