"CRAIG, ang dami na niyan," komento ko habang nakatingin sa mga nakahanger na damit na bitbit ni Craig.
Pagkatapos naming bumili ng regalo para sa anak ni Ada ay ipinag-shopping niya ng mga damit ni Carina.
Halos dalawang oras na kami sa department store pero wala pa silang balak tumigil ni Carina. Tumingin ako sa anak na patuloy na nagtitingin ng mga nakadisplay na damit.
"These all look good on our daughter," wika ni Craig sabay sulyap sa mga hawak na damit.
"So, lahat ng makita mong damit na bagay kay Carina, bibilhin mo?"
He just shrugged. "Well, if she likes them, sure."
I couldn't help but roll my eyes. "You're spoiling our daughter, Craig."
"WAG ka nang tumulong dyan, hija." wika sa akin ni Tita Arabella nang maabutan niya ako sa kusina. Tinutulungan ko si Ate Maria at Ana sa paggawa ng chicken macaroni salad. Iyon daw kasi ang request ni Carlos ngayon."Okay lang po. Wala naman akong ginagawa." Sabado ngayon. Kanina pa kasama ni Carina si Craig at Carlos. Nasa TV room silang tatlo at nanonood ng cartoon.Naisipan kong tumambay na lang sa kusina.Si Tita Arabella ang madalas na magluto at maghanda ng mga pagkain ni Carlos. Kapag busy siya ay saka lang niya ipinapaubaya sa mga kasambahay ang pagluluto. Tulad ngayon, naabutan kong gumagawa ng salad si Ate Maria kaya naprisinta akong tumulong."Bakit hindi na lang kayo lumabas ni Craig?" Bumaling siya sa akin habang hawak ang isang baso
"INGAT kayo. Pakibigay na lang itong regalo ko kay James."Ngayon ang birthday ng anak ni Ada na si James.Nagbilin si Tita Arabella bago kami umalis dahil hindi siya makakasama sa amin. Gusto niyang bantayan si Carlos. Kahapon kasi ay galing sila sa chemo session si Carlos. Simula pa kahapon ay nanghihina siya. Sabi nila sa akin ay normal lang daw iyon pagkatapos ng chemotherapy session niya.Ibinaling ko ang tingin kay Carina. Suot niya ang pink dress na binili namin sa mall. Pinartneran niya iyon ng sandals at ng kwintas ng bigay sa kanya ng Lola niya.Suot ko rin ang pink dress na kapareho ng damit ni Carina. Kapag pinagtabi kaming daming dalawa ay hindi maikakaila na mag-ina nga kami.Pasimple ako
"COME on, you should eat more," untag sa akin ni Craig habang nakatingin sa plato ko.Nagsimula ang birthday program. Pagkatapos kantahan si James ay nagsimula nang magkainan."Ang dami ko nang nakain," sagot ko sa kanya. "Madami ka lang talagang nilagay sa plato ko."Napatingin ako sa plato ko na napangalhati ko lang. Dapat ay hindi ko siya hinayaan sa pagkuha ng pagkain kanina.Hindi namin kasama si Carina sa mesa dahil mula noong hilahin siya ni James kanina ay hindi na bumalik ang anak sa amin. Halatang magkasundo na agad ang dalawang bata. Naiwan tuloy ako kasama si Craig.Inilapit ni Craig ang plato ko sa kanya at kinain ang natira kong spaghetti.
"TAPOS merong dumating na clowns, Lola. Ang galing nila mag-magic!"Napangiti ako sa animated na pagkukuwento ni Carina sa lola niya. Kanina pa siya nagkukwento sa mga nangyari kahapon sa birthday party ni James.Kumakain kami ng breakfast. Hindi namin kasabay si Craig dahil maaga siyang nagpunta sa opisina."May palaro din sa party kahapon, Lola. Nanalo ako ng one hundred pesos sa bring me.""Ang galing naman ng apo ko," puri ni Tita Arabella kay Carina. "What did they ask you to bring?""Kulay red na ponytail, Lola. Ito, oh." Itinuro ni Carina ang ponytail niya sa buhok. "Tapos, alam mo ba, si Papa rin nakisali sa
PAKIRAMDAM ko ay itinulos ako sa kinatatayuan. It was him. Of course… how could I forget that monster's face.I never thought I'd see him again. He still looked the same the last time I saw him five years ago. Sa bookstore. Habang kasama ko si Craig.Lumabas ng elevator ang lalaki at bumaling kay Craig."Mr. Valdez," pormal na bati niya kay Craig. He was wearing a business suit just like Craig. It was him. Anong ginagawa niya rito sa opisina ni Craig?"Mr. Santiago," narinig ko ang boses ni Craig sa tabi ko.Napamaang ako. Craig and this man knew each other? Don't tell me…"Mr. Santiago, I hope you can spare me a few minutes of your time
"NANDYAN na rin pala si Sir? Akala ko may meeting si Craig?" tanong sa akin ni Ana nang dumiretso ako sa kusina para uminom ng tubig."Ah, hindi po natuloy."Tumuloy ako sa kwarto. Habang nakaupo sa kama ay bumalik sa akin ang mga nangyari kanina. But all I remembered right now was the look on his face when I told him about the man. Ni hindi ko na maalala ang naging reaksyon ko nang makita ko ang lalaking iyon kanina. Ang tanging tumatak sa isip ko ay ekspresyon ni Craig. Then I remembered how he hugged me to calm myself.Craig just threw away that important business deal just for me. And now, I couldn't even think straight because of guilt. It was my fault.Lumabas ako ng kwarto. Namalayan ko na lang ang sarili na tinatahak ang daan papunta sa kw
