Pero kailan ba siya nagkaroon ng ganoon kalakas na possessiveness sa kanya?Kahit isang salita ay mapapagalitan siya.Pero kahit noon pa man nong mga bata pa sila, madalas siya nitong pagalitan dahil kung sino-sino ang nagiging kaibigan niya.Likas kasi talaga sa kanya ang magkaroon ng mga kaibigan, masyado siyang bibo at masayahin.Pero minsan din ay dito siya napapahamak, nagkakaroon rin siya ng kaaway at nakikipag-away talaga siya.Makulay ang kabataan niya noon, at puno ng saya at ligalig.Napatitig si Julliane kay Ismael habang hinihipan nito ang sopas na umuusok pa.Naalala niya noon kapag nagkakasakit siya ay ang kanyang ina at ama ang nag-aalaga sa kanya.Madalas pa nga ay nandito rin ang kanyang byenan, ang ina ni Ismael na noon pa man ay naging pangalawa na niyang ina.Tapos ito na nga natupad yong pangarap niya na maikasal sa lalaking ito, pero hindi naging madali ang unang araw ng kanilang kasal.Pinaalis siya nito dahil para maprotektahan ang pangalan nito, at para maitag
"Ismael?“ Narinig ni Ismael ang kaba sa boses nito at napangisi siya.“Kailangan pa ba ng aking babae ang kayamanan mo? Ang yaman ko ay sapat na para sa kanya! Mukhang kailangan mong lumagay sa kinalalagyan mo!“ Malamig na sabi niya rito, at pagkatapos ay ibinaba ang telepono.Kung mangangahas si Aramando Montes na magkaroon ng ganoong uri ng pag-iisip tungkol kay Julliane, mamamatay siya!Mamamatay muna siya bago niya mahawakan ni dulo ng daliri ng asawa niya!Inisip ito ni Ismael, lalong nagalit at napamura ng mahina, malamig na tinitingnan ang numero, at walang awa na hinarang ito.Napatitig siya sa likod ng kanyang asawa at napahilamos ng mukha.Magdadagdag siya ng dobleng seguridad para dito, hindi niys hahayaan na muling malapitan ng kahit sino man na myembro ng mga Montes ang babaeng ito.Kinuha niya ang kanyang cellphone at saka tumayo, dinial ang numero ng kanyang ama at hinintay niya na sumagot ito.—Nagising si Julliane kinaumagahan na wala nang lagnat, bumaba na ito at in
Si Julliane ay nagtanghalian nang mag-isa kasama syempre si Alvin Castañeda sa labas ng tanghali. Si Alvin ay orihinal na gustong kumain sa isang sikat na restaurant, ngunit tinanggihan ito ni Julliane at nakipag-appointment sa pribadong kainan na pamilyar sa kanya. Malapit lang sa kamyang opisina, babalik pa kasi siya pagkatapos nito. Nang makita siya ni Alvin, ay napatawa ito dahil simple lang ang lugar na pinagtagpuan nila. "Bakit dito kayo nagkita?" Tanong nito sa kanya. “Ang lugar na iyon ay teritoryo ni Ismael, maaaring makita natin siya doon." Sabi ni Julliane sa lalaki na napailing na lang. Ngumiti na lang si Alvin at napatitig sa kanya. "Mukhang may kumplikadong relasyon kayo ni Mr. Sandoval.“ Naisip ni Julliane na sila ni Ismael ay mag-asawa, ngunit ngumiti lang siya pabalik. "Talaga." Nagbuhos siya ng tsaa para kay Alvin, at inilagay ni Alvin ang kanyang kamay sa tabi ng tasa ng tsaa. Pagkatapos niyang panoorin ang pagbuhos niya ng two-thirds ng tsaa, itinaas niya
