Chapter 22.1

Unti- unting napamulat ng mga mata si Andrei nang marinig niya ang tunog ng alarm clock niya. Agad niya iyong inabot na nasa ibabaw ng kaniyang drawer sa tabi ng knaiyang kama at pagkatapos ay napahilamos ng kaniyang mukha. Napapikit siya at pagkatapos ay napahilot sa kaniyang sentido dahil sa kirot ng kaniyang ulo.

Napadami ang nainom niya kagabi dahil an rin sa sobrang stress niya idagdag pa na anong oras na rin dumating si Finn at hindi ito pumayag na hindi sila makapag- inom pa bago siya nito pinauwi. Hindi na nga niya matandaan kung paano pa siya nakauwi dahil sa sobrang kalasingan niya o kung nakauwi nga ba siya.

Unti- unti niyang iminulat ang kaniyang mga mata upang tingnan kung nasaan siya at ang pamilyar na kisame ang kinamulatan niya. Nasa loob siya ng silid niya sa bahay nila. Nagawa niya pa rin palang makauwi kahit papano, mabuti na lang at hindi pa siya nadisgrasya.

Dahan- dahan siyang bumangon at pagkatapos ay naupo muna sa ibabaw ng kaniyang kama. Matagal- tagal na rin