Nagising si Vena na masakit ang ulo. Pagmulat niya ng kaniyang mata ay ibang silid ang kinamulat niya kaya bigla na lamang siyang napabalikwas mula sa knaiyang pagkakahiga at napatanong sa kaniyang sarili kung nasaan siya. Tyaka niya lang na- realize nang inikot niya ang kaniyang paningin sa buong silid. Napahilot siya sa kaniyang sentido at pagkatapos ay napasandal sa head rest ng kama. Ang sakit ng ulo niya. Tyaka lang pumasok sa isip niya na itinuloy nga pala nilang uminom kahapon dahil nga gusto niya talagang damayan si Sam dahil sobrang nasasaktan ito. Nilingon niya ang orasan na nasa ibabaw ng drawer at napalaki ang kaniyang mga mata nang makita past twelve na ng tanghali. Well, hindi niya rin naman alam kung anong oras nga ba siya natulog kagabi sa sobrang kalasingan. Sa pagkakatanda nga niya ay hindi na rin umuwi si Maxene at sinamahan lang sila ni Sam doon. Pero ngayon at nagising siya ay wala na ang mga ito sa tabi niya. Napailing na lamang siya. Hindi man lang siya ginisi
Kahit masakit ang kaniyang ulo ay nagawa niya pa ring nakauwi. Mabuti na lang din at hindi siya nadisgrasya, kahit papano ay masasabi niyang swerte pa rin siya. Pagkatapat nga niya sa kanilang gate ay napansin niyang hindi iyon bukas at wala doon ang kanilang guard. Magbubusina sana siya kaso naisip niyang bumaba na lamang ng kotse at maglakad. Wala siyang pakialam kung nkaharang ang kotse niya sa gate. Bahala sila.Ilang sandali pa nga ay nakapasok na siya sa loob ng bakuran nila kung saan ay napansin niya ang ilang mobile car na nakaparada doon. Bigla siyang nakaramdam ng kaba, idagdag pa na wala sa gate ang gwardiya nila. May nangyari ba? Nagtatakbo siya papasok ng bahay nila sa sobrang kaba at pagkatapos ay bumungad sa kaniya ang kaniyang mga kapatid na nakapaikot sa kanilang sala kasama ang ilang naka- unipormeng pulis. Naroon din ang kaniyang daddy.Ang lahat ng mata ay natuon sa kaniya ng mga oras na iyon. Bakas sa mga mukha ng mga ito ang gulat nang makita siya. Kaagad namang
Napakusot si Vena ng kaniyang mata nang marinig niya ang pagtunog ng alarm niya. Nag- set talaga siya ng alarm niya para magising siya dahil kailangan niyang masilayan ang kapogian ng lalaking minamahal niya. Ilang araw na rin ang nakakalipas ng huli niyang nakita nag mukha nito kaya kailangan na niya itong makita. Ilang sandali pa ay inabot na niya ang alarm clock na walang tigil sa pagtunog at pagkatapos ay pinatay iyon. Bumangon na rin siya mula sa kaniyang pagkakahiga ng mga oras na iyon at pagkatapos ay napahikab. Inaantok pa siya pero kailangang- kailangan niya talaga itong makita. Isa pa ay kung matutulog pa siya ay mapupurnada na naman ang plano niya. Mabilis siyang bumaba na ng kaniyang kama. Hindi siya pwedeng pumalya sa pinaplano niya. Kung hindi niya ito makuha sa sntong dasalan ay kukuhanin niya ito sa santong paspasan. Natitiyak siyang magtatagumpay siya sa knaiyang pinaplano. Sumilay ang isang nakakalokong ngiti sa kaniyang mga labi. —-------------------- Tapos na si
Napailing na lamang si Vena habang papunta sa kaniyang kotse. Kung hindi niya pa nakasalubong si Finn doon ay hindi niya malalaman na lumipat pala si Andrei ng tirahan e kung nagtaon sana ay di nasayang lang ang lakad niya. Napurnada sana ang plano niya ng gabing iyon.Sadyang nakaayon pa rin sa kaniya ang sitwasyon dahil hindi sinasadyang makasalubong niya si Finn. napapangiting sumakay siya ng kaniyang kotse. Dadaan muna siya sa bilihan ng kape para bumili at para doon niya ilalagay ang kaniyang nabili kanina. Hindi nga niya alam kung effective ba ito pero kailangan niyang sumugal.Wala namang mawawala kung susubukan niya at isa pa, gagawin niya ang lahat para hindi ito makatanggi sa kaniya. Sa sexy niyang iyon tatanggihan pa siya nito? Lalo na kung maghubad siya sa harap nito imposible namang takbuhan siya nito diba? Pero nasisiguro niyang tatakbuhan nga siya nito, pero pagbalik ay wala na din itong damit panigurado.Natawa na lamang siya sa kaniyang sarili dahil sa kung ano- anong
