Chapter 5

I was feeling tired and exhausted already. Daig ko pa ang nag- 24 hours shift sa ginawa ko ngayong araw. To think na half day pa lang yun ha? And take note wala pa akong ibang ginawa kundi ang sumagot lang ng sangkatutak na tawag.

Ayos lang naman sana kung yung mga tawag ay importante. Hindi yung puro tawag galing sa mga babae ng amo kung hambog na feeling gwapo na playboy! Agh! Nakakairita. Bakit ba kasi may mga babaeng pinipilit ang sarili sa mga lalaking ayaw naman sa kanila?

"Aelia!" Narinig kong tawag ng amo ko sa akin pero hindi ko siya nilingon. Sa halip dinoble ko pa ang bilis ng mga hakbang ko para hindi niya ako maabutan. Pero kapag minamalas ka nga naman. Naabutan niya pa rin ako dahil ang tagal bumukas nung elevator.

"Where are you going?" Sinulyapan ko sya at kinunutan ng noo. "Hey! I didn't do anything to you? Bakit ka nagagalit?"

Tumunog ang elevator at bumakas. Mabilis akong pumasok ng nakasimangot parin.

"Why are you mad? Sino ba yung kausap mo?"

As if you don't know. Kunwari ka pa. Alam mo naman na mga babae mo lang ang tumawag mula pa kanina.

"Can I come with you? Sa canteen ka pupunta diba? I'm hungry too. Sana pala nagpa-deliver nalang ako ng food kanina. Siguro hindi mainit ang ulo mo ngayon. Sabi kasi sa akin ni Lola kapag ang babae daw gutom mainit ang ulo. Gutom ka ba?"

Hindi ko siya sinagot. Ayokong magsalita at baka kung ano pa ang lumabas sa bibig ko.

"Alam mo kanina pa ako gutom kaso di ko maiwan ang trabaho eh. Panay pa tawag ng Kuya sa akin, nagpa-follow up kung nagta-trabaho ba ako ng maayos. Mukha lang akong hindi seryoso pero maayos kaya ako magtrabaho. Gusto mo trabahuin kita?"

The heck? I glared at him.

"Joke lang! 'To naman napaka highblood. Bakit palaging mainit ang ulo mo? Badtrip ka ba?"

Hindi ba obvoius?

"Siguro meron ka ano? Ganun kasi ang mga babae kapag may buwanang dalaw biglang naging dragon. Ikaw ba ganun din?"

Ang daldal. Sarap busalan ng bibig.

"Alam mo familiar talaga ang mukha mo sa akin. Kanina ko pa inaalala kung saan tayo nagkita. Nagkita na ba tayo noon?"

Hindi pa rin ako kumikibo.

"Siguro hindi ka naman naging — you know, kasi I'm sure if ever man hindi kita makakalimutan—"

"Pwede ba Sir Ford, it's my break time. Let me enjoy my one hour break bago ako makipagbakbakan ulit sa mga babae mo. Tsaka for the record h-hindi ako naging isa sa mga babae mo."

What was that? Why the hell I stuttered?

Pumihit ito paharap sa akin at tumingin sa mukha ko.

"Wee? Final answer?"

"What do you think?" M*****a kong sagot.

Humakbang ito palapit sa akin kaya napaatras ako. Pero imbes na umatras ang gago lalo pa itong dumikit. Tinaas pa ang isang kamay niya sa uluhan ko na tila ba kinukulong ako.

Wala na akong maatrasan kasi nasa wall na ako kaya hinarangan ko sya sa dibdib gamit ang kamay ko pero mabilis nya ring nahawakan yun.

Sobrang lapit niya na sa akin. Amoy ko na ang mabango niyang hininga. At dahil matangkad siya nakatingala ako sa kanya.

Ang kulay asul niyang mga mata ay may kakaibang kislap. Ewan ko pero may kakaiba akong emosyong nababasa doon.

Gosh! I don't like it.

"I hate liars Aelia. Kaya ngayon palang aminin mo na." Kapagkway sabi nito sa mababang boses. Yun lang naman ang sinabi nia pero ewan bigla akong kinabahan. "C'mon say it."

