Simula: Dark

Dark

"Shot! Shot! Shot!"

I smiled widely as I heard the wild chanting of the crowd. Mas lumakas ang loob kong inumin ang laman ng baso ng tequilla sa aking harapan.

Nalukot ang mukha ko dahil sa lasa nito. Sa totoo lang ay sanay naman ang dila ko dito pero nakakailang bote na ba kami?

"Yeah! That's my girl!" May mga kamay na yumakap mula sa aking likuran. And he planted a kiss on my shoulder.

"Let's go and find some place alone," he whispered seductively at my ear.

I lick my lower lip and lifted my head to look at him in the eyes. Alam kong may iba siyang ibig sabihin base na rin sa nang-aakit nitong mga ngiti.

Tumaas ang kamay ko't hinaplos ang pisngi nito bago tapikin.

"You know I can't, Khalil."

Mas humigpit ang kayap nito mula sa aking likuran at gumapang ang mga halik sa aking leeg.

Napapikit ako at kinagat ng mariin ang mga labi. D*mn, I think I'm drunk. Dapat na siguro akong umuwi.

Hanggang ang mga halik nito'y gumapang sa aking punong tenga. He covered my cheeks using his soft hand that making my chin to lift up more.

Hinanda ko ang sarili sa halik na iginawad n'ya. I can't say no to his sweet and sultry kiss. Wala naman akong balak umiwas at tumanggi. Khalil is the best kisser I've ever known so far. Isang linggo na rin ang relasyon namin at wala akong nakikitang mali dito except sa gusto niyang mas higit pa roon ang mangyari sa amin.

"Hmm... I want you, babe," he mumbled under his breath.

That's was the time I need to stop. Mabilis akong kumalas dito at tinulak siya. Para kasi sa'kin ay isa lamang itong laro. At wala akong balak na ibigay dito ang gusto n'ya ng ganoon kadali.

I saw a shock on Khalil's face but I smiled back instead. Mabilis kong iniyakap ang dalawa braso sa kaniyang leeg at tumingala dito.

"You know I'm not yet ready, Khal." I pouted my lips and puffed my eyes.

He sighed in a deep exasperation. Imbis ay tinawid muli ang pagitan meron kami para ako halikan.

"Hmm..." Hindi ko mapigilan ilabas ang impit na ungol nang maramdamang lumapat ang palad nito sa ibaba ng tube kong suot.

"Hooh! Go Khal!"

Rinig ko ang hiyaw ng mga kasama ko at pagbubuyog ng mga ito kay Khalil.

Dahil doon ay mas lalo akong ginanahan. I kissed Khal back and sensually. Hindi gustong magpatalo dito. Gumapang din ang kamay ko sa kaniyang leeg pababa sa dibdib nito at pababa pa...

"That's my girl!" Narinig kong hiyaw ni Zandy.

"Fuck, I wanna make love to you right here, right now..." Khalil mumbled while biting my lips.

Huli na nang mapagtanto kong hiniga n'ya ako sa lamesa. I am totally drunk, mind preoccupied of what he did next. Tila nawala na rin ako sa sarili nang bumaba ang mga halik nito sa aking leeg.

Napakagat ako sa labi nang maramdaman kong nilagyan n'ya ako ng kissmark doon.

I could almost feel his hardiness puking in between my thighs. Doon na ako tila nawala sa sarili. I pull him closer to me and kiss him torridly.

"Veronica!" Pukaw na tinig ni Zandy.

I glance up and looked at her shocked face. Tila nawalan ito ng kulay sa hindi ko maipaliwanag na dahilan.

"Veronica, si Cedric nandito!"

Doon ako natigilan. Mabilis kong itinulak si Khalil at bumangon para ayosin ang sarili.

"What's wrong, babe?!" Hindi ito pumayag na umalis ako sa ibabaw ng lamesa. He move closer to me and grabbed my back and tried to kiss me again.

But I pushed him away. Mabilis akong lumingap sa paligid at hinanap ang sinasabing si Cedric ngunit dahil sa kalasingan ay hindi ko na makilala ang mga nasa harapan ko.

Not a second after when I feel Khalil touches my back, up to my nape. He pulled me back. So, there is nowhere to find an escape from his passionate kiss. Muli ay napuno ng buyo at sigaw ang buong paligid.

Tila mas lumiyab ang init sa katawan ko dahil sa nakakapaso nitong mga haplos. Isa pa mas lumakas ang loob ko nang marinig mula kay Zandy na nandito ngayon si Cedric.

Ngunit ganoon na lang ang gulat ko nang may humaklit kay Khalil palayo sa'kin.

"What the hell?!" Khalil cursed in a sharp tone. Halata rin sa mukha nito ang gulat at pagkainis sa naudlot na halik.

