LOGINShare
Chapter 5
Last Updated:
2021-09-02 17:00:00Hindi mapigil ang mga luha na patuloy na umaagos sa aking mukha, para bang hindi ito hihinto hangga’t hindi nauubos ang tubig sa katawan ko. Pagod na ako, hindi pa rin makapaniwala ang isip ko sa mga pangyayari na paulit ulit na naririnig ng mga tenga ko. Nakatulala sa kawalan, naka-sandal sa gilid ng kama habang naka-upo sa sahig, my eyes are already swollen, tuyo na rin ang lalamunan ko ngunit ayaw ‘kong lumabas ng kwarto. Ayaw ko silang makita. How dare him? How dare him to put me in this situation where I couldn’t choose whether I want or not? Does he even care about me? If yes, then why is he always make my life a miserable one? Dads are supposed to be the person who protects his family, right? But his money and fame seems like the most important thing in the world for him, and that really hurts me a lot. I can still remember when I was a child, everytime he saw me playing outside he will automatically scold at me, he doesn’t want me to look dirty or sweaty. Whenever he sees me stumble and cry, he will shout at me but he will not help me stand. That’s how cruel he is. And now, this? All of that are still not enough? I cried even harder while hugging my knees, my heart feels so heavy to the point that I want it stop from beating. I want to rest, give me a f*cking break. I’ve suddenly heard a knock on my door, agad akong napatingin dito.
“Baby...” I felt a sudden pang in my chest. And now she’s here? My door was locked and I don’t want to open it because I don’t wanna talk to her, to them. Hindi pa rin ako tumayo kahit patuloy si mommy sa pagkatok.
“Baby, can we talk please?” I can hear sadness in her voice, I don’t want her to be sad pero nasasaktan din ako. I cried silently so she wouldn’t hear me.
“Lhaarny, anak, hindi ka pa kumakain.” pag-aalala niyang sabi. It was already 12 o’clock in the midnight, she’s still awake.
“Anak, please open the door. Mommy is worried about you, please baby...” kahit hindi ko nakikita, alam ‘kong umiiyak siya, I know her. Ang sabi mo kakampi kita, pero you let him, your letting him hurt me. I remained silent until the knocks on my door suddenly stopped, lalo lamang bumigat ang pakiramdam ko pag-alis niya. But my eyes opened in shock when I heard a click on my door, oh sh!t, I forgot my duplicate key downstairs! Mabilis ‘kong pinunasan ang luha ko at bumuga ng hangin. I heard a footsteps walking towards me.
“Baby, I brought you a dinner...” malumanay na sabi niya at nakita ko siyang sumulpot sa harap ko, I just looked at her pero agad din namang umiwas ng tingin. I can’t look at her sad face. Ibinaba niya ang dalang tray ng pagkain sa table sa gilid ng kama ko, dahan dahan siyang lumuhod sa harap ko.
“I’m sorry...” her voice cracked when she said that, parang ulan, biglang bumuhos ang pinipigil ‘kong luha. I’m in so much pain right now. Isinubsob ko ang mukha ko sa tuhod ko at doon umiyak. I want this to stop, please.
“Mommy wants to say sorry... please talk to me.” she keeps on saying sorry habang hinahaplos ang nakayuko ‘kong ulo. Pinakawalan ko ang hagulgol na kanina ko pa pinipigilan. Bahagya ‘kong itinaas ang ulo ko at pagod na tumingin sa kaniya habang basa ang mukha dahil sa labis na pagiyak.
“I can’t stand this anymore...” halos pabulong na lamang ang boses ko habang sinasabi ang mga katagang iyon. Nakita ‘kong tumulo ang luha niya, bakas ang awa sa mukha niya. Agad niya akong niyakap ng mahigpit habang nakaluhod, narinig ko ang pagsinghot niya.
“I’m sorry, walang magawa si mommy para sayo. Please, don’t hate mommy.” i want you to fight for me, kasi ikaw nalang ang inaasahan ko na lalaban para sa’kin.
