"SARAP mo palang magluto, Lola. Parang si Mama," puri ni Carina sa luto ng ina ni Craig.
Kumakain kami ng hapunan sa komedor. Nasa pagitan namin ni Craig ang anak habang nasa harap namin ang mga magulang ni Craig.
I looked at Carlos who was in front of me. He was temporarily put on a wheelchair. His face got thin. Nakasuot siya ng bonnet para marahil pagtakpan ang pagkawala ng buhok dulot ng therapy. Subalit sa kabila ng lahat ng iyon ay hindi pa rin naman kumupas ang gandang lalaki niya.
We already talked earlier. Humingi ako ng tawad sa kanya. Carlos also apologized to me. Inihingi niya ng tawad sa akin ang nangyari five years ago na siyang naging dahilan ng paglayo ko.
I told him none of it was his fault. And then we hugged. We cried for a bit.
PANGALAWANG araw namin ni Carina sa bahay mga Valdez. Kasama ko si Carlos sa garden area. Iginala ko ang tingin sa malawak na garden ng bahay. The whole space was filled with pastel colored flowers. Malapit sa iron wrought chair na kinauupuan ko ay nakatayo ang isang di kalakihang fountain."How are you, Caress?" tanong sa akin ni Carlos na nasa tabi ko. Nakaupo siya sa wheelchair niya. Pagkatapos ng maiksing pag-uusap namin kahapon, ngayon lang kami ulit nagkaroon ng pagkakataong makapag-usap.Si Carina ay kasama ni Tita Arabella sa loob ng bahay. Simula kahapon ay hindi ko masyadong nakakausap si Carina dahil hinahayaan ko na muna siya sa mga magulang ni Craig."Hindi ba dapat ako ang nagtatanong sayo niyan?" sagot ko pabalik kay Carlos."Well, you kn
MAY narinig akong timikhim. Si Carlos. Nakita ko ang aliw sa mga mata niya habang nakatingin sa aming dalawa ni Craig. Si Carina? Bumalik siya sa loob ng bahay para alukin ng donut ang Lola niya."That's some nice flowers, hijo," wika ni Carlos sa anak. "Nagmana ka talaga sa akin. Kahit sa pagpili ng bulaklak, magaling ka."Naramdaman ko ang pag-iinit ng pisngi.Hindi ako nakapag-react. Paano ko sa sagutin si Craig, eh nasa harap namin si Carlos? At itong si Carlos, tila naaliw pa sa nakikita. Natutuwa ba siya na nakikita akong naiilang sa ginagawa ng anak niya?Craig chuckled beside me. Naramdaman ko ang paghawak niya sa sandalan ng iron wrought chair na kinauupuan ko."Of course you're my fathe
HIMALA. Hindi mabigat ang traffic ngayon. Halos thirty minutes lang na byahe ay malapit na kaming makarating sa Manila Memorial kung kung nakahimalay ang mga magulang ko. Sa nakalipas na limang taon ay may improvement naman pala ang mga kalsada sa Metro Manila kahit paano."Anong gustong bulaklak ni Tita?" Mula sa bintana ay napatingin ako kay Craig. Tulad ng sinabi niya kanina ay sumama siya sa amin ni Carina.He was now wearing a black polo shirt, maong pants and boat shoes. Nasa backseat si Carina na abala sa laruan. Dinala niya ang iPad na bigay sa kanya ng Lola niya. Mula nang dumating kami ni Carina ay kung ano-ano na ang mga naibigay ng mga magulang ni Craig sa anak ko. Hindi ko naman sila mapigilan dahil bukod sa nag-iisang apo nila si Carina ay ngayon lang nila ito nakilala."Uh&hell
"GOOD morning, Mama," bati sa akin ni Carina nang umagang iyon. Nilapitan niya ako sa kama at binigyan ng halik sa pisngi. Kagabi ay doon siya natulog sa kwarto ni Tita Arabella."Good morning!" bati ko sa anak. "Ang aga mo naman nagising, anak.""Mama, late na kaya." Sumulyap ako sa relo na nakapatong sa side table ng kwarto. Mag-a-alas ocho ng umaga! Nakalimutan kong mag-alarm. Late na ako natulog kagabi dahil nag-video call kami ni Leandra. Halos dalawang oras kaming nag-usap. Ayaw niya akong tigilan sa mga tanong niya.Pagkatapos kong magbihis ay bumaba kami. Naabutan namin si Tita Arabella sa dining area."Magandang umaga po," nahihiyang bati ko sa matanda nang ibaling ko ang tingin sa hapagkainan. Nakahanda na ang almusal.
