KABANATA 5

Pumasok na nga sila sa loob at naunang maglakad si Bryan.

“umupo ka muna dyan at may kukunin lamang ako sa room ko” sabi nito at tuloy tuloy na naglakad papuntang kwarto nito.

sumunod naman si nathalie dito. At Habang naglalakad ay tumigil sya sandali. Lumingon sya ng lumingon kung saan-saang parte ng bahay na iyon. manghang mangha sya sa nakikita dahil ngayon lamang sya nakakita ng ganun kagandang bahay, higit pa ron ay napakalaki nito. Ang mga gamit ay magaganda, kumikinang tulad na lang ng Chandelier na nasa itaas , ngayon lamang sya nakakita ng ganoon sa personal.

"Napakaganda, hindi maipagkakailang mayaman si sir Bryan o ang pamilya nya. Sana ay magkaroon din ako ng ganitong bahay at mga kagamitan balang araw". Nakangiting sabi niya sa kanyang sarili

" Alam kong maganda ang bahay ko”

“ay tae ng kalabaw!” sigaw ni nathalie, Gulat na gulat sya dahil akala nya ay nasa kwarto pa ito

Bigla bigla na lang kasing sumusulpot ito at ang lakas pa ng boses pag nagsasalita dahilan para magulat si Nathalie na ikinakunot naman ng noo ni Bryan

“Nasosobrahan kana ba sa pagkakape mo ha? Oras oras kang nagugulat para kang matanda” iritang irita nitong sabi

‘pasensya na po sir, bigla po kase kayo sumulpot e” nahihiyang sagot niya

“kasalan ko bang magugulatin ka?” iritadong tanong nito.

dahil sa kahihiyan ay umiling iling na lang si Nathalie tanda ng kanyang pagsagot . Hindi naman talaga sya magugulatin pero bakit parang bawat tawag sa kanya nito ay palagi syang nagugulat.

“mukhang manghang mangha ka sa pamamahay ko, ngayon ka lang ba nakakita ng ganito kagandang bahay?” sarkastikong tanong nito sa kanya. Nanatiling tahimik si nathalie kaya sunod sunod ang salita nito

“Do you think you will have such a big and beautiful house and expensive things like this? Well Sa tingin ko hindi, kase paano mangyayare yun? Ganong nasa poder kita at maninilbihan lamang naman sa akin sa loob ng 20 years” mayabang na sabi pa nito na ikinalungkot naman ni Nathalie

Alam ni Nathalie na tama ang sinasabi nito, mahirap ngang mangyare iyon dahil bukod sa mahirap lang sya at hindi pa nakakapagtapos ng pag aaral, ay para rin syang makukulong ng 20 years dahil maninilbihan sya dito. Kung hindi dahil sa stepfather nya ay hindi sana mangyayare sa kanya ito. Napayuko na lamang sya sa isiping iyon. Nang bigla nanaman itong nagsalita

“well that’s enough, dahil papasok pa ako sa opisina. Pero bago tayo magkalimutan ay sasabihin ko pa ang rule number 5 ko”

Bumalik sa wisyo si Nathalie ng marinig iyon, hindi pa nga pala tapos yung rules nito kaya kinuha niya ang kanyang notebook at muling nakinig sa lalaki.

“Rule number 5, wag na wag mo akong gagalitin Nathalie". seryoso ang mukha nito

"Dahil masama akong magalit, hindi mo magugustuhan ang pwedeng mangyare sayo o pwede rin namang magustuhan mo ”. nakangisi pang dagdag nito

Kinabahan naman si Nathalie sa narinig dahil kahit alam naman nyang wala naman syang gagawing ikakagalit nito ay di rin mawala sa kanya ang mag alala para sa sarili. sapagkat hindi naman nya alam ang totoong ugali nito. pero kahit ganun ay nanatiling kalmado si Nathalie, at isinulat na lamang niya ang last rule na iyon.

" That's all, any questions?"