“You know I can’t do this, right? Mommy, please I can’t...” pagmamakaawa ko sa kaniya. Umaasa ako na tutulungan niya akong mabago ang isip ni daddy. Naramdaman ‘kong bumitaw siya sa yakap sa’kin at tinignan ako ng deretso sa mata.
“Listen to me...” seryoso niyang sabi, hinawakan niya ang magkabila ‘kong balikat at nagsalita,
“This is your chance to free yourself from your dad, once you’re finally married, wala na siyang pagkakataon para hawakan ka sa leeg.” aniya. Bigla akong napaisip, she has a point. Pero hindi ako papayag na maikasal ako sa taong hindi ko mahal.
“That’s not an option. I want him to stop controlling my life and let me choose on my own.” madiing sabi ko kay mom. Kunot ang noo akong tumingin sa kaniya.
“I want to be alone...” I said. Napahinto siya nang sabihin ko iyon. Magsasalita pa sana siya nang magsalita ulit ako.
“Please, mom, I’m tired.” pagod na pagod ‘kong sabi, she sighed heavily and looked at me with a tears in her eyes. She’s hurting. She wiped her tears and said,
“Eat your food, okay? Take a rest and we will talk again tomorrow. Good night, baby. I love you.” she kissed my forehead before leaving my room. Naiwan akong nakatulala at iniisip ang mangyayari bukas at sa susunod na araw, dad said that I will meet him the day after tomorrow, on the engagement party. Bumigat na naman ang dibdib ko, paano ko ba ‘to matatakasan? Pagod akong humiga sa kama habang umiiyak pa rin. I just closed my eyes and fell asleep.
Nagising ako nang may kumakatok sa kwarto ko, I looked at my alarm clock and it was already 10:00 in the morning.
“Baby, wake up... daddy and I are waiting for you downstairs...” malumanay na sabi niya sa’kin habang kumakatok, I kept silent. Wala akong gana sa lahat. Maya maya lamang ay bumukas ang pinto ko at bumungad ang mukha ni mom.
“Baby... get up na.” dahan dahan siyang lumakad patungo sa kama ko at saka umupo sa gilid ko. Tinignan ko lamang siya habang hinahaplos niya ang pisngi ko. Bumigat agad ang pakiramdam ko.
“You’re still mad at me?” she said in a sad voice, I can see how hurt she is. And that makes me feel guilty, I’m hurting my mommy. Umiling lamang ako sa kaniya.
“Please, don’t...” pagsusumamo niya at napayuko ang ulo. Umupo ako sa kama at sumandal sa headboard.
“You know I can’t.” namuo ang luha ko habang sinasabi ko iyon, agad akong napayuko at nilaro ang mga daliri ko. I can’t look at her sad eyes. The moment she raised her head, tears automatically run down on her cheeks. My heart suddenly aches seeing her crying in pain because of me. Nagsimula akong lumapit sa kaniya at niyakap siya, kusang tumulo ang luha ko nang maramdaman ‘kong niyakap niya ako pabalik. Her shoulders are making me cry even more, I was so devastated last night and it feels like ngayon lamang ako nakahanap ng kakampi. Ibinuhos ko ang bigat ng nararamdaman ko sa kaniya at ganoon din siya. After we cried enough, she reaches my face and wipe out the tears in my face.
“I’m really sorry, baby... but I think this is the best for you because your dad won’t be able to control you when are finally married. I hope you understand.” she’s still trying to convince me, napaisip na rin ako kagabi tungkol dito at narealize ko na may point siya.
“But I can’t do that... It won’t make me happy marrying someone I don’t even know. Mom, what if he’s not a good person? What if he happens to be a rude guy? Mom, paano naman ako?” para akong batang nagsusumbong na inaway ng kalaro niya.
“Trust me, baby... we know him.” aniya. I just looked at her. I don’t know what to say.
“Can we eat na?” alanganin siyang tumingin sa akin at ngumiti. I sighed.
“Pwede mo ba ako turuan na tiisin ka? You always win, mom.” napairap na lamang ako. How? Alam niyang hindi ko siya matitiis everytime. Agad naman siyang napatawa.