"CARINA, hindi mo dapat ginawa iyon," wika ko sa anak nang maiwan kaming dalawa sa elevator. Mabuti na lang at nauna sa aming bumaba ang dalawang babaeng kasabay. Pagdating ng eighteenth floor ay lumabas na sila. "Mama, nagtanong lang naman ako sa kanila," inosenteng sagot niya sa akin. "Masama ba iyon? Di ba sila ang masama kasi nag-chismis sila?" Napaawang ang labi ko. Saan naman niya nalaman ang salitang chismis? "Di ba, sabi ko behave ka lang?" sagot ko sa kanya. Ngumuso siya. "Okay po. Sorry, Mama." Paglabas namin ng elevator ay natanaw ko ang nag-iisang office table sa 34th floor. Sa likod niyon ay isang malaking pinto na may nakasulat na Office of the CEO. Sa gilid ng office table ay mayroong cou
"PAPA, bili na tayo ng regalo kay James," excited na yaya ni Carina kay Craig paglabas namin ng Jollibee. Sa mall kami dumiretso pag-alis namin sa office ni Craig. At tulad ng gusto ni Carina ay sa naturang fast food kami kumain ng lunch. Halos pagtinginan kami kanina. Paano? Agaw ng tingin si Carlos dahil sa suot niya. Sino ba naman kasing naka formal business attire ang kakain sa Jollibee? At kasinggwapo pa ni Craig? "You're quiet," puna sa akin ni Craig pagdating namin sa toy section department store. Sinundan ko ng mga mata si Carina na nagtitingin na ng mga laruan. "Anong gusto mong sabihin ko?" Bago kami umalis sa opisina niya ay kinausap ako ni Ada. Humingi siya ng tawad sa akin tungkol sa nangyari five years ago.
"CRAIG, ang dami na niyan," komento ko habang nakatingin sa mga nakahanger na damit na bitbit ni Craig.Pagkatapos naming bumili ng regalo para sa anak ni Ada ay ipinag-shopping niya ng mga damit ni Carina.Halos dalawang oras na kami sa department store pero wala pa silang balak tumigil ni Carina. Tumingin ako sa anak na patuloy na nagtitingin ng mga nakadisplay na damit."These all look good on our daughter," wika ni Craig sabay sulyap sa mga hawak na damit."So, lahat ng makita mong damit na bagay kay Carina, bibilhin mo?"He just shrugged. "Well, if she likes them, sure."I couldn't help but roll my eyes. "You're spoiling our daughter, Craig."
"WAG ka nang tumulong dyan, hija." wika sa akin ni Tita Arabella nang maabutan niya ako sa kusina. Tinutulungan ko si Ate Maria at Ana sa paggawa ng chicken macaroni salad. Iyon daw kasi ang request ni Carlos ngayon."Okay lang po. Wala naman akong ginagawa." Sabado ngayon. Kanina pa kasama ni Carina si Craig at Carlos. Nasa TV room silang tatlo at nanonood ng cartoon.Naisipan kong tumambay na lang sa kusina.Si Tita Arabella ang madalas na magluto at maghanda ng mga pagkain ni Carlos. Kapag busy siya ay saka lang niya ipinapaubaya sa mga kasambahay ang pagluluto. Tulad ngayon, naabutan kong gumagawa ng salad si Ate Maria kaya naprisinta akong tumulong."Bakit hindi na lang kayo lumabas ni Craig?" Bumaling siya sa akin habang hawak ang isang baso
"ARE you ready?"Mula sa labas ng simbahan ay tanong sa akin ni Carlos. Today was my wedding day. I was going to marry Craig who was already inside the church waiting for me.Hindi ako makapaniwala na darating ang araw na ito.Malaki ang ngiting tumango ako kay Carlos at bahagyang inayos ang laylayan ng wedding gown.I was wearing a wedding gown designed by Ada. Sabi niya ay iyon na daw ang wedding gift niya sa amin ni Craig. Last week siya bumalik ng Pilipinas kasama ang anak na si James para iuwi ang wedding gown ko at umattend sa kasal namin ni Craig.Ada and I… we were already friends. Noong araw na pinuntahan ko si Craig sa ospital at nagkaayos kaming dalawa, nagkausap kami ni Ada. Na
"CRAIG, what happened?"Nag-angat ako ng tingin kay Ada nang marinig ko ang boses niya.I was drinking at the bar when she called me."Masyado pang maaga para uminom," litanya bago maupo sa tabi ko."She was gone," mahinang sagot ko habang nakatingin sa baso ng alak sa harap ko. "I lost."Sumenyas siya sa bartender bago bumaling sa akin. "But Caress loves you." Her forehead creased.Mapait akong natawa bago muling nagsalin ng alak sa bago at nilagok iyon. "Akala ko rin, eh. But she choose that fucking doctor, Ada."Caress' reactions toward me in that one week we were together confirmed one thing—that she was sti
Craig's POV"CARESS…" I whispered in the air as I saw her. I blinked my eyes. I couldn't believe that after five years, I'd finally see her again.Five years ago, she decided to leave me and never show herself to me again. Naalala ko pa ang galit sa akin ni Dad nang ipagtapat ko sa kanya ang tungkol sa naging relasyon namin ni Caress—ng babaeng inakala kong kabit niya."How could you do that, Craig?" My father angrily said to me after giving me another punch in the face. I just told him everything. Including the real reason I came back to the Philippines—my plan to seduce the woman I mistook as his mistress.But my plan to seduce Caressa Ilea Mendoza backfired on me. Because in the end, I was the one who fell for that woman. In
"CHEF, thank you sa pasalubong, ah. Naubos ko agad iyong hopia."Pangalawang araw ko ngayon sa trabaho matapos kong bumalik ng Patar.Pagpasok ko pa lang kaninang umaga ay kanya-kanyang pasalamat ulit sila sa pasalubong na ibinigay ko kahapon. Pare-parehong nilang nagustuhan ang hopia na dala ko."Chef, sabihin mo kapag babalik ka ulit ng Manila, ah," wika ni Allen. "Magpapabili ako ng madaming hopia."Mula sa pagpe-plating ng salad na order na isang customer ay napatingin ako babae. Ngumiti na lang ako kahit alam ko sa sarili ko kung makakabalik pa ba ako ng Maynila."Chef, okay ka lang?" tanong sa akin ni Andrea habang kumakain kami ng lunch sa lounge. "Parang kahapon ka pa tahimik."
