Ilang minuto na ang nakalipas nang matapos ang tawag ngunit nananatili pa ring nakatitig siya sa kaniyang cellphone. Tila nanginginig ito. Nang mga oras na iyon ay hindi niya alam kung ano nga ba ang kaniyang mararamdaman. Tila siya nae- excite na kinakabahan na medyo nalilito dahil paano nangyari iyon?Bakit bigla- bigla na lamang siyang ikakasal at kay Andrei pa? Paano nangyari iyon? Sa mga oras na iyon ay wala pa siyang clue kung paano nangyari iyon. Bigla naman siyang napaisip. Hindi kaya pinuntahan siya sa bahay nila at na- realize nito na siya ang mahal nito at pagakatapos ay hiningi na nito kaagad ang kamay niya sa kaniyang Daddy?Ganun kaya? Dahil sa kaniyang naisip ay hindi niya maiwasan ang hindi kiligin. Hindi kaya biglang nagbago ang ihip ng hangin? Sa mga oras na iyon ay tila nakaramdam siya ng matinding kagustuhan na umuwi ng Pilipinas. Hindi na siya mag- aaksaya pa ng oras na manatili doon dahil baka mamaya ay muli pang magbago ang isip ng mahal niyang Andrei.—--------
Isang katok ang narinig ni Vena. kagigising niya lang ng mga oras na iyon at nakahiga pa siya sa kaniyang kama. Madilim na rin sa labas dahil naiwan niyang bukas ang bintana niya kanina at hindi niya na nagawang isara. Napatagal pala ang tulog niya ng hindi niya inaasahan, marahil ay sa sobrang pagod talaga niya.Nang mga oras din na iyon ay ramdam na niya ang pagkalam ng sikmura niya. Hindi rin kasi siya gaanong nakakain ng maayos sa kaniyang byahe kanina. Akmang magsasalita pa lamang sana siya nang bigla na lamang bumukas ang pinto at inuluwa nito si Ceazar.Nakasuot pa ito ng long- sleeve na nakatupi hanggang sa siko nito at halatang- halata na halos kagagaling lamang nito sa opisina. Ano naman kaya ang kailangan nito sa kaniya? Napatitig siya rito at inantay na magsalita ito. Pagkatapos nitong isara ang pinto ay sumandali ito doon at pagkatapos ay ibinulsa ang kaniyang mga kamay.“We will having a dinner tonight with the Samaniego family.” sabi nito habang nakatitig sa kaniya.Pag
Eksaktong alas syete ng gabi nang bumaba si Vena sa kanilang sala. Hindi na niya hinintay pa na tawagin siya mula sa kaniyang silid at siya na mismo ang nagkusa upang bumaba. Gusto niya na pagpasok na pagpasok pa lamang ni Andrei sa bahay nila ay makita na nito kaagad ang kagandahan niya.Nas kalagitnaan na siya ng hagdan pababa nang biglang sabay- sabay na naglingunan ang mga kapatid niya sa kaniya na nasa sala at harap- harap na nakaupo. Kumpleto ang mga ito mula sa paborito niyang Kuya ang panganay hanggang kay Ceazar. Ang kanilang ama ay naroon din.Kitang- kita sa mga mata ng mga ito ang paghanga habang natingin sa kaniya. Sino ba naman ang hindi hahanga e sobrang ganda niya.Napangisi siya ng makita ang mga itsura ng mga ito pagkakita sa kaniya at halatang gulat na gulat sa suot niya. Ang kaniyang ama ang unang nagsalita.“Kung ganiyan lagi ang sinusuot mo.” komento nito sa kaniya.Napaingos naman siya at pagkatapos ay pinahaba niya ang kaniyang nguso. Paano ba naman ay nakasuo
“Gusto ng anak ko na wala sanang ibang bisita, bukod sa witness na dalawa lamang sa kasal.” sabi ng ama ni Andrei na narinig niya.Kasalukuyan pa rin silang nasa hapag kainan at kumakain ng mga oras na iyon. Sa totoo lang ay gusto na sana niyang magpaalam para umakyat na sa taas at magkulong na lamang sa silid niya ngunit alam niya na kailangan niya pa ring humarap sa mga ito.“Alam kong gusto niyo ng enggrandeng kasal sana pero iyon ang gusto niya.” narinig niyang dagdag pa nito.Wala siyang narinig na sagot mula sa mga kasama niya sa mesa ng mga oras na iyon, samantalang siya ay abalang kumakain ng kaniyang dessert. Sa isip- isip niya ay sinong matinong utak na papayag sa ganuong klase ng kasal na ni kaibigan ay walang iimbitahin. Hindi ba tila isa iyong secret wedding kapag nagkataon? Pero habang iniisip niya si Andrei ay bigla niyang nasabi na wala siyang pakialam kung dadalawa lamang ang gusto nitong maging witness sa kasal na mangyayari sa pagitan nila. Walang ibang mahalaga ku
