Nang mai-lahad ang dalawang kamay ko ay ang kinuha niya yung may sing sing kaya naman napalunok ako at kinakabahan na pinanood ang reaksyon niya. "Who gave you this ring?" Napalunok ako sa tanong niya. "J-Just someone—" "Our rings are look a like you know?" He handed his hand and put it closer to mine. "It does?" "Are you sure that you don't know anything about this?" He became serious that made my heart pound hard, natatakot akong sumagot. "Why do you have my another cellphone?" Bigla ay napatitig ako ng itaas niya ang isang kamay at nandoon na ang cellphone niya na nakatago sa akin. "H-How did—" "So it's true," he said and rested his back which made me swallowed hard, hindi ko nagawang kunin muli ang mga kubyertas dahil sa kabang nararamdaman. "I'm wondering," bulong niya pa sa sarili kaya naman pinilit kong ngumiti. "You don't have to push yourself to remember, I'm okay. I'm still doing fine and it's fine for me na gawin mo yung nakasanayan mo that time." Mahinaho
"Hi tita!" Bati ni Sierah at humalik sa pisngi ko kaya naman ng magkatinginan kami ni Lauren ay nangunot ang noo niya. "Parang nadagdagan yung timbang mo?" Napalunok ako at ngumiti. "Ah medyo nag-stress eating eh." Mahinahon kong sabi. "Kaya pala, sige na mauuna na muna kami." "Ingat kayo." Nakangiting sabi niya at dahil doon ay pumasok na kami sa elavator, hindi ko pinansin si Kent Axel at nanatili lamang akong tahimik habang magkahawak ang dalawang kamay ko. "Give me your hand, madulas rito-" "I can handle." Malamig kong tugon. "Saji." "I said I can handle, binitiwan mo na babawiin mo pa?" Singhal ko at nang bumukas ang elevator ay lumabas na ako at dumeretso sa penthouse ko. "Are you mad?" He asked. "Why would I be?" "Because you're acting that way, why would you be mad?" He stated and stepped in front of me that made me rolled my eyes completely. "You may leave, hindi ka rito nakatira so please respect my privacy." Malamig kong tugon while pointing at my f
"Alam naman niya na, imposibleng hindi mo pa nararamdaman yung pagmamahal mo sa kaniya?" Ngumisi na lang ako ng hindi makasagot si Kent Axel. "Let's not pressure him, as long as si Lauren pa ang nagpapakaba sa kaniya tatahimik muna ako." Mahinahon kong sabi habang hindi sinasalubong ang tingin nila. "P-Pero alam mo naman ng ikaw talaga ang mahal niya 'di ba? Matagal na siyang walang nararamdaman sa akin. Dederektahin na kita Kent Axel, Ikaw ang unang nawalan ng nararamdaman sa ating dalawa." Nakagat ko ang ibabang labi sa sinabi ni Lauren. "To be honest after you left halos doon lang tayo nagka-get along ulit as brother and sisters." Hindi na muna ako sumabat. "You're even thankful that I played you, dahil doon nakilala mo si Saji ng lubusan." Ngumisi na lang ako. "Let's not talk about that anymore." Matapos naming kumain ay nag-paalam na rin sila ngunit sobrang tahimik pa rin ni Kent Axel. Dumeretso ako sa kwarto at hindi rin siya pinansin hanggang sa bumukas muli ang pin
Saji Argelia's Point of View.Nang may itusok sila sa akin ay nawala na ang sakit ng tyan ko at 'yon ding pagdating nila Kuya Luke, Ate Mia, at Kuya Zai na mag-aalala ring sumugod,"Ano masakit tyan mo? Sabi na eh kaka-alak mo 'yan noon baka yung atay mo na 'yan." Ngumuso ako sa bungad ni Kuya Luke."Anong sabi sa result? Akin na." Inagaw ni Kuya Zai ang result at tsaka siya napalunok at muling napatingin sa akin tapos muli ay sa papel mga ilang beses na ganoon bago siya matigilan at nanghihinang humawak sa stand."May malala ba siyang sakit?" Nanlalaki ang matang tanong ni Ate Mia at inagaw kay Kuya Zai ang papel, ngunit tulad ni Kuya Zai ay ilang beses ring nagpapalit palit ang tingin ni Ate Mia sa akin at sa papel."Ano ba meron ba't parang hinang hina kayo patingin." Inabot ni Ate Mia kay Kuya Luke at sa unang basa pa lang ni Kuya Luke ay agad na nagsalubong ang kilay niya at tumikhim."Saji Argelia." Pagtawag sa akin ni Kuya Luke kaya nag-iwas tingin ako."Kailan pa?" Ibinaba ni