“I know right, hahaha! You love me that much, huh? Hahaha!” oh yeah, she laughed like a villain in a movie.
“Yeah, yeah... whatever. I’ll gonna go take a shower na, sunod na ako sa baba, mom.” muntik na yatang mapunit ang labi ng mommy ko sa pagkakangiti, she really knows how to make me feel better. Biglang bumalik ang sigla niya.
“Okay! We’ll wait for you downstairs.” she kissed me on my forehead and leave my room immediately. Agad na din akong nag-ayos ng sarili.
Pagbaba ko ng dinning ay nakita ‘kong naghihintay na si mom and dad. I suddenly felt unease. Deretso lamang ako umupo nang hindi binabati si dad, I just smiled at mom. Nagsimula na kaming kumain nang tahimik. In the middle of our breakfast slash lunch, I heard dad cleared his throat, asking for attention. Huminto ako sa pagkain at uminom ng tubig.
“Tomorrow will be your engagement party, the party will start at exactly 7:00 o’clock in the evening. Everything you need are all settled, ikaw nalang. I just need you to cooperate as you should.” ma-awtoridad na sabi niya sa akin. I don’t want to argue with him, ipinagpatuloy ko lamang ang pagkain ko. Nangingibabaw pa rin ang pagsalungat ko sa desisyon niya.
“Is that how you respond to your father? I am talking to you, Jewel.” madiin at alam ‘kong galit na siya. Hindi ko makalimutan ang pagsagot ko sa kaniya kagabi at alam ‘kong galit pa rin siya dahil doon, pero wala akong pakialam.
“Will it matter? Everything I say, will it matter? Hindi, ‘di ba? So, what’s the use of answering you? Kakain na lang ako kaysa bastusin kita sa harap ng pagkain.” dere-deretso at walang bakas ng takot sa boses ko. Hindi na ito ang pagkakataon na pakikitunguhan ko pa siya nang ayos, not anymore.
“Lhaarny, anak...” narinig ‘kong tawag ng mommy sa’kin, she’s trying to stop me.
“Bastos ka.” tumingin ako nang deretso sa kaniya, kitang kita ang pagngalit ng panga niya. I just shrugged my shoulders. Bastos kung bastos. Tuloy tuloy lamang ang pagkain ko hanggang sa tumayo si mommy upang sagutin ang tumatawag sa kaniya.
“Excuse me.” naiwan kaming dalawa ng daddy sa dinning, everything became awkward. Mabilis ‘kong tinapos ang pagkain ko nang bigla siyang magsalita.
“You have no choice but to follow my order, or else... you will never see your mom again.” Agad akong napahinto sa pag-inom ng tubig. What did he say? Bigla ko siyang tinignan at akmang magsasalita nang mauna itong tumayo,
“Mark my words.” with that, he left me dumbfounded.
“or else... you will never see your mom again.”
“or else... you will never see your mom again.”
“or else... you will never see your mom again.”
Naiwan akong tulala at paulit ulit naririnig ang sinabi niya. Wtf! Ilalayo niya sa’kin ang mommy ko! Lalo lamang lumalalim ang galit at sakit na idinudulot niya sa akin. Lalo lamang niya akong tinuturuan kamuhian siya.
“Sorry... someone called m—“ naputol ang ano mang sasabihin ni mom nang mapansin niyang wala na ang daddy. Kumunot ang noo nito at agad akong tinignan, mukhang alam na niya ang nangyayari.
“Something happened,” she said habang umuupo at pinagpatuloy ang pagkain. Nang maisip ko ang sinabi ni dad, matagal akong napatitig kay mom. No, I won’t let him. He can’t just get her away from me. Umiling lamang ako at tumayo na.
