Chapter 3: Ain't in Earth

Chapter 3: Ain't in Earth

I feel that my body are all wet. I'm lazy to get up or even to move. It's like I joined swimming competition and ended up drowning my self. I'm also hearing loud waves...

Wait, loud waves?

Mabilis na napadilat ako at mistulang nabuhayan ang loob dahil sa kakaibang nangyari sa'kin. Napahawak ako sa bibig ko sa gulat nang mapagtantong nasa isla yata ako. Isang malawak na dagat ang natatanaw ko ilang kilometro mula sa akin. Sa kabilang banda naman ay may natanaw din akong mga punong walang sanga pero sobrang tayog nito. Parang ngayon lang ako nakakita ng ganitong uring puno.

Nanlalambot kong kinuha ang bag ko na nasa tabi ko lamang nung magising ako. Dali-dali ko itong binuksan para kuhanin sana ang phone ko pero bigla kong naalala na nahulog ko pala ito nung may kakaibang nangyari sa painting.

Teka, painting?

Napasinghap na lang ako nang tuluyang pumasok sa ala-ala ko ang lahat ng nangyari. Na-late ako sa klase at pinaglinis ni Mrs. Mariano sa dean's office. I'm about to clean that room, but there's weird things happened inside that room. Bigla na lang bumaha sa loob and the next thing I knew, nandito na 'ko. Ang weird. Did someone prank me? O nababaliw na rin ako katulad ng dean?

If someone threw me this prank, I will report them. This is not funny at all. How could they send me in this island, alone?

No food, no water. How could I live?

Hinubad ko ang suot kong lab coat at inilatag iyon sa puting buhangin (sea shore) para matuyo agad. Papasikat na rin ang araw at ilang sandali lang ay magiging mainit na dito. Suot-suot ko ang puting t-shirt at jogging pants na suot ko sa school bago mangyari ang lahat ng ito habang naglalakad-lakad para humingi ng tulong sa kung sino man ang makasalubong ko.

Nabuhayan ako ng loob nang makarinig ng isang kaluskos sa mapunong bahagi ng isla. Mabilis na hinawi ko ang mga sanga ng puno na nakaharang sa daan.

"May tao?" malakas ang boses na tanong ko ngunit may bahid ng kaba. Hindi maganda ang pakiramdam ko sa lugar na ito. Nasaang bahagi ba 'ko ng Pilipinas?

Kung pagmamasdan ay masasabi kong isa ito sa nakatagong paraiso ng Pilipinas. This is my first time to saw such bluest ocean among all islands in the Philippines. This is a hidden treasure!

Ngunit ipinagtataka ko kung bakit ako narito at sino ang nagdala sa'kin dito. That's the mystery I need to solve.

Isang muling kaluskos ang narinig kaya tuluyan akong pumasok sa gubat kahit na kakaba-kaba pa ako. There's a man appeared infront of me. He's not wearing anything to his top, revealing his masculine body. To spice it up, he has eight chocolate bars on his body. Napaiwas na lamang ako ng tingin nang makita ko ang bahag niyang kasuotan sa baba. My heart race for a moment by the thing I witnessed right now.

Is he belong to cultural group or what?

"Ah hi?" bati ko sa kanya habang sa mukha lang niya nakatingin, Iniiwasan na bumaba pa.

Seryoso lang siya nakatingin sa'kin at dahan-dahan akong napalunok nang makita ko ang paggalaw ng kamay niya na may hawak ng sibat.

"Isang babae," tanging sagot nito matapos akong pagmasdan mula ulo hanggang paa.

"Galing ka sa sentro," he stated more of a fact than a question.

Napakunot ang noo ko at umiling. "Sa may probinsya ako galing, hindi sa maynila." saad ko at bahagya pang tumawa para maibsan ang nakakailang na atmospera. Hindi ko alam kung tama ba ang sinagot ko pero hindi ba't ang capital ng Pilipinas ay Maynila?

Mabilis na pumaling ang mukha niya na parang hindi naniniwala sa sinabi ko. Pinukpok niya ang sibat niya sa lupa dahilan para makagawa ito ng mahinang tunog. "Mga kasama, isang babae mula sa sentro!" malakas na sigaw niya na parang nagtatawag pa ng ibang kasama.

Hindi nga ako nagkakamali dahil bigla na lang nagsulputan ang ibang kasama niya na nakasuot din ng bahag. Napaatras ako sa kinatatayuan nang palibutan nila 'ko.

Tinaas ko ang dalawang kamay ko tanda ng pagsuko. "Hindi ako masamang tao. Naligaw lang ako sa islang ito kaya maaari bang ibaba niyo na ang hawak niyong sibat?" pakiusap ko dahil kanya-kanya silang tutok sa'kin ng sibat.

Tumikhim ang lalaking nakakita sa'kin kanina. I think he's the leader of this gang. "Alam mo bang bawal ang tumapak sa isla na 'to ang mga babae?!"

