ito na po muna, bawi po ako bukas:) may dalaw ho kasi ang otor pasensiya na po^___^V
Maghapon na hinintay ni Vena si Andrei upang makipag- usap, upang tuluyan na itong tanungin kung bakit nito iyon gnawa sa kaniya ngunit ultimo anino nito ay hindi niya nakita. Simula kagabi nang umalis ito ay hindi pa rin ito bumabalik ay wala siyang ideya kung nasaan ito ng mga oras na iyon.Hindi siya lumabas ng silid at nanatili lamang siya doon. Nagkulong siya maghapon at wala siyang ginawa kundi ang mag- isip. Nagpa- akyat na lamang siya ng pagkain sa tagalinis nila doon dahil wala talaga siyang mood na bumaba. Halos ayaw nga rin na pumasok ng pagkain sa bunganga niya at ang tanghalian niya kanina ay halos hindi niya naman nagalaw.Nahiga lang siya sa kama maghapon at nag- isip ng mga itatanong niya kay Andrei ngunit hanggang sa mga oras naman na iyon ay hindi pa rin dumarating si Andrei.Alas syete na naman ng gabi at wala pa rin ito. Napabuntung- hininga siya at pagkatapos ay napakrus ng kaniyang kamay sa kaniyang dibdib. Anong oras kaya nito balak na umuwi? O may balak kaya it
Hindi napigilan ni Andrei ang hindi mapaungol ng mga oras na iyon. Her touch made him aroused, at sa mga oras na iyon ay halos gusto niya nang punitin ang suot nitong damit upang madali na siyang makapasok rito ngunit alam niya na hindi niya iyon pwedeng gawin.Hinawakan niya ang balikat nito upang patigilin ito sa paghalik sa kaniya. Sa malamlam na ilaw na galing sa poste ng ilaw ay nakita niya ang pagkadismaya sa mukha nito dahil sa ginawa niya. Bigla na lamang niyang hinawakan ang kamay nito katulad ng ginawa nito kanina sa kaniya at pagkatapos ay siya naman ang humila rito.“Where are we going?” narinig niyang tanong nito habang hila- hila niya ito.Hindi niya ito sinagot bagkus ay mabilis niyang inilabas ang susi ng kaniyang kotse sa knaiyang bulsa. Gusto niya mang angkinin ito roon ng mga oras na iyon ay mas gugutuhin niya pa rin namang sa kama niya gawin iyon para kahit papano ay hindi naman pangit tingnan masyado.Nahanap niya rin naman kaagad ang kotse niya at pagkatapos ay p
Naibagsak ni Andrei ang kaniyang katawan sa kama, sa tabi ng babaeng kinaniig niya. Kung susumahin ay halos nakatatlong round yata sila dahil hindi ito pumayag na hindi ito masiyahan. Sa mga oras na iyon ay habol- habol niya ang knaiyang paghinga at ramdam na ramdam na niya ang knaiyang pagod. Siguro naman ay nasiyahan na ito doon. Halos ang epekto ng alak sa kaniya na nainom niya ay naipawis na niya yata lahat. Napapikit siya, hindi na niya pinag- abalahan pa ang magbihis dahil talaga namang pagod na pagod na siya. Naramdaman niya ang pagyakap sa kaniya ng babae na hindi na lamang niya pinansin at itinuloy ang pagtulog niya. —------------------ Biglang naalimpungatan si Vena at pagkatapos ay napaayos ng upo. Hindi na niya namalayan na nakatulog na pala siya at pagkatapos ay napatingin sa orasan. Napahilot siya sa kaniyang sentido nang makita niya kung anong oras na. Alas singko y medya na ng madaling araw. Hindi niya inaasahan na makakatulog siya. Kaagad siyang tumayo mula sa ki