Pero napaisip si Julliane kung sino ang tinutukoy nito, nagpatuloy sila sa pagkain.“Sino naman ang kamukha ko?“ Tanong niya mayamaya dahil nakatitig pa rin sa kanya ang lalaki."Mamaya ko na sasabihin!" Simple lang na sabi ng lalaki kaya napatango na lang si Julliane.Mabagal na kumain ng hapunan ang dalawa. Maraming kwento ang lalakj masarap itong kausap at chill lang.Hindi siya nakakaramdam ng ilang dito at katulad ang ugalu nito ni Allen at Mirko ang dalawang kaibigan ni Ismael.Parang nakakatandang kapatid kung umasta, at walang nararamdaman na panganib si Julliane mula dito.“Babalik ka pa ng trabaho mo, after this?“ Taning ni Alvin nang malapit na silang matapos kumain.“Oo, may trabaho pa ako at hindi ako pwedeng lumiban.“ Sabi ni Julliane na nagsabi ng totoo dito, napatawa na lang si Alvin at tila ayaw pang matapos ang tanghalian nila.“Babalik na ako bukas sa amin, kailangan na rin ako ng ospital kaya ito na marahil ang huling sabdali na magkikita tayo.“ Sabi naman ng lalak
Ang gabi ay mapayapa para kay Julliane, pero marami pa rin siyang isipin.Pero hindi na niya ito pinagtuunan pa ng pansin.Maliban sa dalawang salitang iyon na dumaan sa kanyang tenga.Hindi ba siya gumaling? Iyon ang nagtatakang tanong ni Alvin sa kanya.Maaari pa ba siyang tumakbo sa labas buong araw sa huling yugto ng kanser? Isa pa ulit na tanong na sumagi sa kanya.Hindi siya makapaniwala sa ganong pagtataka ni Alvin, ang tungkol sa sakit ni Crissia ay isa sa mga dahilan kung bakit gusto na niyang makipapaghiwalay kay Ismael.Pero sa mga nalaman niya nitong mga nakaraang araw, hindi niya alam ngayon kung paano o saan na ilulugar ang sarili.Dati naman na atention seeker ang ugali ni Crissia, pero mas lumala pa ang ugali ng babae ngayon.At maging ang pagbubuntis nito ay tila wala rin katotohanan, paano nga naman mabubuntis ang isang babaeng nasa huling yugto na ang kanser nito.Pero napaka-imposible rin kung totoo nga ito, ibig sabihin lang ay nagsinungaling talaga ito tungkol sa
Walang pakialam si Julliane sa sakit ng kanyang katawan. Naka-lock ang pinto, na siyang higit na ikinatakot niya.Lumakad papunta sa kanya si Armando, hinila ang basang manggas niya.Hindi niya napigilang umatras, at hindi niya sinasadya na mapadiin ang palad niya sa basag na salamin. Agad niyang itinaas ang kanyang kamay sa sakit, at tumingin sa ibaba, at nakita niya na ito ay dumudugo.Lumapit muli si Armando sa kanya, hinawakan ang kwelyo nito at tinitigan siya ng may ngisi sa mukha. "Kung hindi ko naisip na ang pamilya Sandoval, ay pinoprotektahan ka ng tila prinsesa nila, matagal na sana kitang pinatay. Sa tingin mo ba ay ii-spoil kita tulad ng iyong hangal na ama? Palayawin ka na parang ini-spoil ko si Crissia?" Isang panunuya ang salitang lumabas mula sa bibig ng matandang ito na halos masuka si Julliane.Napilitan si Jullians na tumingala sa kahindik-hindik na lalaki sa kanyang harapan. Nabunyag sa wakas ang tunay niyang mukha, dahil lang sa aksidenteng nabuhusan siya ng al
Sa bilis ng pangyayari nabitawan ni Armando si Julliane, at dito siya napahiga sa sahig at napaubo ng sunod-sunid dahil sa paghahabol ng hininga.“Hayop ka! Talagang malakas ang loob mo na hawakan ang asawa ko!“ Tila nagkaroon ng pag-asa si Julliane sa narinig na boses ng lalaking nasa isip niya kanina pa.Dito niya napagtanto na ito ang kanina pa niyang tinatawag at iniisip na sana dumating ito at iligtas siya sa tiyak na kapahamakan.Sa nanlalabo niyang paningin ay nakita niya si Ismael na hawak na si Armando habang inuundayan nito ng bugbog."Kung gusto mong mamatay, sabihin mo lang!" Sigaw pa ni Ismael, dito ay natakot ng husto si Julliane.Ayaw niyang madungisan ng dugo ang mga kamay ni Ismael, at ayaw niyang makapatay ito ng tao dahil sa kanya.Kaya pinilit niyang tumayo at hanapin ang boses niya na tila nawala sa kanya.“Ismael…wag tama na…” Pigil niya dito habang umiiyak na siya.Natigilan ito sa pagbugbog sa matandang lalaki at agad itong napatitig sa kanya.Dito ay lumapit s