PANAY ang sulyap ko sa cellphone ni Craig na nakapatong sa dashboard ng sasakyan. Hanggang ngayon ay hindi pa tumatawag si Tita Arabella. Ibig sabihin, hindi pa nahahanap ang anak namin.Nagmamadali kaming umalis ni Craig nang malaman na nawawala si Carina. Ni hindi na namin nasabi kay Carlos ang nangyari. Ayaw din naman naming pati siya ay mag-alala.Ayon kay Tita Arabella, naglalaro sa recreation park na pinuntahan nila si Carina nang bigla itong nawala sa paningin nila."C-craig…" nagnginginig ang boses na baling ko sa katabi. "Si Carina…" Kinagat ko ang ibabang labi para pigilan ang pagbagsak ng luha. Kanina ko pa pinipigilang umiyak."Try to calm down, Caress," wika ni Craig sa tabi ko. Mula sa daan ay bahagya siyang sumulyap sa
PAGKATAPOS kong mag-shower ay bumaba ako sa kusina. Naabutan ko roon si Craig na gumagawa ng kape. Tulad ko ay mukhang bagong ligo rin siya. His hair was still damp from the shower.He was wearing a white shirt and drawstring shorts."Dumating na sila Carina?" tanong ko sa kanya."Nasa kwarto na. Nakatulog sa byahe." He motioned the island counter at me. "Sir down. I'll get you coffee."Hindi na ako nakipagtalo pa sa kanya. I sat on the island counter and watched him as he made two cups of coffee.Then he went back to me and placed a cup of coffee in front of me. "Drink. That's caramel latte."Napatitig ako sa tasa ng kape sa harap. Hanggang ngayon ay alam
"ARE you ready?"Mula sa labas ng simbahan ay tanong sa akin ni Carlos. Today was my wedding day. I was going to marry Craig who was already inside the church waiting for me.Hindi ako makapaniwala na darating ang araw na ito.Malaki ang ngiting tumango ako kay Carlos at bahagyang inayos ang laylayan ng wedding gown.I was wearing a wedding gown designed by Ada. Sabi niya ay iyon na daw ang wedding gift niya sa amin ni Craig. Last week siya bumalik ng Pilipinas kasama ang anak na si James para iuwi ang wedding gown ko at umattend sa kasal namin ni Craig.Ada and I… we were already friends. Noong araw na pinuntahan ko si Craig sa ospital at nagkaayos kaming dalawa, nagkausap kami ni Ada. Na
"CRAIG, what happened?"Nag-angat ako ng tingin kay Ada nang marinig ko ang boses niya.I was drinking at the bar when she called me."Masyado pang maaga para uminom," litanya bago maupo sa tabi ko."She was gone," mahinang sagot ko habang nakatingin sa baso ng alak sa harap ko. "I lost."Sumenyas siya sa bartender bago bumaling sa akin. "But Caress loves you." Her forehead creased.Mapait akong natawa bago muling nagsalin ng alak sa bago at nilagok iyon. "Akala ko rin, eh. But she choose that fucking doctor, Ada."Caress' reactions toward me in that one week we were together confirmed one thing—that she was sti
Craig's POV"CARESS…" I whispered in the air as I saw her. I blinked my eyes. I couldn't believe that after five years, I'd finally see her again.Five years ago, she decided to leave me and never show herself to me again. Naalala ko pa ang galit sa akin ni Dad nang ipagtapat ko sa kanya ang tungkol sa naging relasyon namin ni Caress—ng babaeng inakala kong kabit niya."How could you do that, Craig?" My father angrily said to me after giving me another punch in the face. I just told him everything. Including the real reason I came back to the Philippines—my plan to seduce the woman I mistook as his mistress.But my plan to seduce Caressa Ilea Mendoza backfired on me. Because in the end, I was the one who fell for that woman. In
"CHEF, thank you sa pasalubong, ah. Naubos ko agad iyong hopia."Pangalawang araw ko ngayon sa trabaho matapos kong bumalik ng Patar.Pagpasok ko pa lang kaninang umaga ay kanya-kanyang pasalamat ulit sila sa pasalubong na ibinigay ko kahapon. Pare-parehong nilang nagustuhan ang hopia na dala ko."Chef, sabihin mo kapag babalik ka ulit ng Manila, ah," wika ni Allen. "Magpapabili ako ng madaming hopia."Mula sa pagpe-plating ng salad na order na isang customer ay napatingin ako babae. Ngumiti na lang ako kahit alam ko sa sarili ko kung makakabalik pa ba ako ng Maynila."Chef, okay ka lang?" tanong sa akin ni Andrea habang kumakain kami ng lunch sa lounge. "Parang kahapon ka pa tahimik."
