Dahil doon ay binantayan ko siyang kumain, ngunit hindi ko maitatanggi na ngayong nakikita ko siya ay palaging nanunumbalik sa utak ko ang nakita nang gabi na ‘yon.Pasimpleng kumuyom ang kamao ko at mabilis ko rin na itinago ‘yon, nang matapos siya kumain ay inabutan ko siya ng tubig.“S-Saji,” mahinang tawag niya at muling hinawakan ang kamay ko kaya tinignan ko siya.“Oh?”“H-Hindi ko ginusto ‘yon,” seryosong sabi niya ngunit huminga ako ng malalim.“Magpagaling ka na tsaka natin pag-usapan ‘yan, may pasok pa alo bukas. Kumain ka at huwag mo pahirapan ang pamilya mo, nakita mo naman na ako ‘di ba?” sumbat ko.“Mm, i-ingat ka,” mahinang sabi niya.Humigpit ang hawak niya sa kamay ko nang tumayo ako, “B-Bibisita ka ulit bukas?” baka sakali niya kaya seryoso akong umiling.“Pag nakalabas ka ng ospital, doon mo lang ako makikita ulit,” saad ko at binawi na ang kamay ko.“Love..” mahinang tawag niya.“Sino ang gumawa sa’yo niyan?” tanong ko habang nakatalikod ako sa kanya.“L-Love—”“Te
“Tingin mo ba ganoon ako katanga? Na kapag naalala mo ay mapagkakatiwalaan ko ang sasabihin mo?” kwestyon ko dahilan para huminga ako ng malalim. “So leave me alone,” mariing sabi ko habang nakatitig sa kanya. Tinalikuran ko na siya at hindi naman na niya ginawang humabol, kinahapunan ay umuwi kaagad ako sa condo. Walang gana akong humiga sa kama at pumikit, kung patuloy kong iisipin ay wala na rin namang mababago. Sa huli ay hindi ko lang rin naman namalayan na nangingilid na naman ang luha ko dahil paulit ulit kong nakikita sa isip ko ang nadatnan. Bakit kailangan ko pang maranasan ‘yon? Bakit kay Kent Axel pa? Naalimpungatan ako nang makarinig ng tunog sa labas ng kwarto ko, kahit inaantok ay bumangon ako upang tignan ‘yon ngunit nakita ko si Kent Axel na halos tumumba sa sahig. Nagsalubong ang kilay ko nang tiningala niya ako, “Anong ginagawa mo dito?” masungit na tanong ko. Sinubukan niya tumayo, ngunit dahil isang braso lang ang kaya niyang igalaw ng maayos ay
Hindi ko namalayan na nakatulog ako habang umiiyak dahilan para tanawin ko ang orasan na nakasabit sa pader. Alas kwarto na pala ng madaling araw. Bumangon ako at dahan-dahan na binuksan ang pinto ngunit halos manlaki ang mata ko nang makita si Kent Axel na nakatulog sa tapat ng pinto ko habang nakabaluktot dahil sa lamig. Dahilan para masapo ko ang noo at bumalik sa kwarto ko upang kumuha ng unan at kumot, maagap kong inangat ang ulo niya upang lagyan ng unan at kumutan siya. Bumuntong hininga ako habang nakatitig sa kanya, napapailing akong tumayo at kumuha ng basang bimpo upang punasan ang mukha niya. Ngunit habang pinupunasan siya ay nagising siya dahilan para mapalunok ako dahil nagtama kaagad ang mata namin. “Kung gising ka bumangon ka na diyan, doon ka sa sofa.” Tumayo ako at lumayo sa kanya, pumunta naman ako sa kusina upang kumuha ng maiinom niya. “D-Did I pass out?” tanong niya, inilapag ko ang baso ng tubig na may honey nang makaupo siya sa sofa. “Kaya ka nga
Hindi ako naka-imik, “S-Sino ka?” tanong ni Kent Axel dahilan para matuod ako at sulyapan si Rosie na nakakalokong tumawa.Tangina.Pinlano niya ito, upang ibuko ako kay Kent Axel.“Nakaka-intriga ba kung sino ang mukha sa likod ng maskarang iyan Kent Axel!?” singit ni Rosie na ikinakuyom ng kamao ko.“Answer me!” malakas na sabi ni Kent Axel.“I was broken hearted knowing Rosie is Polaris, she hurt me and everything. Ngayon, dalawa kayo?” naguguluhan na sabi ni Kent Axel at hindi ako makasagot!Napapikit ako ng mariin.W-Wala na rin naman kaming tyansang dalawa, dahil ilang linggo na nang natapos ang relasyon namin. Mahuli na kung mahuli, ano pa bang dahilan para ilihim ang pagkatao ko?“You found out,” mahinang sabi ko at nakakalokong tumawa.“Wala ka na rin namang mapapala kung malaman mo kung sino ang totoong Polaris hindi ba?” gitil ko ngunit natigilan ako nang tutukan niya kami ng baril ni Rosie.“Remove your mask, or I’ll shoot you,” banta ni Kent Axel at mukhang desidido siya