"Wala akong sasabihin at wala akong aaminin. At wag kang mag-alala dahil kung nangyari man yun hindi ako maghahabol. Hindi ako katulad ng mga babae mo. Feeling mo din. Umusog ka nga ang laki ng space eh." Tinulak ko siya pero mas nilapit niya lang ang mukha sa akin.

"Hindi ka maghahabol pero ako ang maghahabol sayo. Ano sa lagay ba itatago mo ang anak ko sayo?"

I glared at him. The way he said those words seems like he's really sure na may anak sya sa akin.

"Last chance, Sunshine. Aminin mo na kasi na ikaw yun."

"Sunshine your face! I'm not your Sun at wala akong aaminin sayo!" Tinulak ko ang dibdib nya pero nagmatigas ito. " Ano ba ang lapit mo na ah. Lumayo ka nga di ako makahinga."

"You're affected huh?"

"Feeling mo!"

"Okay sige, lubayan kita ngayon pero siguraduhin mo lang talaga na hindi ikaw yun. I'm cool and fun but you won't like it when I'm mad."

"Oh I'm scared." I rolled my eyes at him but the brutes just laugh at me. Tinulak ko sya ulit at mabuti nalang ay nagpadala sya.

His presence is really suffocating. I felt like I am choking.Gosh! Gusto ko lang naman magtrabaho.

"Sure ka na ba, Sushine? Baka maya niyan, may anak na pala ako sayo ha?"

Iniwas ko ang tingin sa kanya at hindi na nagkomento. Nasa third floor lang naman kami pero bakit ba ang tagal? Sira ba ang elevator na 'to. Sana naglakad nalang ako.

Akala ko tatahimik na ito pero hindi pa pala ito tapos. Muli itong humarap sa akin at kahit hindi ako nakatingin sa kanya dama ko ang intensidad ng titig nya sa akin.

"You know why I'm like this? Naalala ko kasi may isang beses na nabutas yung condom na kinuha ko sa drawer ni Kuya Gustavo eh. Di ko alam na expired na pala." Marahas akong napalunok.

"Look at me." Hinawakan nya ang ilalim ng baba ko at marahang hinarap sa kanya. "Sure ka na ba talaga na hindi ikaw yun?" Hindi ako sumagot.

"Three years na akong naghihintay na may bumulugang bata sa akin eh. Pero hanggang ngayon wala pa ring nagke-claim na may anak na ako sa kanila. Fuck! Sino kaya yun?"

Sakto namang tumunog ang elevator hudyat na nasa baba na kami kaya hindi ko na sya nasagot. Dali-dali akong lumabas at halos lakad takbo na ang ginawa para maiwan sya.

Nakabusangot ako habang naglalakad kabaliktaran ng lalaking nakaagapay sa akin na akala mo kung sinond modelo na feeling gwapo at abot tenga ang ngiti. Lahat ng mga nakakasalubong namin ay napapatingin sa aming dalawa. Hindi ko lang sigurado kung sa akin ba o sa lalaking kasabay ko.

Hindi ko alam kunga anong trip niya pero ayaw niya talaga akong tantanan. Bakit ba kasi ang haba ng—biyas niya? Ang bilis niya tuloy nakaagapay sa akin.

I just want to have peaceful lunch but this brute is not giving. Patawa tawa pa ito habang naglalakad kaming dalawa. Wala namang nakakatawa. He's like a weirdo.

Ford Myers is a freak!

"Hi Mr. Myers! Good afternoon po." One nurse greeted at kahit hindi ako nakatingin sa tukmol alam kong nakangiti ito ngayon sa kanila.

"Good afternoon too ladies. Nananghalian na kayo?" Balik bati niya sa babae at kita ko ang kilig sa mukha nito at ng kasama niya.

Sa mga sandaling ito alam ko na na magpi-feelign gwapo na naman ang tukmol at hindi nga ako nagkamalit dahil tumigil ito saglit para kausapin ang mga babae.

Ako naman, hindi sa pagiging bitter pero nilampasan ko lang sila, hindi rin naman nila ako binati so bakit ako hihinto?

"We just had our lunch, Sir. Kayo po ngayon lang kakain? Late na ah, mahirap magutuman baka po magkasakit kayo. " I heard one of the nurses said kahit malayo na ako. Ang arte pa nung pagkasabi halatang nagpapa-cute. Pwe!