Tatlong taon na ang nakalipas mula nang mag-abroad siya sa ikalawang araw ng kanyang kasal. Tanda ko pa ang araw na iyon na napilitan ako na iwan ang lahat ng naiwan ko dito sa Pilipinas. Pero dahil sa isang sirkumtansya ay napilitan siyang umuwi ng Pilipinas.Siya ay nakabalik sa pagkakataong ito dahil ang kanyang ina ay na-diagnose na may advanced na kanser sa baga.Tatlong taon pagkatapos ng kanilang kasal ngayon na lang ulit nakatuntong ng Pilipinas si Julliane.Ipinadala siya ng kanyang asawa sa ibang bansa sa kadahilanang doon niya ipinagpatuloy ang kanyang pag-aaral.Kahit labag ito sa kalooban niya ay wala siyang nagawa. Iniwan niya rin ang kanyang ina at ngayon kung kailan may sakit na ito ay saka lang siya makakauwi.Ngunit sa totoo ay may isa pa na bagay at dahilan ang kanyang asawa, natatakot lang ang lalake na guluhin niya ang mundo ng dalawang taong nagmamahalan ng totoo, si Ismael at ang girlfriend nito na totoong minamahal ng lalake.Napahinga siya ng malalim at napa
Sa bilis ng pangyayari nabitawan ni Armando si Julliane, at dito siya napahiga sa sahig at napaubo ng sunod-sunid dahil sa paghahabol ng hininga.“Hayop ka! Talagang malakas ang loob mo na hawakan ang asawa ko!“ Tila nagkaroon ng pag-asa si Julliane sa narinig na boses ng lalaking nasa isip niya kanina pa.Dito niya napagtanto na ito ang kanina pa niyang tinatawag at iniisip na sana dumating ito at iligtas siya sa tiyak na kapahamakan.Sa nanlalabo niyang paningin ay nakita niya si Ismael na hawak na si Armando habang inuundayan nito ng bugbog."Kung gusto mong mamatay, sabihin mo lang!" Sigaw pa ni Ismael, dito ay natakot ng husto si Julliane.Ayaw niyang madungisan ng dugo ang mga kamay ni Ismael, at ayaw niyang makapatay ito ng tao dahil sa kanya.Kaya pinilit niyang tumayo at hanapin ang boses niya na tila nawala sa kanya.“Ismael…wag tama na…” Pigil niya dito habang umiiyak na siya.Natigilan ito sa pagbugbog sa matandang lalaki at agad itong napatitig sa kanya.Dito ay lumapit s
Walang pakialam si Julliane sa sakit ng kanyang katawan. Naka-lock ang pinto, na siyang higit na ikinatakot niya.Lumakad papunta sa kanya si Armando, hinila ang basang manggas niya.Hindi niya napigilang umatras, at hindi niya sinasadya na mapadiin ang palad niya sa basag na salamin. Agad niyang itinaas ang kanyang kamay sa sakit, at tumingin sa ibaba, at nakita niya na ito ay dumudugo.Lumapit muli si Armando sa kanya, hinawakan ang kwelyo nito at tinitigan siya ng may ngisi sa mukha. "Kung hindi ko naisip na ang pamilya Sandoval, ay pinoprotektahan ka ng tila prinsesa nila, matagal na sana kitang pinatay. Sa tingin mo ba ay ii-spoil kita tulad ng iyong hangal na ama? Palayawin ka na parang ini-spoil ko si Crissia?" Isang panunuya ang salitang lumabas mula sa bibig ng matandang ito na halos masuka si Julliane.Napilitan si Jullians na tumingala sa kahindik-hindik na lalaki sa kanyang harapan. Nabunyag sa wakas ang tunay niyang mukha, dahil lang sa aksidenteng nabuhusan siya ng al