Ilang minuto nga lang ang nakalipas at pumarada na siya sa harap ng isa sa mga matatayog na building sa lugar na iyon. Mabuti na lang at medyo madilim na ang paligid. Dinampot na lamang niya ang kaniyang shades na nasa harap ng kaniyang kotse upang kahit papano ay mayroon siyang pantakip sa kaniyang mukha.Kinuha na rin niya ang kaniyang dala at pagkatapos ay lumabas na siya ng kaniyang kotse. Ilang sandali pa ay papasok na siya ng building kung saan taas noo siyang naglakad papasok sa loob ng gusali. Bago nga siya makapasok ay may guard sa harap kung saan ay nakabantay doon. Hindi naman siya nito sinita kundi tiningnan lang siya nito.Pagkapasok niya sa loob ay lobby kaagad ang bumungad sa kaniya kung saan ay naroon ang ilang staff. Nang pumasok siya ay eksaktong wala siyang kasabay na pumasok sa loob kaya ang tingin nila ay sa kaniya napako. Biglang nag- angatan ang kilay ng dalawang staff sa kaniya at pagkatapos ay kitang- kita talaga niya ang pagsuyod ng mga ito ng tingin sa kaniy
Napasandal si Vena sa dingding ng elevator habang nakatitig sa kaniyang repleksiyon na nasa kaniyang harapan at pagkatapos wala sa sariling napairap. Paano ba naman kasi iyon pa lamang ang unang beses niyang pumasok doon tapos ay ganuon na kaagad ang naging experience niya.Napakapangit kaagad ng bungad sa kaniya, ano kayang akala ng mga ito sa kaniya? Naipilig na lamang niya ang kaniyang ulo dahil ayaw niyang ma- stress nang dahil sa mga taong kagaya ng iyon. Isa pa ay baka pumangit siya at sa halip na mahulog na ang loob sa kaniya ng tuluyan ni Andrei ay mas pandirihan lamang siya nito.Ilang sandali pa nga ay tuluyan ng bumukas ang elevator at pagkatapos ay mabilis din naman siyang lumabas mula doon at pagkatapos ay kaagad niyang inilibot ang kaniyang paningin sa kaniyang paligid upang hanapin ang sinabing number ng room na tinutuluyan nga ni Andrei at mabilis niya din naman iyong nakita.Agad na gumuhit ang ngiti sa kaniyang mga labi nang makita niya ito ng tuluyan at pagkatapos a
Ilang minuto na ang nakalipas pagkatapos niyang mapainom si Andrei ng dala niya ngunit halos mabagot na siya dahil parang ang tagal naman yata ng epekto ng gamot na binili niya. Hindi kaya expire na iyon? O kaya ay hindi naman talaga iyon effective at sinasabi lang nilang effective ito.Magkaharap sila ng mga oras na iyon. Ito ay abala sa pagkutingting sa cellphone nito samantalang siya ay nakatitig lamang ito at hinihintay na umepekto ang gamot. Idagdag pa na halos hindi siya kumurap dahil kailangan niyang makita kung may pagbabago nga ba rito. Maging ang paghinga nito ay pinapakiramdaman niya ng mga oras na iyon ngunit pakiramdam niya ay tila ba wala talagang epekto.Abala siyang tumitig rito nang bigla na lamang itong nag- angat ng ulo at nagtama ang kanilang mga mata. Sa puntong iyon ay nakaramdam siya ng pag- asa ngunit nawala ang pag- asa niya na tila isang bula nang itaas nito ang kanang kamay nito kung saan nakasuot doon ang relo.“Ten minutes more…” sabi nito at pagkatapos ay
Nanlaki ang mga mata ni Vena nang bigla na lamang siya nitong hinalikan at hindi lang basta halik kundi isang marahas na halik. Ngunit ganun pa man ay mabilis din siyang nakabawi sa kaniyang pagkabigla at hinayaan niya itong isandal siya sa pader. Kahit hindi nito hinawakan ang kaniyang mga kamay upang itaas ay siya na mismo ang nagkusang magtaas ng kaniyang mga kamay sa balikat nito. She started to open her mouth as he nibble her lower lip. Nag- umpisa ring maglagablab ang apoy sa pagitan nilang dalawa. His kiss was rough, pero hindi iyon naging hadlang para mag- apoy ang pakiramdam niya.She’s on fire. Sinagot niya ang bawat paggalaw ng mga labi nito, kasing diin ng kung paano siya nito halikan. Ngayon niya masasabing napaka- effective nga pala talaga ng gamot na ipinainom niya rito. Ramdam na ramdam niya ang lamig ng pader sa kaniyang likod ngunit wala siyang pakialam.Isa pa natabunan iyon ng init na nararamdaman niya. Ang mga kamay nito ay nag- impisang pumailalim sa kaniyang s