Kasalakuyan na slang nasa labas ng hotel at halos patapos na rin gamutin ang natamo niyang sugat sa kaniyang noo. Mabuti na lamang at bilang lang sa daliri ang naging sugatan sa pagsabog. Isa lang din ang natagpuang patay at nasisiguro niya na iyon ang lalaking pumasok sa cr.“Ano ang pagkakakilanlan ng biktima?” narinig niyang tanong ng pulis sa mga staff ng hotel na nasa front desk.“Hindi namin alam sir kasi kumuha lang siya ng attache case na ang number ay,” biglang napatigil ito at tila ba napaisip at pilit na inaalala ang numero na kinuha nito. “Parang number 17 iyon sir at galing sa…” Ilang sandali itong tumigil sa pagsasalita kaya nilingon niya ito at nag- iisip pa rin.“Pwede naman natin i- check mamaya sa mga records niyo e.” sagot ng Pulis sa kaniya na kaagad naman nitong ikinatango at pagkatapos ay nagpaalam na ito sa dalawang pulis na nagtatanong rito.“Ibig sabihin ay galing sa attcahe case ang bomba na sumabog.” sabi ng isang pulis sa kasama nito.“Sa tingin mo buddy?
Mahabang katahimikan ang namagitan sa kanila ng ama ni Vena pagkatapos niyang isalaysay ang nangyari sa kaniya. Mula sa plano niyang pagkuha sa mga papeles na galing kay Mr. Smith at sa hindi inaasahang pagkakataon na may nakabangga syang isang lalaki na nakasuot nga ng itim na suit kung saan naging dahilan ng pagkakapalit nila ng susi.“Malakas ang kutob ko na dahil iyon sa pagbabago ko ng testamento.” mahinang sabi nito sa kaniya.Hindi siya agad na sumagot dito dahil iyon rin naman talaga ang iniisip niya. Ibig sabihin lang ay inuuna siyang idispatsa ng mga ito bago si Vena. Ang iniisip niya pa kanina ay kung siya nga ay kayang patayin ng mga ito paano na lang kaya si Vena na siya mismo ang nakapangalan sa mga ari- arian ng pamilya nito?“Hindi na kayo ligtas ni Vena rito.” muling saad nito sa kaniya.Napailing siya. Bakit sila lang ni Vena ang inaalala nito at hindi ang sarili nito? Kung meron man silang dapat mas unahin ay ito iyon dahil sa ginawa nitong pagbabago ng last will ni
Napasandal si Vena sa kaniyang swivel chair. Pilit siyang nagco- concentrate sa kaniyang trabaho ngunit hindi siya mapakali. Isa pa ay inaantok din siya ng mga oras na iyon dahil halos wala siyang tulog dahil sumunod sila kagabi sa ospital. Hindi siya pumayag na hindi rin siya magpunta doon dahil sa sobrang pag- aalala niya sa kaniyang ama.Mabuti na lamang at naagapan ang pagka- atake nito at agad itong naisugod sa ospital. Kung hindi daw ito naagapan ay may posibilidad daw na baka namatay na ang kaniyang ama. Sa totoo lang ay ayaw pa nga sana niyang umalis doon ngunit pinilit na siya nitong umalis doon at pumasok na lamang daw siya sa opisina upang tuluyan na niyang matutunan kung paano magpalakad ng mga kumpanya. Isa pa ay hindi niya pa ito nakakausap ng pormal tungkol sa narinig nyang dahilan kung bakit nagtalo sila ng impostor na iyon. Pinilit ng kaniyang ama na ialis na siya doon ng Kuya Luke niya at inihatid sa bahay nila. Ito na lamang daw ang magbabantay sa kaniyang ama na p
Isa pa ay tila ba pakiramdam nito ay welcome na welcome ito sa opisina niya samantalang alam naman nitong inis siya rito. Alam niyang hindi ito titigil hanggat hindi niya ito kinakausap kaya siya na ang sumuko. Napabuntung- hininga siya at pagkatapos ay isinara ang kaniyang pinapasadahang report. Sumandal siya sa kaniyang upuan at napatitig rito.“What do you want?” nakakunot ang noong tanong niya rito at pagkatapos ay muli na namang napatitig sa mga galos nito. Nadi- distract siya habang nakatingin sa mga ito at hindi na niya magawang iiwas pa ang kaniyang tingin mula sa mga iyon. Bakit ba kasi may galos ang mga ito? Saan nito nakuha ang mga iyon? Teka, bakit ano bang pakialam niya rito? Hindi ba at galit siya rito pero bakit tila ba nag- aalala siya rito?Napapikit siya at pagkatapos ay napailing. Ano bang iniisip niya at ano bang pumasok sa utak niya at kung ano- ano ang iniisip niya. Nahilot tuloy siya ng kaniyang sentido ng wala sa oras ng mga oras na iyon. Epekto siguro iyon ng