Patuloy ang pag- agos ng luha sa kaniyang mga luha habang nakasalampak sa sahig. Ngayon ay unti- unti nang lumilinaw sa kaniya ang lahat kung bakit ito galit na galit sa kaniya. Dahil sa pinilit daw di umano niya ang kaniyang ama na ipakasal ito sa kaniya samantalang ni hindi nga alam ng kaniyang ama na may gusto siya rito.Paano nito nasabi iyon? Ni kahit nga isang kapatid niya ay walang nakakaalam ng matinding pagkagusto niya rito kaya hindi niya alam kung ano ang sinasbai nito. At kompanya? Major stock holder ang kaniyang ama sa kompanya ng ama nito? Ngayon nga lang niya narinig iyon tapos ay siya ang sinasisi nito.Wala siyang alam sa sinasabi nito at ang kaniyang ama lang ang tumawag sa kaniya para iimporma sa kaniya na magpapakasal na daw di umano sila ni Andrei. Sa mga oras na iyon ay umahon ang galit niya sa knaiyang ama. Nasisiguro niya na ito ang may pakana ng lahat.Hindi naman niya iyon hininling rito na gawin nito ang bagay na iyon at isa pa, paano kaya nito nalaman na ma
Pabagsak na naupo si Vena sa kanilang sofa. Hindi pa rin siya umuuwi at kababa niya lang galing sa taas. Talagang sinadya ng kaniyang ama na iwanan ang cellphone nito dahil alam na alam siguro nito na tatanungin niya ito. Hindi niya maiwasan na hindi mapapiling. Napakatalino talaga ng kaniyang ama kahit kailan.Akala pa naman niya ay hindi nito gagamitin ang pagiging matalino nito sa kaniya dahil akala niya ay siya ang pinaka- paborito nito ngunit nagkakamali pala siya. Sa apat na kapatid niyang nauna ay hindi nito pinakikialaman ang buhay pag- ibig ng mga ito o kung meron man o wala. Samantalang siya na nanahimik ay ginawa nito iyon sa kaniya.Hindi niya napigilan ang mapatampal sa kaniyang noo ng wala sa oras. Bakit ba kasi hindi man lang siya nagtaka o nagtanong at basta na lamang siya pumayag sa kasal. Ni hindi nga niya nakita si Andrei noon bago pa man ang kasal nila. Kaya pala ito nakainom nang araw mismo ng kasal nila dahil ganun pala ang tunay na nangyari habang wala siyang ka
Pagdating ni Vena sa bahay nila ni Andrei ay eksaktong nasa kusina ito at ipnaghahanda ng pagkain ng kasambahay nila. Dahil nga sa naisip niya kanina ay buo na talaga ang desisyon niya. Sayang naman ang pagpapakasal nila kung ganito lang sila palagi, baka pwede pa silang mag- umpisa.Inagaw niya ang hawak na plato sa kasambahay nila at pagkatapos ay sinabing siyang na lamang ang maghahanda ng pagkain rito. Nakatalikod si Andrei sa kanila isa pa ay nagbabasa ito ng dyaryo at mukhang hindi pa siya nito napapansin. Agad namang tumango ang kasambahay nila at pagkatapos ay umalis na mula doon.Isang ngiti ang pilit niyang pinaguhit sa knaiyang mga labi. Kailangan niyang gawin ang lahat ng iyon para sa pagsasama nila ni Andrei. Kaagad niyang binitbit ang plato kung saan nakalagay ang pritong itlog, hotsog, bacon at tocino. Inilapag niya ito sa lamesa na dahilan kung bakit nag- angat ng ulo si Andrei. Nang makita siya nito ay kaagad na sumama ang mukha nito sa kaniya at pagkatapos ay ibinag
“What?!” napasigaw na tanong ni Sam kay Vena.Nasa bahay siya ni Sam nang araw na iyon. Mabuti na lamang at nakauwi na ito ng Pilipinas matapos ang bakasyon nito. Akala nga niya ay wala na itong planong umuwi at doon na ito titira kasama ni Maxene pero akala niya lang pala iyon.Napahilot siya sa kaniyang sentido nang marinig niya ang reaksiyon ni Sam. kahit sino naman siguro ay magiging ganuon din ang reaksiyon kapag nalaman niya ang kwinento niya rito. Sino ba naman ang mag- aakalang ang isang Vena Silvestre ay magpapakasal na lang ng basta- basta and take note, sa lalaking hindi naman nila kilala dahil hindi niya naman pinakilala ito sa mga ito.Siya nga mismo ay halos hindi niya ito maaya na makipag- date sa kaniya tapos ipapakilala niya pa sa mga ito?“Anong pumasok sa utak mo Vena at ginawa mo iyon? At pumayag ka talaga?” hindi makapaniwalang tanong sa kaniya ni Sam. “normal ka pa ba?” dagdag pa nitong tanong sa kaniya at pagkatapos ay tinapik- tapik ang pisngi niya.Bigla naman
