Misha’s POV“Hindi mo puwedeng palagpasin ito, Misha,” mariing sabi ni Conrad pagkatapos ng ilang minuto. “This is serious. Alam mo ba kung gaano kalaking bagay ang pananakot na ‘yan? Hindi lang ito tungkol sa pera o yaman, ito na ang mismong seguridad mo. Puwede ka niyang idamay sa gulo ng pamilya nila at hindi mo dapat hayaan ‘yun.”“Tama ka, pero…” nagsimula akong magsalita, pero mabilis akong pinutol ni Conrad.“Pero ano?” tanong niya habang sumeryoso ang mukha. “You can’t just let this slide, Misha. You have to tell Everett. Kung hindi mo siya sasabihan, paano niya mapoprotektahan ang sarili niya at ikaw? At isa pa, this is his family—he needs to know what’s going on.”Napaisip ako sa sinabi ni Conrad. Alam kong tama siya, pero sa loob-loob ko, baka makagawa ng naman ng hindi maganda si Everett. Baka awayin na naman niya ng husto ang mga iyon. Ayoko kasing napapaaway si Everett.“Alam ko… alam ko dapat kong sabihin sa kanya,” mahinang sagot ko. “Pero paano kung mas lumala pa ang
Everett’s POVPagkarating ko sa bahay nila Tita Maloi, ramdam ko agad ang pagtitimpi sa loob ng dibdib ko. Pinili kong kumalma habang umaakyat sa hagdan, hindi ako makapaniwala na siya pa ang gagawa nito para takutin ang syota kong buntis. Ang kapal lang ng mukha, oh baka utos din ng demonyong tito ko. Halatang-halata na uhaw sila sa yaman ko. Halatang-halata sila na ayaw nilang makuha ko pa ang yaman ko.Binuksan ko ang pinto at nakita ko agad si Tita Maloi na nakaupo sa may sofa, nag-aayos ng mga gamit sa lamesa. Hindi man lang siya nagulat sa bigla kong pagdating, pero sa likod ng mapagbalatkayong ngiti niya, alam kong nararamdaman niya ang tensyon na dala ko.“Everett,” bati niya nang walang kagatol-gatol, “what brings you here so suddenly?”Hindi ko sinayang ang oras sa mga pleasantries. Diretso akong lumapit sa kaniya, hindi ko ininda ang kabog sa dibdib ko. “I know what you’ve been doing, Tita.”Napakunot ang noo niya. Tumigil siya sa ginagawa at tumayo, tila nagpapanggap na in
Misha’s POVNagmamadali akong bumangon mula sa kinahihigaan ko nang marinig ko ang kaluskos sa labas ng kuwarto. Tumayo ako at sumilip sa bintana—nandiyan ang mga bodyguard ni Everett, tahimik na nakatayo sa labas ng bahay kubo ko dito sa farm. Agad akong napakunot-noo. Hindi naman araw ng pagbisita ni Everett ngayon. Bakit kaya may mga tao siyang pinadala?Pagbukas ko ng pinto, bumungad sa akin si Ate Ada. Nakangiti siya, pero may kakaibang kislap sa kaniyang mga mata. Parang eng-eng, hindi naman siya ganito sa umaga.“Misha, kailangan mong mag-ayos ng maganda. May sorpresa si Sir Everett para sa’yo,” sabi niya habang itinutulak niya ako pabalik sa kuwarto.“Sorpresa? Ano na naman ‘to?” tanong ko habang sinusundan siya ng tingin.Hindi siya sumagot at inabot sa akin ang isang malaking kahon na may kulay gintong laso. Takang-taka ako habang pinagmamasdan ko ang kahon—hindi ito pangkaraniwang regalo. Para namang baliw si Everett. Parang nung isang araw lang ay muntik na siyang magalit
