Dahil nga sa hindi inaasahang pangyayari ay natagpuan ni Andrei ang sarili sa harap ng tahanan nila Zake. sa totoo lang nang mga oras na iyon habang nasa tapat na siya mismo ng gate ng mga ito ay nagdadalawang isip siya dahil baka nga galit pa rin sa kaniya ang asawa nitong si Addie dahil sa ikwinento niya na nakunan si Vena dahil sa aksidente niyang pagkakatulak rito.Hindi niya tuloy maiwasan ang hindi magdalawang- isip kung tutuloy ba siya dahil baka galit pa rin to sa kaniya hanggang sa mga oras na iyon. Itinaas na niya ang kamay niya upang itulak na sana ang gate ngunit biglang nagbago na ang isip niya. Uuwi na lang siya upang makapag- isip isip. Binawi niya ang kaniyang kamay mula rito at naibaba na niya nang bigla na lamang bumukas ang gate ang sinalubong siya ng guard.“Pasok na daw po kayo Sir.” saad nito sa kaniya na ikinagulat niya.Hindi pa naman siya nagsasalita ni kumatok, paano nitong nalaman na naroon siya. Bigla siyang napatingin sa kaniyang tagiliran ng mga oras na
Anong oras na ay dilat na dilat pa rin ang mga mata ni Vena hanggang sa mga oras na iyon. Hindi man lang siya dalawin ng antok kahit na pakiramdam niya ay pagod na pagod ang katawan niya dahil sa maghapon na pag- upo at pagbabasa ng kung ano- anong mga papeles.Isa pa ay hanggang sa mga oras na iyon ay nanginginig pa rin kasi ang katawan niya dahil sa labis na takot. Ni hindi nga siya lumabas kanina upang maghapunan dahil sa sobrang takot niya. Pakiramdam niya kasi pag lumabas siya ng kaniyang silid ay baka kung ano ang posibleng mangyari sa kaniya.Idagdag pa na hindi pa rin nawawala sa isip niya ang narinig niyang sinabi ng impostor na nagpapanggap sa katauhan ng Kuya Vin niya. Kung noong una ay nagdadalawang isip pa siya na maniwala sa kaniyang ama ngayon ay sigurado na siya na tama nga ito. Ang isa pang gumugulo sa isip niya ay ang sinabi nito na isinalin na sa kaniya ang lahat na dapat ay mamanahin ng Kuya Vin niya.Tama nga ba ang narinig niya? Gusto niyang tanungin ang knaiyang
Unti- unting napamulat ng mga mata si Andrei nang marinig niya ang tunog ng alarm clock niya. Agad niya iyong inabot na nasa ibabaw ng kaniyang drawer sa tabi ng knaiyang kama at pagkatapos ay napahilamos ng kaniyang mukha. Napapikit siya at pagkatapos ay napahilot sa kaniyang sentido dahil sa kirot ng kaniyang ulo.Napadami ang nainom niya kagabi dahil an rin sa sobrang stress niya idagdag pa na anong oras na rin dumating si Finn at hindi ito pumayag na hindi sila makapag- inom pa bago siya nito pinauwi. Hindi na nga niya matandaan kung paano pa siya nakauwi dahil sa sobrang kalasingan niya o kung nakauwi nga ba siya.Unti- unti niyang iminulat ang kaniyang mga mata upang tingnan kung nasaan siya at ang pamilyar na kisame ang kinamulatan niya. Nasa loob siya ng silid niya sa bahay nila. Nagawa niya pa rin palang makauwi kahit papano, mabuti na lang at hindi pa siya nadisgrasya.Dahan- dahan siyang bumangon at pagkatapos ay naupo muna sa ibabaw ng kaniyang kama. Matagal- tagal na rin
Muling napabuntung- hininga si Andrei nang tuluyan na niyang mai- park ang kaniyang sasakyan sa parking lot ng hotel kung saan niya kukuhanin ang mga papeles. Kung hindi lang talaga importante ang mga iyon ay hinding- hindi niya talaga iyon personal na sasadyain.Ilang sandali pa nga ay pinatay na niya ang makina ng sasakyan at pagkatapos ay dinampot na ang susi na nasa harapan ng kaniyang sasakyan dahil inilagay niya iyon doon kanina dahil baka makalimutan niya. Dahil nga iyon lang naman ang kukunin niya doon ay hindi na niya kailangan pang magtagal at sandali lang naman ang kailangan niyang ubusing oras dahil ipapakita niya lang naman sa lobby ang kaniyang dala- dalang susi na may numero.Mabilis nga siyang lumabas ng kaniyang sasakyan at pagkatapos ay naglakad na papasok ng entrance ng hotel. Hawak- hawak niya sa kanang kamay niya ang susi at pagkatapos ay nakakunot ang noong pumasok sa hotel. Sa totoo lang ay hindi niya maiwasang hindi magtaka kung bakit iniwan ni Mr. Smith ang na
