"Can I have one?" Tukoy ko sa saging. Nilingon niya ako at ibinaling ang atensyon sa hinahalo. "Go on Sajing." Ngising sabi niya kaya umirap ako but then I noticed his biceps while whisking. Lumalabas rin ang mga ugat niya sa kamay dahilan para nakagat ko ang ibabang labi at kumain na lang ng saging. "Can't you just eat that using a fork or something?" He asked while his attention are on the bowl. "Why not? This is how to eat a banana. Don't you know?" Nang-aasar kong sabi at saktong pagkalingon niya ay kinain ko 'yon dahilan para mabilis siyang mag-iwas tingin. "Eat a few then, baka bumanyo ka." Sagot niya. After baking ay tinikman ko ang gawa niya at napangiti ako kaagad. "Ang sarap." "Ang sarap nga gagi 'wag mo ako tignan ng ganyan." Sagot ko at kinain ang brownie niya na may vanilla ice cream. "Huh really?" "Sino mas masarap then? Ako o ito?" He pointed himself then the brownie. "Luh okay ka lang?" Natatawang tanong ko sa kaniya. "Okay." Matipid niyang sagot a
Saji Argelia's Point of View."Just let me go Kent Axel. I'm trying myself not to be bad." I continued."You don't deserve me, you know that. I'm not the woman for you because I can't love you. I honestly tried," bulong ko pa."I liked you before, that's the truth. But I don't understand why would I be like this. I pretended to be happy, I pretended to love you, I pretended I'm not this Saji I know." Tumulo ang luha ko dahil sa pagsisinungaling.“Our organizations are enemies, we will never be accomplices between us. Maybe, the next time we meet again I’ll point a gun without thinking twice If I would shoot you.” Napaiwas tingin siya sa akin."The next time I wanted to meet you is because it was destiny. Not because I planned to." Nilingon ko siya ng walang luha, tila umakto akong hindi naapektuhan."You should love yourself more than anyone. I wanted to be free and I wanted to start a new life with the man I really love." I was about to burst into tears but I held myself more."But t
"You are the most precious woman to me, only to me. We're not connected by any blood but our heart was, but I was the only one thought of that." I glanced at him but he's staring at the moon with pain written all over his face but he did use a smile."Everything is set, everything is perfect I'll only need your yes but I was a big bother to you. You wished to let you go, and I will Saji. I want you to be the happiest woman, I never thought that love could be this p-painful—" he cuts himself when his voice totally broke.My tears fell and I wanted to take it all back, I wanted to tell him everything. "Y-You're precious," I whispered."But I don't deserve your worth. You're priceless and— a-and I h-have to do so." Pinigil ko ang sariling aminin sa kaniya lahat."I want to see you happy too, but you can't be happy with me right now." I cleared."You'll suffer beside me, you'll regret everything, you'll lose everything you have because of me. Love is not all about giving up what you alrea
Nagising ako ng hindi ko alam kung nasaang lugar ba ako ngayon, nasa loob ako ng kwarto pero hindi sa penthouse ko kung kaya't bumangon ako at tinignan ang buong paligid hanggang sa makita ko si Sierah na dumungaw ang panganay ni Kuya Zai."Tita you're awake na." Ngumiti ako at tinignan siya."Nasa room niyo ba ako?" Mahinahon kong tanong."Yes po tita, Daddy brought you here because you passed out a while ago. Mommy cooked the breakfast na po, join us." Tumango tango ako ngunit bago bumangon ay may inabot siya sa akin."You should wash po muna tita, this is mommy's clothes. She wanted me to hand this to you po." Ngumiti ako at tumango bilang sagot.Matapos kong maligo ay napagtanto ko na 10 AM na pala, lumabas ako ay wala pa si Kuya Zai kaya naman ng sulyapan ako ni Lauren ay naupo na siya. "Seat down." Itinuro niya ang upuan kaya naman naupo ako."Dinala ba ako ni oppa rito? Nakakahiya." Bulong ko."You passed out after crying a lot, look at your eyes." Itinuro niya yon kaya alangan