“I’m done eating, mom. Excuse me.” nagpaalam na ako at mabilis na tumungo sa aking kwarto. Doon bumuhos ang luha ko, hindi na talaga niya ako naisip kahit kailan. Palagi na lang sarili niya, negosyo niya, pera niya. Handa niyang saktan ang lahat ng nakapaligid sa kaniya, kahit pamilya niya para lamang sa pera na iyan. Hindi niya pwedeng ilayo sa akin ang mommy ko, siya na lamang ang meron ako. I don’t have a choice but to accept that goddamn marriage, for the sake of my mom. Simula ngayon, tandaan niya lahat ng ginagawa niya sa akin. Sa oras na magmerge ang kompanya at magkaroon ako ng pagkakataon na magimbestiga sa loob ng kompanya, hahanapin ko ang kahit anong tinatago niya, alam ‘kong hindi imposible ang naiisip ko. Sa oras na magawa ko iyon, magkakaroon ng katahimikan ang buhay ko.
For now, I need to rest a lot because tomorrow will be the day that I will going to meet him, my soon-to-be husband.
Related chapters
STRIPPED Chapter 6
Umaga pa lamang ay mistula nang plaza ang bahay, ang lahat ng kasambahay ay hindi matahimik sa iisang pwesto. Mayroong event organizers ang dumating at nag-aayos sa labas ng aming bahay kung saan gaganapin ang engagement party mamaya. According to mom, mamaya pa daw magsisimulang dumating ang mga bisita, this includes my soon-to-be husband. Lumukot ang mukha ko nang maalala ko ito, I don’t even want to imagine his looks. Sobrang daming pagkain ang inihahanda, iba pa rito ang pagkain sa catering services. If I know, puro businessmen lang naman ang aattend. “Baby! I already have your dress and shoes, let’s take a look!” nakita ko siyang tumatakbo papunta sa akin, nandito ako sa kitchen tumutulong sa pagluluto ng ibang pagkain. She looks very much excited, sa tuwing may event ako na pinupuntahan, hindi siya pwedeng hindi makikialam sa make up artist ko. “We are preparing the foods for later, mom.” lumingon ako sa kaniya. But knowing mommy,
Last Updated : 2021-09-03STRIPPED Chapter 7
Dahil na rin sa pagod at puyat sa party kagabi, 9:00 o’clock na rin ako nagising. I’m planning to go with manang sa pagdala ng food sa mga nagtatrabaho. I took a shower and wear a simple white shirt tucked into maong shorts, bumaba na rin ako sa dinning upang silipin kung nandoon na ba sila mom. Tanging mga kasambahay lamang ang nakita ko sa kusina, they are preparing a lunch for the workers. “Good morning, ma’am Lhaarny.” isa isa nila akong binati at nginitian. “Good morning po. Where’s mom and dad?” tanong ko habang umuupo sa isang upuan sa harap ng countertop. Binigyan naman ako ng isang kasambahay ng kape. I just smiled and thanked her. “Umalis, ‘hija. Pero nagsabi ang Doña Agatha na dito sila manananghalian.” mahinahon na sabi sa akin ni manang, I nodded while sipping my coffee. I just ate 2 slices of toast bread, I don’t feel like eating a lot today. Nang matapos ako sa pagkain ay nagpasya naman akong tulunga
Last Updated : 2021-09-03STRIPPED Chapter 8
Hingal akong napasandal sa pinto ng kwarto ko, sapo sapo ang dibdib habang tawang tawa, hahaha! Paulit ulit ‘kong pinanunuod ang video ni Ellie, lukot lukot ang mukha niya at salubong ang kilay, hahaha! Akala mo hindi ako makakaganti, ha. Halos mapatalon ako nang biglang kumatok ng malakas si Ellie, mabuti na lamang ay naka-lock ang pinto ko. “Joel, halika dito! Ipapakain ko sayo ang itlog ko nang matikman mo kung gaano kaalat!” wtf, hahaha! Ang bastos talaga, malakas akong tumawa habang hawak ang tiyan. “Hahaha! Kainin mo itlog mong maalat! Lintik lang ang walang ganti, hahaha!” sigaw ko sa pagitan ng pinto, patuloy pa rin siya sa pagkatok. Hindi ako magpapatalo, hahaha! “Humanda ka sa’kin ‘pag nakalabas ka jan! Coward!” at ako pa nga ang takot, hahaha. Baka kung anong gawin niya sa’kin oras na buksan ko ang pinto, maya maya lamang ay tumigil na rin ang katok. Pagod akong umupo sa harap ng vanity mirror ko, umaga
