Panay ang pagtulo ng luha ko habang pinanonood ko silang i-revive ang mommy ko, natatakot ako. N-Never pa akong namatayan ng kamag-anak, hindi ko kakayanin lalo na't mommy ko pa. "200 joules!" malakas na sigaw ni Ate Mia at gamit gamit ang defibrillator ay pilit niyang binabalik ang heartbeat ng mommy ko. "Charge!" "D-Doc it's been 15 minutes," nakagat ko ang ibabang labi ng marinig ko ang mahinang sabi ng nurse. Nanginginig ang kamay ko habang nanonood ngunit ng sandaling tumigil na si Ate Mia ay kusa akong napaluhod dahil ako mismo alam ko na ang sagot. "S-Saji," may yumakap sa akin mula sa pagkakaluhod ko at dahil doon ay mas lumakas ang pag-iyak ko at hindi inisip ang iisipin ng fellow Doctors ko. "This is just a d-dream right? I-I know I have to wake up." Hinawakan ni Kent Axel ang dalawang pisngi ko ngunit sa mga tingin niya ay nakuha ko ang sagot dahilan para mas umiyak ako. "T-Time of death 10:56 PM, patient Garcia expired." Nang sabihin 'yon ay tila nabingi ako,
"Why are you still there?" mabilis akong napatayo at hinarap si Saji lalo na ng marinig ko ang tinig niya sa likuran ko. "N-Nagpahinga lang s-sandali." Nauutal kong sagot at kinakabahan na tinignan siya. "I said leave Kent Axel—" "S-Saji huwag namang ganito? Please?" naluluha kong pakiusap ngunit tinitigan niya lang ako na para bang wala. "Let's break up Kent Axel." Para akong nabingi matapos niyang sabihin 'yon, natulala ako sa harapan niya ngunit wala pa rin siyang emosyon. "L-Love," seryoso kong sabi at lumapit ngunit umatras siya dahilan para mapatitig ako sa mukha niya. "A-Ano ka ba l-love, p-pag usapan natin 'to okay?" pinilit kong kunin ang kamay niya ngunit iniiwas niya 'yon tulad ng mga tingin niya. "Nakiusap ako sa'yo na huwag kang magpapakita sa akin—" "Love please," wika ko at hinawakan ang kamay niya ngunit parang diring diri siyang tinignan ang mga 'yon. "You should leave Kent Axel, seeing you here makes me want to hurt you so bad—" "Then hurt me, sla
Bumalik na ako sa harap ni mommy ngunit napatitig ako kay daddy na nakatulala kaya naman naluha ako kaagad, lumapit ako sa kaniya ngunit pagkalingon niya ay akala niya ako si mommy. Mas nakakalungkot. "A-Anak," mahina niyang sabi kaya naupo ako sa tabi niya. “Daddy, mag-rest ka rin po,” kalmadong sabi ko sa kanya. Tumikhim siya at tumitig sa kabaong ni mommy na maraming bulaklak. “I love your mom so much, anak. You might not have seen it, but I loved her the most..” sa sinabi ni daddy ay pinigilan kong maiyak. Ngunit ganoon kasakit sa pandinig ang winika ni daddy, labis labis ang pagsisisi sa tono niya. “S-Sana pala ay maaga kong ipinakita ‘yon.. K-Kaya pala,” naiiyak na sabi ni daddy at tinakpan ang bibig niya upang pigilan ang sariling humikbi. Umukit ang sakit ba ‘yon sa dibdib ko, ngunit anong magagawa ko? Naisin ko mang gantihan ang mga hayop na ‘yon ay alam kong imposible sa kanila ang mamatay ng ganoon kadali. "You should eat dad," mahina kong dagdag at tsaka ngumit
Ilang araw na ang nakalipas at maayos na nailibing si mommy at hanggang ngayon ay parang hindi pa rin totoo ang lahat, nakakalungkot pa rin. Habang si daddy ay naka confine, he's not well. Hindi siya nakakausap, hindi siya nagsasalita. "Hija take a break," napalingon ako kay Tita Miyu at matipid na ngumiti. "I wanted to tita, but I'll end up thinking about what happened kaya mas gusto kong maging busy." Tumango tango si tita at tinapik ang likod ko. "Sige na at gagayak muna kami," ngumiti ako at nagpaalam na sa kanila. Dalawang araw ko na rin hindi nakikita si Kent Axel, mukhang binigyan niya nga muna ako ng oras ngunit hindi makabubuti para sa amin ang magsama sa mga oras na 'to. "Saji," napatingin ako kay Kuya Luke. Nang yakapin ako nito ay para akong isang dagat na nananahimik ngunit biglang umalon ng malakas. "Tama na," pagpapatahan niya ngunit panay ang iyak ko. "Hindi ko na alam ang gagawin ko oppa," humikbi ako at mas lumuha, "si daddy hindi siya okay. Pakiramda