"Medyo busy eh. Alam niyo na ang daming kailangan habulin."

"Aww sana all hinahabol ni Sir." Mapanabay na sabi ng dalawa.

What the heck?

Gusto kong lingunin silang tatlo pero pinigilan ko lang ang sarili ko. Baka isipin pa ng feeling gwapo na amo ko na nakikichismis ako sa buhay niya. Nunca!

Mas binilisan ko pa ang lakad ko pero lalong makalayo sa kanila pero saglit lang naramdaman ko na naman ulit ang presenya nya sa likuran ko.

"Eat well Sir. Ingat!"

Eat well? Maypa-eat well -eat well pang nalalaman.

"Bye ladies. See you around!"

Agh! So annoying. Apaka feeling talaga. Narinig ko pa ang tawan ng babae dahil sa kanya.

"Aelia wait! 'To naman nang-iiwan—"

"Pwede ba Mr. Myers tantanan mo ako? Give me a break. Gusto kong kumain ng tahimik."

Kita ko ang pagkagulat sa mga mata niya pero hindi ko na yun pinansin. Iniwan ko sya at nagmamadali na akong lumakad palayo sa kanya.

I need to eat. I need to calm my mind bago ako tuluyang mawalan ng katinuan. I don't want to ruin my day and I don't want to lose my job. I need this job habang di ko pa nakukuha lahat ng para sa akin.

Annoyed for unknown reason but I need to calm down and fix myself. Dumaan muna ako ng washroom at inayos ang sarili ko doon. Half day pa lang pero hagarda versoza na ang beauty ko. Parang biglang tinubuan ng kulubot ang mukha ko sa sobrang pagka-stress.

Kalahating araw palang. Paano na ang mga sumunod? Kaya ko ba 'to?

Inhale.

Exhale.

Take a deep breath Ville Margarette.

It took minutes bago ko naikalma ang aking sarili. My stomach is already churning. Para na akong nasusuka sa sobrang gutom. Pinasadahan ko ng isang beses ang aking sarili bago ako lumabas.

Pero ang akala kong magiging payapa na ang mundo ko pagkalabas ko ng washroom ay hindi nangyari.

Standing few meters away from me, looking like a freaking weirdo is my boss. Ghad! What is he doing here?

Nakasandal ito sa pader, nakalagay ang isang kamay sa bulsa, yung isa hawak ang cellphone niya at kunwari may binabasa.

Maya-maya nakita ko ang pagguhit ng ngiti sa labi nito. Pagkatapos narinig ko ang mahinang papuri nito sa sarili. "Ang gwapo mo talaga Ford. Idol."

Apaka feeling!

Hindi ko na napigilan ang sariling pasadahan ng tingin ang kabuuan nito. Kahit naka side view ito hindi maikailang gwapo talaga. But for goodness sake gwapo nga pero saksakan naman ng yabang. Nung nagpaulan ata ng self confidence sinalo niya lahat. Gwapong-gwapo sa sarili ang tukmol.

Siguro naramdaman nitong nakatingin ako sa kanya nabaling ang tingin niya sa akin. Agad itong umayos ng tayo.

"Shall we?" Tanong nito na para bang hindi ko siya iniwan kanina. May lakas ng loob pa itong ngumiti sa akin na para bang hindi ako nababanas sa pagmumukha niya.

"Anong shall we?"

"To the canteen. Diba sabi mo gutom ka na?" Kinuha pa nito ang bag sa kamay ko na para bang close kami. "Sorry na. Hindi ko naman alam na magagalit ka eh. Tsaka nakikipagkaibigan lang naman yung mga nurse sa akin."

"What!?" Nakasampok na ang dalawang kilay ko pero nanatili itong kalmado.

"Alam mo naman na friendly lang ako. Pero ngayong alam ko na na ayaw mo palang nakikipagkaibigan ako sa iba hindi ko na uulitan."

Anong pinagsasabi ng tukmol na 'to?

"Sorry na talaga. Promise I'll behave next time."

Huh? What the!

I don't need his explanation and I don't care kung makikipagkaibigan pa sya sa lahat ng babae. I'm not in a relationship with him to act like a freaking jealous girlfriend.