Last Updated : 2021-09-03STRIPPED Chapter 9
Ilang araw na ang lumipas mula nang tumira dito si Ellie. Sa araw-araw na ginawa ng Diyos, wala kaming ibang ginawa kung hindi mag-away ng mag-away. Pakiramdam ko ay tatanda ako ng maaga. I remembered yesterday, nawala na lamang bigla ang mga make ups ko at nagulat ako nang makita ko iyon na basag basag at nakakalat sa labas ng bahay, wala akong nai-save kahit isa dahil sirang sira lahat. I really love make ups kaya naman hindi ko napigilan ang umiyak nang makita ‘kong ubos na ito. Pero hindi ako papayag na naisahan niya ako, sisirain ko rin ang pinakamamahal niyang sasakyan. “Ma’am Lhaarny, nandito na ho ang pinabili niyo.” tawag sa akin ng isang maid, my face lightened up when I heard what she said. Dali dali ‘kong binuksan ang pinto ng kwarto ko at bumaba, ibinigay sa akin ng driver ang ipinabili ‘kong dalawang spray paint, isang color white at isang color yellow. Pumasok ako sa garahe at hinanap ang paboritong Honda Civic ni Ellie, I can smell victory, hah
Last Updated : 2021-09-04STRIPPED Chapter 10
I woke up feeling a little bit better, my mood is somehow lightened and I feel like my body is fully energized. I decided to do an early jog since 5:30 o’clock pa lang naman. I’m wearing a pink dolphin shorts and black loose sando, malamig na ang hangin dahil bermonths na, idagdag pa ang surroundings na napalilibutan ng mga puno. It’s good to see the sun rising while feeling the cold breeze, ang sarap mamuhay sa probinsya.7:00 o’clock na ng umaga nang makarating ako sa bahay, pumasok ako sa bahay habang pinupunasan ang pawis ko. I go straight to the kitchen to drink warm water, habang umiinom ay nakaramdam ako ng presensya sa likod. I turn around and saw Ellie intently looking at me.“Let’s eat.” parang nahihiyang sabi nito, kulang na lang ay hindi ko marinig iyon. Gusto ‘kong mapangiti pero pinigilan ko dahil baka kung ano pa ang isipin niya.“Together?” I ask
Last Updated : 2021-09-05STRIPPED Chapter 11
"Kape mo, anak." I came back to my senses when I heard manang talking to me. Nginitian ko lamang siya at nagpasalamat. I am busy thinking about what happened last night, because I'm already in my bed when I woke up earlier. The last time I remembered, I was lying on Ellie's lap until I fall asleep. Siya ba ang nagdala sa akin sa kwarto? That only means, he carried me from downstairs and brought me to my room. Wala naman ibang tao kagabi bukod sa amin dalawa."A penny for your thoughts?" nabaling ang atensyon ko kay Ellie nang marinig ko siyang nagsalita. I suddenly felt awkward, I want to know about what happened last night but I'm too shy to ask him. Paano ba? Umupo rin siya sa harap ng mesa habang naghihintay ng breakfast."Uhh... have you finished watching the movie?" alanganin 'kong tanong habang umiinom ng kape ko. Tumango lamang siya at ng
Last Updated : 2021-09-07STRIPPED Chapter 12