"Tumayo ka Kent—" "Can't you be my last? Why do we have to break up? H-Hindi ko alam ano bang pagkukulang ko. B-Baka galit ka lang?" bumuntong hininga ako at mahinang nakagat ang ibabang labi. "Do you want to know the truth?" tanong ko. "What truth?" "Tumayo ka muna," wika ko na sinunod niya ngunit inayos ang sarili kaya naman tinitigan ko siyang mabuti. "I used you, kaya dapat ikaw ang magalit sa akin," wika ko ngunit nangunot lang ang noo niya. "You used me?" kwestyon niya. Lumapit ako sa drawer at kinuha ang isang envelope tapos ay inabot 'yon sa kaniya. "Mula ng sagutin kita I received this," pinanood ko siyang buksan 'yon. "I succeeded, I finished my mission." Napatitig siya sa akin ng sandaling ngumiti ako. "Sorry for fooling you attorney, but you made me do this." "Are you joking?" ibinagsak niya ang envelope at ang mga laman no'n sa desk kaya naman seryoso ko siyang tinitigan. "Hindi mo na dapat malalaman pa 'to but this is how I should stop you right now
Ngumiwi ako kaagad at hindi na tinignan si Lauren hanggang sa pigilin nila ang paglakad ko. "Lauren stop, hindi tamang oras para mambwiset." Mariing sabi ni Kuya Zai kaya naman nilingon ko si Lauren. "What?" "Alam ba nila ang ginagawa mo?" Tanong niya kaya ngumisi ako at tsaka umiling bilang sagot. "Why? Sasabihin mo?" Hamon ko. "Yes." She stated kaya binawi ko ang kamay at sinenyasan siyang ituloy. "Go ahead," hamon ko. "Sierah, Invite them play upstairs okay?" Mabilis na sumunod sila Jami at Laze kay Sierah kaya naman ng kami kami na lang ay prente pa akong tumayo. "Anong sinasabi niyo?" Ate Mia asked. "It's not necessary." Kent Axel answered but then Lauren cleared her throat and smile at me. "Saji is just like me," she started kaya tumawa ako. "Interesting," pang-aasar ko. "She used Kent Axel, to finish a mission in underground." Finally sinabi na rin niya kaya naman tinignan ko sila. "Kent Axel already heard about it," she added. "What do you mean use?"
Third Person’s Point Of ViewSa isang may kadiliman ngunit malawak na pasilyo ay agarang iniluhod ng lahat ang isang tuhod nila at yumuko nang dumaan si Kent Axel na kinikilalang pinakamabangis at bihasa sa pamilyang Sandoval.Ang matangkad nitong anino ay animoy umaabot sa kaduluduluan ng pasilyo, hindi pa man niya nararating ang dulo ay nagbibigay galang na ang lahat.Ang tunog ng itim niyang sapatos ay sadyang umaalingawngaw sa kulob at patagong lugar ng organization na kinabibilangan ng kanyang pamilya.“Sir,” naputol ang kanyang malalim na pag-iisip nang humarang ang lalake sa harapan niya at nagbigay galang.Tumigil siya sa paglalakad at bahagya pang iginilid ang ulo habang tinitignan ang lalake na humarang. “May nakapasok po at sumugod sa underground, mas mabuti po kung sa ibang ruta na po muna kayo dumaan,” kabado at natatakot na sabi ng lalake habang bahagyang nakayuko ang ulo niya.Kent Axel scoffed as he plastered a smirk on the corner of his reddish and thin lips, “Are yo
Kent Axel’s Point Of View.Wala sa sarili akong pumasok sa opisina sa mismong underground, “Sino ang babae na ‘yon?” “Y-Yung humalik sa’yo sir?” Tinanguan ko ang lalake na nauutal pa sa kaba, napaghawak niya ang kamay at tumingin sa sahig.“B-Bawal po kasi sabihin at ang nalalaman lang po namin ay hindi siya kasama sa Sanez Organization,” sobrang hinang sabi ng lalake na kaharap ko, hindi mapirmi ang mga daliri niya sa paglalaro.“Saang grupo kung ganoon?” “S-Sa Luna po,” magalang niyang sagot, nanatiling nakayuko.I sighed, “Alamin mo,” nagsalubong ang kilay ko at tumitig sa kung saan.“S-Sir b-baka po kasi—”“Just do what I’ve told you,” mariing sabi ko at tumayo na ngunit inis akong napapikit ng tila maramdaman pa rin ang labi niya sa labi ko.Hinablot ko ang jacket at nagmamadaling lumabas para makauwi na ako sa bahay.Kalaunan ay nalaman ko na si Polaris ang babaeng iyon, kabilang siya sa Luna at hindi ko sigurado kung kilala sila ng asawa ng panganay kong kapatid.Dahil ang Lu