Pasulyap- sulyap si Vena sa kaniyang suot na relo ng hapong iyon. Kanina pa niya inaantay si Andrei na dumating upang salubungin niya sana ngunit hanggang sa mga oras na iyon ay wala pa rin ito. Hindi niya tuloy maiwasang hindi mapaisip kung nag- overtime ba ito sa trabaho at hanggang sa mga oras na iyon ay wala pa rin ito.Kanina pa rin nakaalis ang stay out nilang kasambahay ngunit hanggang sa mga oras na iyon ay wala pa rin ito. Pinag- isipan niyang mabuti ang desiyon niya na mapaibig si Andrei. Alam niyang tao lang din ito at nasisiguro niya na kapag nakita nito ang effort niya ay baka sakaling lumambot din ang puso nito sa kaniya.Halos maghapon niyang inisip ang sinabi sa kaniya ni Sam kaninang umaga ngunit buo na talaga ang desisyon niya. Wala siyang balak i- give up si Andrei. Selfish na kung selfish pero buo na talaga ang desisyon niya. Napakaraming masasakit na na salita ang napagtiiisan niya galing rito at ngayon pa ba siya susuko?Ang pagsuko ay wala sa bokubolaryo ni Vena
AGAD NA lumayo muna si Finn kina Zake para nga sagutin ang tawag ni Beatrice ang kanyang girlfriend. Hindi niya akalain na tatawag ito ng mga oras na iyon. Hindi pa man niya naibubuka ang kanyang bibig upang magsalita ay narinig na niya ang tinig ni Beatrice sa kabilang linya. “Baby, will you come pick me up at the airport later?” malambing na tanong nito sa kaniya.Ilang sandali pa nga ay agad na nagsalubong ang mga kilay niya bigla nang ma-realize niya ang sinabi nito, sunduin? Sa airport? Bakit? Uuwi na ba ito ng bansa? Hindi ba at ang sabi nito ay mga next month pa ito uuwi? Bakit parang napaaga yata? “Baby, are you still there?” muli nitong tanong sa kaniya nang hindi niya magawang sumagot sa tanong nito.“Ah, yes. Bakit parang napaaga yata ang uwi mo? Akala ko ba next month pa?” hindi niya naiwasang itanong dito dahil sa gulat na rin niya.Sa kabilang banda ay napanguso naman si Beatrice nang marinig niya ang sinabi ni Finn. “hindi ka ba masaya baby na umuwi na ako? Hindi mo ba
Mabilis pa sa alas kwatro na nakauwi si Maxene sa bahay nila. Pagkapasok na pagkapasok niya agad doon ay agad ipina-lock ang gate at takot na takot na pumasok sa loob.Kaagad niyang hinanap ang kanyang mga anak na noon ay naglalaro pala sa silid sa itaas. Nang makita siya ni Dorie na pumasok ay bahagya itong nagulat. “Maam, na-nandito na po kayo kaagad? Hindi po ba at halos kaalis niyo lang?” tanong nito sa kaniya na puno ng pagtataka.Sinulyapan niya naman ito at pagkatapos ay tinanguan. “Oo, may nangyari kasi. At gusto ko sana Dorie na i-empake mo na ngayon din ang mga gamit ng dalawa. Aalis na ulit tayo ngayon din.” sabi niya rito.Kung kanina ay pagtataka lamang ang mababanaag sa mukha ni Dorie nang mga oras na iyon ay napalitan ito ng matinding pagkagulat. Nakita niyang ibinuka nito ang bibig at pagkatapos ay isinara, marahil ay gusto nitong magtanong ngunit hindi na lamang nito itinuloy iyon at pagkatapos ay tumango sa kaniya at nagpaalam.Agad naman siyang lumapit sa kanyang mg