Misha’s POVLahat ng mata ay napunta sa akin. Parang biglang nawala ang lahat ng tunog—ang tanging naririnig ko ay ang tibok ng puso ko. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin o kung anong gagawin ko. Para akong napako sa kinatatayuan ko.Ilang sandali pa, may nakita akong pamilyar na pigura sa harap ng entablado. Si Everett. Suot niya ang itim na tuxedo na nagpapatingkad ng kaniyang postura at tindig. Nakangiti siya habang lumalapit sa akin. Nang makita ko siya, parang gumaan ang pakiramdam ko. Ngunit may kung anong malalim na emosyon ang bakas sa mga mata niya.“Misha,” bulong ni Everett nang magkatapat kami. Hinawakan niya ang kamay ko at parang natunaw ang lahat ng kaba sa dibdib ko. Ngayon ko lang naramdaman na tila ba may napakaespesyal na mangyayari ngayong gabi.“Everett, ano ‘to? Ano ang nangyayari?” tanong ko habang nararamdaman ko ang bahagyang panginginig ng kamay ko.Ngumiti siya, pero halata ang kaba sa kaniyang mga mata. Bago pa siya makapagsalita, bumalik sa mikropono an
Misha’s POVKinabukasan, pagkatapos ng engagement party namin ni Everett, bumangon ako nang may ngiti sa aking labi. Ramdam ko pa rin ang kilig mula sa gabing iyon, na parang nasa hangin pa rin ang mga salita na malapit na akong ikasal, malapit na akong maging Misha Tani.Paglabas ko ng kuwarto, naroon siya—nakangiti, nakaayos na parang may mahalagang lakad. Masaya ito, nakadalawang round kami kagabi, sarap na sarap na naman siya sa nangyari. “Good morning, love,” bati niya sa akin sabay halik sa noo ko. “May sorpresa ako para sa’yo. Magbihis ka. Lalabas tayo.”Napakunot ako ng noo habang siya naman ay parang nang-aasar ang ngiti, hindi pa pala siya tapos sa mga sopresa niya. “Sorpresa na naman? Hindi ka pa ba napapagod sa kakasorpresa?”“Hindi pa. At hindi ako titigil hangga’t hindi kita napapasaya araw-araw,” sagot niya sabay kindat.Nagmadali akong mag-ayos. Pagkatapos ng ilang minuto, handa na agad ako, mabuti at pagkagising ko kanina, naligo na agad ako. Suot ko ang isang simple
Misha’s POVHuminto kami sa isang malawak na lupain na tila walang hangganan ang laki. Naglakad kami palabas ng sasakyan at pumasok kami sa bakanteng lote. Walang mga bahay, walang mga tao—kundi puro lupa, mga damo at mga punong halos hindi mo matanaw ang dulo.Napakunot ang aking noo. “Ano to? Lupa?”Ngumiti si Everett at hinawakan ang kamay ko, dinala ako sa gitna ng lugar. “Oo, lupa ito. Pero hindi basta-bastang lupa lang.”Napatingin ako sa kanya. “Anong ibig mong sabihin?”Huminga siya ng malalim at hinaplos ang aking pisngi. “Binili ko ang lupang ito para sa atin. Dito itatayo ang magiging bahay natin, ang magiging tahanan ng magiging pamilya natin.”Halos hindi ko mapaniwalaan ang narinig ko. Nanatili akong tahimik, hindi alam kung ano ang sasabihin. Tinitigan ko ang malawak na espasyong nasa harapan ko, sinusubukang isipin kung paano ito magiging bahay namin. Grabe, iyon lang ang una kong nasabi. Mall ba ang ipapatayo niya rito at ganito kalaki?“Everett… seryoso ka?” tanong ko
Misha’s POVParang isang panaginip ang lahat. Hindi pa rin ako makapaniwala. Naging viral na ang engagement party namin ni Everett at hindi ko mapigilan ang kilig at hiya sa atensyong natatanggap ko ngayon. Gusto ko mang magtago, hindi ko maikakaila na tuwang-tuwa rin ako. Sino ba naman ako, si Misha Merdz, para magpakilala sa buong mundo bilang mapapangasawa ng isang Everett Tani?Nang bumangon ako at abutin ang cellphone sa gilid ng kama, agad akong sinalubong ng mga notifications mula sa social media. Bawat post, bawat comment—puro tungkol sa amin. Hindi ko pa natatagalan ang pag-scroll nang makita ko ang isang video clip ng isang news anchor:“Breaking news! The engagement of billionaire Everett Tani to Misha del Rosario has taken social media by storm. Dubbed as the luckiest woman in the Philippines, Misha has captured the heart of one of the country’s wealthiest men.”Napakagat ako sa labi. Grabe, pati sa balita? Hindi ko akalain na aabot kami sa ganito. Pindot dito, pindot doon