"Wala na po sir" Tugon niya dito

"Okay, I'm going to work today. kung may kailangan ka ay si Manong Richard na ang bahala. and yung mga damit na gagamitin mo kay manong Richard mo din kunin, sya ang nakakaalam ng lahat dito kaya sya na din ang tanungin mo kung saan ang magiging kwarto mo" pagpapatuloy nito

"okay po" sagot ni Nathalie

" and wait, magsimula kana maglinis ng bahay ko after mong mag ayos." at tuluyan na ngang umalis ito para pumasok sa opisina nya

"Bye po sir, ingat po sa trabaho"

hindi sya pinansin ng lalaki at patuloy itong naglakad palabas ng mansion. Nang makita ni Nathalie na nakaalis na nga ito ay nag simula nanamang tingnan ni Nathalie ang kabuuan ng mansion.

****

NATHALIE's POV

Napakaganda at napaka laki talaga ng bahay na ito. nakakamangha ang kabuuan para akong nasa palasyo. kailan kaya ako magkakaroon ng ganitong bahay?

Naku! kahit ata magtrabaho ako buong buhay ko hindi pa rin ako magkakaroon ng bahay na ganito. Lalo ngayon na 20 years masasayang ang buhay ko sa pagtatrabaho at pagsisilbe ko dito na wala namang bayad kahit piso. Ano kayang mangyayare sa akin dito? Hay, si lord na ang bahala sa akin. sana ay matapos na agad ang 20 years.

Nasaan na kaya si Manong Richard? Hindi ko kase alam kung saan ang magiging kwarto ko. Si sir Bryan naman kase hindi pa sya ang nagturo. hahah joke lang. Asan na kaya si Manong?

Nakarating na ako sa may kusina pero di ko pa rin makita si Manong kaya sumigaw ako at tinawag ang pangalan ni manong.

"ahm.. Manong Richard? asan po kayo?"

"manong Richard" tinawag ko pa habang naglalakad ako palabas ng pintuan ng bahay ngunit wala pa rin. Nasaan na kaya si manong?

"Manong Richaaaard" pag tawag kong muli ng mahaba sa pangalan nya

"Oy, Nathalie andito ako sa likod"

narinig kong boses ni manong sa likuran. hay salamat nandito lang pala sya sa garden nag gugupit ng mga halaman.

"nandito lang po pala kayo manong Richard hehe kanina ko pa po kase kayo hinahanap, akala ko po ay umalis kayo kase walang nasagot"

"Naku pasensya kana Nathalie, alam mo naman medyo umi-edad na hahaha kaya nagiging mahina na rin ang pandinig"

"naku hindi naman po , makisig pa nga po kayo e hehe"

pagbibiro ko kay manong hahah pero makisig pa din talaga si manong kahit halatang may edad na. Halatang Gwapo nung kabataan nya

"ha-ha-ha, mapagbiro ka din Nathalie. pero tama ka, kaya ko pa nga magbuhat ng mabibigat e hahah"

"kaya nga po manong, hindi pa po kayo matanda hehe"

"hay nambola ka pa ha-ha-ha" patawa tawang sabi ni manong Richard

"pero bakit mo pala ako hinahanap?"

"ah kase po manong sayo ko daw po itanong kung saan yung magiging kwarto ko at yung mga damit na gagamitin ko. Pasensya na manong wala kase akong kadala dalang mga damit dahil biglaan po yung punta ko dito"

hindi ko na sinabi ang dahilan kung bakit biglaan ang pagpunta ko dito. mukhang mabait naman si manong kaya naging komportable akong kausap sya pero kahit ganun, ayoko sabihin sa kanya ang dahilan ng pagiging katulong ko dito.

"ay oo nga pala, ibinilin na din yun sa akin ni Sir Bryan bago sya umalis kanina, nakalimutan ko lang dahil itinuloy ko lang itong ginagawa ko" ang tinutukoy ni manong ay ang pag aayos ng mga halaman dito sa garden.

"talagang pasensya ka na nathalie , mukhang mabilis na din makalimot ha-ha-ha". natatawang sabi ni manong richard, naalala ko tuloy ang lolo ko sa kanya.

"okay lang po yun manong Richard" nakangiti kong sabi

"halika Nathalie, ituturo ko muna sayo ang magiging kwarto mo at yung mga damit na gagamitin mo"

"Sige po manong tara na po para makapagsimula na rin ako"

At naglakad na nga kami papasok ng bahay. Habang naglalakad ay nagsasalita si manong

"Akala ko ay ayaw na ni sir Bryan ng kasambahay, dahil pinaalis na nya ang mga kasambahay dito nung nakaraan at ako lang ang itinira nya dahil siguro dito na ako tumanda hahaha. Pero bakit Ngayon naman ay kumuha ng panibago at higit sa lahat maganda at bata pa" Nakangiting sabi ni manong na ikinahiya ko naman.

