Chapter 13.3

Tumulo ang luha mula sa mga mata ni Vena ng mga oras na iyon. Nalilito siya at naguguluhan. Tahimik na nakatitig siya kay Andrei habang bakas sa mukha nito ang galit.

“You made me a situation na alam mong hindi ako makakatanggi. Anong klaseng utak ang meron ka?” malamig pa sa yelong turan nito at unti- unting humakbang papunta sa kaniya.

Hindi siya nakagalaw mula sa kinauupuan niya dahil pakiramdam niya ay tila walang lakas ang mga kamay niya. Parang ayaw gumana ng utak niya at nananatiling naguguluhan pa rin ito.

Hanggang sa tuluyang nasa harap niya na si Andrei at sa puntong iyon ay wala na itong suot na pang- itaas. Biglang bumilis ang tibok ng puso niya dahil halos isang dipa na lamang ang layo nito sa kaniya. Tumigil ito roon at pagkatapos ay humawak sa suot nitong belt at unti- unting tinanggal iyon.

Napahigpit ang hawak niya sa bedsheet ng mga oras na iyon. Kung kanina bago ito dumating ang excitement ang nararamdaman niya ngayon ay hindi na, wala siyang ibang maramdaman kundi