Kasalakuyan na slang nasa labas ng hotel at halos patapos na rin gamutin ang natamo niyang sugat sa kaniyang noo. Mabuti na lamang at bilang lang sa daliri ang naging sugatan sa pagsabog. Isa lang din ang natagpuang patay at nasisiguro niya na iyon ang lalaking pumasok sa cr.“Ano ang pagkakakilanlan ng biktima?” narinig niyang tanong ng pulis sa mga staff ng hotel na nasa front desk.“Hindi namin alam sir kasi kumuha lang siya ng attache case na ang number ay,” biglang napatigil ito at tila ba napaisip at pilit na inaalala ang numero na kinuha nito. “Parang number 17 iyon sir at galing sa…” Ilang sandali itong tumigil sa pagsasalita kaya nilingon niya ito at nag- iisip pa rin.“Pwede naman natin i- check mamaya sa mga records niyo e.” sagot ng Pulis sa kaniya na kaagad naman nitong ikinatango at pagkatapos ay nagpaalam na ito sa dalawang pulis na nagtatanong rito.“Ibig sabihin ay galing sa attcahe case ang bomba na sumabog.” sabi ng isang pulis sa kasama nito.“Sa tingin mo buddy?
Mahabang katahimikan ang namagitan sa kanila ng ama ni Vena pagkatapos niyang isalaysay ang nangyari sa kaniya. Mula sa plano niyang pagkuha sa mga papeles na galing kay Mr. Smith at sa hindi inaasahang pagkakataon na may nakabangga syang isang lalaki na nakasuot nga ng itim na suit kung saan naging dahilan ng pagkakapalit nila ng susi.“Malakas ang kutob ko na dahil iyon sa pagbabago ko ng testamento.” mahinang sabi nito sa kaniya.Hindi siya agad na sumagot dito dahil iyon rin naman talaga ang iniisip niya. Ibig sabihin lang ay inuuna siyang idispatsa ng mga ito bago si Vena. Ang iniisip niya pa kanina ay kung siya nga ay kayang patayin ng mga ito paano na lang kaya si Vena na siya mismo ang nakapangalan sa mga ari- arian ng pamilya nito?“Hindi na kayo ligtas ni Vena rito.” muling saad nito sa kaniya.Napailing siya. Bakit sila lang ni Vena ang inaalala nito at hindi ang sarili nito? Kung meron man silang dapat mas unahin ay ito iyon dahil sa ginawa nitong pagbabago ng last will ni
Napasandal si Vena sa kaniyang swivel chair. Pilit siyang nagco- concentrate sa kaniyang trabaho ngunit hindi siya mapakali. Isa pa ay inaantok din siya ng mga oras na iyon dahil halos wala siyang tulog dahil sumunod sila kagabi sa ospital. Hindi siya pumayag na hindi rin siya magpunta doon dahil sa sobrang pag- aalala niya sa kaniyang ama.Mabuti na lamang at naagapan ang pagka- atake nito at agad itong naisugod sa ospital. Kung hindi daw ito naagapan ay may posibilidad daw na baka namatay na ang kaniyang ama. Sa totoo lang ay ayaw pa nga sana niyang umalis doon ngunit pinilit na siya nitong umalis doon at pumasok na lamang daw siya sa opisina upang tuluyan na niyang matutunan kung paano magpalakad ng mga kumpanya. Isa pa ay hindi niya pa ito nakakausap ng pormal tungkol sa narinig nyang dahilan kung bakit nagtalo sila ng impostor na iyon. Pinilit ng kaniyang ama na ialis na siya doon ng Kuya Luke niya at inihatid sa bahay nila. Ito na lamang daw ang magbabantay sa kaniyang ama na p
