Kabanata 2

"Kumusta ang pag-aaral mo sa America, Lucas?" Lihim na napairap si Lucas Valle sa tanong ng kan'yang ina na si Ginang Juana Valle.

Nasa hapag sila at pinagsasaluhan ang ipinalutong kakanin ng ginang sa mga katulong.

Alas-tres pa lamang ng hapon kaya wala pa ang isa niyang kuya na si Dominic, na siyang abala sa pamamahala sa kanilang sakahan at mga lupain sa Sta. Ignacia. Ang panganay naman sa mga Valle na si Alexis ay mayroon ng asawa at sa ibayong lungsod na naninirahan upang hawakan ang negosyong iniwan ng kanilang ama doon, kasama ang isa pa nilang kapatid na lalaki na si Zeus.

Itinabi niya ang platong naglalaman ng malagkit na suman.

"Could you please just give me tuna salad? or perhaps cookies? Anything except this one. I don't like it," aniya sa katulong na napangiwi nang marinig ang pag-i-ingles niya.

Hindi niya gusto ang mga putaheng ipinapahain ng ina. Sa loob ng anim na taon na pananatili sa Amerika ay nasanay na ang dila niya sa banyagang pagkain.

"Ito ang ipapahanda ko sa nalalapit na fiesta.  Mabuti nang sanayin mo ang sarili na kumain ng mga pagkaing ito dahil dito ka na magpapatuloy ng pag-aaral."

Napabaling si Lucas sa ina nang marinig ang sinabi nito.

Kasalukuyan na siyang nasa ikatlong taon sa kolehiyo. Noon pa man ay tutol na ang kan'yang ina na sa ibang bansa siya mag-aral, subalit sa tulong ng kan'yang ama, na sinusuportahan bawat kagustuhan niya, ay nakalabas siya ng bansa.

Apat na taon na ang lumipas nang mamatay ang kan'yang ama, at simula noon ay naging mahigpit na ang ina sa kan'ya.

"No, mom. I'll finish my studies abroad." Inaalala niya ang nobyang si Maica. Kasama niya itong mag-aral sa America at ayaw niyang mapalayo dito.

Ngayon pa nga lang na umuwi siya sa Pilipinas, dahil sa kagustuhan ng ina, ay nagtalo na sila ng nobya. Sigurado siyang makikipaghiwalay ito sa kan'ya kung iiwanan niya ito doon.

"Lucas! Ayokong sinusuway ako. Dito ka magtatapos ng pag-aaral. Kailangan ngayon pa lang ay sanayin mo na ang sarili sa paghawak ng ating negosyo." Tumaas na ang boses ng kan'yang ina.

Subalit sa halip na matakot ay tumayo siya at pagak na tumawa. Sa kanilang apat na magkakapatid ay siya lang ang bukod tanging may kakayahang sumuway sa ina.

Ang kan'yang tatlong kuya ay dito sa Pilipinas nag-aral at nang makapagtapos ay nanilbihan sa kanilang mga negosyo nang walang pagrereklamo. Sa tingin niya'y kagustuhan din ng mga ito iyon, ngunit hindi siya. Alam niya kung ano ang kan'yang nais at iyon ang kan'yang gagawin.

"Mom, I am already twenty years old! Stop controlling my life." Tumalikod na siya at bumalik sa kwarto.

Sinundan siya ng ina ngunit hindi niya ito pinansin. Inabala niya ang sarili sa paghahanap ng kan'yang telepono at susi ng kotse.

"Manang! Where's my phone and car key?" sigaw niya sa mga katulong, na hindi magawang lumapit sa kan'ya, natatakot na mabulyawan ni Ginang Juana.

"At saan ka pupunta?" Alam niyang nangangalaiti na ang ina sa galit kahit pa nanatiling kalmado ang mukha nito.

"I am going back to U.S," sagot ni Lucas at nilagpasan ito.

Muli niyang hinanap ang susi at telepono sa mga kasambahay ngunit pag-iling lamang ang isinagot ng mga ito.

"Nasa akin. You're grounded." Napatingin siya sa ina nang magsalita ito.

Hindi siya makapaniwalang gusto pa rin na manipulahin ng sariling ina ang buhay niya, ito'y kahit pa nasa wastong gulang na siya. Isa ito sa mga dahilan kung bakit gusto niyang tumira sa malayo. Mayroon siyang kalayaan sa America na hindi niya makukuha dito sa Sta. Ignacia.

Masama ang loob niyang lumabas sa kanilang mansyon. Naglakad siya palayo dito, hindi alam kung saan pupunta. 

Sa Sta. Ignacia siya lumaki, ngunit marami nang nagbago sa lugar katulad ng mga taong naroon na hindi na pamilyar sa kan'ya.

