Chapter 3

Chapter 3

Matapos ang encounter ko sa poging lalaki kanina ay umuwi na rin ako. I checked all my emails para maclear ko na ang sched ko bukas. Kapag ganitong walang schedule si Tristan ay dito lang kami sa condo ko namamalagi, ayaw ko rin ng lumalabas kami dahil madalas ay sa fans na lamang nauubos ang oras niya. Thankful ako sa mga fans niya dahil sa suporta nila sa nobyo ko pero Tristan and I also need some privacy. Gusto ko na mayroon kaming alone time. Iyon na rin kasi ang pinakapahinga naming dalawa.

Malapit na akong matapos sa aking ginagawa ng biglang tumunog ang phone ko. Nang makita ko ang caller noon ay agad ko iyong sinagot.

"Hi ate! Kumusta? " Excited na sabi ko, si Ate Lyrica iyon at nasa Spain sila ngayon ng pamilya niya para magbakasiyon.

"Eto ayos lang naman, kinukulit ako ng kambal na tawagan ka raw namin." Natatawang sabi nito sa akin.

"Sus, kukulitin lang ako ng dalawang iyan. "

"Tita, grabe ka naman sa amin ni Lyra! " Bibong sabi sa akin ni Lyla. Magkamukhang magkamukha ang kambal na ito pero magkaibang magkaiba ang ugali nila. Napabuntong hininga na lamang ako ng maalala noong grade 2 pa lamang sila. May umaway kay Lyla sa school nila kaya naman ginantihan ito ni Lyra, sa kanilang dalawa mas mainitin ang ulo ni Lyra. Ayaw na ayaw nitong nasasaktan ang kapatid niya.

"Hindi naman kasi namin pwedeng kulitin si Ares. Edi napagalitan kami ni mommy, kaya ikaw na lang." Tumatawang dagdag pa ni Lyra.

Si Ares ay ang bunsong anak nila ate Lyrica, dalawang taon pa lamang ito at manang mana sa tatay niyang napakabugnutin.

"Hindi pa tapos ang inisketch ko na collection, alam ko namang iyon ang itatanong ninyo. "

"Its okay tita, dapat nga sumama ka samin dito sa Spain. Pupunta kami bukas sa La Sagrada, sana nandito ka, ang pangit pangit kumuha ng litrato ni Daddy." Parang stress na stress si Lyla dahil doon. Napahagalpak naman ako ng tawa, pagdating talaga dito sa kambal ay walang magawa si Kuya Lucian.

"Ano ba kayo? Kaya nga kayo isinama ng daddy niyo ay para makapagrelax kayong pamilya, tapos lalaitin niyo naman."

"Ganyan talaga iyang mga pamangkin mo Annika, palagi akong binubully ng mga iyan. " Madamdaming sabi pa ni Kuya.

"Ang drama mo naman Lucian." Nakabusangot na sabi ni Ate kaya mas lalo akong natawa. Palagi talaga nilang binabara si Kuya. Tuwang tuwa ako kapag nakikita ko ang pamilya nila at minsan nakakaramdam din ako ng inggit, hindi ko maiwasan minsan. Iniisip ko na sana 'ako rin' may ganoong klase ng pamilya...

Hindi ko ipinahalata sa aking mga pamangkin ang biglang pagtamlay.

Inabot na ata kami ng isang oras sa pag uusap. Nang magpaalam sila ay agad ko namang inasikaso ang aking hapunan. Naisipan ko na lang magluto ng adobong manok na may sitaw. Habang nagluluto ay may bigla na lamang nagdoorbell, nagtaka naman ako dahil wala naman akong inaasahang bisita ngayon.

"Good evening ma'am. Delivery po." Nakangiting sabi sa akin ng delivery boy.

"Hah? Kuya, wala po akong order." Nagtatakang sabi ko.

"Tama naman po ang address Ma'am. Kayo po ba si Ms. Annika Blevine? " Pagsisigurado rin niya.