Hinalikan ni Maxene ang kanyang dalawang anak at pagkatapos ay nilingon niya si Dorie. “Ikaw na muna ang bahala sa kanila ha?” sabi niya rito. Mabilsi naman itong tumango sa kaniya. “Opo, maam makakaasa po kayo na aalagaan ko po sila.” sagot nito sa kaniya. Dahil doon ay mabilis siya tumango at pagkatapos ay tumayo at lumabas na nang pinto at pagkatapos ay dumiretso na siya sa may labas kung saan ay nakaabang na ang kotseng sasakyan. Iyon pa lang ang pangalawang araw niya na dumating sa bansa. Sa katunayan nga ay wala sana siyang planong umuwi ng Pinas kung hindi nga lang ikakasal si Vena kaya napilitan siyang umuwi para dumalo. Isa pa ay halos ilang taon na rin naman silang hindi nagkikita nito kaya madami rin naman silang kailangang pagkwentuhan. Kaya lang, nung nasa kalagitnaan na siya ng kanyang byahe ay bigla na lamang nagkaroon ng traffic jam kaya halos dalawang oras siyang na-stuck sa traffic. Idagdag pa na lowbat na pala ang kanyang cellphone kaya hindi siya makatawag sa kan
NAPANGITI si Vena nang makita niya ang repleksiyon niya sa salamin. Halata rin sa kanyang mukha ang saya niya dahil sa araw na iyon ay muli silang ikakasal ni Andrei pero ngayon ay sa simbahan na kung saan ay dadalo ang lahat ng kaibigan at mga kakilala nila hindi katulad noong una nilang kasal na wala man lang silang kabisi-bisita. Habang nakatitig siya sa kanyang sarili ay hindi niya maiwasang hindi mapangiti dahil parang kailan lang ay hinahabol niya lamang si Andrei ngunit ngayon ay ikakasal na sila sa pangalawang pagkakataon. Idagdag pa na mayroon na rin silang anak ngayon na isang buwang gulang pa lamang. Walang salitang makakapaglarawan ng kasiyahang nararamdaman niya sa mga oras na iyon pero ganun pa man ay hindi pa rin niya maiwasang malungkot. Ikakasal siya pero hindi man lang nakita ng kanyang Kuya Vin kung gaano siya kasaya na natagpuan na niya ang lalaking mamahalin at magmamahal sa kaniya. Noong panahong malaman niya na wala na ang Kuya Vin niya at hindi na nakita pa a
ISANG buwan na ang nakalipas simula nang makalabas si Vena mula sa ospital. Nakalabas na rin ang kanyang Kuya Luke at halos naghilom na rin ang sugat sa balikat nito, ngunit hanggang sa mga oras na iyon ay wala pa rin siyang balita kung nasaan si Andrei.Isang buwan niya na itong hinahanap ngunit hindi niya ito makita. Walang maisagot ang mga kaibigan at mga kapatid niya maging ang Daddy niya kung nasaan ito. Napatigil siya sa kanyang ginagawa nang muli niya itong maalala, isang buwan na itong nawala na parang isang bula.Walang sagot at walang kumpirmasyon kung ano ang tunay na nangyari rito, walang gustong magsabi sa kaniya kung nasaan ito o kung ano ang kalagayan nito para kahit papano naman sana ay maibsan ang pag-aalala niya. Pinuntahan na niya ang bahay ng mga kaibigan nito ngunit wala silang isinagot sa kaniya.Maging ang Daddy ni Andrei ay hindi masabi sa kaniya kung nasaan nga ba talaga ito at halos tuyong-tuyo na ang utak niya sa kakaisip kung nasaan ito. Pilit niya na laman
Nanginginig pa rin ang mga kamay ni Vena habang nakaupo sa isang bench sa labas ng ICU. mabuti na lamang at naisugod kaagad si Andrei sa ospital kaya lamang ay marami ng dugo ang nawala sa kaniya. Doon sa ospital ay naabutan niya ang kanyang Kuya Thirdy kung saan ay mahigpit siyang niyakap nito.Hindi lamang si Andrei ang nasa kritikal na kondisyon kundi maging ang Kuya Luke niya pala ay nabaril ni Ceazar sa balikat at ayon kay Thirdy ay medyo marami rin daw dugong nawala rito. Kanina pa siya nakaupo doon at hinihintay na may lumabas na doktor mula sa loob ngunit halos ilang oras na ang lumipas ay wala pa rin kahit isa ang lumalabas.Dahil rito ay hindi niya maiwasang hindi mag-alala. Napatayo siya mula sa kanyang pagkakaupo at pagkatapos ay nagpalakad-lakad sa harap ng ICU mismo.“Vena umupo ka muna. Huwag kang masyadong mag-alala.” sabi sa kaniya ng Kuya Thirdy niya ngunit hindi niya ito pinakinggan.Hindi niya maiwasang mag-alala at isa pa ay hindi niya maiwasang hindi tanungin ang
