Isa pa ay tila ba pakiramdam nito ay welcome na welcome ito sa opisina niya samantalang alam naman nitong inis siya rito. Alam niyang hindi ito titigil hanggat hindi niya ito kinakausap kaya siya na ang sumuko. Napabuntung- hininga siya at pagkatapos ay isinara ang kaniyang pinapasadahang report. Sumandal siya sa kaniyang upuan at napatitig rito.“What do you want?” nakakunot ang noong tanong niya rito at pagkatapos ay muli na namang napatitig sa mga galos nito. Nadi- distract siya habang nakatingin sa mga ito at hindi na niya magawang iiwas pa ang kaniyang tingin mula sa mga iyon. Bakit ba kasi may galos ang mga ito? Saan nito nakuha ang mga iyon? Teka, bakit ano bang pakialam niya rito? Hindi ba at galit siya rito pero bakit tila ba nag- aalala siya rito?Napapikit siya at pagkatapos ay napailing. Ano bang iniisip niya at ano bang pumasok sa utak niya at kung ano- ano ang iniisip niya. Nahilot tuloy siya ng kaniyang sentido ng wala sa oras ng mga oras na iyon. Epekto siguro iyon ng
Naiwan si Andrei na tulala sa loob ng opisina ni Vena. inasahan niya na iyon dahil alma niyang matigas talaga ang ulo nito at hindi it basta- basta makikinig sa kaniya. Akala pa naman niya ay madadaan niya pa ito sa magandang usapan ngunit nagkakamali pala siya. Wala na siyang ibang pagpipilian kundi ang pilitin itong umalis doon sa ayaw at sa gusto nito.Napalingon sa pinto kung saan lumabas ang galit na galit na si Vena. Sa mga oras na iyon ay hindi niya alam kung ano ang iniisip nito at kung ano ang tumatakbo sa isip nito o kung nagpaplano na ba ito ng gagawin nito. Nasisigur niya na hindi rin ito matatahimik dahil sa mga sinabi niya.Kailangan na niyang gumawa ng paraan upang maialis si Vena doon. Kung hindi ito mapakiusapan ng maayos ay wala na talaga siyang ibang pagpipilian pa kundi ang daanin ito sa sapilitan at sa wala na itong magagawa pa.Napabuntung- hininga na lamang sya at pagkatapos ay lumabas na ng silid na iyon.…Dumiretso sa cr si Vena at pagkatapos ay mabilis na pu
Katulad kanina ay muli na naman itong natahimik. Hindi niya alam kung ano ang iniisip nito at kung sumama ba ang loob nito. Pero wala pa naman siyang sinasabi na sa kaniya ipinangalan ng kaniyang ama ang lahat.“Vena ano namang batayan niya sa pagsasabi nun? Isa pa ay lagi mo namang nakikita at nakakasama sa bahay si Kuya Vin diba? Tapos naniniwala ka sa mga ganyang bagay?” seryosong tanong nito sa kaniya.Sa mga oras na iyon ay bigla siyang naguluhan at bigla siyang napatanong sa kaniyang sarili kung tama nga ba ang kaniyang Daddy? “Pero Ceazar—”“Vena baka pinapaniwala ka lang nila at baka mamaya sinasadya na siraan talaga si Kuya Vin. ano ka ba naman Vena.” sabi nito.“Pero, pero Ceazar pinagtangkaan nila ang buhay ni Andrei at ni Daddy—”“Yan, isa pa yang lalaking yan Vena e. Simula nang mapalapit ka diyan sa lalaking iyon ay naging ganyan na ang buhay mo. isa pa ay bakit naman pagtatangkaan ang buhay ni Daddy at ng lalaking iyon? Mamaya ay pinapaniwala ka lang nila at nag- usap
Naalimpungatan si Vena nang marinig niya ang pag- ring ng kaniyang cellphone. Wala siyang ideya kung anong oras na ng mga sandaling iyon. Awtomatiko naman siyang napatakip ng kumot sa knaiyang ulo dahil wala siyang planong sagutin ang tawag. Wala siyang pakialam kung sino pa iyon isa pa ay antok na antok siya. Ngayon lang siya ulit nakatulog ng ganun kahimbing pagkatapos na maisugod sa ospital ang kaniyang ama. Bumabawi pa lamang siya ng kaniyang puyat sa totoo lang at isa pa ay doon lang siya talagang nakakapagpahinga kapag natutulog siya sa dami ng iniintindi nya nitong mga nakaraang araw.Paniguradong titigil din ang pag- ring nito kapag hindi niya iyon sinagot. Napapikit siya ng mariin ng tuluyan na ngang mamatay ang pag- ring at matutulog na sana siyang muli nang muli na naman niyang narinig ang pag- ring ng kaniyang cellphone. Pangalawang tawag na iyon ng kung sinumang tumatawag sa kaniya at nasisiguro niyang importante nga iyon dahil hindi naman tatawag ang isang tao ng paulit-