Ang gabi ay mapayapa para kay Julliane, pero marami pa rin siyang isipin.Pero hindi na niya ito pinagtuunan pa ng pansin.Maliban sa dalawang salitang iyon na dumaan sa kanyang tenga.Hindi ba siya gumaling? Iyon ang nagtatakang tanong ni Alvin sa kanya.Maaari pa ba siyang tumakbo sa labas buong araw sa huling yugto ng kanser? Isa pa ulit na tanong na sumagi sa kanya.Hindi siya makapaniwala sa ganong pagtataka ni Alvin, ang tungkol sa sakit ni Crissia ay isa sa mga dahilan kung bakit gusto na niyang makipapaghiwalay kay Ismael.Pero sa mga nalaman niya nitong mga nakaraang araw, hindi niya alam ngayon kung paano o saan na ilulugar ang sarili.Dati naman na atention seeker ang ugali ni Crissia, pero mas lumala pa ang ugali ng babae ngayon.At maging ang pagbubuntis nito ay tila wala rin katotohanan, paano nga naman mabubuntis ang isang babaeng nasa huling yugto na ang kanser nito.Pero napaka-imposible rin kung totoo nga ito, ibig sabihin lang ay nagsinungaling talaga ito tungkol sa
Pero napaisip si Julliane kung sino ang tinutukoy nito, nagpatuloy sila sa pagkain.“Sino naman ang kamukha ko?“ Tanong niya mayamaya dahil nakatitig pa rin sa kanya ang lalaki."Mamaya ko na sasabihin!" Simple lang na sabi ng lalaki kaya napatango na lang si Julliane.Mabagal na kumain ng hapunan ang dalawa. Maraming kwento ang lalakj masarap itong kausap at chill lang.Hindi siya nakakaramdam ng ilang dito at katulad ang ugalu nito ni Allen at Mirko ang dalawang kaibigan ni Ismael.Parang nakakatandang kapatid kung umasta, at walang nararamdaman na panganib si Julliane mula dito.“Babalik ka pa ng trabaho mo, after this?“ Taning ni Alvin nang malapit na silang matapos kumain.“Oo, may trabaho pa ako at hindi ako pwedeng lumiban.“ Sabi ni Julliane na nagsabi ng totoo dito, napatawa na lang si Alvin at tila ayaw pang matapos ang tanghalian nila.“Babalik na ako bukas sa amin, kailangan na rin ako ng ospital kaya ito na marahil ang huling sabdali na magkikita tayo.“ Sabi naman ng lalak
Si Julliane ay nagtanghalian nang mag-isa kasama syempre si Alvin Castañeda sa labas ng tanghali. Si Alvin ay orihinal na gustong kumain sa isang sikat na restaurant, ngunit tinanggihan ito ni Julliane at nakipag-appointment sa pribadong kainan na pamilyar sa kanya. Malapit lang sa kamyang opisina, babalik pa kasi siya pagkatapos nito. Nang makita siya ni Alvin, ay napatawa ito dahil simple lang ang lugar na pinagtagpuan nila. "Bakit dito kayo nagkita?" Tanong nito sa kanya. “Ang lugar na iyon ay teritoryo ni Ismael, maaaring makita natin siya doon." Sabi ni Julliane sa lalaki na napailing na lang. Ngumiti na lang si Alvin at napatitig sa kanya. "Mukhang may kumplikadong relasyon kayo ni Mr. Sandoval.“ Naisip ni Julliane na sila ni Ismael ay mag-asawa, ngunit ngumiti lang siya pabalik. "Talaga." Nagbuhos siya ng tsaa para kay Alvin, at inilagay ni Alvin ang kanyang kamay sa tabi ng tasa ng tsaa. Pagkatapos niyang panoorin ang pagbuhos niya ng two-thirds ng tsaa, itinaas niya
"Ismael?“ Narinig ni Ismael ang kaba sa boses nito at napangisi siya.“Kailangan pa ba ng aking babae ang kayamanan mo? Ang yaman ko ay sapat na para sa kanya! Mukhang kailangan mong lumagay sa kinalalagyan mo!“ Malamig na sabi niya rito, at pagkatapos ay ibinaba ang telepono.Kung mangangahas si Aramando Montes na magkaroon ng ganoong uri ng pag-iisip tungkol kay Julliane, mamamatay siya!Mamamatay muna siya bago niya mahawakan ni dulo ng daliri ng asawa niya!Inisip ito ni Ismael, lalong nagalit at napamura ng mahina, malamig na tinitingnan ang numero, at walang awa na hinarang ito.Napatitig siya sa likod ng kanyang asawa at napahilamos ng mukha.Magdadagdag siya ng dobleng seguridad para dito, hindi niys hahayaan na muling malapitan ng kahit sino man na myembro ng mga Montes ang babaeng ito.Kinuha niya ang kanyang cellphone at saka tumayo, dinial ang numero ng kanyang ama at hinintay niya na sumagot ito.—Nagising si Julliane kinaumagahan na wala nang lagnat, bumaba na ito at in