Napahawak sa kanyang sugat si Luke at pagkatapos ay napapikit ng mariin. Ramdam na ramdam niya ang paglabas ng dugo mula doon at nararamdaman niya rin na tila ba nag-uumpisa ng mamanhid ang balikat niya. Sa madilim na paligid ay hindi niya maiwasang hindi magtanong kung iyon na nga ba ang magiging katapusan niya.Hindi niya maiwasang hindi makaramdam ng poot kay CEazar, kaya niya ito hinabol ay dahil gusto niya itong tanungin kung bakit nito ginagawa ang lahat ng iyon. Hindi niya matanggap sa sarili niya na ganun ang ginagawa nito sa kabila ng lahat ng kabaitan na ipinakita nito sa kanilang lahat na kapatid nito.Gusto niyang marinig mismo sa bibig nito ang dahilan dahil pakiramdam niya ay pinaglaruan sila nito, napakalaking betrayal ang ginawa nito. Pinilit niyang bumangon mul sa kanyang kinahihigaan. Hindi siya papayag na doon na siya mamamatay. Hindi siya papayag, marami pa siyang pangarap at higit sa lahat ay kailangan niyang makaharap pang muli si Ceazar kung may pagkakataon pa.
“What? Wala sila sa loob? Walang tao sa loob?” takang-takang tanong ni Finn sa kanila ni Luke.Napakuyom lamang ang mga kamay niya at pagkatapos ay hindi siya nakasagot. “That’s impossible.” dagdag pa nito. Napakaimposible nga naman talaga na wala sila doon at ayon pa kay Luke ay puro pader na raw iyon at wala man lang kabinta-bintana sa loob kaya wala silang posibleng lalabasan.Mas lalo pang napakuyom ang mga kamay dahil sa matinding galit.“Baka wala talaga sila sa loob?” tanong naman ni Thirdy pero napailing siya.“Imposible iyon dahil narinig namin na kausap lang ni CAthy kanina si Ceazar bago kami umatake.” sagot naman niya rito.Ilang sandali na namayani ang katahimikan sa pagitan nila nang bigla na lamang basagin ni Finn iyon.“Kung puro pader na angdalawang kwarto na pinasok mo, wala silang ibang lalabasan kung hindi ang isang hidden door.” sabi nito.“Pero malabo din iyon. Wala akong nakitang kahina-hinalang siwang sa mga pader isa pa ay sementado ang mga iyon.” mabilis nama
“Ano?!” malakas na sigaw ni Ceazar dahil sa isinigaw ng tauhan niya. Magsasalita pa sana siyang muli nang bigla na lamang silang nakarinig ng sunod-sunod na putok ng baril kaya agad niyang binitawan si Cathy na ng mga oras na iyon ay wala ng malay dahil sa sakal niya. Mabilis na isinara ng kanyang mga tauhan ang pinto at siya naman ay kaagad na tumakbo sa kanyang kwarto at upang kuhanin ang baril niya. Shit! Mura niya sa kanyang isip habang nag-aapura. Mabilis niyang hinanap ang susi ng silid ni Vena at pumasok doo at naabutan niya itong tulog sa kama. Hindi na siya nag-aksaya pa ang oras at mabilis na binuhat ito. Mabuti na lamang at hindi ito nagising dahil sa ginawa niyang pagbuhat. Marahil ay dahil sa sakit na nararamdaman nito sa ginawa niya kanina. Nang mga oras na iyon ay nakaramdam siya ng guilt dahil sa ginawa niya rito ngunit wala siyang pagpipilian. Isa pa ay ito naman ang may kasalanan. Mabilis niyang tinungo ang kanyang silid at ini-lock iyon at pagkatapos ay inilapag s