KABANATA 1

"Maaaaaaa, please naman ayoko po pigilan mo naman po si tito Arnold." umiiyak na pakiusap ni nathalie sa kanyang ina na wag sundin ang kanyang asawa. Stepfather ito ni Nathalie na walang ibang ginawa kung hindi ang mag inom at magsugal. Kaya nalubog sa utang. At sya ang gustong ipambayad utang sa di nya kilalang lalaki.

"Gawin mo na lang anak, dahil pag di natin sya sinunod lalo tayong mapapahamak. Gusto mo bang bugbugin ako uli ng tito mo?" Pananakot naman ng kanyang ina na laging pinagbubuhatan ng kamay ng kanyang pangalwang asawa kapag nalalasing at talo sa sugal.

"Pero Maaaaa, paano naman po ako? 19 years old pa lang ako para ipakasal at sa hindi pa natin kilala. Paano po kung masamang tao yun? Paano kung patayin nya ako? At Paano po ang pag aaral ko, marami pa po akong pangarap. Pwede naman na tayong umalis at iwan sya ma e".Pagsusumamo Nya sa kanyang inang patuloy parin sa pag lalagay ng kolorete sa mukha ni Nathalie.

"Tama na Nathalie, mahal ko ang tito mo at hindi ko sya kayang iwan, kaya sumunod ka na lang." saad ng kanyang ina at patuloy pa rin sa pag-aayos kay nathalie dahil ngayon ang araw na magkikita sila ng lalaking ipapakasal sa kanya bilang bayad sa utang ng kanyang stepfather. Nang matapos sa pagaayos kay nathalie ay umalis muna ito.

Naiyak na lamang si Nathalie sa narinig dito, dahil parang mas mahal pa ng sarili nyang ina ang kanyang stepfather kesa sa kanya. "Lord tulungan mo ako, anong gagawin ko gayung sarili kong ina hindi ako kayang piliin" umiiyak na bulong ni nathalie sa kanyang sarili.

Bumalik ang kanyang ina na may dala-dalang bistida at sandals na parehong kulay puti. Agad itong pinasuot kay Nathalie dahil ito ang isusuot nya sa kasal. Sinuot na lamang ito ni nathalie ng hindi na nagsasalita dahil wala rin namang mangyayare kung makikipagdiskusyon pa sya sa kanyang ina. Bagay na bagay kay Nathalie ang dress na iyon, kitang kita ang hubog ng kanyang katawan at ang mga naglalakihan nitong dibdib na namana nya sa kanyang ina. Napakaganda pa rin ni Nathalie kahit simple lang ang kanyang suot. Nang biglang pumasok ang kanyang amain

"Ano tapos na ba yan?" tanong nito habang may hawak hawak pang umuusok na sigarilyo. "napakabagal nyo, ilang oras na kayo dito hindi pa rin kayo natatapos. baka mauna pa sa atin si Mr. Devera, pag nagalit yun sa akin at hindi itinuloy ang kasal mananagot kayong dalawa sa akin." galit na sabi nito na ikinatakot naman ng ina ni Nathalie kaya minadali sya nito.

"Tapos na, wag ka na magalit tayo ang mauuna doon" sabi naman ng ina ni nathalie. "mag madali kana Nathalie, bumaba kana at pumasok kana sa sasakyan, susunod kami ni Tito Arnold mo" sabi nito. Hindi naman umimik si Nathalie pero sumunod pa rin sya sa utos ng Ina at bakas sa mukha nya ang lungkot.

**Sa sasakyan....

Walang tigil ang patak ng luha ni nathalie dahil sa isiping ikakasal na sya gayong napakabata pa nya para doon. at anong klaseng tao naman kaya ang makakasama nya? wala pa syang kaalam-alam para sa pag-aasawa.

"Ano ba nathalie? di ka ba titigil sa kaiiyak mo?" Pagalit na sabi ng kanyang amain. "Pasalamat ka na lang dahil mayaman ang mapapangasawa mo" dagdag pa nito.