"Tara na, nagugutom na rin ako eh."

Huminto ako sa paglalakad at bumaling sa kanya. "Didn't I tell you I want to eat in peace? You know what ang kulit mo rin. You don't need to wait for me kung nagugutom ka na pala. I'm not your responsibility."

"Of course you are." Nagkibit balikat ito.

"What made you think na sasama ako sayo? Nagugutom ako yes, pero ayoko ng maingay. Ayoko ng madaldala kapag kumakain ako."

"K." Hinawakan niya ang siko ko at nagsimula nang maglakad pero mabilis kong tinanggal ang kamay niya doon.

"Don't hold me like we're close."

"I'm starving Aelia and I know you are too, so please maya mo na ako awayin. Kain muna tayo please?" He said softly and I even heard his stomach growling. "Heard that?"

I sighed defeated. Gusto ko pang magmaldita pero nagugutom na rin talaga ako katulad niya. Kinalma ko ang aking sarili at nagsimula nang maglakad.

Mabuti nalang at hindi na ito nagsalita. Napansin ko ang mga nurse na patingin-tingin sa amin pero hindi niya na ito binati kagaya kanina. Tahimik lang ito habang naglalakad kami papunta ng canteen.

"What do you wanna eat?" He asked nang makarating na kami sa loob. Bitbit niya pa rin ang bag ko at gusto ko na itong kunin sa kanya. Madami na kasi ang nakatingin sa amin, pagpasok palang.

Obviously the ladies are admiring him. May ibang kumukuha pa ng picture niya. I know that he's aware of that pero nanatili ang tingin nito sa akin.

"Anything basta makain, hindi naman ako mapili."

Nakita ko ang pagguhit ng ngiti sa labi niya bago ito tumango sa akin. "Okay ako na ang bahala. Hanap ka nalang ng mesa para sa ating dalawa."

May nakita akong pwesto sa pinakasulok. Yung mesa na pinwestuhan ko kahapon nung nakita ko sya. Sakto namang bakante ito.

"Diba sya yung bagong nurse? Bakit sila magkasama ni Mr. Myers?" Narinig kong sabi nung babae sa kabilang mesa pero patay malisya lang ako. I know that nurse, her name is Rhea

Dito sa MMH wala akong masyadong kaibigan maliban sa mga madalas kong nakakasama sa shift at si Trina. Wala si Trina today dahil mamayang gabi pa ang shift nya.

"New flavor of the month." I heard Rhea said at narinig ko ang mahinang tawanan ng mga kasama niya.

"Ang saya lang na nandito tayong lahat sa MMH noh? Dati pangarap lang natin na dito magtrabaho but look at us now. Baka nga isa sa atin makabingwit ng may-ari eh."

"Oh that would definitely happen one of these days. Hintayin niyo lang na manawa si Mr. Myers sa flavor of the month niya." Nagtawanan sila ulit.

I know na ako ang pinaparinggan nila pero hindi ko sila nilingon. Sa ngayon ayaw ko pang patulan ang mga parunggit nila dahil nagbabagong buhay pa ako pero kapag ako napuno hindi ko lang mapapangako.

Ayokong bumalik sa dating ako at ayokong gamitin ang mga natutunan ko mula kay Therese pero 'pag ako naubusan ng pasensya pasenysahan nalang talaga.

"Hey what happened? Why are you frowning."

Hindi ko na napansin na nakalapit na pala sa akin si Sir Ford. May dala itong tray na puno ng iba't ibang klase ng ulam at may nakasunod pa sa kanyang dalawang staff ng canteen at may dala ding pagkain.

Nawala ang inis ko sa mga babaeng nagpaparinig sa akin kanina. Biglang nagbago ang mood ko dahil sa pagkaing nasa harapan ko. Totoo nga siguro ang sinasabi niyang kapag gutom ang babae mainit ang ulo. Napangiti ako ng maisip yun.

Pagtingin ko sa kanya nakangiti rin pala ito habang nakatitig sa akin. Bigla tuloy nag-init ang pisngi ko.

Menudo, humba, adobo, fried lumpia at sinigang na hipon. But I can't eat shrimp.

Meron ding juice. Avocado fresh juice na para daw sa akin at Pomegrenate naman para sa kanya.