NATUTULOG na mukha ni Craig ang bumungad sa akin nang magising ako. Iginila ko ang tingin sa paligid. We were inside his bedroom, and I was naked beside him. Napahawak ako sa noo nang maalala ang mga nangyari kagabi. We were stranded here last night. And then… something happened to me. Mariing pumikit ako. It was all my fault.Damn. Anong pumasok sa isip ko at nagawa ko iyon? I was the only one to blame here.I was the one who kissed him. Last night… I let my emotions get the best of me.Mabilis kong isinuot ang damit at lumabas ng kwarto. Sumalubong sa akin ang nakakalat na pinagkainan namin sa sala. Tumama ang mga mata ko sa bote ng wine na nasa center table. Was it the wine? Napahawak ako sa mga labi. I could still remember the taste of his lips against mine.
OUR way back to Manila was awkward. Walang nagsasalita sa aming dalawa ni Craig. I couldn't believe I managed to walk out on him. Was he mad at me? I don't know. And I shouldn't care.I knew what I did was right. But my heart… it was breaking.Sa kalagitnaan ng byahe ay pumikit ako at nagpanggap na tulog. Napadilat lang ako nang marinig ko ang isang malakas na kulog. Nagulat ako nang makitang malakas ang ulan sa labas.Tumikhim ako at nag-aalangang bumaling kay Craig. Iginala ko ang tingin sa paligid. "Nasaan na tayo?""Quezon City," tipid na sagot niya. Bumaling ako sa bintana. Wala akong masyadong makita sa labas dahil sa lakas ng ulan subalit sa kabila niyon ay napansin ko na pamilyar sa akin ang kalsadang ito. Muli ko sanang ipipikit an
"PARA kay Ate Lena lahat ito?" tanong ni Craig habang nakatingin sa basket na dala niya. Nasa loob kami ng sikat na hopia store sa Binondo.Bukod sa Cafe Mezzanine ay pinuntahan din namin ang iba pang sikat na restaurant doon. Niyaya ko rin si Craig sa Estero Street para tikman ilang street foods na binebenta roon. Hindi ko makalimutan ang ekspresyon ng mukha niya nang pakainin ko siya ng piniritong frog legs kanina.Muli akong kumuha ng panibagong flavor ng hopia sa estante at inilagay iyon sa basket. "Hindi. Magbibigay din ako sa mga ka-work ko. Saka kay Sky. Favorite niya iyong hopia dito."He slightly cocked his brows. "I thought we're not going to talk about other people today?""Ikaw iyong nagtanong, eh." Ibinaba ko ang tingin sa basket na halos m
"MAMA, ingat po kayo ni Papa sa date nyong dalawa."Napahinto ako sa pagsusuot ng sapatos nang marinig ko si Carina. Nakaupo siya sa kama habang nakatingin sa akin."Date?"Nginitian niya ako. "Di ba, magde-date kayo ni Papa?""Kanino mo nalaman iyan?""Iyong date? Eh, di kay Papa. Di ba nanliligaw siya sayo? Kaya kayo magde-date?"Hindi ako makasagot sa anak. Minsan, hindi ako makapaniwala na napakarami na niyang alam. Pakiramdam ko ay ang bilis niyang lumaki. Parang kailan lang, baby pa siya at hindi nakapagsalita. Ngayon, pati date ay alam na niya.
AKALA ko nananaginip ako nang magising ako na nakabalot sa katawan ko ang braso ni Craig. Subalit naalala ko ang ilang bahagi ng nangyari kagabi. Nagising ako sa kalagitnaan ng gabi na nilalamig. I found Craig in my room. Then I asked him the craziest thing I could ever do in my life. I asked Craig to cuddle with me.Kinagat ko ang ibabang labi. What have I done last night?I miss you, baby. So much. I miss you so damn much.Naalala ko ang huling sinabi niya bago ako nakatulog kagabi. I even remembered shedding a tear last night.Maingat kong inalis ang braso niya sa katawan ko. Halos mahigit ko ang hininga habang lumalayo sa kanya. I didn't want him to wake up just yet. Hindi ko alam kung paano ko siya haharapin pagkatapos ng inasta ko kagabi.