Kabanata 3: School

School

Habang bumibyahe papasok ng eskwelahan ay hindi na maawat ang pagtunog ng aking cell phone. Tiyak naman na si Zandy ang tumatawag, kaya pinili ko na lang na ignorahin ang tawag n'ya. Napili ko na lang na magpatugtog ng music at sabayan ito habang tumutugtog.

"I'm like a bird, I only fly away..." 

Papasok na ako ng school nang mamataann ko ang kumpol ng estudyante sa may parking area na tila may hinihintay.

Namataan ko ang isa doon. Si Fina na matalim ang tingin sa kotse kong kakahinto lang. 

Inayos ko ang sarili at lumabas na ng aking kotse. Maglalakad na sana ako papasok sa campus nang palibutan ako ng mga ito. Kumunot ang noo ko matapos ay agad iyon tumaas nang makilala ang mga ito.

Mga kaklase at barkda pala ni Fina ang mga ito. Fina stand in front of me while her two arms folded right in front of her chest. Nakataas din ang kilay niya sa'kin nagtila handa na akong komprontahin.

"Ano na naman ka cheap-an ito, Fina?" Binisita ko ang tabas ng aking mga kuko na tila hindi apektado sa paglapit nila..

"Hindi ba ikaw ang cheap, you are trying to kiss Arc in front of her girlfriend, last night!" Nanggagalaiti ang hitad na katabi ni Fina. Kilala ko ito, si Anna isa sa mga bestfriend ni Fina at kaklase na rin sa course na biology.

"Correction, we kissed last night and we enjoyed it." I twitched my lips.

"Ang landi mo talaga, mas bagay kang tawaging cheap!" Bawi naman ni Anna.

"Hoy, babaeng pinagkaitan ng dede, baka isampal ko saiyo kung paano nag-enjoy si Arc sa mga halik ko!"

"How dare you!" sambit ni Fina. Pulang pula na ang mukha niya sa matinding galit at inis. Pati ang mata niya ay namumula na rin. Tiyak na kanina pa niya pinipigilang umiyak.

"How dare me?" Tinuro ko pa ang sarili ko at ngumisi dito bago ituloy muli ang sasabihin. "How dare you confronted me with your cheap alalay! Next time naman, Fina huwag mo akong kakausapin kung wala kang magandang sasabihin." Tangka na akong tatalikod sa mga ito nang pigilan niya ang braso ko.

"Hindi pa tayo tapos, bastos ka!"

Mabilis kong piniksi ang kamay niya at tinulak ng malakas dahilan para mapa-atras ito at bumangga sa ilan niyang kaklase.

"Subukan n'yo lang na kantiin kahit isang dulo ng buhok ko, may paglalagyan kayo!" Duro ko sa mga ito.

"Mayabang ka lang kasi may pera ka, pero wala ka naman breeding, cheap ka pa rin tingnan!" Birada naman ng isa nilang kaklase na tumaas pa ang kilay sa akin bago ngumisi.

Narinig ko ang ilang halakhak ng mga kasama nila kaya tinikom ko ang mga kamao ko sa galit.

"Oo at kaya ko kayong bilhin isa-isa! I can make money on my own at hindi umaasa sa mga magulang ko, di gaya n'yo. Alam ba ng mga magulang n'yo ang pinaggagawa n'yo? What if magsumbong ako sa dean?" Itinuro ko ang CCTV na nakatuktok sa amin.

Tila bumalatay naman sa mga mukha nito ang pag-aalala kaya ngumisi ako. Ako naman ngayon ang nag-krus ng aking mga braso at tinaasan sila ng kilala isa-isa. Tumuon ang tingin ko kay Fina sa huli.

"Why don't you confront your boyfriend first bago mo ako talakan. He kissed me back, ibig sabihin gusto n'ya rin ang halik na iyon, because the feeling is mutual... isn't it?" Marahan ko pang binigkas ang huling linya sa kaniya.

"B*tch!" Sa huli ay nasambit niya matapos ay tumalikod na sa'kin. Kasunod naman niya ang mga alipores n'ya.

Hindi pa rin nawawala ang panginginig ng kalamanan ko habang hinahatid sila ng tingin palayo sa'kin. Pinagtingin din kami ng ilang estudyante kaya't tiyak na ako ang tampulan ngayon ng chismis sa buong campus.