Misha’s POVAt ngayon, heto na ako, nakaupo sa gitna ng aking kuwarto, binabalikan ang bawat sandali na parang pelikula. Hindi ko inasahan na magiging ganito kasaya ang wakas ng plano nina Mama at Papa. Hindi ko rin inakalang magiging tunay ang pagmamahal namin ni Everett sa isa’t isa.Tumunog muli ang cellphone ko—this time, it was Everett.“Hey, how are you feeling? I saw the news. We’re all over it.”Nakangiti akong sumagot. “Yeah, I saw it too. I can’t believe it’s real. It feels… surreal.”“Don’t worry. I’ll take care of everything. I know the attention can be overwhelming, but I’m here for you. Always.”Muling napangiti ang puso ko. Kung noon ay may alinlangan pa akong nararamdaman, ngayon ay alam ko nang nasa tamang landas ako.Nang ibaba ko ang tawag, bumalik ako sa pagbabasa ng mga comment sa social media.“Grabe! Ang suwerte ni Misha!”“Pinaka-suwerteng babae sa buong Pilipinas!” “Sana all may Everett Tani.”Napangiti ako, pero sa loob-loob ko, hindi lang ito tungkol sa pag
Misha’s POVMaagang-maaga pa lang, abala na ang buong team sa pag-aayos ng malaking event hall ng Tani Luxury Hotel sa Manila. Ito ang araw na matagal ko nang pinaghahandaan—ang unang monthsary ng M&E Skincare. Ito rin ang araw na magaganap ang pa-raffle ng isang luxury car para sa aming mga loyal na customers. Gusto kong ipakita sa lahat kung gaano ko pinahahalagahan ang kanilang suporta.Pagdating ko sa venue, bumungad sa akin ang napakagandang dekorasyon—mga pastel-colored na bulaklak, eleganteng mga ilaw, at isang malaking LED screen na nagpapakita ng logo ng M&E Skincare. Ang buong lugar ay tila nagliliwanag, puno ng energy at excitement.“Ma’am Misha, everything is set,” sabi ni Andrea, ang aking event coordinator ngayon, habang inaayos ang kaniyang headset.“Perfect. Let’s make this day unforgettable,” sagot ko habang tinuturo ang ilang huling detalye sa stage setup.Alas-dos ng hapon nang magsimulang magdatingan ang mga bisita. Ang mga media representatives ay nagkakagulo sa e
Misha’s POVTahimik ang biyahe ko papunta sa kulungan kung saan nakakulong si Tita Maloi. Stress na sa kakaisip si Everett kung sino ba ang nanggugulo, kaya naisip kong kausapin na nang masinsinan si Tita Maloi.Ang araw ay maaliwalas, ngunit tila mas mabigat ang hangin sa paligid ko. Sa mga huling linggo, ang gulo na dinadala sa buhay namin ni Everett ay parang walang katapusan. Ako, masaya lang dahil sa pagbuhos ng blessing sa mga business ko, kaya lang habang nakikita kong stress sa kakaisip ng asawa ko, hindi ko makuhang magsaya tuloy. Hindi pa rin mawala sa isip ko ang sinabi ni Marco, ‘yung taong inutusan ni Everett na magmasid kay Tito Gerald. Ang ulat niya ay malinaw: nagdadalamhati si Tito Gerald, at wala siyang ginagawa laban sa amin. Kaya kung hindi siya, sino?Isa lang ang natitira sa listahan ng mga posibleng kalaban—si Tita Maloi.Ayoko sanang nagpupunta sa ganitong lugar kasi, ewan, parang kinikilabutan ako sa mga presong nakikita. Naisip ko tuloy, paano kaya nasanay n
