Misha’s POV“Hindi totoo ‘to… Ayaw kong maniwala…” Bulong ko sa sarili ko habang nakatitig sa screen ng laptop. Nasa harap ko ang viral post tungkol swimming pool resort ko. Iba’t ibang litrato ng swimming pool at mga kuwarto, lahat ay puno ng mga mapanirang komento. Malibag daw ang tubig ng mga pool, madumi raw ang mga kuwarto. Pero sa mga araw na nakaraan lang, sinigurado kong malinis ang lahat. Paano ito nangyari?Ramdam ko ang mabigat na galit at takot na bumibigat sa dibdib ko, pero pilit ko itong pinapakalma. Hindi ako puwedeng magpa-apekto nang ganito. Buntis ako at alam kong nararamdaman din ng anak namin ni Everett ang bawat pintig ng emosyon ko. Pero ang hirap. Parang gusto ko na lang umiyak at mawala sa mundong ito kahit sandali lang. Napatakip ako sa bibig ko, pinipigilan ang pagsabog ng mga hikbi ko.Napansin agad ni Everett ang pagbabago ng mukha ko. Nakaupo siya sa tabi ko, inaalalayan ang likod ko habang hinihintay ang kahit na anong salita mula sa akin.“Misha, anong
Misha’s POV“Si Rei.”Halos manlambot ako sa gulat. Si Rei, ang pinsan na naman ni Everett. Ang taong nagtatago sa likod ng masayahing mukha, pero malalim ang galit sa amin, lalo na kay Everett.“Pero bakit? Bakit niya gagawin ‘to sa atin? Bakit palagi siyang nanggugulo?”“Jealousy, inggit at galit.” Napatigil si Everett habang pinagmamasdan ako. “Mish, alam mo namang matagal nang may problema si Rei. Siya ang nagpakalat ng mga larawan, pero hindi siya nag-iisa. May mga tauhan siyang binayaran para sadyang dumihan ang mga pool at mga kuwarto bago nila kunan ng litrato.”Doon na tuluyang bumuhos ang luha ko. Parang may mabigat na batong nawala sa dibdib ko, pero may kapalit na sakit. “Ang resort ko, ang pangarap ko…”“Lilinisin natin lahat ‘to. Hindi tayo papatalo sa ganitong klaseng tao.”Umiling ako at pinahid ang mga luha. Sigurado akong lagot na naman si Rei sa pinsan niya. Iba pa naman gumanti si Everett kapag alam niyang mga pinsan niya ang nangugulo.“Gagawa tayo ng hakbang para
Misha’s POVPuno ng mga sasakyan ang paligid ng mall nang kami ay dumating ni Ate Ada. Inihinto ng driver namin ang sasakyan sa tapat ng grocery entrance. Mas mabilis kasi agad kaming nakapasok sa mall ni Ate Ada. Medyo mabigat ang pakiramdam ko—hindi ko kasi alam kung ano ang magiging reaksyon ni Everett sa gagawin kong cake para sa kanya. First time ko siyang igagawa ng ganoon kaya’t pinilit kong huwag magpakita ng kaba kay Ate Ada.“Ano bang plano mo sa Sabado, hija?” tanong ni Ate Ada habang isinusuksok ang bag sa braso ko. Kilala ko na ang tono niyang iyon, pinipilit niya lang akong pakalmahin.“Magbe-bake kami ni Everett. Hindi ba sabi ko sa’yo, ita-try namin ‘yung strawberry cake na gusto niyang matikman?” Siyempre, gusto kong magpakitang gilas sa ibang bagay kay Everett. Para naman makita niyang marami rin akong kayang gawin sa buhay ko.“Ah, kaya pala dinala mo ako rito. Sige, tara na at nang makapamili na tayo.”Sumunod ako kay Ate Ada habang pumasok kami sa loob ng grocery
Misha’s POV“Ano, bakit ka gumagawa ng eskandalo? Gusto mo bang makulong? Hindi mo kilala kung sino ang babaeng binabangga mo?” pananakot pa ni Teff sa babaeng ‘yon.“Ah, eh, k-kasi?” Humina ang boses niya. “Pasensya na... sige na, sa kaniya na ‘yan.” Bahagya siyang umatras, parang natauhan sa paninigaw ni Teff sa kaniya.“Kilala kita, staff kita sa isang business ko, bago pa ako tuluyang magalit, umalis ka na.” Hindi nagpatumpik-tumpik si Teff sa pagtaboy sa kaniya.Habang papaalis ang babae, isa-isa na ring umalis ang mga taong nanunuod sa amin. Hindi ako makapaniwala na mismong si Teff ang magtanggol sa akin. Para kasing hindi ito normal para sa kanya, lalo na’t ang pagkakakilala ko sa kanya ay palaging puno ng ere at may sariling mundo.“Salamat, Teff,” mahina kong sabi nang tuluyan nang makaalis ang babae.Ngumiti siya sa akin—ngiti na may halong sarkasmo at tila may pinaplano. “Huwag mo nang isipin iyon. Wala akong balak na pabayaan ang pinsan ko, lalo na sa mga ganitong bagay.”