Para akong zombie na naglalakad sa gitna ng mall. I feel like I left my sanity back there at the restaurant. Hindi ko na alam kung gaano kalayo ang distansya namin sa isa’t-isa, basta patuloy lang ako sa paglalakad habang nasa likod ko siya. Hindi ko alam kung saan ako papunta, walang direksyon ang mga paa ko at tila hinihintay na lamang itong mapagod. Nang maalala ko ang sinabi niya kanina ay agad nag-init ang mukha ko, thanks to those three, Denicee, Caly and Riva who called me through facetime even before my brain started to malfunction. They saved me from that awkward moment with Ellie, until now I still can’t believe na sasabihin niya iyon sa akin. Dapat ba akong maniwala? O baka isa lang ito sa mga tactics niya para pumayag akong ituloy ang kasal at ang pagmerge ng company namin? Argh! Hanggang matapos tuloy kami kumain hanggang ngayon ay hindi ko siya kinakausap, I don’t even know how to face him. Natigil ako sa pag-iisip nang naramdaman ‘kong hinila n
Last Updated : 2021-09-08STRIPPED Chapter 13
It’s almost 8:30 o’clock in the evening when we finally got home. Nang pumasok kami sa bahay ay naabutan pa namin ang mga ilan sa kasambahay na naghihintay sa amin sa kitchen. Saka lang sila nagpahinga nang makitang nakauwi na kami. Umakyat na lamang ako sa room ko same with Elli, nang makapagpahinga ay saka ako nag-half bath. I did my skin care routines before lying down on my bed. Habang nakahiga ay hindi ko maiwasan mapaisip sa nangyari buong maghapon, I don’t know what to feel about Ellie. He always gives me mixed emotions, may pagkakataon na guguluhin niya ang isip ko sa pamamagitan ng mga makahulugan niyang salita, kung minsan naman ay papagalitin niya ako, tsk! But he’s also making me confused, confuse about my feelings. There’s this weird feeling when he’s always around, napapansin ko iyon. But more than that, I always felt something strange every time his body touches my skin, naninibago ako sa kakaibang init na dulot no’n sa akin.
Last Updated : 2021-09-10
Latest chapter
STRIPPED Chapter 28
Kinabukasan ay maaga na naman akong nagising at kaagad bumaba para maghanda ng almusal. Habang naglalakad pababa sa hagdan ay may naamoy akong mabangong amoy galing sa kitchen, smells like corned beef. Kumunot ang noo ko at agad na pumasok sa kitchen, and there I saw him, wearing nothing but a gray jogging pants while cooking. Ano na naman ang nakain niya? Mukhang naramdaman niya ang presensiya ko kaya naman bigla itong napalingon sa direksyon ko. He slightly smiled... what the hell is happening on earth!“Uhhh... good morning,” kalmado niyang bati habang ako ay tahimik pa rin at nakatulala lamang sa kaniya. Natauhan lamang ako nang muli siyang magsalita habang nakangiti pa rin ng bahagya,“I woke up earlier than you, that’s why I decided to cook naman for our breakfast. Just sit there.” magaan ang loob niyang sabi. Sandali nga, nakalimutan niya na ba ang mga nang
STRIPPED Chapter 27 - SPG
Umuwi akong parang lutang at naglalakad sa ulap. Nang makapasok sa bahay ay doon ko lamang naramdaman ang pagkulo ng tiyan ko, then I remembered I still haven’t eaten anything, but I don’t have the appetite. Tuloy tuloy lamang akong pumasok sa kwarto at saka humiga. Doon ko naramdaman ang pagod, physically and emotionally. Wala pa akong isang lingo dito pero pakiramdam ko bibigay na ako, ang hirap hirap. When I saw him kissing another girl, the pain that I felt was unexplainable. Ang gusto ko lang noong mga oras na iyon ay makaalis dahil pakiramdam ko ay mauupos ako kapag nanatili pa ako doon. Nabalewala lang ang lahat ng efforts ko, alam ko namang may possibility na hindi niya magustuhan ang pagpunta ko doon pero ang maabutan siyang may kasamang iba... that’s not what I’m expecting. Bakit nga ba hindi ko naisip? Sa tagal ‘kong nawala malamang na mayroon na siyang iba, pero bakit pa ako nandito? Bakit niya pa ako inuwi kung may girlfriend na siya? Bukod