Isa pa ay tila ba pakiramdam nito ay welcome na welcome ito sa opisina niya samantalang alam naman nitong inis siya rito. Alam niyang hindi ito titigil hanggat hindi niya ito kinakausap kaya siya na ang sumuko. Napabuntung- hininga siya at pagkatapos ay isinara ang kaniyang pinapasadahang report. Sumandal siya sa kaniyang upuan at napatitig rito.“What do you want?” nakakunot ang noong tanong niya rito at pagkatapos ay muli na namang napatitig sa mga galos nito. Nadi- distract siya habang nakatingin sa mga ito at hindi na niya magawang iiwas pa ang kaniyang tingin mula sa mga iyon. Bakit ba kasi may galos ang mga ito? Saan nito nakuha ang mga iyon? Teka, bakit ano bang pakialam niya rito? Hindi ba at galit siya rito pero bakit tila ba nag- aalala siya rito?Napapikit siya at pagkatapos ay napailing. Ano bang iniisip niya at ano bang pumasok sa utak niya at kung ano- ano ang iniisip niya. Nahilot tuloy siya ng kaniyang sentido ng wala sa oras ng mga oras na iyon. Epekto siguro iyon ng
Mabilis pa sa alas kwatro na nakauwi si Maxene sa bahay nila. Pagkapasok na pagkapasok niya agad doon ay agad ipina-lock ang gate at takot na takot na pumasok sa loob.Kaagad niyang hinanap ang kanyang mga anak na noon ay naglalaro pala sa silid sa itaas. Nang makita siya ni Dorie na pumasok ay bahagya itong nagulat. “Maam, na-nandito na po kayo kaagad? Hindi po ba at halos kaalis niyo lang?” tanong nito sa kaniya na puno ng pagtataka.Sinulyapan niya naman ito at pagkatapos ay tinanguan. “Oo, may nangyari kasi. At gusto ko sana Dorie na i-empake mo na ngayon din ang mga gamit ng dalawa. Aalis na ulit tayo ngayon din.” sabi niya rito.Kung kanina ay pagtataka lamang ang mababanaag sa mukha ni Dorie nang mga oras na iyon ay napalitan ito ng matinding pagkagulat. Nakita niyang ibinuka nito ang bibig at pagkatapos ay isinara, marahil ay gusto nitong magtanong ngunit hindi na lamang nito itinuloy iyon at pagkatapos ay tumango sa kaniya at nagpaalam.Agad naman siyang lumapit sa kanyang mg
Hinalikan ni Maxene ang kanyang dalawang anak at pagkatapos ay nilingon niya si Dorie. “Ikaw na muna ang bahala sa kanila ha?” sabi niya rito. Mabilsi naman itong tumango sa kaniya. “Opo, maam makakaasa po kayo na aalagaan ko po sila.” sagot nito sa kaniya. Dahil doon ay mabilis siya tumango at pagkatapos ay tumayo at lumabas na nang pinto at pagkatapos ay dumiretso na siya sa may labas kung saan ay nakaabang na ang kotseng sasakyan. Iyon pa lang ang pangalawang araw niya na dumating sa bansa. Sa katunayan nga ay wala sana siyang planong umuwi ng Pinas kung hindi nga lang ikakasal si Vena kaya napilitan siyang umuwi para dumalo. Isa pa ay halos ilang taon na rin naman silang hindi nagkikita nito kaya madami rin naman silang kailangang pagkwentuhan. Kaya lang, nung nasa kalagitnaan na siya ng kanyang byahe ay bigla na lamang nagkaroon ng traffic jam kaya halos dalawang oras siyang na-stuck sa traffic. Idagdag pa na lowbat na pala ang kanyang cellphone kaya hindi siya makatawag sa kan
NAPANGITI si Vena nang makita niya ang repleksiyon niya sa salamin. Halata rin sa kanyang mukha ang saya niya dahil sa araw na iyon ay muli silang ikakasal ni Andrei pero ngayon ay sa simbahan na kung saan ay dadalo ang lahat ng kaibigan at mga kakilala nila hindi katulad noong una nilang kasal na wala man lang silang kabisi-bisita. Habang nakatitig siya sa kanyang sarili ay hindi niya maiwasang hindi mapangiti dahil parang kailan lang ay hinahabol niya lamang si Andrei ngunit ngayon ay ikakasal na sila sa pangalawang pagkakataon. Idagdag pa na mayroon na rin silang anak ngayon na isang buwang gulang pa lamang. Walang salitang makakapaglarawan ng kasiyahang nararamdaman niya sa mga oras na iyon pero ganun pa man ay hindi pa rin niya maiwasang malungkot. Ikakasal siya pero hindi man lang nakita ng kanyang Kuya Vin kung gaano siya kasaya na natagpuan na niya ang lalaking mamahalin at magmamahal sa kaniya. Noong panahong malaman niya na wala na ang Kuya Vin niya at hindi na nakita pa a