Kent Axel's Point of View. I woke up. I can't remember a thing that happened after I heard Saji's anger when I tried hurting myself. After that day I never heard a thing from her, everything became normal. I started working again. I wanted to prove myself, that I am Kent Axel and I don't need a thing to be myself. I was about to meet my new client but then I saw the man in black wearing a mask. Mabilis ko siyang hinabol dala dala ang baril, bago ang lahat may paparusahan muna ako. "Kent Axel!" Narinig ko ang tawag ni noona ngunit tumakbo pa rin ako. "Kent saan ka pupunta bakit hawak mo yung baril!" Sigaw niya pa nang makarating sa maliblib na lugar ay kahit madilim na ay nakikita ko pa rin ang mabilis na pag-galaw nila. Hindi ko alam kung saan ko itututok ang baril hanggang sa makita ko si Juniflo. Galit na galit kong itinutok sa kaniya ang baril na hawak ko. "You think you can escape!" Galit na sigaw ko. "You're the reason why she's ruin right now Juniflo. You'll pay f
Saji Argelia's Point of View.Habang nasa hospital ako ay narecieve ko ang tawag ni Kuya Zai kaya naman agaran ko itong sinagot. "Saji, where are you?" Nangunot ang noo ko sa panimula niya."Hospital oppa, why?""I already catch Juniflo, ako ang na-assign bilang investigator. Malapit na nating mahanap ang video clip Saji. Go to Kent Axel already." Nanlaki ang mata ko."Sige oppa!"Pinatay ko ang tawag at hindi ko na nagawang alisin ang coat ko ay tumakbo ako papunta sa hotel, pinindot ko ang floor ng penthouse niya at ng makarating ako doon ay kumatok ako, nag-bell hanggang sa mawalan na ako ng pag-asa ay nilagay ko na ang pass code niya.Pagkabukas no'n ay natigilan ako ng nakapatay pati aircon, ilaw at ang iba pang appliances. Napalunok ako at lumingon ng may mangalabit sa akin. "Kent Axe— h-hey." Bati ko sa security."Ah Ma'am Saji." Bati niya at tumungo bilang pagbigay galang."Where's Kent Axel?""Ma'am he left last night, out of the country." Nangunot ang noo ko at tumikhim."W-
Lumipas ang isang buwan ay hindi pa rin bumabalik si Kent Axel at wala pa ring balita sa kaniya. Naapektuhan ng pagkawala niya ang ugali ko, hindi ko batid ngunit mas naging masungit at mailap ako.Naninibago ang lahat at kumalat ang balita na wala na kaming dalawa kung kaya't pag nakakarinig ako ng usapan tungkol sa amin natatagpuan ko na lang yung sarili kong umiinom.Muling dumaan ang buwan at hindi ko na namalayan na inabot na pala ng limang buwan mula ng umalis siya, panay ako trabaho, aral, puyat halos ang tulog ko sa isang araw ay dalawa o tatlong oras na lang."Doc operation po, scheduled at 10:30 PM." Tinanguan ko lang ang nurse na nagbalita sa akin kung kaya't kinuha ko na ang scrub ko at nagpalit."Doc another operation po, scheduled after your 10:30 PM operation." Muli ay tango lang ang ibinigay ko at tsaka ko na inabot ang stethoscope at sinuot sa leeg ko tahimik lang akong lumabas."Gavin," bati ko ng makasalubong siya."Doc, you look like a cute panda already." Ngumisi
Tinawag ko pa man din na Kent ang hawak kong baby what if ma-misunderstand niya? Papaano kung isipin niyang anak ko 'to! OMG! Siyam na buwan pa man din! Pagkapasok sa venue ay nakatingin rin sila sa likod ko at dahil sa amoy niya ay alam kong naka sunod siya. "Ay gago nakabalik ka na pala." Gulat na sabi ni Kuya Zai kaya sinamaan ko siya ng tingin. "I already informed them." His voice were the same but cold! "S-Saan ako uupo?" Kinakabahan kong tanong habang ang tingin sa akin ni Ate Mia ay napapalunok. "There," itinuro ni Ate Mia ang upuan sa harap niya kaya napanguso ako habang nakatingin sa kaniya ngunit siya ay hindi alam ang sasabihin. "I told you I don't want to have a dinner," naupo si Kent Axel sa tabi ko habang ako ay buhat ko pa rin ang baby, "Oh baby Kent kasama ka rin pala," mariin akong napapikit ng sabihin 'yon ni Kuya Zai. "Nice having you all here," I heard his cold voice but his style didn't change. Gwapo pa rin siya ngunit mas gumwapo! "A-Ah I didn't