"siguro ay gusto nya yung yung mas bata, dahil ang mga katulong dito dati ay maeedad na katulad ko ha-ha-ha" dagdag nito

"naku manong bata pa po kayo hehe"

"naku kahit hindi mo sabihin ay alam kong matanda na ako Ha-Ha-Ha, Pero saan mo pala nakita ang trabaho na ito? ang pagkakaalam ko kase ay di sya naghahanap ng katulong dahil ako lang ang pinaghahanap nya kapag gusto nya ng katulong dito sa mansion" nagtatakang tanong ni manong Richard

"ahhmm , mahabang kwento po manong e saka nakakahiya pong ikwento hehe kase panget po pakinggan ang dahilan kung bakit narito ako" Nakangiti kong sabi kay manong

"ganuun ba? Kung ano man ang dahilan mo kung bakit ka nandito ay nirerespeto ko iyon" sabi ni manong na halatang alam nyang may problema kung bakit ako nandito.

"Pero Wag ka mahihiya sa akin Nathalie, para mo na akong lolo na pwede mong sabihan kung may problema ka ha" dagdag ni Manong Richard at tinapik tapik ang braso ko at tuluyan syang naglakad

Nahihiya akong ikwento kay manong dahil baka kaawaan nya lang ako. Mabait si manong Richard, ngayon ko pa lang sya makakasama pero nararamdaman kong sa bahay na ito sya lang ang pwede kong mapagkatiwalaan at pagsabihan ng mga saloobin ko.

Nakarating kami sa isang kwarto, pumasok si manong at may kinuha sa kabinet.

"Pasok ka Nathalie, tingnan mo ito kung ayos lang ito sayo na maging kwarto mo"

Pumasok nga ako at inikot ang mga mata ko.

"Kwarto po ba to ng kasambahay manong Richard?" Nagtataka kong tanong dahil parang hindi kwarto ng katulong , malaki at malinis tapos may aircon pa.

"Oo, ganito lahat ang kwarto ng mga nagiging kasambahay ng mansion na ito" nakangiti sya habang sinasabi nya iyon dahil alam nyang namamangha ako

"halaa, napakaganda naman po nito manong . hindi po ba kayo nagkakamali ng kwarto?" tanong kong muli dahil di ako makapaniwala. masyadong malaki at maganda ang kwarto na ito para sa katulong.

"Ha-ha-ha oo Nathalie, hindi ako nagkakamali dahil ganito tlaga ang mga kwarto ng katulong dito. Mabait kase ang amo natin, ika nga nila magandang may maayos na matulugan ang kanilang kasambahay para laging maayos ang trabaho"

"naku ang galing naman, mukhang mababait nga sila"

"hindi lang mukha, mabait talaga sila. hindi lang halata kay sir bryan dahil lagi syang seryoso. pero mabait yung bata na yun. lalo na ang mga magulang nya. alam ko yun dahil halos dito na ako tumanda bilang driver ng mga De vera. sayang lang at wala ang mommy at Daddy ni Bryan dito pero makikilala mo rin sila"

"Oo nga po manong, asan po ba sila?"

"nasa America sila, doon na sila nakatira pero minsan umuuwi dito pag gusto magbakasyon. pinapasunod na nga si sir Bryan dun kaso ayaw ni Sir Bryan. Mas gusto nya dito sa pinas manirahan. Kaya ang kasama lang ng parents nya dun is yung kapatid nyang bunso"

Tumungo tungo na lang ako, dahil baka makahalata na si manong na nakikichismis na ako hahaha

pero may kapatid pa pala si sir bryan? hmm hayae na yan saka na lng uli ako magtatanong pag matagal na ako dito haha ngayon pa lang ako sa mansion na to e medyo madami na akong nalalaman. saka na uli ako mag tatanong