Pinunasan na lamang ni nathalie ang kanyang mga luha ipinikit ang kanyang mga mata "aanuhin ko ang yaman kung hindi ko naman mahal at hindi kilala ang lalaki na aking pakakasalan?" Sagot ni Nathalie sa kanyang isip. Hindi pa rin lubos maisip ni Nathalie na sya ang gagawing pambayad utang nito, sobra syang nasasaktan dahil andyan naman ang kanyang ina ngunit hindi sya magawang ipaglaban at ipagtanggol nito sa kanyang amain.

Sampung taon pa lamang si Nathalie nang mamatay ang totoong tatay nya dahil sa sakit na cancer, kaya ang kanyang ina na lang ang nagtaguyod sa kanya. Ngunit nang dumating sya sa edad na dese-otso ay nag-asawang muli ang kanyang ina, yun ay ang kanyang tito Arnold. Noong una ay tanggap nya ito dahil mabait, maalaga at mapagbigay ito sa kanilang mag-ina. Ngunit nang tumagal at natanggal ito sa trabaho ay bigla na lang nag iba ang ihip ng hangin. Palaging lasing at amoy sigarilyo tuwing uuwi, laging mainit ang ulo at ang kanyang ina ang napagbabalingan ng galit. Isang araw umuwi ito ng lasing na lasing, naghahanap ng pagkain ngunit walang maibigay ang nanay ni nathalie dahil walang perang ibinibigay ang amain. Nagalit ito at binugbog ang nanay nya, sinabihan pa ng wala itong kwenta. Pero matigas parin ang kanyang ina dahil hindi parin nito maiwan ang asawa kahit ganun na ang ginagawa sa kanya. Walang magawa si Nathalie kundi ang umiyak na lang dahil baka sya ang pagbalingan ng galit nito pag nakialam sya. Hanggang sa nakasanayan na lamang nila ang ganuong sitwasyon nila sa kamay nito.

Hindi namalayan ni Nathalie na nakatulog na pala sya, nagising na lamang sya sa boses ng kanyang amaing tinatawag ang pangalan nya.

"Nathalie ano ba? Kanina pa kitang tinatawag. Patulog tulog ka pa dyan" singhal nito sa kanya. "Mag -ayos ka na nga at nandito na tayo" dagdag pa nito

Hindi nagsalita si Nathalie pero sinunod na lamang nya ito. Hindi nya napansing nawala ang make-up nya dahil sa mga luha nya kanina. Kaya muli syang naglagay ng Kaunting Foundation sa mukha.

"Pag tapos mo ay bumaba ka na lang, aantayin ka namin sa labas ng city hall" sabi ng kanyang Ina.

"Baka naman tagalan mo pa at tumakas ka? Haa!! Wag na wag mo yun gagawin dahil hahanapin kita kahit saan" galit na sabi naman ng kanyang amain.

Hindi na nakasagot si Nathalie dahil lumabas na ito at di na inantay kung anong sasabihin nya.

"Paana pa ako makakatakas e bantay sarado nyo ako" Patanong na sabi ni Nathalie sa kanyang sarili. Nagpatuloy na lang si nathalie sa kanyang ginagawa. Marunong naman sya mag-ayos dahil kinahiligan nya ito noong bata pa lamang sya. Nang matapos ay lumabas na sya at naabutan nya parin ang kanyang ina at amain na naglalakad patungo sa city hall. Nang bigla ay nagsalita ang kanyang amain.

" Pu*a! Naunahan nga tayo ni Mr. Devera. Patay ako, baka hindi nya ito ituloy". Takot na sabi nito dahil nakita nitong nakatayo sa labas si Mr. Devera. "Mananagot kayong dalawa sa akin pag nangyare yun dahil napakatagal ninyo kanina" pagbabanta nito sa kanilang mag-ina na ikinatakot naman ni Nathalie at ng nanay nya.

Nang makarating sa kinaroroonan ng lalaki ay nakita agad sila nito. "You're late Arnold, I told you na hindi ko itutuloy ito kapag nauna ako sayo" biglang sabi nito. Natakot naman si Arnold dahil baka totohanin nga nito ang kanyang sinabi.

"Pasensya na po Boss, natagalan po kase sa pag-aayos itong mag-ina ko" tugon nito sabay tingin ng masama kila Nathalie. " pero andito na kami boss, pwede na matuloy ang kasal nyo ngayong araw".