STRIPPED Chapter 26
Nang dumating ang hapon ay masigla akong naghanda ng lulutuin ko para sa dinner naming dalawa. I decided to cook beef kare kare, I will make sure that he will love it. Kung mayroon man akong maipagmamalaki kahit na lumaki ako nang marangya ang buhay, iyon ay paborito ko ang kusina. Mahilig akong magluto. Habang nagluluto ay hindi ko maiwasang kumanta at sumayaw sayaw, ang laki ng kitchen niya at ang sarap gumalaw. But napansin ko din na wala kahit isang maid dito, ang laki ng bahay niya at imposibleng kaya niya i-maintain mag-isa ang kalinisan ng buong bahay. He doesn’t even know how to clean nga, eh. Halos tatlong oras nga yata ang itinagal bago ako matapos sa paglilinis ng bahay niya kanina, mas nakakapagod pa ‘yon sa maghapong paglalakad ko sa tuwing naghahanap ako ng trabaho. Speaking of work, naalala ko na I’m planning to send an email nga pala sa company ni Josh, I almost forgot. Mamaya na lang sigurong gabi. Patuloy lamang ako sa pagluluto hanggang sa dumili
STRIPPED Chapter 25
Tulala habang nakatingin sa umiiyak na si Madam K, walang salita ang lumabas mula sa bibig ko. Tila hindi ko pa ito lubusang naiintindihan. Tanging iyak at singhot lamang niya ang naririnig ko. Hindi ko kayang magalit, hindi ko siya kayang sisihin dahil alam ‘kong para iyon sa bunso niyang anak na kailangan ng malaking halaga para sa operasyon nito sa puso. Sa dalawang taon na nandito ako, siya ang nagbihis sa akin, siya ang nagpakain sa akin, kung hindi dahil sa kaniya baka kung saan na ako napunta at baka hanggang ngayon ay nasa kalye pa rin ako natutulog. Mapait akong napangiti, masakit man... pero sakripisyo ko na ito para sa bata kapalit ng tulong na ibinigay nila sa akin. Mahigpit ‘kong hinawakan ang kamay niya kaya naman napataas ang mukha niya at tumingin sa akin, basang basa ang mukha niya. “Kailan po ako aalis?” matamlay na tanong
STRIPPED Chapter 24- Sold!
Hindi ko alam kung paano ko nagawang tapusin ang oras ng pagsasayaw ko, parang biglang tumigas ang katawan ko at nag-lock ang mga muscles ko. Hindi ko alam kung nilalamig ako dahil sa maikling suot o sa lamig ng titig niya. Tila bumalik ang pakiramdam noong mga araw na itinataboy niya ako, nila. Noong panahon na halos lumuhod ako sa kaniya. After 2 miserable years, I’m not expecting to see him anymore. Sa isip ko, tinalikuran ko na ang buhay na mayroon ako dati. Kinalimutan ko na ang sakit na dulot ng nakaraan ko, pero nandito siya. Sa hindi inaasahang pagkakataon, lugar at sitwasyon. Napakalakas ng kabog ng dibdib ko, parang gustong malaglag nito. Ilang minuto na akong tapos sumayaw ngunit tulala pa rin akong nakatayo. Usually, umuupo na ako para ibigay ang best service ko since V.I.P. sila, pero parang first time ang pakiramdam ko. Nangangapa. Sa loob ng dalawang taon, wala akong nasandalan. Noong mga panahong sirang sira ang
STRIPPED Chapter 23