Tumingala ako sa dalawang lalaking may hawak sa magkabila nitong braso.

Kahit patay sindi ang ilaw at medyo madilim ay nakasuot pa rin ng shades ang dalawa. Literal na body guard ang datingan kung umasta at kumilos.

I twitched my lips. Inayos ang nagulong buhok at damit. Somehow, I thank them for being alert and aggressive kapag may mga ganito nang eksena.

"Who the hell are you? Who are these people, Veron?!" Halos magsalubong ang kilay ni Khalil sa akin habang nagpupumiglas sa dalawa.

"Bitiwan n'yo siya. Look, I'm fine!" Pinandilatan ko ng mata ang dalawa.

Pansin kong nagda-dalawang isip ang mga itong bitiwan si Khalil. Ang mga kasama namin lalo na ang mga lalaki'y tila nag-iinit na at gusto nang makisali sa nasasaksihang tagpo.

"Sabing bitiwan n'yo siya!" ulit ko.

Ngunit tila walang naririnig ang mga ito. So, I blew out a breath and roam my eyes around. There is no way na susundin ako ng mga ito. Tiyak na tanggal sila sa trabaho kapag hindi nila sinunod ang utos ng boss nila.

Sa isang sulok ng bar ay namataan ko itong nakaupo. May isang bote ng alak sa lamesa habang hawak sa kamay ang kopita. Palagay ko ay kanina pa ito nanonood sa amin.

Hinawi ko ang buhok ko at nag martsa palapit sa direksyon nito.

"Are you stalking me?!" I started and folded my arms tightly over my chest.

But he didn't bother to answer. Tila hindi rin nito pinapansin ang presensya ko. Imbes ay sinimsim ang laman ng baso.

I blew out a deep breath again. Biglang nag-init ang aking dalawang taenga sa pagiging arogante nito.

"Leave me alone! Isama mo na ang mga bodyguards mo!" Hindi ko na napigilan sabihin.

Doon lamang ito nagtaas ng tingin sa'kin. I swallowed hard as I reach his two dark venomous eyes. There is something in his eyes that made my heart throb.

Pinilig ko ang ulo at umayos ng tayo sa harapan nito.

"Leave or else I will call dad!" Pagbabanta ko. Ngunit halos umatras ako nang makita kong umigting ang mga panga nito.

I could still feel the throbs in my guts while still looking at him. But I choose to ignore it and lifted my chin instead.

"Ako na lang ang aalis, together with Khalil. That would be a good idea, right?" I twitched my lips.

That was the moment when I saw him curve his lips and lick them slowly. Binaba nito ang hawak na baso sa lamesa at tumayo.

Lumunok ako ng sagad bago ito tingalain nang humarap sa'kin. I met his dark eyes that will surely ready to tear me apart. But I tried my best to smile instead.

"Go home, Veron," he said in a low cold voice.

Nanatili ang mga titig nito sa'kin na siyang nagpapanginig ng aking mga tuhod. Hindi ko maintindihan ang sarili kung bakit masyado akong apektado sa presensya n'ya.

"Kung ayoko may magagawa ka?!" Pagmamatigas ko.

He's nothing to do with my life. Tapos na kami. Umatras na ako sa dapat sanay kasal namin. We both know that marriage is for convenience. Ano pabang gusto n'ya sa akin?

Hindi namin gusto ang isa't-isa at wala rin akong balak na magpatali sa lalaking hindi ko naman mahal.

"Do what I say or I will carry you home." He ordered.

Natigilan ako sa kaniyang sinabi. What the hell is wrong with him? Hindi n'ya ako pwede basta na lang utosan.

"Uuwi ako kung kailan ko gusto! You're not in the position to say what I should do. So, just leave and stop pestering me!" I sarcastically say. I lifted my chin more to show that I'm dead serious about it.

Cedric clenched his teeth in front of me. Kung nakamamatay lang din ang mga titig nito ay baka kanina pa ako bumulagta dito.

Sinulyapan nito ang dalawang bodyguards at ilang sandali pa ay nasa akin nang tabi.

"Sumama na po kayo, ma'am," anang isang bodyguard nito sa'kin.

I fisted my both hands. This is ridiculous. Ano ba talagang gusto niyang mangyari?!

"Bring her to my car." Ani Cedric bago na humakbang paalis.

"You can't do this, Cedric!" I shout. Ngunit hindi ito nakinig at tuluyang nang lumabas ng naturang lugar.

Napupuot na tiningnan ko ang pintong nilabasan nito bago harapin ang dalawa nitong bodyguards.

"Sumunod na po kayo, ma'am," anang mga ito sa akin.