Pinanuod ni Sam ang pagbagsak ni Vena sa harapan niya ngunit bago pa man ito bumagsak sa sahig ay mabilis naman na gumalaw si Andrei upang saluhin ito sa kamay nito. Napabuntung- hininga na lamang siya habang nakatutok pa rin ang mga mata niya kung paano nito kinarga ang kaibigan niya at hindi niya din maintindihan ang kaniyang sarili kung bakit siya pumayag sa gusto nito.Ilang sandali pa ay narinig niya ang tinig ni Andrei.“Salamat at pasensiya ka na talaga.” sabi nit at pagkatapos ay tumitig sa kaniyang mga mata. “Ipinapangako ko sayo na hinding- hindi ko na siya sasaktan pang muli.” paniniyak nito sa kaniya na ikinatango na lamang niya at pagkatapos ay sinundan na lamang niya ito ng tingin hanggang sa tuluyan na nga itong makaalis.Ilang minuto pa nga ang lumipas ay tuluyan na niyang narinig ang pag- andar ng kotse nito at alam niyang aalis na ang mga ito. Napahilot na lamang siya sa kaniyang sentido at pagkatapos ay napapikit ng mariin. Napasandal din siya sa kaniyang kinuupuan
“Dahan- dahan lang ang gawin niyang pagbuhat sa kaniya.” bilin ni Andrei sa ilang tauhan ni Zake na tumulong sa kanila upang isakay si Vena sa isang chopper na pagmamay- ari lang din ni Zake.Nilubos- lubos na niya ang ginawa niyang paghingi ng tulong kay Zake. Mula sa pagpapahiram nito ng chopper, mga tauhan nito at ang islang pagdadalhan niya kay Vena. mabuti na lamang at may ganuong pag- aari ang kaibigan niya dahil napakalaking tulong nito sa kaniya.Hindi na niya kailangan pang problemahin kung saan nga niya dadalhin si Vena. alam niyang labis na magagalit sa kaniya ito kapag nagising na ito pero ayos lang iyon. Mas maganda na lang na magalit ito sa kaniya kaysa ang mapahamak naman ito. Bago nga siya bumalik kanina sa bahay ng kaibigan ni Vena na si Sam upang isagawa na nga ang kanilang plano ay dumaan na muna siya sa ospital upang magpaalam sa ama nito.Mabuti na lamang at ang bantay sa ospital ng mga oras na iyon ay ang pangalawang anak nito na si Luke kaya malaya silang nakapa
Biglang napayakap sa sarili si Vena dahil sa kakaibang lamig na bumalot sa buong katawan niya. Nanghihina pa rin ang katawan niya ng mga oras na iyon at halos hindi niya maimulat ang kaniyang mga mata.Rinig niya ang malakas na hangin na nagmumula sa labas na dahilan kung bakit nakakaramdam siya ng pagkaginaw ng mga oras na iyon. Agad niyang kinapa ang kumot sa kaniyang paanan kung saan ay mabilis niyang inabot iyon at ibinalot sa kaniyang buong katawan upang kahit papano ay mabawasan naman ang pagkaginaw na kaniyang nararamdaman.Nakapikit pa rin siya at pinapakinggan ang paligid, may naririnig siyang paghampas ng alon sa dalampasigan at mga huni ng ibon.Hampas ng alon sa dalampasigan? Bigla niyang natanong sa kaniyang isip at pagkatapos ay mabilis na napamulat ng mata at napabalikwas mula sa kaniyang kinahihigaan. Sumalubong sa kaniyang paningin ang maliwanag nang paligid at silid na hindi naman siya pamilyar. Bigla siyang napahawak sa kaniyang ulo ng wala sa oras at pagkatapos ay
Naghila ng upuan si Mario at pagkatapos ay naupo. Kasalukuyan ng kumakain ng umagahan ang dalawa niya pang kapatid na sina Thirdy at ang bunsong si Ceazar. Tahimik lamang ang mga itong kumakain kaya tahimik na lang din naman siyang sumandok ng kaniyang kakainin.Pagkasandok niya nga ay mabilis siyang nag- umpisang kumain. Halos mapapikit siya dahil sa sarap ng pagkain na nakahain sa kaniyang harapan ng mga oras na iyon. Noong hindi pa siya nagpapanggap bilang si Vin ay halos sumasapat lamang ang kinikita niya noon para sa pang- araw araw na gastusin nila ng kaniyang pamilya.Oo mayroon na siyang asawa at may dalawang anak na halos ilang buwan na rin niyang hindi nakikita dahil nga sa pagpapanggap na ginawa niya. Dahil nga sa nagpa- opera siya ng kaniyang mukha ay hindi siya pwedeng magpakita sa mga ito kahit na sobrang miss na miss na niya ang mga ito dahil kahit naman magpakita siya ay tiyak na hindi naman siya makikilala ng mga ito dahil sa iba na nga ang mukha niya.Para nga hindi