2 years later...Nakabibinging tugtugan, iba’t-ibang kulay ng ilaw, mabahong usok mula sa vape at sigarilyo, lasing at nagsasayawan na mga tao, ito ang gabi gabing nasasaksihan niya sa loob ng dalawang taon sa RAS, ang bar kung saan nagtatrabaho si Lhaarny. Isa siyang dancer dito at sa oras na matapos sa pagsayaw, siya ay binabayaran upang i-table, bagamat ganito ang uri ng trabaho niya, hanggang pagsasayaw at pag-entertain lamang siya ng mga customers.“Anastacia! Table number 6 dali! ” malakas na tawag sa akin ng manager namin na si Madam K, agad naman akong napasimangot dahil sa gabi gabing trabaho ko dito, walang customer ang hindi tumable sa akin. Lahat kami ay binigyan ng ibang pangalan upang maprotektahan daw ang personal naming buhay, I just wish. I’m done dancing at the stage so sa table naman ako, kailan ba ako makakaalis sa pesteng trabaho na ‘to?“Pwe
STRIPPED Chapter 22
Tagaktak ang pawis, hindi na mag mukhang tao sa itsura. Pinigilan ‘kong umiyak dahil sa sitwasyon ko ngayon. Sa katirikan ng araw, parang palaboy akong palakad lakad dala ang mga maleta ko. Kanina pa ako hindi kumakain at umiinom, halos hindi rin ako nakatulog kagabi dahil sa mga nangyari. Pakiramdam ko ano mang oras ay babagsak ako, hindi ko kaya ang hilo ko. Wala akong mahanap na matutuluyan, at hindi ko rin alam kung nasaan akong parte ng Bataan. Basta ang alam ko, city ito at napakaraming tao. Dala ng gutom, nagdesisyon akong pumasok sa isang convenience store para mamili ng kaunting pagkain. Kailangan ‘kong tipidin ang laman ng lahat ng cards ko, sa palagay ko ay kaya nang bumili ng isang bahay gamit ang laman ng credit card ko. Nagsimula akong manguha ng pagkain, nakikita ko pa lamang ito ay naglalaway na ako. Nang dinala ko na ito sa counter para bayaran ay tumitig sa akin ang cashier, tinitigan niya ako mula ulo hanggang paa at saka ibinalik ang card ko.&
STRIPPED Chapter 21 - “Drugged, Kidnapped, and Raped”
Napahawak ako sa ulo ko, hindi ko alam kung saan nanggagaling ang kakaibang hilo ko. Pinilit ‘kong tumakbo palayo sa bahay na iyon. Suot ang maduming wedding gown ko, nakayapak akong tumakbo pauwi sa bahay. Gabi na at madilim ngunit hindi ko iyon ininda, patuloy sa pagtulo ang luha sa mata ko. Pagod na pagod na ako, nanghihina ang mga tuhod dahil sa hilo. Kailangan ‘kong magpaliwanag kay Ellie, kina mommy at daddy. Alam ‘kong sa mga oras na ito, galit na galit na si daddy. Patuloy lamang ako sa pagtakbo hanggang sa tuluyan akong makarating sa bahay, pagod akong huminto sa labas. Tagaktak ang pawis ko at hindi na makilala ang wedding gown ko. Nanghihina ang buong katawan ko, alam ‘kong dahil iyon sa gamot na itinurok nila sa akin. Mga hayop! Pinapangako ko, hahanapin ko siya! Hahanapin ko sila! Sisiguraduhin ko na may kalalagyan sila!“Ma’am...” gulat na sabi sa akin ng isa
STRIPPED Chapter 20 - Betrayal
It’s already 2:00 o’clock in the afternoon, ang lahat ay nakaayos na dahil mayroon pa kaming ilang shots na gagawin sa garden dito sa hotel namin. Nandito kami ngayon sa garden upang magshoot, mabuti na lamang at nakisama ang panahon kaya hindi mainit. Tamang tama ang panahon para sa kasal ko. Matapos ang ilang mga shots ko ay bumalik na muna ako sa room ko kasama ang isang make up artist ko. Tanging kami na lamang mga bridesmaids ang nandito sa hotel dahil ang mommy ko ay ka-aalis lamang papunta sa simbahan, kailangan niya raw siguraduhin ang ayos ng mismong church, hahaha. Nang makapasok kami sa room ay naupo ako sa harap ng vanity mirror ko, parang kinakabahan ako.“Ummm... Tin, can I have a water, please?” pakikisuyo ko. Agad namang nagtungo ito para bigyan ako ng tubig, nang i-aabot na niya ang water goblet ay hindi inaasahang dumulas ito sa kamay ko at nalaglag. Sa hindi ko maipaliwan