Doon ko naman napansin ang papalapit na si Zandy. I just rolled up my eyes at naglakad na papasok na siya naman akong sinabayan.

"Anong nangyari? Sayang na-late ako ng psok." Hinihingal ito habang pilit na sinasabayan ang mga hakbang ko.

"I'm waiting to hear their breakups."

"Bakit ano bang nangyari? My God, dapat talaga hindi ako nagpakalasing  kagabi. Si Jonas kasi, nakipag one on one sa'kin. Hindi ko na nga alam ang nangyari kagabi."

Umikot ang mga mata ko. "Halata naman na bet mo si Jonas, if I know hindi lang inuman ang nangyari sainyo kagabi-"

Pinigilan niya ang bibig ko na may sabihin pa. "Ano kaba baka mamaya may makarinig saiyo!" Suway niya sa'kin.

Tumango naman ako dito kaya lang n'ya ako binitiwan.

"Wala naman kaming ginawang masama kagbi. Nandoon sila kuya, noh!"

"Whatever! Anyways, speaking of Arc, anong sinabi n'ya tungkol sa'kin. I mean, ung tungkol do'n sa halik?" Kuminang ang mga mata ko matapos maalala ang tagpo namin kagabi.

"Hindi ko naman tinanong, pero girl nag walk-out ang lola mo matapos niyang sampalin si kuya. Ito naman kapatid ko hinabol si girl. Sabi nag-iiyak daw dun sa kotse." 

I twitched my lips, sino ngayon sa amin ang cheap? Sigurado akong hindi magtatagal ay matatapos na rin ang pag e-illusion ng Fina na iyon at hindi ko mahintay kung paano si umiyak kapag iniwan na siya ni Arc dahil sa akin.

Wala ang isip ko sa klase kundi sa nalalapit na break-time. Gusto ko na kasing makita si Arc at kausapin. Gusto kong malaman kung may nararamdaman ba talaga siya sa'kin. 

Matapos ang klase ay hinila ko na si Zandy sa stadium kung saan may practice ngayon ang team nila Arc. Pumwesto kami kabilang bahagi ng bleacher para kitang kita ko siya kahit ba nasa bench.

"Grabe ka, hindi ba pwedeng kumain muna? Gutom na kaya ako!" maktol ni Zandy.

"I already ordered food for us. Ano mang oras ay darating na 'yon," wika ko habang bahagyang nagpapahid ng make-up sa mukha at lastly ang pula kong lipstick. Itong lipstick din ang gamit ko kagabi nang halikan ko si Arc, baka kaya ito ang lucky charm ko.

"Really? Hay, salamat. Iba ka talaga friend kaya saiyo ang boto ko, e!"

I just rolled up my eyes. Alam ko naman na iyon ang sasabihin niya dahil ilang beses ko nang narinig 'yon mula sa kaniya. Pangako pa nga nitong ilalakad niya ako kay Arc pero pumuti na ang uwak, wala pa rin. Kaya ako na lang ang gumagawa ng paraan para mapalapit kay Arc. 

Bago pa magsimula ang laro ay dumating na ang order namin pagkain kaya mabilis namin iyon nilanatakan bago pa dumating ang ibang manunuod.

"Tingnan mo girl, ayon na ang grupo nina Fina malapit sa bench nila kuya." Nginuso niya sa akin ang mga ito.

Napansin ko rin na masinsinan ang usapan nina Arc at Fina sa gilid na bahagi ng bench. Tinitigan ko nang mabuti ang mga ito na mukhang may pinagtatalunan. Ngumiti ako, tiyak na nagkakalabuan na ang dalawa dahil sa ginawa ko noong birthday n'ya.

Nagsimula na ang laro ngunit kapansin-pansin na matamlay ang grupo, marahil dahil puro palya ang shoot ni Arc. Hindi rin nag-iingay ang grupo nina Fina na palagi nilang ginagawa kapag may game laban sa kabilang school. 

Halos tambakan sila ng kabilang kuponan noong mag half time. Kaya numg third quarter ay pinagpahinga muna siya sa bench.

"Ano kayang problema nung mokong na 'yon? Hindi naman siya ganyan maglaro."

Sinulyapan ko si Zandy at saka ibinalik ang pansin kay Arc matapos ay kay Fina na tila ka kabilang koponan na ngayon nakakampi.