Pero kailan ba siya nagkaroon ng ganoon kalakas na possessiveness sa kanya?Kahit isang salita ay mapapagalitan siya.Pero kahit noon pa man nong mga bata pa sila, madalas siya nitong pagalitan dahil kung sino-sino ang nagiging kaibigan niya.Likas kasi talaga sa kanya ang magkaroon ng mga kaibigan, masyado siyang bibo at masayahin.Pero minsan din ay dito siya napapahamak, nagkakaroon rin siya ng kaaway at nakikipag-away talaga siya.Makulay ang kabataan niya noon, at puno ng saya at ligalig.Napatitig si Julliane kay Ismael habang hinihipan nito ang sopas na umuusok pa.Naalala niya noon kapag nagkakasakit siya ay ang kanyang ina at ama ang nag-aalaga sa kanya.Madalas pa nga ay nandito rin ang kanyang byenan, ang ina ni Ismael na noon pa man ay naging pangalawa na niyang ina.Tapos ito na nga natupad yong pangarap niya na maikasal sa lalaking ito, pero hindi naging madali ang unang araw ng kanilang kasal.Pinaalis siya nito dahil para maprotektahan ang pangalan nito, at para maitag
Biglang natahimik sa kabilang linya at napabuntong hininga ito mayamaya.“Ismael…bakit mo ako ginaganito?“ Ito ang bulong ni Crissia, kaya gustong matawa na lang ni Ismael.“Patayin mo na ang tawag! Hindi siya masaya!" Sabi ni Ismael, at pagkatapos ay itinapon ang telepono, at pagkatapos ay nagpatuloy sa pag-akyat sa kanyang malambot na katawan."Gagawin ko lahat ng gusto mo, okay?" Hinalikan siya ni Ismael at muli siyang hinawakan sa kanyang kamay at pinagsalikop ito.Ang puso ni Julliane ay masikip, tulad ng pakiramdam bago ang pinakamainit na ulan noong Agosto.Ano ang ibig nitong sabihin? Gagawin ko ang lahat ng gusto mo?Para lang sa katawan? Para lang pumayag siya sa mga panunudyo nito?"Gagawin mo ang lahat ng gusto ko, paano kung annulment ang hilingin ko, papayag ka ba?“ Mahinang tanong ni Julliane sa kanya.Medyo bumigat ang puwersa sa kanyang kamay, at itinaas ni Julliane ang kanyang baywang sa sakit."Hindi Miracle, kaya kong ibigay ang lahat huwag lang ang bagay na iyan.“
Si Julliane ay hindi naglakas-loob na mag-react sa sakit, ngunit ang kanyang kamay, na hawak niya sa itaas ng kanyang ulo, ay walang kamalay-malay na kumuyom sa isang kamao.Masakit lahat!Mula sa labi hanggang sa kanyang puso.Ito na naman silang dalawa, ang mga halik ni Ismael ay talagang nakakapanghina ng katawan.Noon pa man ay inaasam na niya ito, pero ngayon na nararanasan na niya ay natatakot naman siya.Pero kung tutuusin ay napakaswerte pa rin niya, isang Ismael Sandoval na ang humahabol, sumusuyo at humahalik sa kanya.Siya pa ang aarte? Maraming babae ang gustong mapunta sa sitwasyon niya.Pero bakit? Bakit nasasaktan pa rin siya? Dahil ba hindi kayang tangapin ng puso at isip niya na may ibang babae itong hinalikan.Nabuntis nga nito si Crissia! Pero naalala pa rin niya ang sinabi nito.Hindi nito anak ang ipinagbubuntis ng babaeng iyon, kundi ang bodyguard nito. Ang lalaking pinagkatiwalaan nito para sa nobya nito.Hindi ba dapat galit ito? Dahil nagkaroon ng relasyon ang