Misha’s POVSabado na. Excited akong gumising dahil sa wakas, ito na ang araw na gagawa kami ng cake ni Everett. Matagal ko nang gustong subukan ang strawberry cake at noong huli kaming mag-usap, napag-usapan namin na subukan na lang namin itong gawin mismo. Nasa kusina na ako, naka-apron na may maliit na print ng mga bulaklak, habang inaayos ko ang mga gamit para sa aming pagluluto.Maya maya pa ay dumating na siya, sumilip si Everett sa kusina. Nakangiti siya, suot ang paborito niyang polo shirt, mukhang handang-handa na sa aming baking-baking-an.“Good morning, Misha! Ready ka na ba sa ating cake experiment?” tanong niya nang lapitan ako. Napakabango nitong lalaking mapapangasawa ko. Napakaguwapo pa, wet look pa siya kaya mas hot siyang tignan ngayon.“Oo naman!” sagot ko habang nag-aayos na ng mga sangkap sa lamesa. “Alam mo, ‘yung strawberries na binili ko sa mall, mukhang perfect na para dito.”Tumingin si Everett sa akin na may halong pagtataka. “Bakit kaya strawberries ang gust
Misha’s POVNakaupo ako sa opisina ko, tanaw mula sa bintana ang malawak na swimming pool ng resort ko. Hindi ko maiwasang mapangiti habang pinagmamasdan ang malinis na tubig, kuminang ito sa ilalim ng sikat ng araw. Pakiramdam ko, nagsisipag pa lalo ang mga tagalinis ng resort ko kasi araw-araw, sobrang linis palagi ng kahit anong lugar dito sa resort, ang gagaling ng mga staff na nakuha ko.Mabuti na lang at payag pa rin si Everett na mag-office-office-an ako dito sa resort. Kahit ang totoo ay ayaw na niya, kumuha nalang muna raw ako ng ibang hahawak nito habang pinapalaki ko ang tiyan ko. Kaya lang sinabi ko sa kaniya na ang boring ang sa bahay kapag nandoon ako. Ang ending, nandito rin si Ate Ada, nakabantay sa akin at handa akong pagsilbihan anumang oras. Kumbaga, si Ate Ada ang taga-report kay Everett ng mga nagaganap sa akin. Pero, siyempre, dahil close na kami, kapag may mali pa rin akong nagagawa, pinagtatakpan pa rin niya ako. Ayaw niya rin kasi na nag-aaway kami ni Everett.
Misha’s POVHuminga ako nang malalim, pilit na iniisip kung paano ko masisiguro na walang masamang mangyayari rito. Alam kong may kabutihan din si Teff, meron nga ba? ngunit madalas natatabunan iyon ng mga kalokohan niya. Kasi naman, sa dinami-rami ng mga resort, bakit dito pa? Saka, paano niya nalaman ito? Nakakainis pa rito ay talagang bulgaran na ang pagkakita niya sa malaki kong tiyan. Marahil, ito ang dahilan kung bakit hindi ko rin kayang tuluyang tanggihan si Teff. Mainam na rin sigurong makipagmabutihan ako sa kaniya? Dapat nga ba?“So, you’re saying… no drugs, no chaos, just a normal birthday party?” tanong ko habang nakatingin sa kaniya ng diretso.“Exactly,” he said, flashing a grin that was both mischievous and hopeful. “I promise. Just give me a chance to prove that I’m not all bad.”Hindi ko alam kung bakit, pero may bahagi ng puso ko na naniwala sa kanya, kahit na may pagdududa pa rin sa isip ko. Alam ko, kailangan kong magdesisyon na ngayon. Kasi mukhang kailangan na n
Misha’s POVNakahiga kami ni Everett sa kama ng bahay namin, parehas na pagod mula sa kani-kaniyang trabaho. Ramdam ko ang bigat ng araw, pero kahit gaano kami ka-busy, lagi kaming may oras para mag-usap tuwing gabi. Ganito na ang routine namin simula nang magdesisyon kaming magsama. Minsan nasa manisyon niya kami pero madalas ay dito sa bahay namin. Pareho kaming may mga responsibilidad na mahirap talikuran, ngunit sa kabila ng lahat, laging may lugar ang isa’t isa sa mga puso namin.Nakasandal ang ulo ko sa balikat niya habang nakatitig kami sa kisame. Ramdam ko ang init ng katawan niya at iyon ang nagbibigay ng kaunting ginhawa sa mga naipong pagod sa araw-araw. Ilang sandali kaming tahimik, parehas na nagpapahinga ang isip at katawan pero may isang bagay na matagal ko nang gustong sabihin sa kanya.“Everett,” pabulong kong sabi habang bahagyang iniangat ang ulo ko upang tingnan siya.“Hmm?” tugon niya habang nakapikit pa rin pero alam kong gising at handa siyang makinig.“Alam na