"So we did it a lot of times? I know myself that I want my woman to be untouched until wedding day." Ngumiwi ako. "Yeah scam ka sa part na 'yan, pero isang beses lang. You wanted the wedding date to be after your birthday but then I wanted it to have a date so I can wait excitedly pero after we made it you told me to marry you in a month, because you already expecting this." I pointed my tummy that made him nod. "Well that's really me knowing myself." "Am I a good boyfriend? Fiancé?" Tanong niya. "You are, after your work pupunta ka sa hospital with food kasi alam mong hindi na naman ako kumain due to my schedule. You're gonna leave a text telling me to eat na, or else you'll join me." Napangiti ako at the same time nalungkot. "Even though I hurt you a lot of times, una hindi ako naniwala sa nararamdaman mo dahil ina-assumed ko na si Lauren pa rin. Takot ako masaktan and you told me I'm skeptical." I stated while he's focusing at me, listening. "We parted ways again becaus
Kinaumagahan ay nagising ako dahil sa nararamdaman ko ang paghinga ni Kent Axel mula sa leeg ko dahil ang pwesto namin ngayon ay parang nakasiksik ang mukha niya sa leeg ko at ako naman ay nakatihaya na, pati ang braso niya ay bahagyang nakapatong sa tyan ko.Tinignan ko naman ang oras at dahil doon ay mahina kong tinapik si Kent Axel sa braso at mabilis naman siyang nagising, bigla ay parang nahiya siya sa posisyon namin kaya naman bumangon na ako at kumuha na ng pamalit para makapaghanda na sa pagligo."Sa labas na ako maliligo," he said tinutukoy ang isa pang banyo sa labas kaya naman hindi na ako nag-abalang sumagot at nag stretching sa loob ng bathroom.Malaki naman ang bathrooms ng penthouse, may bath tub, may shower at sa labas separate ang shower at toilet. Ilang minuto ako sa bathroom bago lumabas, basa pa ang buhok ko ngunit nakabihis na ako. "Saji." Nang makarinig ng katok ay nilingon ko ang pinto."Bakit?""I'll cook for today," paalam niya kaya naman naglagay na ako ng ba
Pakiramdam mo ang laki ng kulang. "I feel sleepy," he announced. "I hope I can make you remember instant, m-magiging masaya ka siguro na matutupad na yung gusto natin." Mahinahon kong sabi at kinagat ko ang ibabang labi. "I don't need to remember it to be happy, masaya na ako." Ngumiti na lang ako sa sinabi niya. "You know what—" "Ano?" Tanong ko agad dahilan para mapatingin siya sa akin ng salubong ang kilay. "Wala." Biglang sabi niya kaya pasimple akong napairap at sumandal sa sofa, naramdaman ko kasi ang ka-antukan kung kaya't wala akong nagawa kundi pumikit. "Inaantok ka?" He asked. "Oo, nakakaantok." Matipid kong sagot. Sa kalagitnaan ng pag-idlip ay naalimpungatan ako dahil narinig ko ang malakas na pag bagsak ng codal sa mesa kaya naman lumunok ako at dahan dahan bumangon. Pero ang talas ng tingin niya kaya alanganin akong tumikhim. "B-Bakit?" "Wala." Malamig niyang tugon dahilan para magtaka ako ng sobra, anong problema? Hinanap ko ang cellphone ko ngunit
Katabi ko siya at dahil 'yon sa ayaw niya akong patabihin kay captain na masasabi kong malaki ang ambag, ngingisi ngisi ito at tila ba ginawan niya ako ng pabor na kailangan kong ipagpasalamat. Habang hinihintay yung food ay noong dumating ito may amoy akong naamoy na sobrang baho at alam kong dahil 'yon sa maselan kong pang-amoy dahilan para pakiramdam ko ay masusuka ako. Sa pagduwal ko ay mabilis na hinawakan ni Kent Axel ang likod ng ulo ko sa marahan na paraan at itago ako sa bandang dibdib niya. "Relax," wika niya at hinaplos ang likuran ng ulo ko dahilan para huminga ako ng malalim. "Tell me what smell?" Bulong niya, alam kong nakikita kami ng lahat. But he didn't bother and let me smell him, bagay na sobrang bango. Dahil sa amoy niya ay mabilis na nawala ang amoy na 'yon. "You okay doc?" I heard captain's voice. "I'm sorry, she's sensitive because she's pregnant." Nanlaki ang mata ko ng sabihin 'yon ni Kent Axel ng deretso dahilan para marinig ko ang bahagyang gulat n