Nang matapos ang quarter ay medyo nakahabol ang koponan pero sa tingin ko ay hindi makakabol ang mga ito kung hindi nila ipapasok si Arc. Naging tahimik na rin ang crowd at walang nag-iingay 'di gaya nang kapag sila ang lamang.

Kaya bago magsimula ang forth quarter ay tumayo na ako. Huminga ako ng malalim saka ako sumigaw.

"GO ARC! GALINGAN MO!"

Halos lahat sila ay napalingon sa'kin. Ramdam ko ang paghila ni Zandy saa blouse kong suot ngunit hindi ko siya pinansin.

"Ano kaba tigilan mo nga 'yan. Nakakahiya ka!" Pigil niyang muli.

"Tulungan mo kaya ako, tutal kapatid mo naman ang chi-ni-cheer ko!" Hinila ko ito mula sa pagkakaupo na siyang hindi na nakapalag.

"Sundan mo lang ako... Go Arc, galingan mo. We will support you!" sigaw kong muli.

Alam kong naagaw ko na ang pansin n'ya. And he smiled at me, tumayo na rin siya at halatang handa nang sumabak sa game.

"Yieeh! Go Arc, I love you!'' Lakas loob kong sinigaw.

Halata nagbulongan ang ilan dahil sa sigaw ko, pero wala na akong dapat iatago pa. I really like him at gagawain ko ang lahat para lang siya maging akin.

Tumingala ito sa'kin bago ngumiti at umiling. Lumundag naman ang puso at mas lalompang ginanahan mag-cheer.

Sa wakas ay sumigla muli ang laban, naging sunod-sunod rin ang three points nito at maganda na rin dumipensa. Naging maingay din muli ang crowd habang ang grupo nina Fina ay tahimik lang sa kanilang pwesto habang masama naman ang tingin sa'kin.

Tumaas ang kilay ko dito sakay siya inirapan. Tinuloy kong muli ang pag-cheer kay Arc at nang maka three points itong muli ay doon na ako nagtitili. Sa'kin ito agad na lumingon at kumindat pa habang tinuturo sa crowd.

"Oh my God, nakita mo 'yon?!" Hinila ko ang damit ni Zandy habang nagtatatalon.

"Oo at ang corny n'yo!" 

Hindi ko na ito pinatulan dahil ramdam ko pa rin na nasa cloud nine ako dahil sa ginawa n'ya. Kaya ang ending ay nanalo ang kuponan nila sa laban.

Pinagkaguluhan nila ang grupo nina  Arc matapos ng laban. Nanatili naman akong nakaupo at kontentong pinapanood siya mula dito. Hindi ko rin nakitang lumapit ang grupo nina Fina na siyang nauna nang umalis sa stadium matapos ang laban.

"Bakit hindi mo i-congratulate si kuya? Tara dali..."

Hindi na rin ako tumanggi nang hilahin n'ya palapit sa mga ito.

Nong una ay nahihiya ako pero nang lingonin ako ni Arc ay siya na mismo ang limapit sa'kin ay hindi na ako nakagalaw pa.

"Hi, congrats!" Ako ang unang bumati dito.

"Thanks, I just wanna give a hug, kaso pawis ako." He smile at me.

I chuckled lightly, alam kong nagbibiro lang siya pero hindi ko inaasahan ang sumunod niyang ginawa.

"But, how about this..." He stepped closer to me and softly caressed my cheek. Hindi ko na alam ang nangyari nang lumapat ang mga labi n'ya sa pisngi ko. His kiss is soft snd tender. My heart throbbing so hard.

I only heard some murmurs but the butterfly on my stomach and chirping of the birds ignored it. Parang umangat din ang mga paa ko sa lupa at dinala nila ako sa langit. Akala ko'y hanggang doon na lang pero nagsalita ito na siyang mas lalong nagpataba ng aking puso.

"Can I take you out to dinner?" He whispered to me.

Halos hindi ako huminga at hindi rin makapaniwala sa kaniyang sinabi. Matagal na kaming magakibigan ni Arc, halos araw-araw rin akong nasakanila mula nung grade school kami ni Zandy but he never ask me out kahit pa friendship dinner lang iyon. He knows my feeling towards him but he never take that for granted. 

Hindi ko maintindihan kung bakit ngayon lang... Pero tatanggi paba ako? Matagal ko na itong pinangarap at ngayon halos abot kamay ko na siya.

"Yes!" I answered sweetly.

................................................-

.