Naiwan si Andrei na tulala sa loob ng opisina ni Vena. inasahan niya na iyon dahil alma niyang matigas talaga ang ulo nito at hindi it basta- basta makikinig sa kaniya. Akala pa naman niya ay madadaan niya pa ito sa magandang usapan ngunit nagkakamali pala siya. Wala na siyang ibang pagpipilian kundi ang pilitin itong umalis doon sa ayaw at sa gusto nito.Napalingon sa pinto kung saan lumabas ang galit na galit na si Vena. Sa mga oras na iyon ay hindi niya alam kung ano ang iniisip nito at kung ano ang tumatakbo sa isip nito o kung nagpaplano na ba ito ng gagawin nito. Nasisigur niya na hindi rin ito matatahimik dahil sa mga sinabi niya.Kailangan na niyang gumawa ng paraan upang maialis si Vena doon. Kung hindi ito mapakiusapan ng maayos ay wala na talaga siyang ibang pagpipilian pa kundi ang daanin ito sa sapilitan at sa wala na itong magagawa pa.Napabuntung- hininga na lamang sya at pagkatapos ay lumabas na ng silid na iyon.…Dumiretso sa cr si Vena at pagkatapos ay mabilis na pu
Katulad kanina ay muli na naman itong natahimik. Hindi niya alam kung ano ang iniisip nito at kung sumama ba ang loob nito. Pero wala pa naman siyang sinasabi na sa kaniya ipinangalan ng kaniyang ama ang lahat.“Vena ano namang batayan niya sa pagsasabi nun? Isa pa ay lagi mo namang nakikita at nakakasama sa bahay si Kuya Vin diba? Tapos naniniwala ka sa mga ganyang bagay?” seryosong tanong nito sa kaniya.Sa mga oras na iyon ay bigla siyang naguluhan at bigla siyang napatanong sa kaniyang sarili kung tama nga ba ang kaniyang Daddy? “Pero Ceazar—”“Vena baka pinapaniwala ka lang nila at baka mamaya sinasadya na siraan talaga si Kuya Vin. ano ka ba naman Vena.” sabi nito.“Pero, pero Ceazar pinagtangkaan nila ang buhay ni Andrei at ni Daddy—”“Yan, isa pa yang lalaking yan Vena e. Simula nang mapalapit ka diyan sa lalaking iyon ay naging ganyan na ang buhay mo. isa pa ay bakit naman pagtatangkaan ang buhay ni Daddy at ng lalaking iyon? Mamaya ay pinapaniwala ka lang nila at nag- usap
Naalimpungatan si Vena nang marinig niya ang pag- ring ng kaniyang cellphone. Wala siyang ideya kung anong oras na ng mga sandaling iyon. Awtomatiko naman siyang napatakip ng kumot sa knaiyang ulo dahil wala siyang planong sagutin ang tawag. Wala siyang pakialam kung sino pa iyon isa pa ay antok na antok siya. Ngayon lang siya ulit nakatulog ng ganun kahimbing pagkatapos na maisugod sa ospital ang kaniyang ama. Bumabawi pa lamang siya ng kaniyang puyat sa totoo lang at isa pa ay doon lang siya talagang nakakapagpahinga kapag natutulog siya sa dami ng iniintindi nya nitong mga nakaraang araw.Paniguradong titigil din ang pag- ring nito kapag hindi niya iyon sinagot. Napapikit siya ng mariin ng tuluyan na ngang mamatay ang pag- ring at matutulog na sana siyang muli nang muli na naman niyang narinig ang pag- ring ng kaniyang cellphone. Pangalawang tawag na iyon ng kung sinumang tumatawag sa kaniya at nasisiguro niyang importante nga iyon dahil hindi naman tatawag ang isang tao ng paulit-
Pinanuod ni Sam ang pagbagsak ni Vena sa harapan niya ngunit bago pa man ito bumagsak sa sahig ay mabilis naman na gumalaw si Andrei upang saluhin ito sa kamay nito. Napabuntung- hininga na lamang siya habang nakatutok pa rin ang mga mata niya kung paano nito kinarga ang kaibigan niya at hindi niya din maintindihan ang kaniyang sarili kung bakit siya pumayag sa gusto nito.Ilang sandali pa ay narinig niya ang tinig ni Andrei.“Salamat at pasensiya ka na talaga.” sabi nit at pagkatapos ay tumitig sa kaniyang mga mata. “Ipinapangako ko sayo na hinding- hindi ko na siya sasaktan pang muli.” paniniyak nito sa kaniya na ikinatango na lamang niya at pagkatapos ay sinundan na lamang niya ito ng tingin hanggang sa tuluyan na nga itong makaalis.Ilang minuto pa nga ang lumipas ay tuluyan na niyang narinig ang pag- andar ng kotse nito at alam niyang aalis na ang mga ito. Napahilot na lamang siya sa kaniyang sentido at pagkatapos ay napapikit ng mariin. Napasandal din siya sa kaniyang kinuupuan