Napabuntong-hininga ako. Nakakailang bodyguards naba si Cedric dahil lang hindi nila nagagawa ang utos nitong isama ako. Ang huling dalawang bodyguards na pinatalsik n'ya ay pinuntahan pa ako sa opisina ko para doon mag-apply ng trabaho dahil sa pagtanggi kong sumama sa kanila noon.

Mabilis kong isinuklay ang mga daliri sa buhok. Bigla ay parang nawala ang lasing ko.

"Midori, are you allright. Sinaktan kaba nila?!" Lapit sa'kin ni Khalil.

Kasama na nito ang kaniyang grupo. Pati na rin si Zandy na tumabi sa'kin.

"Mas maganda kung lumipat na lang tayo ng bar." Suwestiyon ng mga kasama nito.

"I gotta go..." Tumalikod na ako sa mga ito ngunit mariin akong pinigilan ni Khalil.

"Huwag ka munang umuwi, lilipat na lang tayo ng ibang bar." Pigil nito sa braso ko.

Kumunot ang noo ko. "I said, I'm leaving," madiin kong sinabi.

I saw how his jaw clenched as he heard what I said. "Hindi pa tayo tapos, Midori," anito sa seryosong tinig.

"Tatawagan na lang kita sa susunod, Khal." Hinaplos ko ang pisngi nito ngunit halatang nainis ito sa sinabi ko.

Hinila ko na ang braso ko mula dito ngunit hindi n'ya ibinigay. That was the moment when my head starts boiling. Ang ayoko sa lahat ay yung kino-kontrol ako, lalo na sa mga disisyon ko.

"I said, I'm leaving!"

Sinulyapan ko ang dalawang bodyguards sa aking tabi na siyang mabilis lumapit kay Khalil.

Khalil smirked at me. "Sa tanda mong iyan may bodyguards ka pang bitbit?"

Napatiim bagang ako. Hindi ko alam kung matatawa o mahihiya sa kaniyang tinuran.

Kasalanan 'tong lahat ni Cedric. Kung hindi siya buntot ng buntot sa akin ay hindi ako mapapahiya ng ganito sa harap ng maraming tao, lalo na kay Khalil.

Sa labis kong inis ay tinalikuran ko na lang ito. Kahit pa rinig kong tinawag n'ya ako ay hindi ko na pinansin.

Tapos na kami at wala na akong balak pa siyang kausapin. Pang ilan naba si Khalil ngayong buwan? Walang nagtatagal sa aking lalaki hindi dahil umaayaw ako kundi dahil kay Cedric.

Ngumuso ako. "Kasalanan n'ya lahat ito!" napupuot kong sambit.

Nang makalabas ng naturang bar ay dumiretso ako sa parking area. Mabilis ko naman nakilala ang mamahalin niyang sasakyan.

I rolled up my eyes thinking that he can buy the most expensive car in the country today. Hindi na rin nakakapagtaka kung gaano kalaki ang kinikita n'ya bilang isang negosyante.

Malayo pa lang ay bumukas na ang front door nito kaya hindi na ako nagdalawang-isip na sumakay.

"Stop this fucking game of yours. Or else, I will ruin your life to the fullest!" Pagbabanta ko habang nakaharap dito at pinaniningkitan siya ng mata.

I saw how his jaw moved as he lean to look at me. Kahit madilim ang loob ng sasakyan nito ay nagsusumigaw pa rin ang magandang pares ng mga mata nito habang nakatitig sa'kin.

"You already ruined everything, Veronica," he answered in a cold bloody voice.

Lumunok ako't hindi nakapagsalita agad. Here we are again. Dealing the same issue over and over again. Hindi pa ba siya pagod?

"Ginawa ko 'yon dahil hindi kita mahal!" I spat and then smirked at him.

But it seemed he's not affected at all. Palagi kong pinamumukha sa kanya na hindi ko siya gusto at kahit kailan ay hindi iyon mangyayari. Pero parang sing tigas ng bato ang damdamin n'ya. Dahil kahit kailan ay hindi ito naging apektado.

"Are you done? Now, I'll take you home." Pinutol nito ang mga titig at sinimulan paandarin ang sasakyan.

"No! Hindi ako sasama saiyo!" I'm not giving him a little satisfaction. Never!

Ngunit nabigla ako nang muli itong humarap sa akin. He moved closer to me which made my heart tremble. My lips also parted as I smell his hot-scented perfume.

D*mn, Midori!

Ikinabit n'ya ng walang kahirap-hirap ang seat belt sa aking katawan matapos ay sumulyap sa akin.

"You are in my trap again, Veronica..."

Halos malunod ako sa mga titig n'ya. Pero ang labis nagpapakaba sa'kin ay ang mga binitiwan niyang salita sa huli.