Hindi siya kilala ng mga taga-roon kaya bawat taong daraanan niya ay pinapasadahan siya ng tingin.

"Boy! Boy!" Napatigil siya sa paglalakad nang tawagin ng isang grupo ng mga manginginom sa isang tindahan.

Pagod niyang nilapitan ito. Hinahanap ng kan'yang dila ang alak, lalo pa ngayong kakatapos niya pa lamang makipagtalo sa ina. Kahit papaano'y inuusig siya ng konsyensya sa pagsagot-sagot dito, ngunit iyon lamang ang tanging paraan upang ipahayag niya ang kan'yang saloobin.

"Tagay!" Tinanggap niya ang nag-iisang baso na tinatagayan ng apat na lalaking tumawag sa kan'ya.

Hindi niya alam ang tawag sa walang kulay na likidong alak na laman ng baso ngunit nang mainom niya ay kakaibang init ang naidulot nito sa kan'yang lalamunan.

Nangiwi pa siya sa tapang nito.

Tumayo ang isang lalaki at inakbayan siya. Pinaupo siya nito sa bakanteng upuan at muli ay pinatagay.

"Bago ka ba dito?" tanong ng isa.

Tumango siya. Wala siyang balak na magpakilala sa mga ito bilang isang Valle.

Gusto niya lang uminom ngayon at magpakalasing. Kahit pa napilitan lamang siyang umuwi sa Pilipinas ay may parte pa din ng puso niyang nasasabik na makita ang ina at mga kapatid, ngunit hindi niya inaasahan na wala pa din pagbabago sa ugali ng ina. Ang negosyo pa din nila ang prayoridad nito.

Maingay ang mga kainuman niya at halos lahat ng dumaraan ay inaayang tumagay. Kung nasa tamang wisyo pa siya ay aalis na siya, ngunit kinakain na ng alak ang kan'yang sistema. 

Ito ang unang beses na nakita at natikman niya ang mga alak na nasa kanilang lamesa. Palibhasa'y sanay siya sa mga mamahaling alak sa mga bar at club sa America na pinupuntahan niya upang magpalipas ng oras. Hindi kagaya ngayon na sa tabi siya ng daan naglalasing.

"Pautang pa kami ng isang bilog, magandang binibini." Narinig niyang sabi ng kainuman sa tindera ng tindahan.

Napailing siya at binunot ang mamahaling pitaka sa kan'yang bulsa. Kumuha siya ng tatlong libo at iniabot sa tindera. Hindi na siya nag-abala pa'ng kunin ang sobra.

Narinig niya ang pagkagulat ng mga kainuman sa dami ng kan'yang pera. Kung tutuusin ay barya lamang iyon sa kan'ya at kahit magdamag pa silang uminom ay hindi iyon mauubos.

Nang sumapit ang gabi ay nagsiuwian na ang mga hindi niya kakilalang kainuman.

Tumayo na din siya at pasuray-suray na naglakad, taliwas sa direksyon pauwi sa kanilang mansyon.

Dala ng matinding kalasingan ay napilitan siyang pumasok sa isang maliit na kubo upang doon magpalipas ng gabi.

Hindi niya alam kung gaano na siya katagal nakatulog nang maalimpungatan sa isang bagay na nakadagan sa kan'yang katawan.  Dahil lango pa sa alak ay binalewala niya iyon, ngunit hindi ang malambot na bagay na dumampi sa kan'yang mga labi. 

Unti-unti niyang minulat ang mata subalit hindi niya ito maaninag dahil sa kadiliman.

Wala pa siya sa sariling katinuan kaya nang maramdaman niyang umalis ito ay kinabig niya pabalik sa kan'yang d****b.

Narinig niyang bumulong ito. Pinilit niyang umaninag sa dilim upang makita ang itsura nang taong nasa kan'yang ibabaw. Naramdaman niya ang mahaba nitong buhok na tumama sa kan'yang mukha.

Ngumiti siya. Kilala niya ang haba at bawat hibla ng buhok ni Maica. 

Hindi siya nagdalawang isip na halikan ang babae. Sa una'y tumututol ito at nagpupumiglas, ngunit nang maibabawan niya ito at masuyong halikan sa labi at leeg ay narinig niya ang mahinang halinghing nito.

Nagpaubaya ang babae sa gusto niyang mangyari.

Nagawa na nila ni Maica ang bagay na iyon ng ilang beses na, ngunit ang gabing ito ay natatangi para kay Lucas. Tila ba ipinaramdam sa kan'ya ng kaniig na siya ang pinakamatipunong lalaki sa buong mundo.

"Ahh!" hiyaw ng babae matapos nilang sabay na mailabas ang init ng sandaling pinagsaluhan nila.

"I love you, Maica," bulong niya dito bago mawalan ng malay.