Everett’s POVHindi ko matanggal sa isip ko ang mga huling salitang sinabi ni Tito Gerald noong huli kaming mag-usap. Ang boses niya, puno ng hinanakit, ay paulit-ulit na tumutunog sa isipan ko.Nag-aalangan ako. Ano nga ba ang totoo? Sa lahat ng bagay na nangyari sa amin ni Misha nitong mga nakaraang linggo, hindi ko na alam kung sino ang kaibigan at sino ang kaaway. Pero isang bagay ang sigurado—kailangan kong malaman ang katotohanan.Nagpasya akong mag-hire ng tao para magbantay sa mansiyon ni Tito Gerald. May kilala akong dating pulis na ngayo’y gumagawa na ng freelance intelligence work. Si Marco, isang maingat at tahimik na lalaki na bihasang magmasid nang hindi napapansin.Sa opisina ko sa Tani Luxury Car Company, ipinaliwanag ko sa kaniya ang plano.“Marco, I need you to infiltrate my uncle’s mansion. Apply as a security guard. Gusto kong malaman kung ano ang ginagawa niya araw-araw. I need to confirm if he’s really behind all the chaos happening to me and Misha,” sabi ko.“Un
Misha’s POVLumipas ang isang linggo matapos kong linisin ang pangalan ng M&E Skincare product laban kay Marlyn. Hindi ko inakala ang bilis ng epekto nito—mula sa pagiging trending topic sa buong Pilipinas. Sa bawat branch ng Tani Luxury Hotel, halos araw-araw nang nagkakaubusan ng stock. Ang bawat shelf, parating bakante sa loob lamang ng ilang oras.Hindi ko mapigilang ngumiti habang nagbabasa ng mga email mula sa marketing team.“Ma’am, out of stock na naman po ang lahat ng branches as of 10 AM,” sabi ng isa sa mga reports.Sa Boracay branch, minuto lang ang tinatagal, out of stock agad, ganoon din sa Palawan kaya kinikilig talaga ako.Pero kasabay ng tagumpay kong ito ay ang mga bago na naman akong responsibilidad. Kailangang samantalahin ang momentum. Ito ang tamang panahon para palawakin ang reach ng M&E.Agad akong umupo sa opisina ko. Nakalatag sa harap ko ang iba’t ibang dokumento: supply agreements, lease contracts, at mga inventory reports. Hinawakan ko ang ballpen ko at na
Everett’s POVPagmulat ng mata ko, unang bumungad sa akin ang tulog na tulog pa rin na si Misha na akala mo ay puyat, samantalang nauna pa siyang makatulog sa akin, saka kadalasan, mas maaga siyang nagigising kaysa sa akin.Nag-inat ako, pilit na binabalikan ang mga balita kagabi na naging trending sa social media, tulog na tulog pa rin siya dahil siguro sa stress nang inabot kahapon. Ang saya-saya pa naman niya nitong mga nagdaang araw tapos may biglang susulpot na maninira.Kinuha ko ang cellphone sa may table para sana mag-check ng mga email o kung anong message na pumasok kagabi habang tulog pa ako. Mabuti na lang at wala.Pero pagdating ko sa social media, nakita ko agad ang isang trending na video. Lumabas na ang katotohanan tungkol sa kasinungalingan ni Marlyn laban sa M&E skin care product. Isang video ang umikot sa social media, kung saan umiiyak si Marlyn habang inaamin ang lahat ng kaniyang ginawa.Napalingon ako kay Misha. Nagulat ako na gising na agad siya, tila narinig
Misha’s POVPinapanood ko ang bawat galaw ni Marlyn habang naka-upo siya sa gilid ng kama. Nanginginig ang kaniyang katawan, namumula ang kaniyang mga mata sa kakaiyak. Alam kong takot na takot siya, pero wala akong pakialam. Ang ginawa niya ay hindi simpleng kasalanan—sinubukan niyang sirain ang pangalan ng M&E, ang produkto kong pinaghirapan at pinundar mula sa dugo’t pawis. Hindi ko papayagan ang katimawaang ginawa niya.Hinawakan ko siya sa braso at marahas na hinila palabas ng kuwarto. Tumilapon ang mga kumot at unan mula sa kama, pero hindi ko iyon inintindi. Ang mahalaga, makuha ko ang hustisya.“Tumayo ka!” utos ko sa malamig at mabagsik na tono. Sumunod naman siya, pero halata ang panginginig ng kanyang mga tuhod.Pagdating namin sa sala, itinutok ko ang baril sa mukha niya. Kasabay nito, inilabas ko ang cellphone ko at binuksan ang camera.“Upo,” sabi ko habang itinuturo ang sofa. Naupo siya agad, tila sunod-sunuran, habang patuloy na umaagos ang luha sa kaniyang pisngi.“Bu