Umupo ito sa harapan ko at minwestra ang pagkaing nasa harapan namin.

"Let's eat." Aniya at nagsimulang lagyan ng kanin ang pinggan ko. Nagulat ako sa kinilos niya pero hindi ko na siya nakuhang sawayin dahil tuloy-tuloy na ito sa paglagay ng pagkain.

Nakatingin lang ako sa kanya habang ginagawa niya yun. Para bang normal na sa kanya ang pag-aasikaso sa akin. Ganito siguro ito sa mga babaeng nakakasama niya kaya naghahabol ang mga yun sa kanya.

Heck, naisip ko pa talaga yun?

"Masarap itong sinigang na hipon." Tumingin ito sa akin na para bang hinihintay ang reaksyon ko. I don't know but I see something in his eyes. It's like he's waiting for a sign or something?

"You're allergic to this right?" It's more of a statement not a question.

Nahihiya akong tumango sa kanya.

"I am." Nakalimutan ko palang banggitin na allergic ako sa hipon.

"It's okay." He said lowly and I feel like he just confirmed something.

"What was that?"

"I'm sorry, we'll change this." Mabilis itong tumayo at tinawag ang staff ng canteen. Pinakuha niya ang hipon na nasa mesa namin dahilan para lalo kaming mapansin ng mga taon doon.

"Palitan nalang natin ng bulalo?" Tanong niya.

"Wag na, ayos lang madami na yang ulam."

"Pero wala tayong sabaw."

Kailangan ba talaga may sabaw?

Tatawagin niya pa sana ang staff ng canteen pero pinigilan ko na sya. Hindi naman ako bagong panganak na kailangan talaga ng sabaw.

"Not breastfeeding?"

"What?!"

"Kidding." Pero kita ko ang pagdako ng mata niya sa dibdib ko. Saglit lang at agad niya ring iniwas ang tingin sa akin.

"I'm sorry, I really don't know that you're allergic to shrimp." Hinging paumanhin nya sa akin. "Other than that may iba pa bang bawal sa 'yo? Itong humba, menudo—"

"I'm okay with the food. Sige na kumain na tayo." Putol ko sa kanya.

Tinitigan niya ako ng ilang segundo bago ito tumango at nagsimulang kumain.

Magana akong kumain. Masarap ang luto dito sa canteen. Hindi din mahal kaya madalas dito kami kumakain ni Trina.

Si Sir Ford naman ay pasulyap sulyap sa akin at kapag nahuhuli ko siya pilyo itong kumikindat sa akin. Dapat napipikon ako sa kakulitan niya but surprisingly napapatawa nalang ako.

Maybe he's like that?

Namis-interpret ko lang?

"You can try my juice if you want." Aniya ng mapansin niyang nakatingin ako sa baso na hawak niya. "But let me taste your juice too."

That's supposed to be wholesome offer pero iba ang nagung dating sa akin. Parang ang bastos lang pakinggan kapag sa kanya nanggaling? Or maybe because iba na ang pagkapicture out ko sa kanya sa utak ko?

"Why are you blushing?"

"H-huh?" I acted innocent.

"You're blushing Aelia. What are you thinking? You're thinking about me noh? Nagbago na ang isip mo? Crush mo na ako? Sabi ko sayo eh. Kita mo di ako nagkamali. Pero expected ko naman na yun. Sino ba ang hindi magkakagusto sa isang gwapo na katulad—" pero bago niya pa matapos ang sasabihin niya pinasak ko sa bibig niya ang isang buong lumpia.

Tawang-tawa ako sa kalokohan na ginawa mabuti nalang at hindi siya nagalit sa akin. Paano kasi ang daldal talaga. Hindi lang madaldal mahangin pa.

"Now you're smiling. I like it." He said after a while at ako naman ang natigilan. Pagkatapos mahabang katahimikan ang namagitan sa amin. Hindi na ako nagsalita hanggang sa matapos kaming kumain.

Inayos ko na ang sarili dahil babalik na ako sa taas. Sir Ford is not saying anything, he just silently watching my every move.

"Sunny can I ask something personal about you?" Kapagkway tanong niya sa akin.

"About what?" I asked.

"May boyfriend ka na?" Nabigla ako sa tanong niya pero hindi ako nagpahalata.