ISANG buwan na ang nakalipas simula nang makalabas si Vena mula sa ospital. Nakalabas na rin ang kanyang Kuya Luke at halos naghilom na rin ang sugat sa balikat nito, ngunit hanggang sa mga oras na iyon ay wala pa rin siyang balita kung nasaan si Andrei.Isang buwan niya na itong hinahanap ngunit hindi niya ito makita. Walang maisagot ang mga kaibigan at mga kapatid niya maging ang Daddy niya kung nasaan ito. Napatigil siya sa kanyang ginagawa nang muli niya itong maalala, isang buwan na itong nawala na parang isang bula.Walang sagot at walang kumpirmasyon kung ano ang tunay na nangyari rito, walang gustong magsabi sa kaniya kung nasaan ito o kung ano ang kalagayan nito para kahit papano naman sana ay maibsan ang pag-aalala niya. Pinuntahan na niya ang bahay ng mga kaibigan nito ngunit wala silang isinagot sa kaniya.Maging ang Daddy ni Andrei ay hindi masabi sa kaniya kung nasaan nga ba talaga ito at halos tuyong-tuyo na ang utak niya sa kakaisip kung nasaan ito. Pilit niya na laman
Nanginginig pa rin ang mga kamay ni Vena habang nakaupo sa isang bench sa labas ng ICU. mabuti na lamang at naisugod kaagad si Andrei sa ospital kaya lamang ay marami ng dugo ang nawala sa kaniya. Doon sa ospital ay naabutan niya ang kanyang Kuya Thirdy kung saan ay mahigpit siyang niyakap nito.Hindi lamang si Andrei ang nasa kritikal na kondisyon kundi maging ang Kuya Luke niya pala ay nabaril ni Ceazar sa balikat at ayon kay Thirdy ay medyo marami rin daw dugong nawala rito. Kanina pa siya nakaupo doon at hinihintay na may lumabas na doktor mula sa loob ngunit halos ilang oras na ang lumipas ay wala pa rin kahit isa ang lumalabas.Dahil rito ay hindi niya maiwasang hindi mag-alala. Napatayo siya mula sa kanyang pagkakaupo at pagkatapos ay nagpalakad-lakad sa harap ng ICU mismo.“Vena umupo ka muna. Huwag kang masyadong mag-alala.” sabi sa kaniya ng Kuya Thirdy niya ngunit hindi niya ito pinakinggan.Hindi niya maiwasang mag-alala at isa pa ay hindi niya maiwasang hindi tanungin ang
Napahawak sa kanyang sugat si Luke at pagkatapos ay napapikit ng mariin. Ramdam na ramdam niya ang paglabas ng dugo mula doon at nararamdaman niya rin na tila ba nag-uumpisa ng mamanhid ang balikat niya. Sa madilim na paligid ay hindi niya maiwasang hindi magtanong kung iyon na nga ba ang magiging katapusan niya.Hindi niya maiwasang hindi makaramdam ng poot kay CEazar, kaya niya ito hinabol ay dahil gusto niya itong tanungin kung bakit nito ginagawa ang lahat ng iyon. Hindi niya matanggap sa sarili niya na ganun ang ginagawa nito sa kabila ng lahat ng kabaitan na ipinakita nito sa kanilang lahat na kapatid nito.Gusto niyang marinig mismo sa bibig nito ang dahilan dahil pakiramdam niya ay pinaglaruan sila nito, napakalaking betrayal ang ginawa nito. Pinilit niyang bumangon mul sa kanyang kinahihigaan. Hindi siya papayag na doon na siya mamamatay. Hindi siya papayag, marami pa siyang pangarap at higit sa lahat ay kailangan niyang makaharap pang muli si Ceazar kung may pagkakataon pa.