Misha’s POVTahimik akong tumayo sa tabi ng kama ni Marlyn, ang malamig na hawak kong baril ay nakapaloob pa rin sa aking jacket. Ang ilaw ng buwan ay nagbibigay ng kakaunting liwanag sa kaniyang mukha. Ang bawat paghinga niya, ang bawat kaluskos ng kumot, parang musika na nagdaragdag sa tensyon ng gabi.Hinugot ko ang facemask ko nang bahagya para makahinga nang mas maayos. Kasabay nito, hinugot ko rin ang baril mula sa jacket at itinutok ito sa mukha niya. Sa pagkakataong ito, alam kong wala nang atrasan. Napuno ng adrenaline ang bawat hibla ng katawan ko.“Marlyn!” Ang mabigat kong tinig ay sapat para gulatin siya mula sa mahimbing niyang tulog. Ang kaniyang mga mata ay mabilis na bumukas, at ang takot ay agad na bumalot sa kaniyang mukha. Hindi ko alam kung dahil ito sa baril o sa itim na cap at facemask na suot ko. Pero ang mahalaga, nakuha ko na ang atensyon niya.“S-sino ka po? Huwag po!” natatakot niya agad na sabi.“Nasaan ang pantal?” tanong ko habang malamig ang boses ko, p
Misha’s POVAng bigat ng gabi ay parang nagpapasan ng bawat galit na kinikimkim ko. Tahimik kong tinanaw ang mukha ni Everett habang mahimbing siyang natutulog sa tabi ko. Wala siyang kamalay-malay sa plano kong gawin ngayong gabi. Mahal ko siya, pero sa pagkakataong ito, hindi ko kayang humingi ng tulong mula sa kanya kasi alam kong kayang-kaya ko na ang mahinang babaeng iyon. Alam kong pipigilan niya ako, pero hindi ako papayag na palampasin ang ginawa ni Marlyn.Napakalaki ng kasalanan niya sa akin. Binayaran man siya o hindi, ginawa niya ang imposible para sirain ako at ang lahat ng pinaghirapan ko. Kaya ngayon, gagawin ko rin ang imposible. Tiyak na manginginig siya sa takot ngayong gabi kapag nagkaharap kami.Dahan-dahan akong bumangon mula sa kama, iniingatang huwag makagawa ng kahit anong ingay para hindi magising ang asawa ko. Nang maibalik ko ang kumot sa katawan ni Everett, tinitigan ko siya nang saglit, malalim ang tulog niya kaya sure na akong hindi siya magigising. Sa is
Misha’s POVSa kabila ng dapat ay masayang selebrasyon, nanatili akong nakaupo sa harap ng laptop, ramdam ang bigat sa dibdib habang pinapanood ang video ng babaeng nagrereklamo laban sa M&E skincare. Sa video, nanginginig pa siya habang ipinapakita ang namumula, namamantal, at sugat-sugat niyang balat. “Hindi ko akalain na ganito ang mangyayari. Sinubukan ko lang kasi viral sa social media. Pero tingnan niyo naman... ang sakit-sakit!”Tumigil ako sandali sa paghinga. May parte ng sarili kong naniniwala sa kasinungalinga niya, pero kasi one hundred percent akong sure na safe sa all skin type ang product namin. Parang totoong-totoo ang sinasabi niya. Pero sa likod ng pagiging magaling niyang umarte, alam kong may mali. Napakabilis ng mga pangyayari. Kahapon lang, trending sa social media ang M&E skincare, ang produktong taon kong inaral, pinaghirapan, at sinigurong ligtas gamitin. Pero ngayon, parang lumalabas na may mali sa product namin.Dahan-dahan akong huminga nang malalim, pilit