Normally kapag ganitong usapan hindi ako pumapatol pero ewan ko ba kung anong meron ang lalaking ito na bigla nalang akong napapasagot.

"Wala." Umiling ako at tumayo na " Tapos na ang break time ko Sir, balik na ako sa opisina mo."

Tumayo na din ito at gaya kanina kinuha niya ulit ang bag sa akin. Pinagtitinginan kami ulit pero si Sir Ford diritso lang ang tingin. Ang isang kamay niya pa ay humawak sa siko ko. Pasimple ko itong tinanggal pero imbes na lumayo sa akin lumipat lang ang kamay nito sa bewang ko. Para tuloy kaming magsyota dahil sa ginawa niya.

Ayaw ko naman magcause ng eksena kaya hinayaan ko nalang hanggang sa makalabas kami ng canteen. Nang kaming dalawa na lang mahina ko siyang siniko.

"Hey! Ang sakit nun ah."

"Chansing ka! Ikaw Sir Ford 'pag kinuyog talaga ako ng mga abbae mo malilintikan ka sa akin."

Imbes na ma-ooffend sa sinabi ko malakas pa itong tumawa. Tuloy ang mga naglalakad sa hallway ay napalingon sa amin. Yung ibang nurse nagulat pa nang makitang ako yung kasama niya.

"Sunny," tawag niya ulit sa akin. "Saan ka nakatira?"

Kumunot ang noo ko sa tanong niya. Why is that so?

"Alam ko na ang kasunod niyan ihahatid mo ako. Wag na! Kaya kong mag-isa."

Nagkamot ito ng ulo niya. "'To naman didiga palang basted na agad. Sabi mo wala kang boyfriend. Baka naman—"

"Ayoko sa mayayaman. Tsaka akala ko ba you don't mix business with pleasure. Hello kalahating araw palang po tayong magkasama didiga ka na agad. Daig mo pa si flash ah!"

"Ano naman kung kalahating araw pa. Kailangan pa bang patagalin yun? Tsaka angrelasyon ang pinapatagl hindi ang panliligaw. Gusto mo simulan na natin eh. Saan ka ba nakatira? Baka pwedeng makitira din ako."

Wow! Ang bilis ah! But surprisingly I'm not mad. Feelin ko naman kasi nagbibiro lang sya. Gusto niya lang makuha ang loob ko. Siguro mas maigi na din yun na magkasundo kami para hindi ako mahirapan sa trabaho.

Tama ba ako?

"Ano di ka na nasagot. Baka maya niyan wala kang boyfriend pero asawa meron."

Mahina akong natawa. "Baliw."

"Baka nga niyan may anak ka na pala tinatago mo lang . Do you have kid Sunny?" Tatawa-tawa pa ito. Pero nawala ang ngiti sa labi niya pagkarinig sa sagot ko.

"Ano naman ngayon kung meron?" I joked. "Bawal ba magtrabaho ang may anak sa ospital niyo?"

I saw him stilled for a while. Nakita ko pa ang pagdako ng tingin niya sa tiyan ko.

"Y-you do?" He asked confused. I nodded.

"A-are y-you kidding?" He asked again and I shook my head.

"Why would I? Bakit parang ang big deal naman sayo kung may anak ako. Kanina tanong ka ng tanong, ngayon naman na sinagot na kita ayaw mo namang maniwala."

I saw him blink many times. Ayaw pa rin maniwala. Dumako ulit ang tingin niya sa tiyan ko, tapos sa mukha ko at balik ulit sa tuyan ko.

Gusto kong matawa sa kanya at sa reaksyon niya.

"H-how old is the kid? Is he a boy or a girl?"

Hindi ako sumagot. Kinuha ko ang bag sa kamay niya at binilisan ang lakad. Hindi ko naramdaman ang pagsunod niya sa akin. Sa sobrang pagkagulat siguro napako ito sa kinatatayuan niya.

Nang mahimasmasan malayo na ako sa kanya.

"Hey Sunshine, answer me please?"

I smiled sadly.

"Is he a boy or a girl?"

Nilingon ko sya isang beses at malungkot na nginitian bago ako nagmamadaling naglakad palayo sa kanya.

He's a boy Ford. A cute baby boy.