“What? Wala sila sa loob? Walang tao sa loob?” takang-takang tanong ni Finn sa kanila ni Luke.Napakuyom lamang ang mga kamay niya at pagkatapos ay hindi siya nakasagot. “That’s impossible.” dagdag pa nito. Napakaimposible nga naman talaga na wala sila doon at ayon pa kay Luke ay puro pader na raw iyon at wala man lang kabinta-bintana sa loob kaya wala silang posibleng lalabasan.Mas lalo pang napakuyom ang mga kamay dahil sa matinding galit.“Baka wala talaga sila sa loob?” tanong naman ni Thirdy pero napailing siya.“Imposible iyon dahil narinig namin na kausap lang ni CAthy kanina si Ceazar bago kami umatake.” sagot naman niya rito.Ilang sandali na namayani ang katahimikan sa pagitan nila nang bigla na lamang basagin ni Finn iyon.“Kung puro pader na angdalawang kwarto na pinasok mo, wala silang ibang lalabasan kung hindi ang isang hidden door.” sabi nito.“Pero malabo din iyon. Wala akong nakitang kahina-hinalang siwang sa mga pader isa pa ay sementado ang mga iyon.” mabilis nama
“Ano?!” malakas na sigaw ni Ceazar dahil sa isinigaw ng tauhan niya. Magsasalita pa sana siyang muli nang bigla na lamang silang nakarinig ng sunod-sunod na putok ng baril kaya agad niyang binitawan si Cathy na ng mga oras na iyon ay wala ng malay dahil sa sakal niya. Mabilis na isinara ng kanyang mga tauhan ang pinto at siya naman ay kaagad na tumakbo sa kanyang kwarto at upang kuhanin ang baril niya. Shit! Mura niya sa kanyang isip habang nag-aapura. Mabilis niyang hinanap ang susi ng silid ni Vena at pumasok doo at naabutan niya itong tulog sa kama. Hindi na siya nag-aksaya pa ang oras at mabilis na binuhat ito. Mabuti na lamang at hindi ito nagising dahil sa ginawa niyang pagbuhat. Marahil ay dahil sa sakit na nararamdaman nito sa ginawa niya kanina. Nang mga oras na iyon ay nakaramdam siya ng guilt dahil sa ginawa niya rito ngunit wala siyang pagpipilian. Isa pa ay ito naman ang may kasalanan. Mabilis niyang tinungo ang kanyang silid at ini-lock iyon at pagkatapos ay inilapag s
Halos ala-una na nga ng madaling araw nang makarating sina Andrei kung saan di umano itinago ni Ceazar si Vena. Medyo sa malayo sila pumwesto dahil baka mapansin ng mga tauhan ni Ceazar na may mga tao ngunit ang buong lugar ay pinalibutan na nila.Tanging si Cathy lamang ang lumapit sa mismong lugar dahil nga kilala naman siya ng mga tauhan ni Ceazar. Isa pa ay nakiusap ito na baka pwede raw na kausapin niya muna ito bago sila gumawa ng hakbang at may dala-dala itong maliit na chip para marinig nila ang magiging usapan nila.Kahit papano ay ayaw pa rin nitong masaktan si Ceazar sa kabila ng mga sakit na ibinigay at ang pagtalikod nito sa kanilang dalawa ng nagpanggap na si Vin. Kapag hindi ito pumayag na makipagkooperasyon ito ay tyaka sila gagawa ng hakbang. Sumandal siya sa kanyang kinauupuan at tumitig sa kadiliman na nasa kanilang harapan.…Napalunok si Cathy nang maiparada niya ang kanyang sasakyan sa harap ng pinagtataguan ni Ceazar. Ilang beses siyang humugot ng malalim na hin