"Yes po, ako nga po."

"Ay ma'am para po ito sa inyo." Nakita ko ang dalawang box ng cake na hawak niya.

"Galing po sa nobyo ninyo." Nakangiting sabi nito at saka ito ibinigay sa akin.

"Pasign na lang ako Ma'am. Last delivery ko na po iyan, dahil pauwi na rin po ako. Iniintay na po kasi ako ng anak ko." Magiliw na sabi sa akin ng delivery rider. Mukhang excited siyang umuwi kaya naman tinanggap ko na lamang ang cake na hawak niya.

" Teka kuya, ito po sa inyo na itong isa. Ipasalubong niyo na po sa anak ninyo." Nakangiting sabi ko sa kanya.

"Huwag na po Ma'am. Nakakahiya po." Mabilis na tanggi nito sa akin.

"Sige na po kuya, dalawang malaking cake po ito. Hindi ko po ito mauubos. Sa inyo na po itong isa." Malumanay na sabi ko. Nahihiya man ay tinanggap na rin niya ito.

"Sige po ma'am. Maraming salamat po, sigurado po akong matutuwa ang anak ko dito." Sinserong sabi niya kaya naman mas napangiti ako.

"Sige kuya, ingat po kayo pauwi." Sabi ko rito.

Nang makaalis ay sinarhan ko na rin ang pintuan. Nagtataka ako kung kay Tristan nga ito galing. Hindi kasi iyon mahilig sa mga ganito.

Tiningnan ko ang laman nito at agad naman akong natuwa. Iba't ibang flavor ito ng cake, kada isang slice nito ay iba ang flavor. Naexcite naman akong tikman ito dahil mukhang napakasarap nito. Kumain muna ako ng hapunan bago ko tikman ang cake na ipinadala sa akin ni Tristan. Pagkatapos ko ngang maghapunan ay nagbukas ako ng tv para manood sa n*****x. Inihanda ko na rin ang cute kong dessert.

Nang makakita ng papanoorin ay inumpisahan ko na ito, masaya akong kumakain habang nanonood ng biglang may tumunog ang cellphone ko.

Tiningnan ko iyon at nakita kong tumatawag si Tristan.

"Hello, babe?"

"Hi babe, pauwi na ako ngayon." Dama ko ang saya sa boses niya kaya naman napangiti ko, tiningnan ko ang oras at alas nuebe pa lang ng gabi.

"Okay babe, ingat pagdadrive ha? "

"Oo naman babe. Pwede bang doon ka matulog sa condo ko? " Naglalambing na sabi nito sa akin.

"Babe, alam mo naman na ayokong nakikitulog sa condo mo."

"Tsk, ngayon lang naman." Sa tagal ng pagsasama naming dalawa ni Tristan ay hindi ako natutulog sa tinutuluyan niya. Hindi ko nga rin siya pinapatulog dito dahil napaka kalat niya.

Naalala ko nga noong unang beses akong nagpunta sa condo niya, ginawa naming bonding ang paglilinis noon. Napangiwi ako ng maalala iyon.

"Nope. Bukas na lang tayo magkita, okay? "

"Annika, dalawang taon na tayong magkasintahan pero ang ilap mo pa rin sa akin. " Naiiritang sabi nito sa akin.

Tama naman siya, hindi ko rin alam kung bakit... Pero hindi ko maipagkatiwala ng buo kay Tristan ang sarili ko.

"Babe, pagbigyan mo na naman ako." Maamong sabi nito sa akin.

"Babe, saka na okay? Hindi naman sapilitan ito, hindi ba? Mas lamang naman ang pagmamahal mo sakin kesa sa mga ganyang bagay, di ba? "

"Tsk, okay fine. I'll hung up na." Bigla na lamang nitong pinatay ang tawag. Siguradong galit na naman ito sa akin. Tinext ko na lamang siya na iupdate ako kapag nakauwi na siya. Sigurado akong iritable na naman siya bukas sa akin.