“You may now kiss the bride.” saad ng Judge sa kanila ni Andrei.Katatapos lamang ng seremonya at tapos na rin silang pumirma ng kanilang marriage contract. Nang mga oras na iyon ay hindi saya ang nararamdaman niya kundi pagkadismaya. Araw ng kasal nila ng araw na iyon pero hindi man lang kakikitaan ng excitement sa kasal na namamagitan sa kanila.Tila ba tamad na tamad ito at walang gana, higit pa sa lahat ay nakainom ito. Kahit sino naman sigurong babae ay madidismaya kapag ganito ang groom ngunit ganun pa man ay pinilit niya ang maging kalmado. Pinilit niyang ngumiti sa harap ng mga taong kasama nila sa opisinang iyon.Pumihit siya upang humarap rito at ganun din ang ginawa nito. Walang ngiti sa mga labi nito ng mga oras na iyon at walang emosyon din ang mababakas sa mga mata nito. Nang mga oras na iyon ay hindi na niya alam pa kung ano ang gagawin niya at kung ano ang mararamdaman.May part na masaya naman siya dahil sa wakas ay kasal na sila ni Andrei ngunit may parte rin na nagu
Nakaupo si Vena sa ibabaw ng kama ni Andrei. Kanina pa siya sa silid na iyon. Sa totoo nga lang ay katatapos niya lang na maligo. Pagkapasok nila kanina sa silid na iyon ay naroon na agad ang mga gamit niya at nakasalansan na ang lahat sa cabinet na ni Andrei.Napansin niya na medyo kakaunti lang ang mga damit na ipinadala pala ng kaniyang ama dahil hindi niya nakita doon ang lahat ng mga damit niya. Pagkapasok niya kanina doon ay hindi na siya lumabas pa, nanatili siya doon ng ilang oras habang nakahiga at nagtatanong sa kaniyang isip.Ang bumungad sa kaniyang kanina doon ay ang larawan ni Andrei kasama ang girlfriend nito na nasa tabi ng kama. Nakapatong ito sa isang drawer at hindi niya alam kung bakit naroon pa rin iyon gayung kasal na sila. Ano ang ibig sabihin nun? Muli siyang napalingon doon.Bagay naman kung titingnan niya ang mga ito pero mas masasabi niya na mas bagay sila kaysa sa babaeng kasama nito sa larawan. Napahiga siya sa kama at napatitig sa orasan na nakasabit sa d
Tumulo ang luha mula sa mga mata ni Vena ng mga oras na iyon. Nalilito siya at naguguluhan. Tahimik na nakatitig siya kay Andrei habang bakas sa mukha nito ang galit.“You made me a situation na alam mong hindi ako makakatanggi. Anong klaseng utak ang meron ka?” malamig pa sa yelong turan nito at unti- unting humakbang papunta sa kaniya.Hindi siya nakagalaw mula sa kinauupuan niya dahil pakiramdam niya ay tila walang lakas ang mga kamay niya. Parang ayaw gumana ng utak niya at nananatiling naguguluhan pa rin ito.Hanggang sa tuluyang nasa harap niya na si Andrei at sa puntong iyon ay wala na itong suot na pang- itaas. Biglang bumilis ang tibok ng puso niya dahil halos isang dipa na lamang ang layo nito sa kaniya. Tumigil ito roon at pagkatapos ay humawak sa suot nitong belt at unti- unting tinanggal iyon.Napahigpit ang hawak niya sa bedsheet ng mga oras na iyon. Kung kanina bago ito dumating ang excitement ang nararamdaman niya ngayon ay hindi na, wala siyang ibang maramdaman kundi
Napapikit at napadaing si Vena hindi dahil sa luwalhati kundi dahil sa kirot ng ginawa nitong pagpasok sa sakaniya. Mas lalo pang nagtubig ang kaniyang mga mata at pagkatapos ay napahawak sa dibdib nito upang itulak ito paalis sa ibabaw niya ngunit sadyang mas malakas ito sa kaniya.Nagpatuloy ito sa pag- ulos, walang pakialam sa sakit na nararamdaman niya. Magkahalong kirot at hapdi, tila napunit muli ang kaniyang pagkababae ng mga oras na iyon. Napapikit siya habang nakahawak sa dibdib nito at pilit pa rin itong itinutulak. Nagmulat siya ng kaniyang mga mata. Hindi na niya kaya pang tiisin ang kirot na nararamdaman niya.“Please… stop…” halos pabulong na sambit niya dahil sa kirot.Ngunit sa halip na tumigil ito ay mas lalo pa nitong binilisan ang pagbayo at halos bumaon sa dibdib nito ang mga kuko ni Vena dahil sa matinding kirot hanggang sa naramdaman na lamang niya ang pagpuno ng mainit na katas sa kaloob- looban niya.Ilang minuto ang lumipas ay tuluyan na itong umalis sa ibabaw