Mabilis na napataas ang kilay ko. "We're now in the year of 2020 at matagal nang pantay ang karapatan ng babae at lalaki dito sa Pilipinas kaya't ano'ng sinasabi mong bawal na tumapak ang mga babae dito? Ikaw ba ang may-ari ng islang ito?"

"Pilipinas? Ano'ng lugar iyon?"

My eyebrow raised to his dumb question. Don't tell me na hindi niya alam na nasa Pilipinas siya?

"Ito." Tinuro ko ang lupa na tinatapakan ko. Sabay-sabay naman silang napayuko para tingnan ang tinuturo ko. "Itong kinaaapakan natin ay ang Pilipinas mismo." paliwanag ko.

Napaangat ng tingin ang leader nila at manghang tumingin sa'kin. "Ang tawag sa lupa at mga bato ay Pilipinas?" inosenteng tanong niya dahilan para mapasapo ako sa noo ko.

Hindi ko alam kung saang lupalop ba sila galing o sadyang may kulang sa utak nila.

"Mali ka. Ang tinutukoy kong Pilipinas ay-"

"Nililinlang tayo ng isang 'yan, Ismael!" sigaw nung isa nilang kasamahan habang masama ang tingin sa'kin.

I never thought that answering their dumb question would actually put me in danger.

Tila natauhan naman ang lalaking tinawag niyang Ismael. Ibinaba nito ang kanyang sibat na nakatutok sa'kin. I've thought they would let me free but that was just a false hope.

"Sige. Dakpin ang babaeng 'yan at dalhin sa ating kampo. Ang pinuno na ang maghahatol sa kahahantungan niya."

Nagulat na lang ako nang may isang nagtatali ng lubid sa kamay ko at ganun rin sa paa ko. I didn't try oppose. Ano ba laban ko sa malalaki nilang katawan? I mean, walang duda na isa silang body builder.

"S-Saan niyo ko dadalhin?" kinakabahang tanong ko.

Ngumisi ang lalaking masama ang tingin sa'kin kanina habang inuusisa kung ano'ng nasa loob ng bag ko. Ibinuhos niya ang lahat ng notebook na laman ng bag ko, pati na rin ang mga ballpen kong dala na lagi kong kinukupit kay Theo. Pagagalitan na naman niya 'ko kung sakali mang mawala ito.

"Galing nga siya sa sentro, Ismael. Tingnan mo, hindi ba't kagamitan iyang pang-aral?"

Ano ba kasing sentro ang tinutukoy nila?

Ang weird na talaga ng mga nangyayari sa'kin.

"Malamang ay isa iyang espiya! Hindi natin dapat itong palagpasin. Maaaring may plano silang binubuo para pabagsakin ang isla!" his other comrades commented.

Nagpabalik-balik ang tingin ko sa kanila at wala parin ideya kung tungkol saang bagay ba ang ipinangangamba nila sa'kin.

"Kailangan muna natin itong i-konsulta kay Pinunong Debian." Kung ganon ay mali ang akala ko. Hindi pala siya ang pinuno.

Napadaing ako sa higpit ng pagkakatali nila ng lubid sa kamay at paa ko. Napauntong hininga ako. "Hindi niyo naman ako kailangang itali. I wouldn't dare to runaway, and one thing, obvious naman na wala akong laban sainyo!"

Hindi nila 'ko pinansin at mas hinigpitan ang pagkakatali sa paa ko. "Mahahimik ka bansot!" sigaw ng lalaking pinanganak yatang galit sa'kin.

And that's the moment, my face turned red. I could feel my anger boosting up. He just said 'bansot' to call me and that's a no-no. It's my biggest insecurity!

"Pag ako nakaalis dito, I'll surely kick your ball!" sigaw ko pero natawa lang ito.

"Sige ba, kung kaya mo," kalmadong wika nito.

Nagulat na lang ako nang buong lakas akong binuhat ni Ishmael sa balikat niya. Madali niya lang itong nagawa na para bang nagbubuhat lang ng isang sakong bulak.

"Put me down," I said in a calm voice but obviously, he pretended not to hear anything.

Binaba niya ko nang makarating kami sa kuta nila. Tinanggal niya ang tali ko sa paa at pilit itinulak sa loob ng kulungang kahoy na nasa gitna mismo ng kuta. Natanaw ko ang iilang kabahayan na nakapalibot. Gawa lamang ito sa kahoy at tuyong dahon ng buko bilang kanilang bubongan.

Nakakapagtaka naman na may kulungan sa gitna. Are they kidnapping women? Siguro hindi lang ako ang nabiktima nila.

Nakasunod ang paningin ko sa isang lalaking pinagkikiskis ang dalawang kahoy hanggang sa makagawa ito ng apoy. Nilagyan niya ito marami pang kahoy para mas lumakas pa ang dingas nito.

Aanhin nila ang apoy? Don't tell me iihawin nila 'ko?!

Napalunok ako."Tulong!" I screamed with all of my strength in my body.

I. dont. want. to. be. roasted.