NATUTULOG na mukha ni Craig ang bumungad sa akin nang magising ako. Iginila ko ang tingin sa paligid. We were inside his bedroom, and I was naked beside him. Napahawak ako sa noo nang maalala ang mga nangyari kagabi. We were stranded here last night. And then… something happened to me. Mariing pumikit ako. It was all my fault.Damn. Anong pumasok sa isip ko at nagawa ko iyon? I was the only one to blame here.I was the one who kissed him. Last night… I let my emotions get the best of me.Mabilis kong isinuot ang damit at lumabas ng kwarto. Sumalubong sa akin ang nakakalat na pinagkainan namin sa sala. Tumama ang mga mata ko sa bote ng wine na nasa center table. Was it the wine? Napahawak ako sa mga labi. I could still remember the taste of his lips against mine.
OUR way back to Manila was awkward. Walang nagsasalita sa aming dalawa ni Craig. I couldn't believe I managed to walk out on him. Was he mad at me? I don't know. And I shouldn't care.I knew what I did was right. But my heart… it was breaking.Sa kalagitnaan ng byahe ay pumikit ako at nagpanggap na tulog. Napadilat lang ako nang marinig ko ang isang malakas na kulog. Nagulat ako nang makitang malakas ang ulan sa labas.Tumikhim ako at nag-aalangang bumaling kay Craig. Iginala ko ang tingin sa paligid. "Nasaan na tayo?""Quezon City," tipid na sagot niya. Bumaling ako sa bintana. Wala akong masyadong makita sa labas dahil sa lakas ng ulan subalit sa kabila niyon ay napansin ko na pamilyar sa akin ang kalsadang ito. Muli ko sanang ipipikit an
"PARA kay Ate Lena lahat ito?" tanong ni Craig habang nakatingin sa basket na dala niya. Nasa loob kami ng sikat na hopia store sa Binondo.Bukod sa Cafe Mezzanine ay pinuntahan din namin ang iba pang sikat na restaurant doon. Niyaya ko rin si Craig sa Estero Street para tikman ilang street foods na binebenta roon. Hindi ko makalimutan ang ekspresyon ng mukha niya nang pakainin ko siya ng piniritong frog legs kanina.Muli akong kumuha ng panibagong flavor ng hopia sa estante at inilagay iyon sa basket. "Hindi. Magbibigay din ako sa mga ka-work ko. Saka kay Sky. Favorite niya iyong hopia dito."He slightly cocked his brows. "I thought we're not going to talk about other people today?""Ikaw iyong nagtanong, eh." Ibinaba ko ang tingin sa basket na halos m
"MAMA, ingat po kayo ni Papa sa date nyong dalawa."Napahinto ako sa pagsusuot ng sapatos nang marinig ko si Carina. Nakaupo siya sa kama habang nakatingin sa akin."Date?"Nginitian niya ako. "Di ba, magde-date kayo ni Papa?""Kanino mo nalaman iyan?""Iyong date? Eh, di kay Papa. Di ba nanliligaw siya sayo? Kaya kayo magde-date?"Hindi ako makasagot sa anak. Minsan, hindi ako makapaniwala na napakarami na niyang alam. Pakiramdam ko ay ang bilis niyang lumaki. Parang kailan lang, baby pa siya at hindi nakapagsalita. Ngayon, pati date ay alam na niya.
AKALA ko nananaginip ako nang magising ako na nakabalot sa katawan ko ang braso ni Craig. Subalit naalala ko ang ilang bahagi ng nangyari kagabi. Nagising ako sa kalagitnaan ng gabi na nilalamig. I found Craig in my room. Then I asked him the craziest thing I could ever do in my life. I asked Craig to cuddle with me.Kinagat ko ang ibabang labi. What have I done last night?I miss you, baby. So much. I miss you so damn much.Naalala ko ang huling sinabi niya bago ako nakatulog kagabi. I even remembered shedding a tear last night.Maingat kong inalis ang braso niya sa katawan ko. Halos mahigit ko ang hininga habang lumalayo sa kanya. I didn't want him to wake up just yet. Hindi ko alam kung paano ko siya haharapin pagkatapos ng inasta ko kagabi.