[Third Person’s Point Of View]Tulala si Kent Axel na umuwi sa bahay nila habang duguan ang kamay, wala sa sarili niyang nilampasan ang nag-aalala ba magulang at kapatid.Kahit na ilang beses siyang tinawag ng mga ito ay hindi niya ginawang lumingon dahil abala ang isip niya na puno ng pagtataka.“S-Si Polaris ay si Saji?” hindi makapaniwalang bulong niya, hanggang sa napagdugtong niga ang tagpi-tagpi na pagdududa.Ang galaw ni Saji nang oras na tinuturuan niya ito ay nanumbalik sa isip niya, ang amoy nito ay naalala niya rin.Tanong niya sa sarili ay bakit hindi niya naisip na posibleng si Polaris at Saji ay iisa.“Kent Axel,” tawag ni Luke sa kanya mula sa labas ng kwarto.Nang makapasok si Luke ay seryoso niyang tinignan si Kent Axel. “Are you injured?” nag-aalalang tanong ni Luke.“T-This blood is from Polaris,” mahinang bulong ni Kent Axel at nagsimulang mangilid ang luha sa mata.“Huh?” gulantang naman na tugon ni Luke at bigla ay nag-alala para kay Saji na tinuturing niyabg kap
Lumipas ang ilang mga araw at nabalitaan ko na lang na umalis na ng bansa si Kent Axel, wala akong nagawa dahil alam kong grabe ang dinanas niya sa akin.Alam ko naman na inosente siya sa lahat ng mga nangyari na kagagawan ni Rosie ngunit ginawa kong dahilan ‘yon upang ipagtabuyan siya at palayuin sa akin.Upang hindi niya na ako maging kahinaan pa..[Kent Axel’s Point Of View]Huminga ako ng malalim nang matanaw ang Palawan, taon na ang lumipas ang laki rin ng ipinagbago ng palawan at ngayon ay hindi nila inaasahan na uuwi at babalik pa ako sa Pinas. Well, I wanna surprise my ate and her husband."We're near the location sir," wika ng piloto kung kaya't tumikhim lang ako at inayos ang suot-suot kong necktie.Nang mag-land sa tuktok ng hospital ang chopper ay napagtanto kong mas tumaas ang hotel na nakatayo malapit sa ospital. Pinlano ko talagang dito lumapag dahil pag sa mismong entrance ng ospital ako papasok mabilis na kakalat ang chismis."Welcome back sir," bati nila kung kaya't
At dahil doon ay minadali ko ang pagbili bili para sa kanila dahil sa kabang nararamdaman ko, at matapos non ay isang oras lang ang kinain ko at bumalik na ako sa sasakyan. Bahagyang kumuyom ang kamao ko at mahina na lang na natawa, I was about to drive but suddenly my phone rangs.Sinagot ko ang tawag ng underground. "Luna needs your help, I'll send you the location. Pinasok ang isang isla na pag-aari ng Luna at sa tingin ko malapit ka lang sa kanila so please." Huminga ako ng malalim."Seriously? Kadarating ko lang ng PH.""Luke can't come, ikaw ang available. Matagal ka ring nawala kung kaya--""Fine, send me the location," anas ko at pinatay ang tawag tapos pinaandar na ang sasakyan ko.Nagstay muna ako sa sasakyan habang nandoon ang gamit yate rin naman ang sasakyan ko kaya dumeretso na ako sa dalampasigan at dala dala ko na ang isang bag na naglalaman ng baril.Sino na naman kayang tanga ang gustong salubungin si kamatayan? "I'll connect with you, so please arrive at the locati
Alam niyo 'yon para akong high school student na hindi na-crushback pero sa totoo lang bente sais na ako magbebente syete na nga.Nasa malaking hotel ako na pag-aari ni Kent Axel at Ate Mia, well matagal naman na akong nag-iistay rito mula ng umapak ako sa palawan after graduation itong hotel na ito ang bahay ko.Nagreready ako for dinner, hindi dapat talaga ako pupunta pero sobrang nahihiya ako kay Tita Miyu at Tito Vince. Buti nga't naayos ang alitan namin ni Kuya Zai dahil kahit pa ganoon ay alam kong nag-aalala rin siya sa mag-ina niya na iba ang kinasama.'Is Kent not unfair? Also Lauren? Nagsama sila eh may totoong ama yung anak ni Lauren.'Napairap ako ng titigan ko ang dalawang damit na pinagpipilian, both dress kaya wala akong magawa.Beige fitted dress or the fitted white above the knee dress? Yeah I prefer white. Nang masuot na ang mga 'yon ay tinernuhan ko ito ng simpleng 2 inch heels at bag na silver ang kulay.I fixed my hair into a bun to be more professional, after tha