"heto pala ang susi mo, andyan ang susi ng lahat ng kailangan mo. may mga sulat na yan sa bawat susi kaya hindi kana mahihirapan maghanap, yung mga damit pala ay narito sa cabinet. mamili ka na lang dyan. mga bago pa yan dahil binili yan ni sir Bryan para sana sa Girlfriend nya dati. ewan ko kung anong nangyare bat hindi naibigay ni sir"

Naku, hindi ko alam na medyo may kadaldalan pala si manong Richard kahit matanda na hahaha siguro ay ganito lang talaga sya.

pero may girlfriend pala si sir? ano yung sabi ni manong "DATI"? meaning hiwalay na?

hay ewan hahaha chismosa ko haha saka na yan dahil madami pa akong gagawin

"Ahhmm he-he sige po manong Richard salamat po dito" tinanggap ko yung susing binigay ni manong

"sige, dun naman tayo sa kusina" pagpapatuloy nito at sumunod na lamang ako

"ito nathalie ang kitchen, dito tayo magluluto at doon naman yung table . yung mahaba na yun, dun ang hapagkainan. lahat naman ng kailanganin mo sa pagluluto ay dito mo na lang kunin sa ref andyan lahat, naka bukod bukod ng lagayan yan"

Ang laki ng ref nila, hlatang maraming laman at maraming pagpipilian.

"marunong ka naman magluto diba?" nakangiting tanong nito

"opo naman manong hehe tinuruan po ako ng nanay ko bata pa lang ako"

"mabuti naman kung ganun, sa paglalaba naman hindi ka mahihirapan dahil automatic na itong washing machine dito lalagay mo na lang yung mga damit at idadryer. di ko alam ang tawag dyan basta may tubig na din hahaha tapos sa paglilinis ng bahay ikaw na ang bahala, basta linisan mo lang ng maigi. ayaw kase ni sir ng madumi."

"noted po manong"

" tapos sa pag gogrocery, magkasama tayo dahil maramihan ang paggogrocery dito, sa isang buwan 2 beses tayo mag gogrocery. nasabi sa akin ni sir bryan na kailangan daw kitang samahan palagi pag kailangan na maggrocery tapos kailangan din muna ipaalam sa kanya" tuloy tuloy na sabi ni manong at tumungo tungo ako dahil nasa rules iyon ni sir Bryan

" sige po manong Richard salamat po"

"Sige Nathalie, kung may mga katanungan ka pa at kailangan mo ng tulong, tawagin mo lang ako"

" Okay po"

"paano? punta na muna ako sa garden ha, itutuloy ko yung gawa ko."

"sige po manong Richard, mag papalit lang po ako para makapagsimula na ako"

"Sige, tawagin mo lang ako dun sa garden pag may kailangan ka"

"sige po, thank you"

at Lumabas na nga si manong Richard dahil madami pa syang gagawin. Ako naman ay pumasok ng kwarto at nagtingin tingin ng damit na pwede isuot para makapagsimula na ako.

Pagbukas ko ng kabinet ay namangha nanaman ako, dahil ang gaganda ng mga damit parang walang pambahay dito, lahat pang alis. at lahat maiiksi. Hindi ito pwedeng pambahay baka makita ang kaloob-looban ko habang naglilinis ng mansion hahaha

Nagtingin pa ako sa ilalim ng cabinet. may mga nakatiklop doon na mukhang pambahay talaga.

"wala man lang bang uniform ng kasambahay para mas kaaya ayang tingnan habang naglilinis ng bahay" tanong ko sa sarili ko. halos kase maiiksi ang dress. walang short , panty lang. nakuuu

siguro ay sexy ang girlfriend ni sir kaya halos lahat ganito ang nasa cabinet.

"yeyyy may short at pants" napatili ako dahil sa wakas meron din pala kaso bakit tig dalawa lang? , pero ayos na ito labahan ko na lang pagkatapos ko masuot.

Pinili ko yung pants para maayos tingnan, at tinernohan ko ng pambahay na damit na nakita ko rin sa cabinet at pati na rin bra at panty. mabuti na lang kompleto.

"hay, ayos na ito kahit parang ang sexy pa rin tingnan" sabi ko pa sa sarili ko pagtapos kong maisoot lahat ng iyon.

At nagsimula na akong gumawa sa mansion.

*************

✓Author here, Please support my story 😉